ErotischeVerhalen.com: BLANCO deel 3 - hoofdstuk 15 door Lucky Eye

BLANCO deel 3 Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. Hoofdstuk 15 Op vrijdag 8 juni begint de dag voor Jasper heel anders dan de andere dagen. De verpleging maakt hem niet op het gebruikelijke, vroege, tijdstip wakker maar laat hem op aangeven van het afdelingshoofd slapen. Zij is van mening dat de vorige dag, met de ingelaste staaroperatie, iets te druk voor hem is geweest en gunt hem wat extra rust. De ingreep op zich is heel goed verlopen. Toen Jasper weggereden werd, was er heel veel spanning geweest bij hem maar de eerdere, grote angst was verdwenen. Met zijn moeder had hij afgesproken dat ze steeds tegen hem zou blijven praten. Marion had de arts ook gevraagd om, als het mogelijk was, steeds aan te geven waar ze me bezig was. Dat praten om hem heen was voor hem belangrijk geweest. Zo had hij het gevoel dat hij er was. Dat hij helemaal niets miste. Terug op zijn kamer, met het linkeroog afgeplakt, was hij doodmoe geweest. Was ook het idee opgekomen dat hij zich vreselijk had aangesteld. Marion en Astrid hadden hem dat uit het hoofd weten te praten. ‘Niets aangesteld!' had Astrid gezegd. ‘Je hebt alleen maar heel erg duidelijk aangegeven dat je angst voelde.' En daar was volgens hen beiden niets mis mee. Hij vindt ze allebei ongelooflijk fijne mensen. Mensen die je niet laten vallen. Mensen bij wie je eigenlijk nooit kan tegenvallen. Als ze hem dan toch wakker maken, lijkt er haast bij te zijn. Niet één of twee maar wel drie verpleegkundigen rennen rond zijn bed. Er wordt gevraagd of hij moet plassen, ja dat moet hij, hij doet een plas, hij wordt uitgekleed, hij wordt gewassen, hij wordt aangekleed en tegelijkertijd wordt zijn bed verschoond, en pas als zijn ontbijt klaar is, wordt het rustiger in zijn kamer omdat twee van de drie zich uit de voeten maken. Janneke Holwerda zit klaar om hem te voeren maar dat wil Jasper niet. "Vandaag wil ik het zelf proberen!" geeft hij aan. "Maar we hebben wat haast vanmorgen, Jasper. Dokter Van Nijvelt is al op de afdeling en Barbara zorgt ervoor dat jij als laatste aan de beurt bent maar... " "Ik ga me echt niet haasten met het ontbijt hoor! En zeker niet voor een dokter! Bovendien eentje die ik helemaal niet ken! Wil je me de lepel geven? Alsjelbieft?" Jasper hoort hoe Janneke nog wat tegensputtert maar trekt zich daar niets van aan. Hij krijgt de lepel en steekt hem in het spul op zijn bord - dat uit een pakje vermengd met geprakte banaan - om dan heel voorzichtig de lepel naar zijn mond te brengen. Hij merkt dat hij trilt maar het lukt. Hij moet erom glimlachen. Een overwinning behaald! Vandaag voor het eerst zelf gegeten. Nou ja... de eerste lepel is gelukt. Ook de tweede en derde gaan goed. Hij ziet hoe Janneke ondertussen regelmatig op haar horloge kijkt. Zat van haar nerveuse gedoe, en zelf ook toe aan een pauze om zijn spieren wat rust te gunnen, legt hij na acht scheppen zijn lepel neer. "Is dokter van Nijvelt een man of een vrouw?" "Een vrouw. Hoezo?" "Een Kenau dan?" "Nee! Ze is echt heel erg aardig." "Maar waarom dan al dat gestress? Ik snap het niet!" "We weten wanneer de arts komt voor de ronde en dan moeten de patiënten klaar zijn voor onderzoek en Barbara koos er vanmorgen voor om jou te laten slapen. Tot het laatste moment!" "Oh, en door die keuze van Barbara is het nu dus stressen." "Ja! Maar... wij waren het er wel mee eens hoor. En bovendien zou je helemaal klaar zijn als je je door mij liet helpen met het eten. Dat

BLANCO deel 3 - hoofdstuk 15 (mm:overige, 4681 words)
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Oct 11 2013	Kijkers/Lezers: 4251/3231 [76%]	Waardering (verhaal): 10.00 (2 stemmen)
Vervolg...