ErotischeVerhalen.com: Poepen - neuken op zijn Vlaams door TheoVanQuint

Roeiers, fietsers, lopers, wandelaars zoals mezelf, lang het kanaal was iedereen in beweging. Behalve zij. Die naamloze vrouw met het kastanjebruin, naar rood neigend, schouderlang, dik haar, een korte appelgroene, gewatteerde jas, waaronder een streepje rode trui piepte en een paarse spijkerbroek, die speciaal ontworpen leek voor dat gat dat zo uitdagend naar achter stak doordat ze voorover leunde, de voorarmen gespreid over de reling. Het was het mooiste gat dat ik ooit gezien had. Het was een gat dat mijn handen deed jeuken en mijn penis deed opveren. Het was een gat dat leek te vragen om een flinke pets, die het zou doen blozen. Daarom kon ik niet anders dan op haar af stappen, al weerstond ik de aandrang om dat gat daadwerkelijk een pets te geven te nauwer nood, en ging ik in plaats daarvan naast haar staan, eveneens met de voorarmen op de reling leunend. Ze leek zich niet bewust van mijn aanwezigheid naast haar, want ze keek niet eens opzij, maar bleef voor zich uitstaren. Ik dacht wel te weten waarnaar ze keek, en dat deed ik ook. Stilzwijgend stonden we naast elkaar, zij verzonken in haar gedachten, ik verzonken in de nieuwsgier naar haar gedachten. Maar ik wou niet gissen, ik wou weten. Daarom verbrak ik de stilte en vroeg ik: - Krijgt ge er goesting van? Dat deed haar haar gezicht naar me toedraaien. In een eerste reactie was ik ontgoocheld, want bij dat mooi gat had ik me een al even mooi gezicht gedroomd, maar dat had ze niet. Dat schoon gat van haar verdiende beter. Aan de vorm klopte iets niet; hoewel het wat niet vast te pinnen was, buiten de zware kin dan en de mond, die te klein was, met naar beneden gerichte hoeken. Bovendien brilde ze zwaar, met glazen zo dik als de bodem van een bokaal. Maar door die zware glazen keken een paar wondermooie groene ogen, waarin een man makkelijk kon kapseizen en verdrinken; bovendien was er dat dikke kastanjekleurige haar, dat vroeg om erin te woelen, al was het aan een knipbeurt toe. - Goesting? vroeg ze, met een niet begrijpende blik. - Krijg je er zin van? probeerde ik. - Waarvan? Waar hebt ge het over? Ik had me duidelijk vergist. - Keekt ge dan niet naar de muurschildering aan de overkant? - Welke muurschildering? - Ziet ge die dan niet? Zijt ge blind. Ik wees naar de overkant en richtte haar blik. - Verdraaid. Kunt ge geloven dat ik dat nooit heb opgemerkt, terwijl ik hier al tientallen malen heb gestaan tijdens mijn middagpauze, om de sleur te vergeten met dagdromen? Nu zag ze het wel en keek ze naar wat er op de gevel aan de overzijde was afgebeeld. Een blote vrouwenbuik en navel; twee blote vrouwenbenen, gespreid; een behaarde poes en één arm die zich naar dat geslacht uitstrekte en er zich met gekromde vingers aan vergreep. Na een minuut draaide ze het gezicht weer naar me toe en de mond open in een grijns. De tanden stonden schots en scheef ingeplant in de onder- en bovenkaak, alsof ze elkaar hadden proberen uit de weg duwen in hun haast om te groeien, maar wat mij veel meer trof was het aller bekoorlijkste kuiltje dat die grijns in de rechterwang tekende, een kuiltje dat haar omtoverde en mij betoverde. - Nu begrijp ik uw vraag eindelijk. Al vind ik ze wel hondsbrutaal. Zoiets vraagt ge toch niet aan een wildvreemde! - Mijn naam is Rudi, zei ik prompt. En hoe heet gij? - Hild, zonder e achteraan. Gij denkt dat ge leep zijt, lachte ze. Het was geen naïeve of onschuldige lach, verre van. - Maar ge vergist u als gij denkt dat nu wij elkaar bij de voornaam noemen, ik u aan de neus ga hangen wat ik denk. Behalve dit dan. Dat de man die dit schilderde dat deed met de bedoeling vrouwen goesting te doen krijgen. - Hoe weet gij dat een man dit schilderde? - Dat gaf ik toch net aan. Door de bedoeling vrouwen goesting te doen krijgen. - En? - En wat? - Lukt hij er in? Krijgt ge er goesting van? - Daarvoor ken ik u niet goed genoeg om u dat te vertellen. - Zin om een stukje te wandelen? Opnieuw die lach en dat kuiltje. - Waarom niet. Ge hebt geluk want ik heb vrij vanmiddag. Al moet ge nu niet ga denken dat ik mij in de tijd van een wandeling ga blootgeven. We zetten ons in gang, weg van het kanaal. Ik zei niets, wat haar na enkele seconden deed zeggen - Uw tong ineens verloren? Zo gaat me mij niet leren kennen zulle. - Kijk eens omhoog. - Verhip.

Poepen - neuken op zijn Vlaams (vm:een-op-een, 7008 words)
Auteur: TheoVanQuint	Toegevoegd: Dec 09 2023	Kijkers/Lezers: 1744/1227 [70%]	Waardering (verhaal): 8.00 (2 stemmen)
Langs het kanaal in Brussel zie ik een jonge vrouw van op de rug. Ze heeft de prachtigste kont die ik ooit zag. Ik kon er niet aan weerstaan naar haar toe te stappen.