ErotischeVerhalen.com: Trip down memory lane door Dorien

Dit verhaal is opgedeeld in een aantal blokken ("Droge start", "Beach flirt", "Oude bekende", "Geile herinneringen" en "Surf boys"). Om privacy redenen zijn de namen fictief. Droge start "Rijd voorzichtig..., en goede reis...", drukt Claire me op het hart als ze me onhandig een afscheidsknuffel geeft door het geopende venster van mijn auto. "Zal ik doen en hij veel plezier met je gezinnetje.", reageer ik met een kushandje als ik langzaam de auto weg laat rollen. Terwijl ik de oprit van het huis afrijd zwaai ik nog en zie ik Claire in mijn spiegels ook nog zwaaien. Als ik met mijn weg zoek naar de snelweg, kijk ik nog naar het schitterende Italiaanse heuvellandschap. Ik kan me voorstellen dat mijn jaarclubgenote Claire geniet van haar leven hier met haar Italiaanse vriend en 2 zoontjes, maar kan me tegelijkertijd niet voorstellen dat ik dat zelf in deze fase van mijn leven zou doen. Maar ja, dat had Claire nog niet zo lang geleden waarschijnlijk zelf ook niet verwacht. Toegegeven, een echte losbol was Claire niet binnen de jaarclub, maar burgerlijk monogaam ook zeker niet. Na een ‘ongelukje' met haar Italiaanse vriend en een tweeling later, is haar leven compleet veranderd. Gestopt met de studie, getrouwd en geëmigreerd naar een prachtig, maar afgelegen en erg rustig Italiaans gehucht. "Ach ja, hoe burgerlijk ben ik inmiddels zelf...", mijmer ik in mijn hoofd als ik de autostrada net opgereden ben. Ik ben nu een week onderweg in mijn vakantie en heb alleen mezelf aangeraakt. Ik kan me nauwelijks herinneren wanneer de vorige vakantie geweest zal zijn, waarbij ik na een week nog droog stond. Dat ik nu nog droog stond lag wel in de lijn der verwachtingen. Want van een bezoek aan kennissen in Duitsland en vervolgens aan Claire in Italië, had ik op seksueel gebied geen verwachtingen. "Straks in Spanje haal ik het wel weer in...", spreek ik mezelf in gedachten wat moed in. Buiten brandt de zon, maar in de auto is het met de airco prima uit te houden. "Toch maar goed dat ik me heb laten overhalen om mam's auto te nemen...", gaat het door mijn hoofd, "... al maakt het me nog burgerlijker...". Toen ik mijn vader vertelde dat ik van plan was om via onze kennissen en Claire, langs de Franse kust naar Spanje te rijden, stond hij erop dat ik een van hun auto's zou nemen: "Met dat ‘barrel' van jou, kom je niet ver...". De tijd verstrijkt met de kilometers over de snelweg richting Frankrijk. "Nog even en de saaie snelweg is vervangen door mooie uitzichten op de Middellandse Zee en pittoreske Zuid-Franse dorpjes...", spreek ik mezelf nog even wat moed in. Als ik de Franse kust daadwerkelijk bereikt heb, is het tijd voor de echte vakantiemodus. Rustig aan doen en genieten van de zon. De af te leggen afstand langs de kust en de tijd die ik daarvoor beschikbaar heb, zetten niet aan tot enige haast. Voor vandaag weet ik hoever ik ongeveer wil komen, maar heb ik geen plaats gereserveerd. Er is altijd wel een camping met wat plaats voor een nachtje. Voor de dagen erna heb ik een plek gereserveerd op de camping waar ik vroeger met mijn ouders meerdere keren geweest ben. Het leek me wel leuk om op doorreis eens te kijken hoe alles er daar nu uitzag, omdat ik er al jaren niet meer geweest ben. Als ik iets na het middaguur de auto parkeer nabij een kleine jachthaven, is het tijd voor het echte vakantiegevoel. Ik trek mijn shirtje uit, waar ik mijn bikinitopje reeds onder aan getrokken had. Na ook nog de nodige zonnebrand loop ik een stukje langs de boulevard op zoek naar mijn late lunch. Behalve de haven is er weinig te beleven, maar dat maakt voor nu niet uit. Ik neem plaats op een terras met uitzicht over zee en bekijk de menukaart. "Laat ik nog maar even aan mijn ‘strandlijfje' denken...", gaat het door mijn hoofd als ik besluit een salade te nemen en geen pannenkoek met ijs. Nadat ik besteld heb, pak ik mijn telefoon er even bij voor een fotootje en check ik mijn Whatsapp. Ik heb verder geen berichten en nu ik zo in Zuid Frankrijk zit, denk ik ook nog aan de vakantie enkele jaren daarvoor toen mijn vriendin Karlijn me uitgenodigd had in het vakantiehuis van haar vader. "Eigenlijk stom..., het ligt op de route", gaat het door mijn hoofd als ik me realiseer dat ik Karlijn niet geïnformeerd had over mijn plannen voor deze vakantie. "Hoi Kar, niet toevallig in Zuid Frankrijk zeker...?", besluit ik het er alsnog maar op te wagen. Karlijn reageert vrij snel: "Hoi Do, nee, hoezo...?". In afwachting van mijn lunch reageer ik direct: "Was bij Claire in Italië en nu onderweg naar Spanje en ben in de buurt...". Ook Karlijn vindt dat ik het beter eerder had kunnen melden: "Lekker op tijd dan dat je het vraagt...". "Hoe was het

Trip down memory lane (vm:verleiding, 22127 words)
Auteur: Dorien	Toegevoegd: Jul 14 2022	Kijkers/Lezers: 7948/7245 [91%]	Waardering (verhaal): 9.77 (13 stemmen)
Dit verhaal gaat over een vakantie van enkele jaren geleden. Een beetje bedoeld als een ‘trip down memory lane’. Het opschrijven van deze gebeurtenissen na een aantal Corona-zomers maakt het een dubbele trip down memory lane.