ErotischeVerhalen.com: Laat de marine maar varen door freek

Ik, Johan 38 jaar en ongetrouwd, moest voor mijn werk naar de noordkop verhuizen maar toen ik in dit appartement in Julianadorp kwam wonen had ik geen idee waar of ik terecht was gekomen, de verhuizing verliep zonder problemen en met de buren had ik al snel een redelijk contact. Links van mij woonde een stel van ongeveer 28 jaar, Ron en Paula genaamd, hij een echte zeebonk en zij donkerblond, slank, niet onknap en een paar heerlijke borsten waarvan de tepels constant door de stof van haar blouse probeerde te prikken. Rechts van mij woonde een gescheiden vrouwtje van ongeveer 30 jaar met Indonesische trekjes, Mia genaamd, klein van stuk, rond strak kontje en klein spitse borstjes die hun best deden om op te vallen. Ik had met beide buren al een paar keer een gezellig middagje doorgebracht en daaruit kwam ik te weten dat de dames vrij veel met elkaar omgingen omdat Ron veel van huis was door zijn werk bij de marine. Het bleek juist in deze wijk van Den helder een gewoonte te zijn dat er mannen lang van huis waren want het gros van de mannelijke bewoners werkten bij de marine en je kon dan ook goed merken als er weer schepen op een of andere verre missie waren. Al snel kreeg ik in de gaten dat er hier en daar nog wel eens een leuk vrouwtje te versieren was, zeker als de zeebonken langere tijd van huis waren werden de vrouwtjes bij mij in de wijk steeds gewilliger. Van mijn collega Daan kreeg ik de tip om eens bij zijn zoontje bij het voetballen te komen kijken, volgens hem waren er altijd wel een paar aardige dames die ook hun zoontje kwamen brengen en met slecht weer altijd de kantine opzochten. Op een vroege winderige zaterdagmorgen stond ik dus bij JVC langs de lijn het knulletje aan te moedigen, toen het begon te regenen vluchtte met mij een heel gezelschap "supporters" naar binnen om hun toevlucht te zoeken achter een dampend kop koffie. Doordat ik nieuw was op deze vereniging viel ik al snel op en kreeg ik de aandacht van een leuke blondine van een jaar of 28, ze vroeg mij welk ventje mijn zoontje was en waarom zij mij hier nog nooit gezien had, toen ik haar vertelde dat ik slechts de zoon van een collega kwam aanmoedigen werd haar belangstelling nog groter. We raakten in een prettig gesprek en toen ik mij voorstelde bleek zij Miranda te heten en zoals ik al vermoede zat haar geliefde al geruime tijd op zee, na nog een koffie voor haar gehaald te hebben en nog wat te hebben zitten babbelen kwam haar knulletje binnen, hij was klaar met voetballen en wou naar huis, we namen jammer genoeg kort afscheid van elkaar en zonder omzien verliet ze de kantine en verdween in de regen. Het zoontje van mijn collega was inmiddels ook klaar en na nog even met Daan gesproken te hebben verliet ook hij het complex en ging naar huis, ik besloot nog even te blijven maar op een of andere manier lukte het mij niet om een fatsoenlijk gesprek met iemand aan te knopen en ging ik ook maar naar huis. Thuis aangekomen liep ik Paula tegen haar goddelijke lijf, het viel mij op dat ze een beetje treurig uit haar ogen keek, "wat is er met jou loos" vroeg ik belangstellend, "ach, weer hetzelfde liedje, Ron is gisteren weer voor een paar maanden weg gegaan" antwoorde ze met een diepe zucht, "en nu moet ik alleen de boodschappen halen" ging ze verder, ik hoopte erop om een geile middag met haar door te brengen en bood haar aan om met haar mee te gaan om haar te helpen met het sjouw werk en zo belanden we een kwartiertje later in de lokale Appie hein. Ik duwde haar karretje terwijl Petra hem vulde, toen we ongeveer halverwege waren botste ik bijna tegen het wagentje van Miranda uit de kantine aan, ik stamelde met een rood hoofd mijn excuses die ze lachend aanvaarde, "derde keer betekent trakteren he" lachte ze, "vanavond dan maar ergens eten dan?" vroeg ik snel, ze keek mij even bedenkelijk aan maar accepteerde mijn uitnodiging en gaf mij snel haar adres, voor ik er erg in had was ze weer verdwenen en kwam Paula naast mij staan, "jammer, ik had ook wel met je uit willen gaan" zei ze met een brede grijns," och, jij krijgt ook nog wel een kans hoor" flapte ik er zonder nadenken uit. Thuis aangekomen hielp ik Paula met het naar binnen brengen van de boodschappen, terwijl zij met de koffie bezig was kwam Mia binnen, blijkbaar had zij een eigen sleutel want een bel had ik niet gehoord. Paula vertelde haar grinnikend dat ik een afspraakje met een dametje in de supermarkt had gemaakt, ook Mia reageerde een beetje gemaakt jaloers maar ook haar beloofde ik met een knipoog dat zij eerdaags niets te kort hoefde te komen. Omdat ik totaal de weg in Den Helder niet kende en nog geen leuke restaurantjes wist bespraken we samen waar ik op een eerste date het beste heen kon gaan, na verschillende opties besproken te hebben en op advies van de dames viel mijn keus op "linke loetje" in Schagen, zag er volgens mij wel gezellig en intiem uit. Miranda pikte ik rond 8 uur op en we vertrokken naar Schagen, gelukkig wist zij waar

Laat de marine maar varen (vm:overspel, 6408 words)
Auteur: freek	Toegevoegd: Dec 09 2012	Kijkers/Lezers: 7890/6665 [84%]	Waardering (verhaal): 8.57 (7 stemmen)
Als de marine schepen naar zee zijn, blijven de vrouwen hunkerend achter.