ErotischeVerhalen.com: Dansen in Ierland door Tania

We logeerden in de oude hut. We dat waren ik en Anja. En "de oude hut" is net wat het zegt. Ergens in het zuidwesten van Ierland hadden wij kennis gemaakt met een jong koppel met twee schatten van kinderen. Zij woonden in een modern huis op de grond die al eeuwenlang in familiebezit was. De oude hut was het stamhuis van de familie sinds de 18de eeuw. Stamhuis is een groot woord voor een hut met drie kamers die oorspronkelijk uit plaggen was opgetrokken met een rieten dak. Het was er laag en een beetje somber maar voor ons was het meer dan voldoende om als uitvalsbasis te dienen voor onze trektochten. Als de avond de omringende groene heuvels met een mistig deken bedekte was het erg gezellig bij de open haard. In de master bedroom stond het oude bed er nog met een doorgezakte verenbodem. Het was zalig om daar samen in te liggen omdat er naar het midden door de eeuwen heen een gigantische kuil gevormd was waardoor we automatisch naar elkaar toe rolden. Moesten de katholieke voorouders weten wat er in hun bed allemaal gebeurde tussen die twee meiden...Maar och...wie weet wat we allemaal te horen zouden krijgen moesten de oude planken kunnen praten. We logeerden daar nu een week en hadden reeds een paar schitterende tochten gemaakt door de woeste groene heuvels en elke dag genoten wij met volle teugen van elkaar. Het was er zo woest en verlaten dat we het al eens gewaagd hadden om op een zonnige dag een hele namiddag naakt aan de oever van een bergmeertje lekker te liggen zonnen. En tja...bij het zonnen moet je geregeld zonnebrandolie aanbrengen en wie kan dat dan beter dan je geliefde. En als je echt helemaal naakt bent moeten de intieme delen waar nooit zon komt toch extra aandacht krijgen. En wat gebeurt er als jouw tepels zo liefdevol behandeld worden? Wat voel jij als je intimiteit gekoesterd wordt? Juist. Ik ook. Een ding intrigeerde ons. In de verre omtrek waren grootse affiches aangeplakt over het "grote" jaarlijkse bal in het dorp. We waren er niet echt op voorzien maar zo een mooie gelegenheid konden we niet laten voor wat het was. Wij ons zo goed mogelijk opgetut en drie kwartier stappen naar dat dorp. Een beetje teleurstellend was het wel. Om negen uur brandde er maar één lichtje meer in heel het dorp. De plaatselijke kroeg dus. We hoopten nog op een aangrenzende parochiezaal, maar noppes. In een plaatsje niet groter dan mijn salon stond heel de bevolking van uren in het rond op elkaar geplakt geduldig te wachten op hun biertje of whisky. In een hoekje zaten drie tandloze grijsaards met een trekzak, een trommel en een fiedel. De rook was letterlijk te snijden en het stonk er naar de goedkope parfum en aftershave. Stel je voor hoe wij bekeken werden toen wij daar argeloos kwamen aangestouwd. Twee vreemde vrouwen zonder begeleiding. Anja heeft net als ikzelf halflang blond haar. Ze heeft een rond gelaat met hoge jukbeenderen en een paar stralende blauwe ogen. Haar lippen zijn net iets te smal maar haar schitterende glimlach met hagelwitte tanden maakt dat allemaal goed. Als ik in de spiegel kijk, zie ik een ovaal gelaat haast zonder jukbeenderen, een wipneusje met licht bruine sproetjes en een paar glinsterende bruine kijkers. Anja is net iets kleiner dan mijn eigen één meter zeventig. We kwamen net uit de wastobbe waar wij elkaar speels geholpen hadden om het vuil van de laatste dagen grondig weg te wassen. Ze rook heerlijk naar de shampoo en op dat moment had ik eigenlijk meer zin om mijn gelaat in haar nek te leggen en haar heerlijke vrouwelijkheid op te snuiven. We hadden onze nieuwste Jeans aangedaan, daarop een wollen geblokt hemd en met een beetje make-up van onze gastvrouw en een paar juweeltjes vonden we dat we mochten gezien worden in dit landelijke kader. De stilte was oorverdovend maar toen ze merken dat we dadelijk rechtsomkeer wilden maken draaide heel de sfeer direct. Het was onmiddellijk terug een gezellige gemoedelijke boel. Van dansen was er geen spraken en de speelmannen waren vlug door hun repertoire. Maar toen begon het pas. Als vanzelfsprekend begonnen er een paar te zingen en meer dan een uur zongen ze daar het ene (echte) volkslied na het andere. Dranouter in het klein maar dan "echt" zonder de commerciële poespas. En natuurlijk werden wij aangepord om ook te zingen. We kunnen geen van beide echt zingen maar dat stoorde niet en "kom van dat dak af" hebben we drie keer moet doen. We vermoedde wel dat het eerder het aanschouwelijk uitbeelden was waardoor we zoveel bijval oogstten. Maar dat stoorde ons niet. En als we door met ons zedig kontje te wiegelen en een paar wulpse blikken te werpen de ene Guines na de andere kregen aangereikt kwam dat alleen de algemene sfeer ten goed. De stemmen

Dansen in Ierland (vv:een-op-een, 2981 words)
Auteur: Tania	Toegevoegd: Jun 30 2001	Kijkers/Lezers: 7000/5250 [75%]	Waardering (verhaal): 10.00 (1 stem)
In een plaatsje niet groter dan mijn salon stond heel de bevolking van uren in het rond op elkaar geplakt geduldig te wachten op hun biertje of whisky. In een hoekje zaten drie tandloze grijsaards met een trekzak, een trommel en een fiedel.