ErotischeVerhalen.com: Nu of nooit door Ingmar

Nu of nooit Ik voel de damp tussen mijn dijen en denk terug aan vanavond. Ergens is de sfeer omgeslagen van uitbundig naar intiem. Ergens is het baldadige stoeien overgegaan in een verleidelijk strelen. Ik ben me vaag bewust van de soepele handen op mijn schouders als ik mijn ogen opendoe. Ik kijk recht in de blauwe kijkers van Bram en weet dat er iets voorgoed veranderd is. Hij zit nog geen meter bij me vandaan, slechts gekleed in zijn strakke boxershort. Zijn benen liggen ongegeneerd open waardoor mijn blik afdaalt naar zijn kruis en ik recht tegen de onmiskenbare zwelling in zijn boxer aankijk. Terwijl de handen mijn schouders masseren neem ik hem rustig op. Bram is groot. Groot en breed, zonder de overdreven bouw van een body builder. Langzaam volgt mijn blik de soepele lijnen van zijn kaak, zijn volle lippen om weer gevangen te worden door de zelfverzekerde blik in zijn ogen. Hij is zich bewust van zijn eigen opwinding, hij weet dat ik het gezien heb, maar hij schaamt zich er niet voor. Ralf zakt ondertussen iets af waardoor ik zijn opwinding tegen mijn billen voel drukken. Zijn handen glijden langs mijn ruggengraat naar beneden en verwennen de onderkant van mijn rug en mijn zij. Ik voel de damp tussen mijn dijen en denk terug aan vanavond. Ergens is de sfeer omgeslagen van uitbundig naar intiem. Ergens is het baldadige stoeien overgegaan in een verleidelijk strelen. Mijn gedachten dwalen af, terwijl Ralf weer met zijn vingers omhoog kruipt naar mijn nek, en een salvo van kippenvel op mijn armen veroorzaakt. Flitsen van de avond komen voor mijn ogen. De lachende ogen van Ralf op de dansvloer. Zijn handen plotseling op mijn billen. Kort, maar onmiskenbaar met opzet. Mijn wegdraaien. Mijn spottende glimlach die weerkaatste in zijn onaangedane blik. Mijn ogen straalden 'Nee', maar mijn lichaam zei 'Wie weet...'. En Ralf? Hij keek me aan met de zekerheid van Casanova. Later opnieuw zijn handen op mijn lichaam. Op mijn onderrug. Ik liet het toe. Natuurlijk, zoals het hoort bij de langzame muziek van Barry White. Ach Barry White... wat ligt er meer voor de hand dan Barry? Ik liet me tegen hem aandrukken. Liet hem ruiken, proeven maar was niet eens van plan om hem te geven. Het gebruikelijke flirten, zoals dat bij een feest hoort. Weer later, in de keuken, de starende ogen van Bram. Niet stiekem, maar zelfbewust, nam hij me op, alsof hij mij de maat nam. Het oogcontact tijdens een onschuldig gesprek. Zijn hand even nonchalant op mijn onderarm. De zekerheid van zijn blik op mijn kont als ik me voorover buk om biertjes uit de koelkast te vissen. De bevestiging in zijn opmerking: 'lekker fris'. 'Dankje', een knipoog. Ik scoor. Hij lachte. Ik draaide me om, met de zekerheid dat ik hem aan de haak had. Het is gedrag van mij wat mij telkens opnieuw verbaast. Het gebeurt lang niet altijd. Maar met een zekere regelmaat komt het terug. Jongens scoren op een feestje. Een voor een in het mandje. Dan aan het lijntje houden, en dan, aan het eind van de avond, de juiste vis eruit pikken voor een heerlijke afsluiting. Maar nog nooit heb ik me met twee vissen tegelijk ingelaten. Zijn handen masseren mijn hoofdhuid achter mijn oren en ik zucht. Ik geniet van de verboden aandacht. Ik sluit mijn ogen en geef me over aan de handen van Ralf en de herinneringen komen weer boven. Ik kende dit soort feestjes en was dus geenszins verbaasd toen Tom me vertelde dat hij de matrassen op de zolder had klaargelegd voor de loges. Ik kleedde me om in de douche, trok mijn laarzen en broek uit en verruilde mijn topje voor een strak hemdje. Ik was me bewust dat het hemdje meer liet zien dan goed is, maar genoot van de wetenschap dat het de aandacht van de jongens zou trekken. Dit soort kledingstukken gaan nooit onbewust in mijn tas. Het kussen dat me omver wierp net toen ik in mijn slaapzak wilde duiken. Mijn overmoedige reactie, gevoed door net teveel alcohol. Oh nee, geen excuus, dat heb ik niet nodig. De chaos van de kussens, de schreeuwen, de lol. De onstuimige stoeipartij met Ralf en Bram. De bulderende lach van Bram. De flitsen: zijn sterke handen om mijn bovenarm, het donkere

Nu of nooit (vm:trio, 5516 words)
Auteur: Ingmar	Toegevoegd: Jun 26 2003	Kijkers/Lezers: 16978/11528 [68%]	Waardering (verhaal): 9.33 (9 stemmen)
Ik voel de damp tussen mijn dijen en denk terug aan vanavond. Ergens is de sfeer omgeslagen van uitbundig naar intiem. Ergens is het baldadige stoeien overgegaan in een verleidelijk strelen.