ErotischeVerhalen.com: Galgenmaal door MindsEye

Weer een verhaal van MindsEye. Ik heb dit verhaal geschreven in de derde persoon, vanuit vrouwelijke perspectief, omdat ik ervan overtuigd ben dat dat voor dit verhaal beter werkte. Ik ben eerlijk gezegd zeer benieuwd naar reacties, dus mail of msn me: mindseye1977@hotmail.com. Voor alle duidelijkheid, de schrijver van verhaal, ik dus, is een man, dus als je op zoek bent naar een dame, ben je bij mij verkeerd. Maar niet te min, eerlijke, oprechte reacties zijn altijd welkom. Ik parkeerde mijn auto. Terwijl ik dat deed zag ik mezelf in mijn achteruitkijkspiegel, en ik vroeg me af of ik krankjorum was geworden. Hier zat ik, keurig verzorgd, ietwat ondeugend gekleed, en zo nerveus als een maagd op haar huwelijks nacht. Nee, zelfs nog wat nerveuzer. Misschien was wat ik deed op een manier wel te vergelijken met zoiets. Tenslotte, het is ook een overgangsrite. Ik stapte uit, en merkte dat mijn knieën wat knikten. Ik moest me even vast houden aan het portier, om niet tegen de grond te gaan. Ik sloot mijn ogen en genoot van de zon en de wind op mijn gezicht. Dingen die ik altijd vanzelfsprekend had gevonden. Wind... zonlicht...Je staat er niet bij stil hoeveel het voor je betekent. Tot je beseft dat een groep mensen het niet heeft. Ik liep naar de zware rode deuren. Ik had instructies gekregen om me te melden bij het bezoekers loket. Dus dat deed ik ook. Ik drukte op een zware rode knop die buiten hing en hoorde een zoemer. Een intercom: "Ja, Hallo?" Ik antwoordde met overslaande stem: "Hallo, het bezoek voor Decker is hier." Even was het stil, maar ik meende een vaag gegrinnik te horen. Toen sprong het slot van de deur en kon ik doorlopen. Ik stapte de gevangenis in, en werd meteen opgevangen door een bewaker. Ik had eigenlijk verwacht een grote brede kerel te zien, met een flinke snor en een wapenstok. In plaats daarvan stond er een slanke jongeman, wel in uniform maar niet zichtbaar gewapend. Wel droeg hij een riem met iets wat ik herkende als een alarmsysteem. "Komt u maar mee, mevrouw." Hij sprak zacht, en opvallend neutraal. Hij nam me mee naar ene klein kamertje. Daar stonden alleen een paar stoelen, lelijke plastic gevallen. "Ik laat u even alleen. Ik moet de formulieren even ophalen bij de administratie. Eerlijk gezegd hadden we niet verwacht dat U zou komen. Pakt u gerust wat te drinken" Hij liet me alleen. Ik zag een koffieautomaat, in de hoek. Maar ik was niet ontspannen genoeg om het drinken, dus ik nam een bekertje water. Niet te min, dat was nog half vol toen hij terugkeerde. Hij had een handvol paperassen bij zich, en gaf me deze om door te lezen. Het was aan standaard formulier waarin ik ondertekende dit uit vrije wil te doen, geen wapens of drugs bij me had, gezond was, etc. Ik vulde alles naar waarheid in en gaf het daarna terug aan de jonge bewaker. Daarna was het wachten. Tenminste ik hoopte niet dat ze het me hier lieten doen, in deze saaie wachtkamer op een stoel. Ik had me toch wel dapper genoeg betoond om iets meer luxe te krijgen. De deur ging open. Een man in pak kwam binnen. Niet Decker, dat zag ik zo. Deze man stak strak in het pak. Hij had mijn forumlier in de handen: "Mevrouw Kelly?" Ik knikte. "Mijn naam is Bauer, de directeur van deze instelling. Ik zorg voor de precieze administratieve afhandeling. ik heb de papieren doorgenomen. Ze zijn allemaal in orde, op één na." Ik wist al voordat hij verder ging wat hij bedoelde. "Het gaat om de laatste vraag. Cameratoezicht. U vult daar nee in." Ik knikte opnieuw. Hij haalde diep adem en ging zitten. "Ik snap dat u dat niet wil, maar besef wel waar U zich aan blootstelt. Decker is geen aardige man. Dat u hier al bent vind ik al vreemd, maar als we U zonder cameratoezicht binnen laten gaan... het is gewoon zelfmoord." Ik haalde diep adem, om een helder en duidelijk antwoord te geven. "Ik waardeer u bezorgdheid, meneer. Maar mijn besluit staat vast. Ik wil niet dat ik opgenomen wordt. Martin Decker's leven is morgen voorbij, maar het mijne niet, en ik wil niet dat ik morgen op internet sta terwijl ik seks heb met een ter dood veroordeelde." Hij antwoordde niet. Hij keek me alleen indringend aan, en vroeg stelde zich waarschijnlijk dezelfde vraag als ik mezelf al dagen stelde: Ben je wel goed bij je hoofd? Daarna haalde hij zijn schouders op, en vertrok. Ik bleef alleen achter en ademde langzaam in en uit om mezelf ik de hand te krijgen, wat wonderbaarlijk goed lukte.

Galgenmaal (vm:dominerende man, 3780 words)
Auteur: MindsEye	Toegevoegd: Feb 18 2008	Kijkers/Lezers: 7171/5078 [71%]	Waardering (verhaal): 8.50 (2 stemmen)
Een ter dood veroordeelde man krijgt zijn laatste maal. Hij wil echter een vrouw, geen maaltijd