ErotischeVerhalen.com: Barcum door Henri Boul

Barcum Dit avontuur is niet door mij maar door mijn vrouw Maria geschreven. Zij heeft het in een mail aan een goede vriendin van haar beschreven. Later heb ik het verhaal weer van die vriendin gekregen. Maria heeft het zelf omschreven als een "barcum", deze naam vind ik veel leuker dan een Nederlandse omschrijving als "orgasme in de bar" of iets dergelijks. Daarom heb ik de naam "Barcum" maar aangehouden. En dit heeft Maria haar vriendin geschreven: Henri, mijn man, en ik gingen op een zaterdagavond naar Den Bosch, een stad bij ons in de buurt. We zouden wat gaan eten en de avond in een of meerdere café's besluiten. We gingen in "xxx" eten, een eenvoudig restaurant, maar wel heel erg goed. We gingen vaak daar eten. Het was ongeveer 23 uur toen we weer op straat stonden. Ik voelde dat ik eigenlijk al te veel bier gedronken had en wilde liever weer naar huis gaan. Maar Henri overreedde me nog een bier te gaan drinken en zo stapten we even later het "Bonte Palet" binnen. Daar kwamen we ook vaker, het is het kleinste caféé van de stad en het was er stampvol. We vonden een plaatsje achter in de hoek en kregen ons bier. Henri zag een paar bekenden op een meter of twee afstand en wrong zich naar hen toe. Ik stond alleen met mijn rug in de hoek gedrukt, een glas bier in de hand. Maar ik stond niet lang alleen!. Ik weet niet wat ik heb, maar ik schijn mannen onweerstaanbaar aan te trekken. Ik kan aantrekken wat ik wil, ik zie er altijd min of meer uitdagend uit. Ook nu weer: het was een warme zomeravond en ik was daarnaar dan ook gekleed: strak wit t-shirt zonder beha en kort rokje van soepele, heel dunne stof. Ik wist dat mijn borsten in dat shirt goed uitkomen en dat mijn grote tepels door de dunne stof naar voren priemen. Het werkte ook nu weer, ineens stonden er drie mannen voor me, dicht bij me, bijna tegen me aangedrukt, wegens de drukte. "Hola, kijk eens hier wat een schatje!" zei er een, terwijl hij waarderend naar mijn borsten keek. Ik voelde mijn tepels opzwellen. "Wie ben jij?". "Ik ben Maria" antwoordde ik. "Hallo Maria, proost! Ik ben Wim, dit zijn Koen en Tom!" "Proost Wim, Koen, Tom" zei ik. "Helemaal alleen hier vanavond, Maria?" vroeg Koen. "Nee", atwoordde ik, "samen met mijn man" en wees op Henri, die bijna binnen handbereik stond. "Je man kan je toch niet zo alleen laten" zei Tom, "dan zullen wij ons maar opofferen en je zolang bezig houden!" De andere twee lachten luid, ze vonden dat blijkbaar grappig, maar ik begreep de lol er niet van. "Nog wat drinken, Maria?" Ik wilde eigenlijk nee zeggen, had toch echt te veel gedronken, maar er werd alweer een nieuw glas in mijn hand gedrukt. "En hoe gaat het zo Maria?" "Ik heb geloof ik wat te veel bier op" antwoordde ik. "Oh dat geeft niet", zei Wim, "dat maakt je lekker los!" "Hoezo?" vroeg ik dom. "Weet je dat dan niet?" zei Koen, "een dronken vrouw is een engel in bed!" "Dan hebben jullie wel pech" zei ik, "ten eerste ben ik niet dronken en ten tweede is hier geen bed". "Je bent toch wel een beetje dronken" zei Tom, "en je bent hier met ons. Daar kunnen wij met zijn vieren best wat van maken!" Ik had het gevoel dat het gesprek de verkeerde kant op ging, maar ze gaven me niet de kans er een andere wending aan te geven. Ik keek even hulpeloos naar Henri, maar van hem hoefde ik geen hulp te verwachten, hij was druk in gesprek. Hoewel hij vlak bij me stond, was ik hier helemaal alleen met deze drie geile kerels! Ze drukten me alweer een nieuw glas in de hand. "Willen jullie me dronken maken"? "Waarom niet?" zei Wim, "dan moeten we alleen nog maar een bed voor het engeltje zoeken!" Ik voelde hoe ik een kleur in mijn

Barcum (vm:groep, 2137 words)
Auteur: Henri Boul	Toegevoegd: Aug 23 2008	Kijkers/Lezers: 7169/5493 [77%]	Waardering (verhaal): 7.00 (3 stemmen)
Ik ben met mijn vrouw Maria in een café in Den Bosch. Daar wordt ze door drie kerels "behoorlijk" verwend.