ErotischeVerhalen.com: De reunie door Nexus

De reünie het 2de weekend van juni kwam er weer aan, en dat betekend dat het weer tijd was voor het jaarlijkse reünie uitstapje van mijn studie. Had er dit jaar eigenlijk niet zoveel zin in (eigenlijk altijd). Want wat gebeurt er als je de meeste mensen maar 1 maal per jaar ziet, je gaat praten met de mensen die je wel vaker spreekt en als je dan toch iemand anders spreekt hoor je over het algemeen alleen maar hoe goed ze het doen, dat ze in aandelen zitten, dat ze (vaak nog steeds) een wereldreis aan het plannen zijn, verhalen over de kinderen hoe goed ze het wel niet doen en meer van dat soort zaken. En natuurlijk worden de welbekende verhalen die nu al dik 12 jaar worden verteld nog maar eens verteld. Want ach eigenlijk ben je wel op elkaar uit gekeken. en toch word er dit 12de jaar weer gewoon een weekend geboekt. En misschien doe ik er nu zo somber over als ik er ben is het best wel weer leuk... dat houd ik me elk jaar weer voor. Waarom ik dan ga, want er zijn altijd genoeg afzeggers, ik zou het niet weten. Misschien wil ik toch stiekem niets missen. En elk jaar word er dus weer een pension afgehuurd ergens in Nederland. Deze keer werd er een pension aan zee afgehuurd. En ik moet eerlijk zeggen, het zag er mooi en verzorgd uit. Ik zag me al zitten met een heerlijk glas wijn op het terras of op 1 van de balkonnetjes genietend van de rust en het ruisen van de zee. Maar helaas, ik bleek zaterdagochtend de eerste te zijn die arriveerde, en op het moment dat ik aan het wegzwijmelen was hoorde ik achter mij al auto deuren slaan en een hoop kabaal. Iets wat niet de bedoeling was heeft toch iedereen die een relatie heeft gedaan, ze hebben hun partners meegenomen en nog erger kinderen. Op zich niet erg als er kinderen zijn, maar wel als we met z'n allen afgesproken hadden dat ze er niet zouden zijn. Het zou een weekend moeten zijn tussen oude studievrienden en vriendinnen. Maar iedereen had op eigen houtje kamers bij lopen boeken. Want zo hoorde ik later, de partners en kinderen vonden het een te goed idee om naar zee te gaan dus ze wilden mee. Maar goed naarmate de ochtend vorderde kwam iedereen aan en is het grote begroeten begonnen. Dus eerst oude kennissen begroeten dan hun partners leren kennen, en natuurlijk de kids. Na wat koffie en gebak in het pension, was het plan om met z'n allen eens een strandtentje op te zoeken. En na een wandeling naar het strand ploften iedereen zich neer in de lounchebanken en werden de flessen rosé, de wijn en het bier aan gerukt. Nu moet ik zeggen dat het best gezellig was, de partners waren met de kids naar het strand en we konden in alle rust bij praten en wat drinken. Maar tegen een uur of half 4 kwamen de eerste aanhangsels al weer terug met de melding dat er voor eten gezorgd moest worden. Dus er werd besloten dat we een restaurantje moesten opzoeken. Het restaurantje wat oorspronkelijk geboekt was, was natuurlijk veels te klein voor dit gezelschap en die konden er echt geen mensen meer bij hebben. Maar het personeel was zo vriendelijk om on te helpen met het zoeken naar een vervanging. Het werd dus een pannenkoekeneetschuur. Leuk voor de kids, maar ik had op iets meer gehoopt. Maar goed we zijn met z'n allen gezellig op stap dacht ik maar. Na het eten gingen de meesten of even liggen, of de kids naar bed doen.Ik besloot om maar even in mijn eentje op pad te gaan en langs de zee te wandelen. Ik liep nog even naar mijn auto om even een dekentje te pakken zodat als ik wou zitten niet meteen mijn broek en shirt onder het zand had zitten. Na een fijne wandeling langs de zee, de zon begon iets in kracht af te nemen maar was nog wel heerlijk aanwezig. En er stond een licht briesje, besloot ik om maar even te gaan zitten en te genieten van het ruisen van de zee, de geur en vooral de rust. Af gezien van inpakkende mensen en strandtenten die hun standspullen bij elkaar aan het verzamelen waren was het heerlijk rustig, nu en keek tevreden over de zee en zag de golven richting het land komen. Ik droomde een beetje weg in mijn eigen wereld. Heerlijk die rust dacht, zou heerlijk zijn om zo elke avond te kunnen onthaasten. Niets moet, niemand stoort je... "Pardon Michiel" hoorde ik opeens. Ik werd beetje loom wakker uit mijn eigen wereldje en zag opeens Marianne staan. Zij hoort ook bij het studieclubje maar was de laatste jaren niet meer mee geweest, en is ook een beetje het buitenbeentje van de groep. "Stoor ik? " vroeg ze. Ik keek haar aan en zei dat ze niet stoorde. "Bezwaar dat ik er even bij kom zitten?". "Nee hoor" antwoordde ik. "Jij was de drukte ook ontvlucht?"vroeg ze. Ik knikte bevestigend. "Als ik dit allemaal geweten had was ik niet gekomen." Begon ze. "Had het leuk gevonden om eens met oude bekenden bij te babbelen, maar dit is niet grappig. Ze hebben het alleen maar over hun zelf en zijn steeds met de kinderen bezig."Ik grijnsde, "je haalt me de woorden uit de mond, daarom ben ik

De reunie (vm:een-op-een, 3714 words)
Auteur: Nexus	Toegevoegd: Sep 18 2010	Kijkers/Lezers: 6359/5165 [81%]	Waardering (verhaal): 7.33 (3 stemmen)
Elk jaar komen we met het vroegere studenten clubje een weekendje samen.