ErotischeVerhalen.com: naar een nieuwe toekomst - 3

Een paar weken later belde hij haar op. "Zou je een vriend van me uit de brand willen helpen?" "Hoe?" "Dat zie je wel. Ga morgen om twaalf uur naar Galerie DeDe in Gouda, vraag naar Ger". "En als ik het niet zie zitten?" "Dan doe je het niet. Als je ‘ja' zegt, zal ik hem bellen en vertellen dat je nog onderuit kan als hij verteld heeft wat precies de bedoeling is en je dat niet ziet zitten." "Is Ger een leuke man?" Ze hoorde hem lachen. "Dat moet je mij niet vragen, hij heeft het wel altijd over hordes vrouwen die achter hem aanlopen, dus waarschijnlijk vinden jullie hem aantrekkelijk. Ik zie het niet helemaal, moet ik je bekennen." "Hmm.. ach.. ik heb morgen toch niets te doen.. ik ga hem wel bekijken!" Ger, vijftiger, enorme bos grijze krullen, dynamisch, deed haar aan Einstein denken, maar waarom wist ze eigenlijk niet. "Hartstikke fijn dat je er bent. Ik zat helemaal omhoog toen mijn vaste model opeens met haar moeder naar het ziekenhuis moest. Heeft Aard je verteld waar het om gaat?" "Nee, hij zei dat ik het maar van jou moest horen." "Ja, zo is ‘ie wel. Nou goed, kom maar mee dan, dan zal ik het je uitleggen." Nieuwsgierig volgde ze hem dieper de galerie in, naar een en buitenaf onzichtbare nis, waar een enorm schilderij hing dat haar meteen intrigeerde, al kon ze niet meteen zegge waarom. Toen ze beter keek bleek het één doorgaande zwarte lijn op een verder leeg doek te zijn. Het schilderij hing een stukje van de muur af en er zat een levensgroot gat in, duidelijk een silhouet van een vrouwenlichaam. "Goh, bijzonder, hoor... ik weet niet waarom, maar dit schilderij trekt me aan." "Mooi, dat moet ook, want het is de bedoeling dat je er deel van gaat uitmaken. Als je ‘ja' zegt, moet je vandaag in het schilderij gaan staan, met je gezicht naar buiten, uiteraard, maar je zult niet herkenbaar zijn, want je draagt een masker. Je lichaam krijgt de kleur van het canvas en de lijn loopt door over je lijf. De galeriehoudster, Anna, die komt wat later, maar die zie je nog wel, geeft je een seintje als klanten deze kant op komen en je je positie in het schilder moet innemen. Het is niet alleen een gat in het doek, maar het is aan alle kanten verstevigd al kun je dat niet zien, dus je kunt er met een gerust hart instappen. "Ik sta dan naakt, neem ik aan." "Ja, had Aard je dat zelfs niet verteld?" "Nee, maar dat is verder geen probleem voor mij, hoor. Mag ik met bezoekers praten?" "Nee, je mag niets zeggen. Je kunt hen ook niet zien, want er zitten geen gaten in het masker. Voor hen ben je een levend, maar onpersoonlijk deel van het schilderij, zij zijn voor jou al net zo onbekend. Ik probeer zo duidelijk te maken dat kunst aantrekt op een bijna persoonlijke manier, maar dat het object zelf geen contact kan maken. "Boeiend!" zei Thara, maar ondertussen vroeg ze zich af wie er in godsnaam zoiets zou kopen. "Mocht je je afvragen wie zoiets koopt? Niemand! Dit is een statement aan het eind van de tentoonstelling. Vrij werk. Onverkoopbaar, maar ik moest het maken! En? Doe je het?" "Ehh... mogen ze me aanraken?" "Nou, het is niet gebruikelijk dat mensen kunst aanraken, maar er hangt geen bordje bij, of zo. Maar sinds de opening, twee weken geleden, is het nog niet gebeurd. Dus daar zou ik me niet teveel zorgen over maken als ik jou was." "OK, ik doe het op voorwaarde dat je er een foto van maakt, zodat ik zelf het effect kan zien". "Helemaal geweldig. Kleed je maar uit dan, dan zal een kunstwerk van je maken". Ze deed wat hij haar vroeg, maar hield nog even haar bh en slipje aan. Hij deed alsof hij het niet opmerkte en maakte een grote pot open. De inhoud zag eruit als een gewone crème. "Eerst komt deze witte onderlaag. Daar kun je jezelf ook mee insmeren, als je dat liever wilt." "Nee, ik laat me lekker door je verwennen. Spannend, hoor." "O, dit is trouwens body paint, het houdt de hele dag, maar je kunt het er gewoon weer afdouchen. Dat kan hier, hoor, je hoeft niet zo over straat." Hij nam een dikke klodder van het spul op zijn vingers en begon haar hele lichaam ermee in te smeren. Hij deed het professioneel, nam alle plekjes mee. "Wil je je bh en slipje ook uitdoen?" Ze deed wat hij haar vroeg. Nu werd het toch wel spannend. Toen hij haar borsten aanraakte, voelde ze het bekende gevoel door haar lichaam schieten, maar ze probeerde er zo min mogelijk aandacht aan te schenken. "Mooi, dat je je poes geschoren hebt. Dat maakt het een stuk eenvoudiger om de kleur aan te brengen. Wil je je benen wat uit elkaar doen, dan kan ik er gemakkelijker bij." Ze deed wat hij haar vroeg en voorzichtig ging hij met zijn vingers over haar heuvel. Ook nu reageerde haar lijf meteen, want de geschoren huid was heel gevoelig voor aanrakingen. Ze probeerde

naar een nieuwe toekomst - 3 - (vm:overige, 3394 words) [3/4] Toon alle delen
Auteur: rolande	Toegevoegd: Aug 26 2006	Kijkers/Lezers: 6218/4760 [77%]	Waardering (deel): 8.00 (1 stem)
Thara is haar baan kwijtgeraakt, Aard helpt haar, maar wil er wel tegenprestaties. Nu vraagt hij haar een vriend van hem te helpen.

Dit is deel 3 van totaal 4 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel