ErotischeVerhalen.com: Studentenvoer door Kilo

Voor de vierde keer wijs ik een drankje af. Het is donderdagavond, en razend druk in de kroeg. Ik moet zowat de oudste aanwezige zijn: ik ben gemakkelijk tien jaar ouder dan de studenten die hier uitbundig het einde van hun examens vieren. Ik trek mijn blouse wat naar beneden, en gluur stiekem: alles zit nog lekker op zijn plaats. De blouse is net iets te klein, zodat mijn grote borsten goed afgetekend zijn. Door de witte stof zie je zelfs mijn zwarte bh heen. De studenten drinken, kussen elkaar, zingen en roepen. En af en toe is er één die zijn stoute schoenen aantrekt en me een drankje aanbiedt. Maar de eerste was te jong, de tweede te zat, de derde zat vol uitslag en de vierde stonk uit zijn bek. Ik bestel dan zelf nog maar een witte wijn. Ik weet dat ik geduld moet hebben, dat er vroeg of laat wel een goeie vangst tussen zit. En dat ik die dan ook gemakkelijk binnen haal. Mijn man heeft om de twee maanden een korte reis naar het hoofdkantoor van zijn bedrijf, in Parijs. Dan blijft hij twee nachten weg, en de tweede nacht gebruik ik om uit te vinden of ik nog wel goed in de markt lig. Ik kleed me uitdagend aan, en ga ergens aan een bar zitten. De ene keer in een hotel, op zoek naar een lekkere zakenman of toerist. De andere keer in een volkskroeg, wachtend op die ene toevallige passant. En soms in een studentenstad, tussen de uitgelaten jeugd. In de meeste gevallen scoor ik wat ik zoek, en beleef ik een zalige avond of nacht. Soms keer ik alleen terug naar huis, omdat echt niets lukte. Vandaag moet het echter lukken. Ik heb me glad geschoren, mijn benen en mijn kutje. Mijn mooiste lingerieset aangetrokken. Die te krappe blouse, en een rok met een diepe split. Ik weet dat ik er met mijn 35 jaar nog aantrekkelijk uit zie: mijn lange, blonde haren laat ik los over mijn schouders vallen, mijn pumps accentueren mijn slanke kuiten. Ik hou de taferelen in de gaten - zie hoe jongens meisjes zogenaamd toevallig aanraken, hoe meisjes ongegeneerd in het kruis van diezelfde jongens knijpen. Hoe er wordt gekust, hoe koppeltjes worden gevormd - koppeltjes die niet zelden verdwijnen, samen, naar de toiletten - om een kwartier later terug te keren. Het meisje dat dan het haar uit haar gezicht duwt, soms de mond afveegt om zeker te zijn dat er geen druppel meer aan haar lip hangt. De jongen die breed grijnzend de kroeg binnenstapt en zijn broek wat optrekt. Ook de vijfde kerel wijs ik kordaat af. Kaalgeschoren, met een afzichtelijke tattoo in zijn nek. Neen, bedankt. Mijn blik dwaalt weer door de mensenzee, en blijft rusten op een hoog opgeschoten kerel. Zwart haar, een donkere driedagenbaard, een jeansvest dat open over een rood coca-cola-t-shirt hangt. Hij kijkt me ook aan, en lacht even. Ik knik haast onopgemerkt - maar hij heeft het gezien, en baant zich een weg door de massa, recht naar me toe. "Ik ben Kevin. Wil je van mij wél iets drinken? Of zoeken we meteen een rustiger plekje op?" Een diepe stem, donkere ogen, hagelwitte tanden. Hij is groot, en onder het vestje denk ik zijn spieren te zien. ‘Een witte wijn dan maar. Asjeblieft. Ik ben Vera.' Hij knikt, bestelt mijn wijn en een pils. We klinken, en maken verder kennis. Hij is 21 jaar, studeert hier rechten, en is zijn vrienden eerder op de avond uit het oog verloren. Ik vertel hem zo weinig mogelijk over mezelf: na vanavond is dit avontuur voorbij. Ik wil geen verliefde studenten aan mijn voordeur zien opdagen, volgende week. Ik betaal een rondje, maar het gesprek vordert steeds moeizamer. De muziek staat te hard, en er wordt steeds meer geroepen en gezongen. Wanneer ik van m'n wijn wil drinken, word ik hard aangestoten door een beschonken meid - de wijn gulpt over mijn blouse. Ik zie druppels tussen mijn borsten glinsteren, langzaam banen ze zich een weg naar beneden. Ik kijk Kevin aan - hij staat naar dezelfde druppels tussen dezelfde borsten te kijken. "Nu ben je nat", lacht hij. ‘Dat was ik al toen je hier kwam staan', roep ik in zijn oor. Hij loopt rood aan, en weet niet meteen wat zeggen. Ik vertelde hem nochtans de waarheid: hij maakte me botergeil. Kleine, haast ongemerkte aanrakingen, heel even zijn lippen tegen mijn oor toen hij me wat wou zeggen, zijn hand op mijn heup.... Iedere keer voelde ik een rilling door mijn lijf trekken, van m'n nek over mijn buik, tot mijn onderbuik naar mijn tenen. Hij lijkt zich te bezinnen over wat hij nu moet zeggen, bijt op zijn onderlip en kijkt wat onbehulpzaam in het rond. Maar telkens wordt zijn blik teruggezogen naar de aanzet van mijn borsten. Ik besluit hem een handje te helpen. ‘Mijn blouse is inderdaad erg nat. Ken je misschien een plekje waar ik me even wat kan opfrissen? En mijn blouse wat kan drogen?' Hij knikt enthousiast: zijn studentenkamer is vlakbij, en ik kan even een shirt van hem lenen. We lopen achter elkaar aan het café uit, wringen ons tussen de mensen heen. Buiten is het killer dan ik dacht, en m'n natte blouse helpt ook al niet bepaald om het warm te krijgen. Ik volg Kevin, die stevig doorstapt. Hij lijkt geen aanstalten te maken om iets te proberen - geen half toevallige aanrakingen meer, geen steelse blikken. Maar twee straten verder houdt hij halt voor een typische studentendeur: een

Studentenvoer (vm:trio, 2853 words)
Auteur: Kilo	Toegevoegd: Jan 27 2016	Kijkers/Lezers: 9128/6866 [75%]	Waardering (verhaal): 9.14 (7 stemmen)
Ik zoek een knappe student die me een avond wil verwennen. Maar ik vind er twee.