ErotischeVerhalen.com: BLANCO deel 3 - hoofdstuk 27 door Lucky Eye

BLANCO deel 3 Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. Hoofdstuk 27 Jasper komt op haar toe gereden. Haar zoon is veranderd in de loop van de afgelopen zeven jaar. Hij heeft duidelijk meer trekken van Martin gekregen. Of misschien beter gezegd, die trekken zijn meer tot uiting gekomen. Logisch ook want hij is inmiddels zeven jaar ouder en niet meer de jongvolwassene van toen. Zijn lichtblonde haren draagt hij gelukkig weer langer. Toen hij die ene dag van de kapper teruggekomen was met dat bijna helemaal kale hoofd had ze het helemaal niets gevonden maar aan hem niets laten merken. Niet omdat ze hem wilde negeren maar om te oefenen in het loslaten. Ze wist dat er momenten zouden komen dat haar kinderen andere keuzes zouden maken dan die zij voorstond en dat was goed. Maar dat was wel oefenen en die middag was zo'n oefenmoment geweest. Ze staat op en loopt naar hem toe om hem het laatste eindje over het gras te helpen. Bij de bank aangekomen vraagt ze hem of hij in zijn rolstoel wil blijven zitten of dat hij liever bij haar op de bank wil zitten. Hij kiest voor het laatste en daarom verbouwt ze de bank gedeeltelijk. De leuning gaat eraf en dan zet ze Jaspers rolstoel er vlak naast zodat Jasper heel gemakkelijk uit zijn rolstoel kan schuiven en op de bank plaatsnemen. Heel handig dat er mannen in de familie zijn die van dit soort zaken verstand hebben, zo denkt ze. Als hij goed zit en ze de leuning weer terug heeft gezet, kijkt ze naar hem en ziet dat hij naar de jongens in de verte kijkt. "Mooi hè, dat Robin is gaan schilderen," zegt ze terwijl ze naast hem gaat zitten. "Vind je niet?" "Ja. Heel goed van hem. Hij heeft talent en dan is het goed om dat wat je kunt uit te proberen." "Pieter wil nog steeds niet, hè?" Jasper knikt als bevestiging op haar opmerking. Vaak genoeg heeft hij het er met zijn vriend over gehad en hij weet dat het niets te maken heeft met niet kunnen of twijfelen aan zijn eigen kunnen maar dat het veel meer iets uit zijn verleden is. Pieter ziet als hij Astrid bij haar werk gadeslaat nog steeds zijn moeder. Ook vanwege de gelijkenis tussen de twee en dat doet hem pijn. Daarom wil hij gewoon niet schilderen. Marion kent dit geheim omdat Pieter het met haar gedeeld heeft. "Nee. Dat wil hij nog steeds niet en het is goed om dat zo te laten tenzij hij alsnog besluit het wel te gaan doen." "Helemaal met je eens, jongen. We hoeven niet al onze problemen te overwinnen. Soms is het goed om om bepaalde blokkades heen te lopen." "Ja. Helemaal mee eens en aan den lijve ondervonden," spreekt Jasper op plechtstatige toon om er vervolgens met een heel andere, heel gewone, intonatie aan toe te voegen: "Als ik naar die twee daar kijk, heb ik af en toe het idee dat er iets aan mij voorbijgaat. Alsof ik iets gemist heb. Alsof mij iets ontglipt is." Marion weet heel goed wat hij bedoelt maar doet of haar neus bloedt en vraagt: "Dat begrijp ik niet helemaal." "Dat is het probleem. Ik eigenlijk ook niet. Ik weet dat ze heel goede vrienden zijn maar... Als ik mijn gevoel mag geloven... " Marion weet nu heel zeker dat Jasper het weet van Maarten en Robin. Ze wacht of hij het toch onder woorden brengt, maar dat doet hij niet. Nou ja... laat ook maar. Het is niet belangrijk. En die andere twee? Wat denk je daarvan?" "Gut! Geen idee!" En dat heeft ze inderdaad ook niet. "Ze zijn nog erg jong. En gedragen zich ook zo. Soms lijkt het of ze verliefd op elkaar zijn maar dan ineens vliegt om het minste of geringste de vlam in de pan en hebben ze een knallende ruzie met elkaar. Schelden ze elkaar uit

BLANCO deel 3 - hoofdstuk 27 (mm:overige, 7256 words)
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Dec 31 2014	Kijkers/Lezers: 4214/3007 [71%]	Waardering (verhaal): 10.00 (2 stemmen)
Vervolg...