ErotischeVerhalen.com: Moederliefde door ikwilje

Voor me uit stapte een blond meisje, met sluik haar dat haar tot op de schouderbladen viel. Ze droeg een donkere gestreepte doorkijkbloesje over een zwarte bh. Toen ze zich even lichtjes voor over boog, schoof het heuplange hemdje een eind omhoog zodat ik een stuk blote huid en tatoeëring te zien kreeg. Liep die tatoeage nog verder door naar omlaag, naar haar bilnaad vroeg ik me af, terwijl zij haar bovenlichaam rechtte en doorliep. Een vlaag wilde hartstocht overviel me. Ik fantaseerde hoe ik een straaltje zweet en dat patroon achterna zou likken tot in haar bilspleet en dan fervent op haar donkere anus zou zuigen. Was ze mooi? Ik versnelde de pas tot ik op gelijke hoogte met haar kwam. Ja. Ze was mooi. Vanuit een ooghoek nam ik haar in detail op. Ze had een kleine piercingdiamantje net boven de mondhoek; haar vinger- en teennagels waren lichtblauw gelakt; de blote voeten staken in diepblauwe open schoenen met korte hakjes, en ze droeg een donkerblauwe jeans, die op haar billen gestikt leek, zo gegoten zat hij haar, terwijl bleke banen op de broekspijpen haar benen nog langer deden lijken. We waren bij een roltrap aangekomen, die echter stuk was. Ze keek om zich heen, op zoek naar een paar behulpzame handen. Ze duwde inderdaad een kinderkoets voor zich uit. Ik vroeg "Zal ik je helpen?", nam de koets vast aan het hoofdeind en ging haar voor, de lange trap op. Ik keek haar aan langs mijn gestrekte arm. Ook haar ogen waren blauw, merkte ik. Ze was inderdaad betoverend mooi, op een jonge meisjesachtige manier. Ik twijfelde er aan of ze over dertig jaar, wanneer ze zo oud zou zijn als ik, vijftig jaar, nog langer mooi zou zijn. Maar dat was onbelangrijk. Nu was ze twintig. En over dertig jaar zou ik er waarschijnlijk niet meer zijn om een oordeel over haar te vellen. Haar schoonheid was nu van tel. Ze besefte wel dat ik naar keek met verlangende ogen, maar ze zat aan me vast de lengte van de klim. Ze trotseerde mijn blik, en sloeg de ogen slechts kort neer naar de koets als om te zeggen: "Ik ben met iemand." Daardoor liet mijn begeerte zich echter niet afschrikken. Eindelijk voor haar en te snel voor mij waren we boven aan gekomen. Ik zette de koets met de wielen op de begane grond en keek neer op het kindje. "Het is een mooie baby", zei ik terwijl ik haar in de ogen keek, want wat ik eigenlijk wou zeggen was "Jij bent mooi." Ze begreep mij best, want in haar ogen las ik "Het is niet een man als jij die mij zo een mooie baby zou schenken." Daarom zei ik "Hij lijkt op jou". Daarom antwoordde zij : "Neen hij lijkt op zijn vader". En zette de kinderkoets weer in beweging om te tonen dat ze geen zin had om het gesprek verder te zetten. Ik bleef echter naast haar oplopen. "Volg jij me?", zei ze na een vijftal minuten stil naast elkaar wandelen. "Neen ik ben op weg naar mijn huis. Dat is nog honderd meter verder". Dat stilde haar wantrouwen. Daarom antwoordde ze ook niet geërgerd toen ik haar vroeg "En jij? Moet jij nog een eind lopen?" "Ja", zei ze. "Nog een kilometertje of wat. Ik wou de baby wat gezonde lucht laten halen. Maar raak nu zelf uit de adem". Ze lachte kort om haar malligheid. Hes was de lach van iemand die het leven liefhad. "Kan ik je wat te drinken aanbieden", stelde ik voor. We waren inderdaad bij mijn voordeur aanbeland. "Ik ben getrouwd", zei ze, het gezicht terug één argwaan. "Ik ook.", repliceerde ik. "Oké", zei ze. Ze had me verkeerd begrepen. Dacht dat ik met mijn woorden bedoelde dat ik niets met haar wilde, dat ik enkel een behulpzame man was. Terwijl ik had willen zeggen "Jij bent getrouwd. Ik ook. En dan?" Maar ik liet het misverstand bestaan. Ik opende de deur en hielp haar de koets over de drempel tillen. Dan ging ik haar voor naar de leefkamer. Die was sober en de muren kaal, op één groot blauw kader na, dat de achterste wand domineerde. Ze parkeerde de koets en ging er naar kijken, terwijl ik naar de keuken ging om wat koele drankjes voor ons te mixen. Haar houding liet me vermoeden dat ik niets moest proberen, maar ik had zin in flirten met dit mooie meisjes dat haar leven en dat van haar kind nog voor zich had. Met twee glazen in mijn hand kwam ik naast haar staan en keek, naar wat een abstract schilderij leek te zijn, maar in realiteit een

Moederliefde (vm:een-op-een, 3147 words)
Auteur: ikwilje	Toegevoegd: Aug 17 2009	Kijkers/Lezers: 8911/6596 [74%]	Waardering (verhaal): 8.75 (4 stemmen)
Voor me uit stapte een blond meisje, met sluik haar dat haar tot op de schouderbladen viel. Ze droeg een donkere gestreepte doorkijkbloesje over een zwarte bh.