ErotischeVerhalen.com: Koffiedrinken op het Museumplein

Het is dinsdag - twee dagen na onze ontmoeting op het Museumplein, met daarna een heerlijk vervolg bij Lenneke thuis. We hebben van zondagmiddag tot maandagmorgen intens van elkaar genoten, niet alleen in Lennekes bed maar ook daarbuiten. Ik glimlach als ik eraan terugdenk hoe geweldig het was om naast Lenneke wakker te worden. Het eerste wat ik zag, waren haar stralende ogen en op een gefluisterd ‘goedemorgen' volgde een zachte ochtendkus. Helaas hadden we daarna geen tijd meer voor een nieuwe vrijpartij, want Lenneke moest aan het werk en zelf moest ik zo snel mogelijk naar huis om aan mijn artikel over het ‘koffiedrinken' op het Museumplein te werken. Gelukkig konden we nog wel samen ontbijten en dat was onvergetelijk. De eerste keer dat je met je kersverse geliefde aan het ontbijt zit, is sowieso een magisch moment. En dat we nu al geliefden zijn, is overduidelijk, ook al hebben we dat nog niet naar elkaar uitgesproken. Bij ons intieme afscheid spraken we woordeloos af dat we elkaar snel weer zouden zien. En nu - slechts één dag later - is het al zover. Want toen Lenneke gisteravond belde en bleek dat we vandaag allebei vrij waren, was één vraag van mijn kant genoeg: ‘Hoe laat ben je morgen op het station?' En nu zit ik in de auto om Lenneke op te halen; als de Nederlandse Spoorwegen een beetje meewerken, arriveert haar trein over vijftien minuten. Ik glimlach als ik me realiseer hoe vanzelfsprekend het voelt dat ze mijn geliefde is. Eigenlijk weten we nog maar heel weinig van elkaar, maar dat komt wel. In elk geval zal ik haar vandaag weer een beetje beter leren kennen. En morgen ook, want hoewel Lenneke dan moet werken, maakt het haar werkgever niets uit of ze dat in haar eigen huis doet of in het mijne. Als er maar wordt gewerkt. Zelf moet ik morgen ook werken, maar omdat ik geen afspraken buiten de deur heb, werk ik gezellig naast Lenneke. En wie weet hoe spannend de pauzes zullen zijn... Ruim een kwartier later maakt mijn hart een sprongetje als ik een prachtige vrouw met lange rode haren uit het station zie komen. Daar is ze... en wat is het heerlijk om haar weer te zien. En wat een verschil met twee dagen geleden, toen ik haar als een zielig hoopje ellende aantrof op het Museumplein. Ze straalt nu één en al levenslust en geluk uit, wat me enorm raakt. Het is bijna onvoorstelbaar dat één ‘toevallige' ontmoeting zo veel teweeg kan brengen. Zodra ze me ziet, zwaait ze met haar vrije hand uitbundig naar me. Ik loop haar met snelle pas tegemoet en nadat Lenneke haar tas op de grond heeft laten ploffen en haar mondkapje heeft afgedaan, neem ik haar ongeduldig in mijn armen. Ik verdrink in haar verliefde ogen en als vanzelf versmelten onze lippen in een zachte kus. ‘Hé liefje...' zegt ze zacht. ‘Ik heb je gemist.' Het is voor het eerst dat ze me ‘liefje' noemt, maar het klinkt enorm vertrouwd. Ik kijk in haar waterige blauwe ogen en haar intense blijdschap ontroert me. ‘Hé lieve Lenneke, wat fijn dat je er bent. Ik heb jou ook gemist...' Hoewel de lente nog maar net is begonnen, is het warm vandaag. De zon schijnt uitbundig en Lenneke stemde daarom direct in met mijn voorstel om eerst samen in de natuur te wandelen. En natuur is hier genoeg: de Hollandse Biesbosch is práchtig. Lenneke heeft haar pumps verwisseld voor een paar wandelschoenen en nu lopen we hand in hand langs stille watertjes. We hebben over van alles gekletst, maar nu zwijgen we. Ik voel een zacht kneepje in mijn hand en knijp zachtjes terug. Gelijktijdig kijken we naar opzij en in Lennekes stralende ogen lees ik: ‘Kus me...' Ik neem haar hoofd in mijn handen en terwijl ze haar armen om mijn middel slaat, vinden onze monden elkaar voor een intense zoen. Mijn tong glijdt in haar mond en ze ontvangt me met een alles overtreffende tederheid. Ik voel haar fluwelen tong de mijne strelen en sluit mijn ogen van genot. Zo staan we minutenlang te zoenen, totdat een wild blaffende hond ons uit het moment haalt. We kussen elkaar nog een keer zacht op de mond en wandelen dan rustig verder. ‘Weet je wat ik me nu al sinds zondag afvraag?' We zitten samen op een bankje. Ik heb mijn arm om Lenneke heengeslagen en haar rechterhand rust op mijn linkerbeen. ‘Nou?' ‘Hoe het in vredesnaam mogelijk is dat zo'n bijzondere vrouw nog geen maatje voor het leven geeft gevonden.' Ik realiseer me dat dit een heel gevoelig onderwerp kan zijn, maar sommige vragen moeten nu eenmaal gesteld worden, zeker aan het begin van een relatie. ‘Oh Jack...' zucht Lenneke en het is alsof een donkergrijze wolk boven ons bankje komt hangen. Ik streel haar haren en ze legt haar hoofd op mijn schouder. ‘Ik heb twee lange relaties gehad,' begint ze. ‘De eerste duurde vier jaar, de tweede zelfs nog langer. En beide keren dacht ik dat we voor de rest van ons leven bij

Koffiedrinken op het Museumplein - 2 (vm:een-op-een, 4129 words) [2/2] Toon alle delen
Auteur: blackjack	Toegevoegd: Apr 01 2021	Kijkers/Lezers: 3439/2961 [86%]	Waardering (deel): 9.29 (7 stemmen)
De ontmoeting met Lenneke op het Museumplein krijgt een vervolg: ze komt bij mij thuis. Het begin van een prachtige en passionele liefdesrelatie?

Dit is deel 2 van totaal 2 delen.
vorig deel	toon alle delen