ErotischeVerhalen.com: De etaleuse door Lady writer

Het winkelmeisje Sinds kort werk ik in een klein stadje. Elke dag rij ik van mijn woonplaats naar dat stadje en moet dwars door de historische binnenstad langs enige winkels om bij de parkeerplaats van mijn werk te komen. Omdat ik vroeg begin, zo rond zeven uur, is dat 's ochtends geen enkel probleem. 's Middags als ik klaar ben wordt dat lastiger. Tegen vijven rij ik altijd weg en dat is midden in de spits. Altijd sta ik stil in de winkelstraat. Zo ook deze bewuste dag. Het was weer een drukke dag geweest. De telefoon roodgloeiend, de fax op topsnelheid en e-mail stroomden binnen alsof het water was. Ik was blij dat ik weer weg kon, maar voordat ik de stad uit kon zijn zou het wel weer half zes worden. Ja hoor, eenmaal de hoek om van het parkeerterrein verscheen de file al. Langer dan ooit. Ik zette m'n auto in z'n vrij, deed de radio aan en leunde achterover in de stoel. M'n oog viel op een kledingwinkel even verderop. Ze waren opnieuw aan het etaleren. Naakte poppen stonden in hun volle ornaat voor het raam. ,,Als dat nu eens vrouwen waren", dacht ik. ,,Dan was de file niet eens zo heel erg." Plotseling zag ik het meisje dat bezig was met de etalage. Een leuke frisse verschijning van begin twintig, schatte ik. Mooi, lang blond haar. Ze droeg een moderne spijkerrok tot net aan haar knieën en lange laarzen. Ze zat op haar hurken en was druk bezig met een van de poppen. Ik zag haar van achteren en het kon niet missen dat ze een prachtig mooi figuur had. Haar billen staken strak af in de rok en waren perfect rond. Het stukje dat van haar benen zichtbaar was, deed het water in m'n mond lopen. Een echte schoonheid. Ik droomde een beetje weg. Half luisterend naar de radio, half kijkend naar wat ze aan het doen was schoof ik op in de rij wachtende auto's. Per ongeluk drukte ik op de claxon van m'n auto. De blonde etaleuse keek om en moest lachen. Een beetje schaapachtig zwaaide ik naar haar. Ze zwaaide terug, lachte een paar prachtige tanden bloot en ging weer aan het werk. In een glimp zag ik dat ze een paar prachtige borsten had. Na een half uurtje was ik de winkel voorbij en loste de file een beetje op. M'n gedachten bleven bij het meisje. Ik zou haar waarschijnlijk nooit weer zien, omdat etaleuses meestal niet in de winkel werkten, maar van een groot concern zijn die door het hele land winkels inrichten. Een leuke fantasie was alles wat er over zou blijven. De volgende dag reed ik weer naar m'n werk. Hoopvol blikte ik naar de etalages. Natuurlijk was het veel te vroeg voor de winkels, maar goed je weet het nooit. En er was inderdaad niemand aanwezig, maar ik zag dat de etalage nog niet helemaal af was. Op m'n werk was het weer een gekkenhuis en om vijf uur stond er weer file en weer kwam ik op dezelfde plek in de file te staan. Hetzelfde meisje was nog steeds bezig met de winkel. Nu droeg ze een strakke, donkere spijkerbroek en een strak shirtje. Gewoonweg heerlijk om naar te kijken. Plotseling draaide ze zich om en zag mij weer in de rij auto's staan. Ze zwaaide nu uit zichzelf en maakte een gebaar alsof ze haar etalage showde. Prijzend stak ik m'n duim omhoog en weer moest ze lachen. Ik lachte terug en keek nog even naar hoe ze wegliep. Ik was blij dat ik haar nog een keer gezien had, maar zag ook dat de etalage af was. Een illusie armer, sjokte ik voort in de rij. Een paar dagen later moest ik overwerken. Tegen een uur of acht was ik eindelijk klaar en ik besloot nog niet meteen naar huis te rijden, maar nog even te ontspannen. Bij ons om de hoek is een kleine kroeg waar we wel eens wat gaan drinken. Ik liep erheen en bestelde een biertje. Eentje mag, als je nog moet rijden. Het was rustig in de kroeg en ik pakte een krant. Plotseling hoorde ik een warme stem zeggen: ,,He blauwe Peugeot." Ik draaide me om en zag het winkelmeisje. ,,He, etalage", zei ik terug. Ze zag er opnieuw heerlijk uit. Ze droeg weer een spijkerrok en een strak shirtje. Een paar perfecte borsten staken parmantig naar voren. ,,Wat doe jij nog zo laat hier, ik dacht dat je altijd om vijf uur in de file kroop?", zei ze, terwijl ze op de kruk naast me kroop. ,,Overwerk", antwoordde ik. ,,en jij, ik dacht dat de winkels hier altijd om zes uur dicht gingen?" ,,Een etalage die niet mee wil werken", zei ze zuchtend.

De etaleuse (vm:een-op-een, 1935 words)
Auteur: Lady writer	Toegevoegd: Mar 13 2002	Kijkers/Lezers: 7440/6454 [87%]	Waardering (verhaal): 7.40 (5 stemmen)
Een jonge man staat elke dag in de file in een winkelstraat. Op een dag ziet in een etalage van een kledingwinkel een leuke meid aan het werk. Ver weg denkt hij, maar een overwachte ontmoeting maakt zijn fantasie waar.