ErotischeVerhalen.com: Internationale Pannenkoekendag door Ivan K.

Ik (Alfred Brooks, man van 28, single) zit in de kantine van mijn werk, samen met drie vrouwelijke collega's: Jenny Button (29, moeder van 3, getrouwd met Marco Button, 31), Quinty Irvine (22, single) en Ellie van Ginkel (26, relatie met Ronnie Blaffert, 27). "Zo," zeg ik terwijl ik mijn broodtrommel dichtklik, "Wie wordt er morgen getrakteerd op pannenkoeken?" De drie dames kijken op van hun telefoons en kijken me vragend aan. "Huh?" zegt Quinty. "Morgen is het 4 april," zeg ik maar zie nog steeds de vraagtekens boven hun hoofden zweven. "4 april is nationale pannenkoekendag," verduidelijk ik. Jenny zucht. "Och dat. Ik weet het," zegt ze, "mijn kinder lopen er al de hele week over te zeuren en ik vrees dat ik aan de slag zal moeten." "Doet Marco dat dan niet?" vraag ik. Ze knikt en lacht schamper. "Marco?" zegt ze, "die kan nog niet eens water koken zonder het te laten aanbranden." Er wordt even gelachen. "En jij dan, Quinty?" vraag ik. Ze trekt een vies gezicht, "Ik houd niet van pannenkoeken," zegt ze, "net als pizza. Ik vind dat niet lekker." Dan richt ik mijn aandacht op Ellie. "En jij?" vraag ik, "gaat Ronnie voor jou aan de/het (be)slag?" Ze schudt haar hoofd. "Zal ik dan pannenkoeken voor jou bakken?" zeg ik halflachend en wetende dat ze toch nooit reageert op mijn voorzichtige en soms onhandige geflirt. Ze schudt langzaam haar hoofd. "Dat doet Ronnie niet," zegt ze en ze kijkt me aan. "Morgen, zeg je?" vraagt ze. Ik knik, "Ja, morgen want morgen is het nationale pannenkoekendag." Ze speelt met haar telefoon, draait het toestel tussen haar vingers. "Denk je erover na?" vraagt Jenny, "als iemand het mij zou aanbieden... en ik lust pannenkoeken... dan zou ik meteen ‘ja' zeggen." Ellie denkt inderdaad nog even maar begint langzaam te knikken. "Ok," zegt ze, "zeg maar hoe laat en wat jouw adres is." Verbaasd kijk ik haar aan. "Eh... tegen half zes? Dan heb ik het beslag wel klaar en Focusstraat 43." "Dat is toch in de buurt van de Eilerslaan, met al die villa's?" constateert ze en je ziet dat ze in haar hoofd aan het rekenen is hoe laat ze zal moeten vertrekken. "Ok," zegt ze, "moet ik nog wat meenemen?" "Ik heb melk, voor bij de pannenkoeken, poedersuiker, stroop, chocolade, Nutella™... van alles aan beleg, tenzij jij speciale verzoeken hebt," zeg ik. Ze schudt haar hoofd, "Melk is prima," zegt ze, "en met poedersuiker ben ik al blij." "Neem je Ronnie mee?" vraag ik aarzelend, "want dan weet ik hoeveel beslag ik moet maken." Ellie glimlacht en zegt, "Nee, die gaat niet mee. Hij wil voor mij geen pannenkoeken bakken dus hij heeft pech." Er wordt gelachen over de harteloosheid van Ronnie die dit niet voor zijn vriendin over heeft. De volgende dag ben ik, hoewel toevallig vrij, al vroeg op en maak ik mijn huis aan kant. Het was eigenlijk ook wel nodig. Het tapijt leek prima, maar toen ik met de cleaner er overheen ging was het opgevangen water zwart. Als pannenkoeken niet zo lekker zouden zijn, zou ik er spontaan geen interesse meer in hebben... voorlopig dan. Tegen beter weten in verschoon ik ook mijn bed, al is het pas drie weken geleden dat ik dit voor het laatst gedaan heb. Naast het draaien van twee wassen heb ik eigenlijk niet zo veel te doen. Een blik op de klok leert me dat Ellie over ongeveer twee uur hier zal zijn. Het prepareren van het beslag zal ongeveer een half uurtje duren, maar eerst wil ik naar de Jumbo om verse melk te halen. Met de Campina Lang Lekker kan het ook, maar een pannenkoek smaakt toch net even iets lekkerder met verse melk. Als ik terug ben mix ik de ingrediënten met wat eigen toevoegingen in de vorm van cacaopoeder en koek- & speculaaskruiden in de keukenmachine die ik ooit gewonnen heb bij een actie van de TV Krant. Als dat klaar is gebruik ik het resterende half uur om even snel te douchen en mijn schaamhaar weg te scheren. Ja, ik weet het. Ze heeft een vriend en ze komt alleen maar voor de pannenkoeken. Ze weet ook wel dat ik met haar (probeer te) flirt(en) maar ik denk dat ze me aardig vindt, maar ook niet meer dan dat. Net iets na half zes wordt er aangebeld. Ik doe open en daar staat Ellie. "Hoi," zegt ze vrolijk. "Ook hoi terug," zeg ik en doe een stap opzij zodat ze naar binnen kan. "Heb je een parkeerplek kunnen vinden? Parkeren hier is een ramp." "Ja," zegt ze, "geen probleem, er was er nog precies één vrij, naast jouw auto. Van die schade is niets meer te zien." "Klopt," zeg ik, "dat is uitstekend gerepareerd. Achter haar sluit ik de deur weer. "Ik herken je haast niet," zeg ik. Ze lacht even. "Dit is mijn vrije tijd," zegt ze, "dus mijn haar mag los." Het

Internationale Pannenkoekendag (vm:een-op-een, 6519 words)
Auteur: Ivan K.	Toegevoegd: Apr 04 2025	Kijkers/Lezers: 162/141 [87%]	Waardering (verhaal): 0.00 (0 stemmen)
In het kader van Internationale Pannenkoekendag nodig ik een collega uit om pannenkoeken voor haar te bakken, omdat haar vriend dit niet gaat doen. Tot mijn verbazing stemt ze in.