ErotischeVerhalen.com: Haar verjaardag door zuda

Het is bijna paasvakantie. Het moment om met de studies ernstig aan te vangen. Er is veel werk, werk van buitenaf en ergens daartussenin moet je ook nog tijd vinden. Tijd voor haar. Tijd voor passie. We zien wel. Heel de week heb ik haar een beetje vermeden, goed wetende dat ze me wou uitnodigen, maar elke dag is een dag gewonnen. Het is aan harde wereld, een wereld waar eender welke verslaving je fataal kan worden. Maar dat is nu net het probleem. Zonder verslaving ben je gedoemd om onder te gaan. Mijn verslaving heet Inez en nu vrijdag is het haar verjaardag. Dat weet ik, heel goed zelfs. Ik heb een prachtig cadeau voor haar gekocht. In een van onze geile buien zijn we ooit eens naar een erotische winkel voor vrouwen geweest. 'De erotische verbeelding' is een verademing in zijn soort. Het is een gouden magazijn voor vrouwen en mannen die meer houden van erotiek dan van ruwe seks. Het was een hele belevenis voor mij om er eens langs te gaan. Ze had daar een tepeljuweel gezien dat haar enorm verleidde. We zijn er driemaal langs geweest, maar elke keer twijfelde ze. Nu voor haar verjaardag had ik zelf de knoop doorgehakt. Er is er eentje in de vorm van een zon met stralen die de borst willen omvatten. Het is geen piercing variant, maar eentje die je met een ingenieus systeem kan aanspannen, zover je het wil. We hebben het eens geprobeerd en ze zei dat het geen pijn deed. Gelukkig maar. Het staat enorm sexy, alleen al de gedachte dat ze het zou aandoen als we eens uitgaan, maakt me geil. Omdat ik echt wel geen tijd heb, studies weet je wel, heb ik het laten leveren samen met een enorme bos bloemen door een leverancier. Ik heb de verzending enkel getekend met Zuda, dan zou ze wel weten wie de afzender was. Ik weet het, erg romantisch is het niet, maar het is de gedachte die telt, niet dan? Niet dus. Maandag hadden we les van haar en ze bekeek me niet, ze sprak zelfs niet met me. Dodelijk, genegeerd worden door de vrouw waar je soms zo naar verlangt dat je de pijn van op voorhand in je buik kunt voelen branden. Ik wil het uitleggen, de kans krijgen om te vertellen waarom. Maar hoezeer ik haar ook fixeer, ze negeert me straal. Alsof ik een deel ben van het meubilair. 's Avonds na de les ga ik bij haar langs, maar ze laat er me gewoon niet in. Niemand doet open en na een praatje met de portier vertelt die me nochtans dat ze thuis is. Misschien slaapt ze al, misschien ook niet. Misschien heeft ze iemand anders. Teveel misschien? Of ze stelt het geschenk helemaal niet op prijs. Nee, dan zou ik het wel horen. Ik laat een briefje achter in haar brievenbus. Hopelijk haalt het iets uit. De boodschap luidt als volgt: sonnet van een ongelukkige gebeurtenis Hoe ik ook tracht Het ontbreekt me aan kracht Aan de wil mij te onttrekken Van jouw hemelse aandacht Hoe ik ook huil Hoe ik me ook verschuil Ik huiver bij de gedachte Dat jij niet meer naar me lacht Over mijn eenzaamheid draag ik een sluier van jouw aanwezigheid Nee ik ben niet daar Nee ik was er niet Nee ik kon er niet zijn Niet dat ik niet wou Maar dat ik het zeggen zou Het is waar ik wilde wezen Droef ga ik naar mijn kot. Daar aangekomen zet ik de radio aan. Maar de muziek kan me niet bekoren. Ik zoek tussen mijn Cd's en vind daar een schijfje tussen van John Coltrane; My favorite thing. Het is een prachtige en erg doorleefde bewerking van een nummer van Hammerstein. Ik word er meestal vrolijk van maar niet vandaag. De passie van de muziek dringt door tot in de diepste vezels van mijn lichaam. Ik leg mij op bed en staar naar het plafond. Ik val in slaap. Overwelmd door emoties droom ik onrustig die nacht. Over gerateerde examens, herexamens, eenzame nachten liefdeloze relaties en diets meer. Een soort van onderkoelde

Haar verjaardag (vm:groep, 4137 words)
Auteur: zuda	Toegevoegd: Apr 05 2001	Kijkers/Lezers: 8554/6543 [76%]	Waardering (verhaal): 9.50 (2 stemmen)
Vervolg in het Inez verhaal. Het is vlak voor de paasvakantie en vanavond verjaart ze. Ik moets studeren en stuur haar een enorme bos bloemen met daaraan haar geschenkje. De gevolgen zijn onvoorspelbaar. De afloop een stille droom.