ErotischeVerhalen.com: Marnix deel 9 de tweeling door Hans Bernard [deel 9]

MARNIX 9. De Tweeling. Omdat ze niet langer achter de deur konden blijven staan, er kon elk moment iemand binnen komen besloten ze naar de kamer van Babs te gaan. Voor Marcus was het goed dat ze bij zinnen kwamen. Hij stond meteen weer met beide voeten op de grond en herinnerde zich zijn voornemen om ernstig met Babs te praten. Ze fatsoeneerde hun kleding en liepen achter elkaar de brede trap op van het vooroorlogse herenhuis. Een prachtig gebeeldhouwde trapleuning bood hun steun en door het ronde glas in lood raam toverde de zon een kleurrijk schouwspel op de witte muur. Voor Babs niets bijzonders, voor Marcus een verrassend gebeuren. Hij zag nu ook dat het interieur een zekere rijkdom uitstraalde. Hij kon zich niet direct herinneren of de buitenkant van dit huis ook die uitstraling had. Terwijl Babs voor hem de trap op schreed, probeerde Marcus zoveel mogelijk in zich op te nemen. Een prachtige portretten galerij hing op de smetteloze muur. Dames en heren, die met een glimlach, soms enigszins hautain op hen neerkeken. Op het einde van de trap, maakte deze een flauwe bocht naar rechts. Ze kwamen nu op een vierkante overloop waarop vier deuren uitkwamen. Babs liep doelbewust naar een van de vier deuren, haalde een sleutel te voorschijn, ontsloot de deur en hield de deur voor Marcus open: "Entree" Toen Marcus de kamer binnen trad ontnam de aanblik ervan hem bijna de adem. Hij stond in de modernste kamer, die hij ooit gezien had. Eenvoudig, slechts met enkele design meubelen ingericht. Onmiskenbaar was hier een vrouwelijke hand in het spel geweest. Hij meende een Marcel Wanders zitbank te herkennen en een fauteuil van Tejo Remy. En die stoel in de hoek was beslist een replica van de Rietveldstoel. Hij zag lampen van Jan des Bouvrie en een klok van Jacob Jensen. Grappig was dat hijzelf van Jensen twee horloges bezat. Het geheel werd gecompleteerd met een enkele grote decoratieve plant. De kamer straalde een ongelooflijke verfijndheid uit. Marcus voelde zich er meteen thuis. Babs stond hem op te nemen zoals hij daar stond met open mond van bewondering. Ze liep naar hem toe en wilde zich in zijn armen nestelen. Maar Marcus bleef standvastig en wilde eerst met haar praten. Babs begreep dat Marcus niet te vermurwen was, ging in de bank zitten en nodigde hem uit in een fauteuil plaats te nemen. Want samen in de bank zou zeker de nodige handtastelijkheden veroorzaken. Het werd een lang en diepgaand gesprek. Babs legde uit dat zij al vanaf jonge leeftijd het gevoel had dat zij in een verkeerd lichaam zat. Zij was als jongetje geboren maar voelde zich vrouw. Al jong had zij daar met haar ouders over kunnen praten. In de gesprekken met deskundigen was Babs tot de slotsom gekomen dat zij een complete lichaamsverandering wilde. Borsten maar natuurlijk ook geslachtsverandering. Zij voelde zich voor honderd procent vrouw., Zij was verliefd op Marcus, meteen de eerste avond dat zij hem zag. Het was dus absoluut niet de bedoeling geweest om Marcus voor gek te zetten. Zij was dus ook erg onthutst geweest toen hij er plotseling zomaar vandoor gegaan was. Marcus, die aandachtig had zitten luisteren, keek beschaamd voor zich uit. Hoe had hij zo slecht over Babs kunnen denken. Nu was het zijn beurt om te praten en zenuwachtig begon hij aan zijn relaas. Gelukkig kwam Babs, toen hij het moeilijk kreeg naast hem zitten en nam ze zijn handen in de hare. Het meest moeilijke was zijn probleem met haar mannelijk geslacht. Hij zei nog eens nadrukkelijk dat hij gevoelens voor haar meende te hebben en in haar ook een echte vrouw zag. En nu hij hoorde dat zij helemaal vrouw wilde worden was weer een van de problemen opgelost. Maar als zij inderdaad ooit zouden trouwen dan was kinderen krijgen onmogelijk. Hier viel een lange stilte, Babs legde haar hoofd tegen Marcus' schouder. "Wil je graag kinderen?" "Ja, ik denk het wel." "Er zijn toch nog andere mogelijkheden." "Misschien gaan we nu te ver. Kinderen krijgen is nog zo ver weg. Maar wat wel dichtbij is elkaar ook lichamelijk verwennen. En lieve Babs, ik weet niet of ik dat zal kunnen. Ik moet er niet aan denken, met een jongen naar bed te gaan. Nu zie ik je niet als een man, eerder als een vrouw. Maar ik kan niet om je penis heen. Ik weet niet of ik dat nu aan kan." Met een hoogrode kleur had Marcus dit voor hem moeilijk te bespreken onderdeel hardop gezegd. "Ik begrijp je helemaal. We moeten ons daar niet meteen druk over maken en zeker niets forceren. Laat alles maar komen zoals het komt. Dan zien we vanzelf hoe je het ervaart. Ikzelf kijk er anders tegen aan. Je houdt van iemand en dan maakt het soms minder uit of die ander een man of een vrouw is. Bovendien lieve jongen verdwijnt dat ding uit mijn leven en zul jij er geen last meer van hebben. Marcus kon zich niet langer bedwingen en nam Babs in zijn armen. In een liefdevolle omhelzing verloren zij zich in een lange tongzoen.

Marnix deel 9 de tweeling (mm:romantisch, 2193 words) [9/10] Toon alle delen
Auteur: Hans Bernard	Toegevoegd: Oct 14 2011	Kijkers/Lezers: 4173/3550 [85%]	Waardering (deel): 9.50 (2 stemmen)
Hoe is het nu uiteindelijk met Marnix en Marcus

Dit is deel 9 van totaal 10 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel