ErotischeVerhalen.com: Gertje vraagt haar broer om te gaan babysitten door Zonnewind

Gertje is nog maar net thuisgekomen van haar avontuur in het cafe en daar rinkelt de telefoon al. Het is Karel. Karel is de buurman en is al 8 jaar gehuwd met An. Samen hebben ze ook 2 kinderen, Eline en Joris, respektievelijk 6 en 5 jaar oud. 't Is een pracht van een koppel en hele lieve buren, altijd bereid te helpen waar het kan. "Hallo Karel", antwoordt Gertje,"wat kan ik voor je betekenen?" "Wel Gertje, komende vrijdag is het personeelsfeest en ik vroeg mij af of jij dan niet op onze twee schatten zou kunnen komen babysitten. We zouden rond 19 uur vertrekken en heel waarschijnlijk pas in de vroege morgen terug thuiskomen. Daar zijn onze personeels-feestjes bekend om, dat weet je." "Ik zou graag willen, maar kan helaas niet. Ik heb dienst vrijdagavond.", verontschuldigd Gertje zich. "Maar als je het goed vindt vraag ik het eens aan Bart?", biedt Gertje als alternatief aan. "Geen probleem! Kan je me morgen laten weten of het in orde is?" "Komt in orde buurman," zegt Gertje en groet als een soldaat zijn overste, alsof Karel het door de telefoon heen zou kunnen zien. Onmiddellijk belt Gertje haar broer op en krijgt al snel bevestiging van wat ze eigenlijk al wist. Hij wil wel gaan babysitten maar enkel als zijn vriendin Veerle ook mee mocht komen. "Wat een over-en-weer getelefoneer!", denkt Gertje terwijl ze de buurman terugbelt, "en het rijmt nog ook...". Voor Karel en An was het geen probleem dat Bart zijn vriendin meebracht, ze waren tenslotte zelf nog jong en ze konden het zich nog herinneren dat hij ook meeging toen An moest babysitten. En wat ze daar allemaal uitspookten leek net alsof het gisteren was, zo goed was het in hun geheugen gebrand. Dat is dan ook weer geregeld, tijd nu om een douche te nemen en lekker achter het tv-scherm te kruipen. Met een grote zwaai gooit Gertje haar natte, plakkerige jurkje in de hoek van de badkamer en kruipt onder de douche. Deze keer zou het bij wassen blijven. ... De volgende avond vertrok Gertje, zoals gewoonlijk wanneer ze avonddienst heeft, om 17h30 naar het hospitaal. Dan was ze twintig minuutjes later ter plaatse en had ze nog 10 minuutjes om zich om te kleden en klaar te maken voordat ze aan haar shift begon. Om 2 uur zou ze dan haar verpleegsterplunje aan de haak hangen en een half uurtje later zou ze dan al lekker onder de dons liggen. Maar toen ze thuiskwam wilde ze toch nog eens langs de buren gaan om te kijken of Bart en Veerle er nog waren. ... Onder een open sterrenhemel parkeert Gertje haar gammele fiets tegen de gevel van haar huisje. Door het raam van de buren verlicht een bundel licht het gazon naast het huis, zouden de buren al terug zijn? Maar ze had daarnet hun wagen niet op de oprit zien staan en de garage stond te vol met machines, kasten, fietsen en rommel om daar ook nog eens een auto in te parkeren. Ze besluit stil naar het raam te lopen, op het pad naast het huis van Karel en An, om te kijken of Bart en Veerle er nog zijn. De helrode gordijnen zijn maar half gesloten; "vandaar ook dat het licht buitenschijnt natuurlijk", concludeert Gertje. Ervoor zorgend dat het licht niet op haar gezicht schijnt gluurt ze door de spleet tussen de gordijnen naar binnen. Niets, helemaal niets kan ze zien. Zouden de buren dan toch al thuis zijn en het licht hebben laten branden toen ze gingen slapen? Gertje blijft even zitten om na te denken over wat ze best zou doen, tot ze plots een hand achter de rugleuning van de zetel ziet verschijnen. De zetel staan met de rug naar het raam zodat het van buiten onmogelijk te zien is of er iemand in de zetel ligt of niet. Iemand die zit zou nog wel te zien zijn geweest. Het is een meisjesarm, zoveel is wel duidelijk, en waarschijnlijk die van een jong meisje: Veerle bijvoorbeeld. Vol spanning wachtend op het vervolg blijft Gertje binnengluren. Haar geduld wordt niet lang op de proef gesteld. Nu verschijnen ook de twee hoofden van Bart en Veerle, mekaar kussend of hun leven er vanaf hangt. Bart komt een stuk boven de zetel waardoor een zijn ontblote bovenlichaam tot net onder zijn schouderbladen zichbaar is. Veerle is een heel stuk kleinen, maar je kan wel de schouderbandjes van haar blauwe beha zien. Het is wel duidelijk wat deze 2 aan het doen zijn. Gertje is eigenlijk wel blij voor haar broer dat hij iemand gevonden heeft waarbij hij zich gemakkelijk voelt want van nature is hij heel bescheiden en verlegen. Veerle brengt duidelijk andere kwaliteiten in hem naar boven. Plots krijgt Gertje een lumineus maar ook wel een beetje een stout en vies idee. Zou ze niet haar nieuwe tweedehandscamera gaan halen?

Gertje vraagt haar broer om te gaan babysitten (vm:een-op-een, 3946 words)
Auteur: Zonnewind	Toegevoegd: Nov 15 2002	Kijkers/Lezers: 8737/6771 [77%]	Waardering (verhaal): 7.80 (5 stemmen)
Onder een open sterrenhemel parkeert Gertje haar gammele fiets tegen de gevel van haar huisje. Door het raam van de buren verlicht een bundel licht het gazon naast het huis, zouden de buren al terug zijn? Maar ze had daarnet hun wagen niet op de oprit zie