ErotischeVerhalen.com: Julian en Isa door Ivan K.

"Ah, mooi," denkt Julian, "de wortels zijn in de reclame. Dat komt goed uit." Hij stopt zijn karretje naast het schap en laadt meteen vier potten Hak in. De twee voor één actie levert hem zo mooi twee gratis potten op en die wortels zijn een kleine eeuwigheid houdbaar. Langzaam rijdt hij verder, terwijl hij intussen de verleiding van de zakken aanbiedingschips probeert te weerstaan. Hij groet Mevrouw van der Wiel die met mevrouw van Rhijn haar boodschappen uitzoekt. Het karretje raakt langzaam voller met boodschappen, tot Julian bij de eier aankomt. Nee, dat is geen typefout en ook geen schrijffout. Het meervoud van ei is eier, niet eieren. Het is toch niet voor niets dat het een eiersnijder is en een eierkoker en een eierwekker? Bij de eier staat Isa. Isa werkt bij de supermarkt en is druk bezig om alle schappen weer aan te vullen. Zoals als altijd als ze hem ziet begint haar gezicht te stralen; maar, zo weet Julian inmiddels, dat doet haar gezicht altijd als ze een klant ziet. "Haaaiiii" zegt ze vriendelijk en Julian reageert met een minstens even vriendelijk "Hooooi." Hij pakt een doosje met Large eier uit het schap en controleert de inhoud snel op eventuele breuken. Nadat het hem één keer overkomen is dat er een gebroken ei in zat zal hem dat niet een tweede keer gebeuren. Buiten het zichtveld van Julian kijkt Isa even rond of er niemand in de directe omgeving is, voor ze zich tot hem wendt. "Je vroeg me een tijdje geleden toch of ik een vriend had?" vraagt ze aan hem. Even is hij van zijn à propos afgebracht door haar onverwachte vraag. "Eh, ja... eh... klopt." stamelt hij. "Wat zou je gevraagd hebben als mijn antwoord ‘nee' was geweest?" stelt ze een nieuwe vraag. Julian lacht even, "Dat doet er toch niet toe, jij hebt een vriend en dus zou ik mezelf alleen maar belachelijk gemaakt hebben." Isa werpt enige blikken in het rond; ze kijkt en gooit dus niet met blikjes knakworst. "Het is al een paar weken uit. Dus wat wilde je vragen als mijn antwoord ‘nee' was geweest?" Julian schudt zijn hoofd. "Nee," zegt hij, "dat heeft geen zin om het te vragen. Met of zonder vriend, het antwoord zal toch hetzelfde zijn." Isa glimlacht even, "Ik zou het toch graag willen weten." Julian zucht, "Ok dan. Aangezien je nu geen vriend hebt, de vraag was ‘wil je een keertje met me uit?' Tevreden?" Isa knikt, "En vraag het nu dan eens." Julian kijkt haar vragend aan. Isa gebaart met haar handen dat hij moet opschieten. Hij zucht weer, vooral om moed op te bouwen. Het had hem de vorige keer weken gekost voordat hem dat gelukt was. Dat had wel als voordeel dat hij over haar kon fantaseren zonder dat zijn fantasie door de werkelijkheid werd verbroken. Meermaals had hij zich afgetrokken terwijl hij haar in zijn gedachten neukte. Al deze gedachten flitsen door zijn hoofd en helpen niet mee om zijn snel opkomende zenuwen in bedwang te houden. "Wil je een keertje met me uit?" Vooral onverwacht voor zichzelf weet Julian het uit te brengen alvorens de processen in zijn lichaam hem tot een stotterende idioot zullen maken. "Nee," is het korte antwoord van Isa, daarmee meteen de lichamelijke onrust in Julian tot een halt brengend. Hij haalt adem om wat gaan zeggen maar is compleet sprakeloos. Eerst wilde ze dat hij haar uit vroeg, maar als hij dat doet dan krijgt hij de deksel op zijn neus. Wat voor flauw en erg pijnvol spelletje speelt ze? "Maar ik kom graag straks bij je thuis als mijn dienst hier is afgelopen. Waar woon je?" zegt Isa na een korte en gemene pauze. "Eh, Prinses Beatrixlaan 75, appartement 213; maar..." verdere gelegenheid tot spreken krijgt Julian niet want Isa zegt: "Goed, dan zie ik je straks, doei." Ze duwt de bagagekar voor zich uit naar het magazijn, niet meer omkijkend naar de stomverbaasde Julian. Als hij zijn positieven hervind herpakt hij zich en maakt zijn boodschappen af, zich constant afvragend wat Isa bedoeld en van hem wil. Hij vergeet bijna de bonuszegeltjes bij het afrekenen. Nog beduusd zit Julian op zijn bank. Het opruimen van de boodschappen ging in een waas van onbewustheid. Zijn pindakaas staat in de diepvries, de keukenrol ligt in de koelkast. Het is dat hij zijn middagmaal al vóór het boodschappen doen genuttigd heeft, anders zou daar nu niets meer van terecht komen. Hij weet nog wat Isa tegen hem zei, maar hoe meer hij er over begint na te denken, des te meer bekruipt hem het gevoel dat ze hem gewoon voor de gek hield. In dat magazijn zal ze vast hebben staan lachen met haar collega's. Ja, dat zal het zijn. Het is niet alsof de vrouwen in rijen bij hem voor de deur staan; er parkeeroverlast is om alle auto's kwijt te kunnen en zijn deurbel de grootste stroomverbruiker van het dorp is. En hoe zit

Julian en Isa (vm:een-op-een, 11368 words)
Auteur: Ivan K.	Toegevoegd: Feb 25 2018	Kijkers/Lezers: 4916/3893 [79%]	Waardering (verhaal): 7.75 (4 stemmen)
Hoe boodschappen doen en mijmeren over de winkelmedewerkster in één dag kan veranderen van fantasie naar werkelijkheid. Let op! Verhaal met een zeer lang intro!