ErotischeVerhalen.com: De tentoonstelling - 3

Het was niet Hanah, maar John die me een paar dagen later belde om langs te komen. "Je portret is klaar. Wil je het komen bekijken? En als je er dan toch bent kunnen we misschien even praten over een nieuw idee wat ik heb. Wanneer kun je langskomen?" Ik had niets te doen dus klom ik een uurtje later de inmiddels bekende trappen op naar het atelier. Ik liep tegen het portret op. Ik wilde me er graag in herkennen. Het werk straalde de erotische energie uit die ik ook had ervaren toen ik de eerste keer in het atelier kwam en de doeken voor Brussel klaar stonden. Verder vond ik er weinig van mezelf in terug, maar ik vond het wel heel mooi. John nam mijn complimenten afwezig in ontvangst. Hij was duidelijk met zijn gedachten ergens anders. Hij bood me wat te drinken aan. In tegenstelling tot de vorige keer bleek hij nu wijn in huis te hebben. Eigenlijk vond ik het nog te vroeg, maar het was de eerste keer dat ik voor een schilderij zat waar ik de inspiratiebron voor was geweest.. John vertelde dat vrijwel al zijn in Brussel tentoongestelde werk al was verkocht, de galerie had zelfs gevraagd of hij nog werk had staan wat ze konden verkopen. Maar dat wilde hij niet. De tentoonstelling was goed en evenwichtig geweest, het zou zonde zijn om daar alleen om commerciele redenen ander werk tussenin te hangen. Een uurtje later vroeg ik hem maar eens naar het idee wat hij had, want ik had het gevoel dat hij daar een beetje omheen zat te draaien. "Eehh, ja, het is een experiment. Ik heb het nog nooit gedaan." Ik bleef aandringen, maar er kwam niet veel meer dan dat. "Maar waarom moest ik dan hier komen? Waarom heb je mij er bij nodig?" "Ik heb een model nodig, maar niet iemand die alleen maar zit. Je moet het willen meemaken, ondergaan. Maar als ik er teveel over zeg, werkt het misschien niet meer." Hij moet aan mijn gezicht gezien hebben dat ik het allemaal een beetje vaag geklets vond, want hij probeerde het nog een keer. "Het model is onderdeel van het werk en ook gedeeltelijk medescheppend. Maar niet leidend scheppend, passief scheppend." Of het door de wijn kwam, weet ik niet, maar ik begreep er helemaal niets van. Ik had ook een beetje genoeg van zijn geleuter en ik stond op om op te stappen. "Ik weet dat jij het kan, ik weet zeker dat het zal opwinden en ik wil het experiment heel graag met je aangaan.", zei John ten einde raad. Of het kwam doordat hij zei dat het me zou opwinden, of door de smekende klank in zijn stem, weet ik niet zeker, maar ik bleef aarzelend staan. John voelde mijn aarzeling en ging overredend door. "Laila, als je het niets vindt, kun je altijd stoppen. En samen maken we uit of het resultaat de moeite waard is, of dat het vernietigd moet worden". Nog aarzelde ik. Eigenlijk snap ik niet wat er daarna gebeurde, maar het leek alsof John opeens groeide. Ik voelde dat hij geen tegenstand meer duldde. Hij keek me strak aan. "Kleed je uit!" Nog aarzelde ik. "Laila, ik zeg het niet nog een keer! Kleed je uit!" Het was alsof ik Hanah in haar rol als meesteres hoorde en automatisch begon ik me uit te kleden. Hij pakte een papieren zak die hij over mijn hoofd zette. Ik kon niet meer zien. Even raakte ik in paniek, maar ik bleek wel genoeg lucht te kunnen krijgen. "Ik wil je niet teveel vertellen, vertrouw me! De zak is ter bescherming, je begrijpt straks wel waarvoor." Hij leidde me het atelier door in de richting van het grote doek en draaide me om. Ik stond met mijn rug tegen het doek aan. "Benen wijd!" Ik voelde hoe John iets om mijn enkels bond en merkte dat ik mijn benen nauwelijks meer kon bewegen. Toen hij daarna mijn armen boven mijn hoofd wilde vastbinden kwam ik in opstand en probeerde me los te trekken. John stopte even. "Je gaat toch niet....?" "Nee, ik was niet van plan sm-spelletjes met je te gaan doen. Ik zal proberen het je uit te leggen. Ik wil een schilderij maken waar het model als het ware levend in aanwezig is. Door jou op het doek vast te binden, word ik gedwongen jou als doek te gebruiken, waardoor je zowel als onderwerp, als inspiratiebron en als medium aanwezig bent." "Als medium?" "Als drager, net als het doek, bedoel ik." "Maar als ik straks wegga, valt er een gat in het werk." "Ja, daar moet ik nog wat op verzinnen. Ik wilde je in ieder geval uitgebreid fotograferen, dat is als je dat goed vindt, natuurlijk. En de foto's zal ik alleen met jouw toestemming exposeren, maar voorlopig beschouw ik het als een experiment." Ik vond het eigenlijk wel spannend om zoiets mee te maken en gaf te kennen dat hij wat mij betreft door kon gaan. Hij maakte mijn armen boven mijn hoofd vast zodat ik iets op mijn tenen moest staan. "OK, als je er klaar voor bent, gaan we beginnen!"

De tentoonstelling - 3 - (vm:overige, 5807 words) [3/4] Toon alle delen
Auteur: klaartje	Toegevoegd: Sep 28 2005	Kijkers/Lezers: 5361/4445 [83%]	Waardering (deel): 8.50 (2 stemmen)
Laila richt een tentoonstelling in en beleeft allerlei geile avonturen met de kunstenaars die eraan meewerken.

Dit is deel 3 van totaal 4 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel