Klik hier voor het ErotischeVerhalen.com hoofd menu

hoofd menu   |   gay categorieën   |   auteurs   |   top verhalen   |   nieuwe verhalen   |   zoek   |   links   |   instellingen   |   opties voor auteurs
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier!


BRENG LICHT IN HET DONKER - hoofdstuk 20 (mm:overige, 2307 words) [20/20] Toon alle delen
Auteur: Toegevoegd: Sep 02 2021 Kijkers/Lezers: 973/798 [82%] Waardering (deel): 0.00 (0 stemmen)
Vervolg ...
Bekijk OutPersonals - de grootste gay dating site
met veel Nederlands en Belgische gebruikers!



Een verhaal van Lucky Eye 

Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst
met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op 
toeval. 

BRENG LICHT IN HET DONKER 

Zaterdag 26 december Hoofdstuk 20 

Al voor tienen ging Cas met Ben, Hugo en Ivar - een neef van de familie
Müller - naar het dorp. Hugo was nog steeds vastbesloten om mee te doen 
aan de schaatswedstrijden en Ivar wilde niet achterblijven. De anderen 
zouden met de familie Müller een tocht rond het meer maken met drie 
arrensleeën. Er was hen gezegd dat het heel goed zou kunnen dat anderen 
uit de buurt er zich bij zouden aansluiten. Onderweg was een lunch 
geregeld in een restaurant aan het meer. Hoewel het niet meer sneeuwde 
was het wel flink koud. Mevrouw Müller zorgde ervoor dat de oma's, 
Trees en Sjeng goed ingepakt waren, voordat ze vertrokken. Koud zouden 
ze het echt niet krijgen, had de jongen het idee. Hij droeg net als de 
anderen thermo-onderkleding en een skipak. Voor het eerst in zijn leven 
had hij zijn oma in een broek gezien. Het stond haar prima! De 
dekkleden - die enorm dik waren - zorgden ervoor dat hun lichaamswarmte 
goed werd vastgehouden. Daarnaast hadden ze allemaal een aantal 
warmwaterzakken bij zich liggen die tijdens de stop vernieuwd zouden 
worden voor de terugtocht. 

Meteen toen hun arrenslee in beweging kwam, hoorde Sjeng de belletjes
rinkelen. Het zorgde voor een vrolijk gevoel. Hij glimlachte en keek 
naar zijn oma die naast hem zat en die ook breeduit glimlachte. Ook aan 
de overkant waar Suus en Trees zaten, merkte hij die vrolijkheid op. 
Het leek alsof ze op schoolreisje waren. Hij keek achterom en zag dat 
de twee andere sleden hen volgden. En Helmut - meneer Müller - had 
helemaal gelijk gehad. In de verte zag hij er nog meer aankomen. Was 
dit een jaarlijks terugkerend festijn? Een traditie? 

Na een aantal kilometers bracht Helmut hun slee tot stilstand. Hij
stapte uit en vroeg of Sjeng mee wilde naar de top van de heuvel. 

Sjeng had het er niet zo op. Hij had zijn bedenkingen, bang als hij was
dat hij zou vallen in de sneeuw. 

Zijn oma gaf hem echter een uiterst voorzichtige por en zei: 'Toe,
jungske! Je hoort erbij! Je niet terugtrekken!' 

Dat haalde hem over de streep. Hij stapte uit en stak zijn arm door die
van Helmut die gedienstig op hem was blijven wachten. De ondersteuning 
van de man voelde goed. Hij vertrouwde er helemaal op dat hij veilig 
boven zou komen. De kinderen van Helmut en Emma stonden al boven op de 
heuvel en keken met verrekijkers in de verte. Hun vader vroeg er één 
aan hen en Sjeng kreeg die aangereikt. Hij wees Sjeng waar hij moest 
kijken. Hij deed het, maar hem viel niets op. "Zoek naar andere 
arrensleeën aan de overkant," werd hem gezegd. En ja ... als je dan 
weet waar je naar moet kijken, dan lukt het ineens wel. Hij zag ze. Ook 
aan de andere kant van het meer reden ze. Hij vroeg ernaar en het bleek 
inderdaad een traditie te zijn. Een heel oude die ook een aantal jaren 
in de mottenballen had gelegen, maar sinds 2010 weer opgepakt was. Hij 
vond het mooi zoiets. Ze gingen terug. De heuvel af was lastiger, maar 
de sterke arm van Helmut was verzekering genoeg. 

Ze waren verder gegaan. De wolken waren allengs donkerder geworden.
Helmut had vanaf de bok geroepen dat het weer zou gaan sneeuwen. 
Gelukkig waren ze voor de bui aan in het restaurant waar ze zouden 
lunchen. Ze waren nog maar net binnen of de witte wollige vlokken 
dwarrelden weer naar beneden. 

Duitsers zijn echte levensgenieters wat eten betreft, zo concludeerde
Sjeng. Limburgers hebben dat ook wel, maar ... toch ietsjes minder. Nou 
ja ... hij waarschijnlijk. Bovendien zou hij niet moeten vergelijken. 
Nergens voor nodig. Hij besloot gewoon mee te doen. Gewoon te genieten. 


Na hen kwamen nog meer mensen binnen. En velen daarvan waren wit
besneeuwd bij binnenkomst en begaven zich meteen naar de open haard. 
Het restaurant had die dag een goede omzet. 

Klik hier voor de rest van het verhaal (er volgen nog 169 regels)




Dit is deel 20 van totaal 20 delen.
toon alle delen  


Auteurs waarderen reacties!
Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal!
Lucky Eye heeft 90 verhalen op deze site.
Profiel voor Lucky Eye, incl. alle verhalen
Email: lucky_eye2@yahoo.co.uk
Geef je mening over dit deel:
(Je kan voor elk deel afzonderlijk stemmen)
 
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur
De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.

Stuur dit bericht:

Anoniem (geen afzender, auteur kan niet reageren!)
(Voer een email adres in als "chat email" in de instellingen, en het zal hier verschijnen)
met dit email adres als afzender:

verhalen in "overige"   |   alle verhalen van "Lucky Eye"  



Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Gay Stories




(c) Copyright, 2001-2024 ErotischeVerhalen.com   email webmaster Art voor ondersteuning
Powered by StoryEngine v1.01