ErotischeVerhalen.com: De borst van Agnès Sorel door Martijn

Onlangs was ik in het MAS - het Museum aan de Stroom - in Antwerpen voor de tentoonstelling ‘Meesterwerken in het MAS'. De ‘Madonna omringd door serafijnen en cherubijnen' van de middeleeuwse Franse schilder Jean Fouquet, was voor mij hét pronkstuk van de expositie, maar niet enkel voor mij, want de organisatoren hadden dit schilderij ook afgedrukt op de folders van de tentoonstelling en op de banieren buiten het gebouw. Op het paneel is een Madonna afgebeeld met een kaalgeschoren schedel onder een kroon bezet met parels, een naakt kindje Jezus op haar schoot gezeten. Het gezicht met het kleine pruilmondje, het hoge gebombeerde voorhoofd en de half gesloten, omlaag gerichte ogen, is dat van een geverfde porseleinen modepop; de melkwitte haast lichtgevende huid van de halsuitsnijding leek nog bleker door het contrast met de fel blauw en rood geverfde engeltjes die de achtergrond vormden. Aan het schouderloze blauwe kleed met ingesnoerde wespentaille was een lange hermelijnen mantel vastgemaakt die afhing langs haar armen en rug. Het lijfje was dicht geregen met veters, maar niet helemaal, zodat haar linkerborst uit het hemd, dat ze eronder droeg, puilde. Het meest opmerkelijke aan het schilderij waren inderdaad haar borsten, wijd uiteen staand en kogelrond; de bedekte borst, die zich duidelijk aftekende onder het kleed, maar veel meer nog die blote linkerborst, de meest volmaakte borst die ik ooit gezien had, die doordat de tepel nauwelijks zichtbaar was als een vaag rozig vlekje op de albasten ronding, van haar dierlijk en erotisch karakter ontdaan was en als het ware sacraal werd. Van toen ik het schilderij voor het eerst gezien had in een lesboek kunstgeschiedenis, was ik door de pure schoonheid van die borst getroffen, en ik was blij het doek eindelijk in het echt te kunnen bekijken. Het enige waar ik schrik voor had, was dat het paneel klein zou zijn, zoals het Meisje met de Parel van Vermeer, maar mijn angst was onterecht, want het mat een meter op een meter. Ik was een van de eerste bezoekers en kon me een kwartier lang alleen vergapen aan die prachtige vrouwenborst, tot ik de baan moest ruimen met een groep oudere bustoeristen, en hun jonge gids, die mijn ogen aantrok zoals het schilderij dat net tevoren had gedaan. Onder het strak gespannen stof van het T-shirt, dat ze droeg, tekenden zich namelijk twee grote en volmaakt ronde borsten duidelijk af. De tekst die er over stond afgedrukt ‘Eten en drinken voor iedereen', trok er nog extra de aandacht naar, en ik vermoedde dat de meeste, zo niet alle, mannelijke leden van de groep, evenveel, zo niet meer, naar de borsten van de gids keken als naar die van de Madonna. Mij verging het niet anders, en ik hoorde nauwelijks wat ze vertelde, tot ze zweeg en zich opmaakte om haar groep naar een volgende zaal te loodsen. Voor ze dat kon doen stapte ik naar haar toe en prak ik haar kort persoonlijk aan. ‘Excuseer me juffrouw, mag ik u een vraag stellen? Bent u als gids aan het museum verbonden?'. ‘Ja. Overigens zijn enkel gidsen van het museum toegelaten.' ‘Zou ik u kunnen vastleggen voor een rondleiding volgende week zaterdag?'. ‘Dat moet u eigenlijk via het onthaal regelen. Maar goed, ik zal even kijken.' Ze diepte een smartphone op uit haar rugzakje, en bladerde snel door naar haar afsprakenpagina. ‘Ja, dat kan. Maar enkel om 10 uur. Past dat voor u?' ‘Het is wat vroeg.' ‘Dan moet u bij een collega kijken.' ‘Neen. Dat risico neem ik niet. Ik vond u namelijk erg goed zo-even. Ik zorg wel dat het lukt.' ‘Alvast bedankt voor het vertrouwen. U vraagt naar Melissa.' Ik keek haar na toen ze zich verwijderde en zag dat ze ook een erg fraaie kont had, die eenvoudigweg om een kunstenaar schreeuwde. Ik was er op het afgesproken uur en vroeg aan het groepsloket naar Melissa, die spoedig er op verscheen. Ze had nog steeds een T-shirt aan, maar met een nieuwe opdruk over haar borsten: ‘Too hot to handle'. ‘Waar is de rest van de groep? We kunnen echt niet lang wachten, want over een uur heb ik alweer andere mensen. Dan zal ik het bezoek moeten inkorten.' ‘Dat geeft niet. Er is maar één schilderij dat ik wil bekijken. Bovendien, ik heb nooit over een groep gesproken.' ‘Ja, dat spreekt toch vanzelf. We stellen geen gidsen ter beschikking van individuen. Maar goed, het is nu eenmaal zo. Ik ga er ook niet moeilijk over doen', zei ze nonchalant, en vroeg meteen :'Welk schilderij had u dan willen bekijken?' ‘Dat laat ik u kiezen.' ‘Als het aan mij ligt, dan gaan we naar de Madonna van Jean Fouquet.' ‘Precies', glimlachte ik. ‘Wat vindt u er

De borst van Agnès Sorel (vm:een-op-een, 2842 words)
Auteur: Martijn	Toegevoegd: Oct 08 2011	Kijkers/Lezers: 6256/4904 [78%]	Waardering (verhaal): 8.00 (4 stemmen)
De mooiste die ik ooit gezien heb