ErotischeVerhalen.com: Het huwelijk is heilig! door Stanzie

Er waren momenten dat John Crauwels geloofde dat hij een wereldbaan had. Zijn werk bracht hem naar de meest exotische plaatsen en het aantal boeiende mensen dat hij doorheen de jaren had ontmoet, was al lang niet meer te tellen. Helaas gold dat laatste evenzeer voor het scrupuleuze gespuis waarmee hij beroepshalve te maken kreeg. Liefde en haat, zo had de ervaring hem geleerd, verhielden zich heel vaak tot elkaar als hemel tot hel. Soms was het echt ongehoord hoever twee mensen konden gaan om elkaar de duivel aan te doen als wantrouwen en naijver de plaats innamen van romantiek, liefde en respect. Als privé-detective voor een internationaal, gerenommeerd advocatenkantoor, gespecialiseerd in grensoverschrijdende echtscheidingen, kreeg John daar vrijwel dagelijks mee te maken. Toch hield zijn job minder glamour in dan het op het eerste zicht leek. Nooit of te nimmer kwamen daar ‘Indiana Jones-' of ‘Kojak-achtige' toestanden bij kijken, maar dan nog. Zeker de laatste jaren was het allemaal wat minder boeiend geworden. Er was een tijd geweest dat ‘betrapping' nog als absolute noodzaak werd gezien als bewijs van ontrouw. In de meeste landen was ondertussen het belang van dat soort fysieke bewijsvoering als reden voor een echtscheiding zo fel afgezwakt, dat hij nog maar zelden een opdracht in die richting kreeg. Tegenwoordig zat hij veel vaker dan hem lief was aan een bureau te werken, speurend op het internet. Met iets van weemoed dacht hij terug aan zijn laatste ‘buitenopdracht,' intussen toch alweer geleden van de voorbije kerstperiode. Marian had hem naar Las Vegas gestuurd om confronterende videobeelden te maken van een, naar alle waarschijnlijkheid, bedriegende echtgenoot. Voordat hij op het vliegtuig stapte had hij welgeteld vijf minuutjes met de treurende echtgenote gesproken. Voor John was dat net lang genoeg om ergens begrip op te kunnen brengen voor de man in kwestie. Zijn vrouw was een echte feeks. Maar klant is koning en eenmaal in Vegas had hij zich loyaal van zijn taak gekweten. Terwijl in België zijn vrouw waarschijnlijk bezig was met de Kerstinkopen, had hij op video vast kunnen leggen hoe de man een jonge vrouw meenam naar zijn hotelkamer. 's Anderendaags had hij, weggedoken achter een bloembak op het balkon, beelden kunnen schieten die onmogelijk verkeerd te interpreteren waren. De als cowgirl verklede Mexicaanse wist duidelijk van wanten. Zodra van haar ‘uniform' nog enkel de cowboyhoed overbleef, had John de jonge vrouw dingen zien doen die hij nooit eerder had gezien. Het overgrote deel van Johns werk bestond uit het opsporen en onderzoeken van verborgen activa. Dikwijls waren dat vastgoed objecten maar ook off-shore bankrekeningen en wazige beleggingen kwamen heel vaak voor. Soms moest hij op zoek naar kunstwerken, juwelen, of kostbare schilderijen. Tegenwoordig gebeurde dat dus heel vaak van achter zijn bureau, maar pas als er veldwerk aan te pas kwam, voelde John zich echt in zijn sas. Al met al had John nog altijd een redelijk avontuurlijke baan. Terwijl hij stond te wachten tot het verkeerslicht voor voetgangers op groen zou springen, staarde John - zoals altijd als hij hier kwam - vol bewondering naar de majestueuze voorgevel van het hoofdkantoor van "Mennes & Junior." Tegenwoordig bemoeide de ouweheer Mennes zich echter nog maar weinig met de dagdagelijkse gang van zaken op het gerenommeerde advocatenkantoor. Het was zijn dochter Marian die er nu de plak zwaaide. Marian Mennes stond bij het personeel bekend als ‘The Ice Queen', omwille van haar immer koele en zakelijke houding tegenover de klanten en het personeel. Heel wat ondergeschikten begonnen al te beven als hun strenge bazin bij hen in de buurt kwam, maar John had daar weinig of geen last van. Lang geleden had hij een keer het voorrecht genoten om door Marians façade heen te mogen kijken. Een bezoek aan zijn werkgeefster boezemde hem dan ook geen enkele angst in. Op een bepaalde manier leek ze hem te respecteren. Andersom was dat zeker ook het geval, maar als je bij Marian Mennes werd geroepen, dan stelde je daarbij maar beter geen voorafgaande vragen. Dan kwam je gewoon, zelfs als je John Crauwels heette én je tot het beperkte groepje bevoorrechte personen behoorde die de toelating hadden om haar met de voornaam aan te spreken. "John," vroeg Marian, zodra hij tegenover haar aan het enorme houten bureau zat. "Ik weet dat je het momenteel heel erg druk hebt, maar zou je alle zaken die je voor het weekend niet meer rond krijgt een beetje voor je uit kunnen schuiven? Ik zou graag willen dat jij zondagavond laat op het vliegtuig naar Zwitserland stapt." "Dat wordt lastig, maar jou kennende denk ik niet dat ik te kiezen zal hebben," antwoordde John. "Voor hoe lang moet ik weg?"

Het huwelijk is heilig! (vm:overspel, 29484 words)
Auteur: Stanzie	Toegevoegd: Jun 02 2013	Kijkers/Lezers: 17396/13024 [75%]	Waardering (verhaal): 8.73 (15 stemmen)
Of is het dat voor voor de gehuwde Eli Steiner toch niet helemaal..? Een lang verhaal, waarin de mooie Eli uiteindelijk een grens overschrijdt.