ErotischeVerhalen.com: BRENG LICHT IN HET DONKER - hoofdstuk 6 door Lucky Eye [deel 6]

Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. BRENG LICHT IN HET DONKER Hoofdstuk 6 De auto van Cas reed voor op de plaats waar normaal gesproken alleen maar ambulances mochten komen. Sjeng had zijn overhemd over het blauwe jurkje aangetrokken, maar - nadat Cas hem had gezegd dat het maar een kort ritje zou worden - ervoor gekozen om zijn jas uit te laten; te veel gedoe anders met die mitella. Die hij wel erg fijn vond trouwens. Het gaf veel steun. De patiëntenfolder had hij aan Trees gegeven. Later maar doorlezen en anders overlaten aan haar. Trees opende de deur voor hem en hij stapte in. Samen met Cas zorgde ze ervoor dat zijn riem vast kwam en met een "Tot straks!" sloot ze de deur. Cas trok op en reed weg. Sjeng had maar al te goed begrepen dat Trees het nog druk had. Ze zou Hugo ophalen en dan samen met hem de stad in gaan om onder andere kleren en toiletspullen voor hem te kopen. Hij had aangegeven dat hij geld had en haar alles zou terugbetalen. Zij had hem uitgelegd dat zij alles mocht declareren. Ze zou naar Jack&Jones gaan voor de kleren. Daar kwam hij vaak. Toiletspullen maakten hem niet zoveel uit. Een deo was voldoende. Doucheschuim en shampoo zou Cas ongetwijfeld in huis hebben. Scheren hoefde hij zich nog niet; scheelde het kopen van een scheermes, mesjes en scheergel. Hij was moe en leunde achterover in de stoel. Kreeg van Cas te horen dat die verder achterover kon, maar dat wilde hij liever niet. Dan zou hij vast en zeker in slaap vallen en dat wilde hij voorkomen. Hij wilde zijn ogen niet sluiten. Bijna iedere keer dat hij dat tot nu toe gedaan had - met uitzondering van die keer dat hij wakker was geworden, nadat Rob was weggegaan en dat eerste moment toen William met hem aan het oefenen was geweest - was dat beeld weer verschenen. Op zijn verzoek had Trees nog foto's gemaakt van zijn kwetsuren. Het leek hem handig. Misschien als bewijsmateriaal. Hij wist het niet. Arjen, de baliemedewerker van de spoedeisende hulp die Marleen had vervangen inmiddels, had zijn medicijnen gebracht in een zakje. Trees had gevraagd of ze het mocht openen. Hij had het prima gevonden. Het was paracetamol en een slaapmiddel geweest. Dat laatste had hij liever niet, maar hij begreep dat hij moest rusten. Moest slapen. En dan maar liever met. Want zou hij het op eigen kracht moeten doen, dan zou hij zijn ogen moeten sluiten en dan ... Cas vroeg hem niets. Reed zorgvuldig door het avondverkeer dat best druk was. Hij wist helemaal niet waar Cas woonde. Het maakte hem ook niet uit. Als hij straks maar een bed had. Niet meteen, zo wist hij. Hij had het met beiden gehad over zijn plannen voor die ochtend. Het was zijn bedoeling geweest om naar de kapper gegaan. De dag ervoor had hij een afspraak gemaakt. Maar ... dat was er dus niet van gekomen. En dus had Trees de vraag gesteld of hij zijn haren nog geknipt wilde hebben voor de kerst. Ja. Eigenlijk wel. Het was al tijden veel en veel te lang, maar ... dat was een uiting van rebellie geweest. Het moest er wel af. Trees had iemand geregeld. Dus straks ... ergens, hij wist niet precies wanneer, zou er een kapper komen. En dan moest hij daarna snel douchen, want hij kon niet tegen het gekriebel van haar dat in zijn kleren zat. En dat terwijl hij zijn arm rechts niet boven schouderhoogte mocht bewegen. Het was een duidelijke waarschuwing geweest. Nu was hij gelukkig links. Maar ... tijdens het douchen gebruikte hij - zeker voor het wassen van zijn haar - toch altijd wel beide handen. Lastig. Misschien kon iemand hem helpen. En ... hij zou zich laten helpen. Niet moeilijk doen in elk geval. De richting waarin ze reden, kon hij niet volgen. Het maakte hem ook niet uit. Cas wist het en dat was het belangrijkste. Ze lieten Maastricht achter zich en na verloop van tijd opende Sjeng het gesprek. 'Cas?' 'Ja?' 'Als er zakelijke dingen geregeld moeten worden of zo, mogen jij en Trees dat dan ook doen voor mij. Nu ik bij jullie ben?' 'Denk het wel. Zal het overleggen met Trees.' 'Mijn oma is niet thuis, dat weten jullie. Normaal regelen zij en Matthieu dat soort dingen.'

BRENG LICHT IN HET DONKER - hoofdstuk 6 (mm:overige, 5494 words) [6/20] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Aug 23 2021	Kijkers/Lezers: 1009/782 [78%]	Waardering (deel): 0.00 (0 stemmen)
Vervolg ...

Dit is deel 6 van totaal 20 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel