ErotischeVerhalen.com: de laatste ontgroening door m. Bieman [deel 1]

De laatste ontgroening. Mark deed snel zijn parka aan en stapte de deur van zijn studentenhuis uit. Hij had haast en moest de trein van 14.00 uur nog zien te halen aangezien hij die dag om 16.00 uur het beoordelingsgesprek voor zijn afstudeeronderzoek zou hebben. Ruim 5 jaar had hij zich met hart en ziel ingezet om zijns studie af te maken waar hij met veel elan aan begonnen was, maar waarvan de afronding hem enorm veel moeite kostte. Menig maal had hij met het ide gespeeld er de brui aan te geven. Hij twijfelde aldoor aan zijn geschiktheid als psycholoog, maar met steun van zijn familie en vrienden, zette hij door en nu was het dan zo ver. Hij hoefde alleen nog maar zijn onderzoek te verdedigen en dan zou hij dat fel begeerde papiertje in ontvangst mogen nemen dat hem voor goed zou losmaken van de koorballen, de yuppen, de nihilisten, de altoos en de provoos, die zelfs in de jaren negentig nog een sluimerend bestaan leidden. Mark zou geen student meer zijn en wilde dit in zijn ogen bekrompen hypocriete wereldje vaarwel zeggen. Hij zou een sabbatical year houden en de eerste 6 maanden gaan backpakken in Australië. Hij kwam buiten adem op het perron aan waar de trein al klaar stond. De conducteur blies al op zijn fluit en de trein ging vertrekken. "Oei!"dacht hij en nam 3 grote stappen. Nog net kon hij zich tussen de sluitende deuren doorwurmen en opende de deur naar de dichtstbijzijnde coupe en ging op de treinbank die het dichtst bij hem in de buurt was zitten. "hard gerend jongen?" Mark schrok. Hij hoorde een stem recht tegenover zich die hem aansprak. Een diepe donkere mannenstem. Gedachten gierden door zijn hoofd. Hij wist niet direct wat hij moest zeggen of wat er van hem verwacht werd. "nou... ja! Nogal ja." Wist hij uit te brengen. De man tegenover hem zweeg. Mark vermoedde dat de man toch minstens vijftig jaar oud was en begon zich af te vragen wat de verdere statistieken van de man waren. Hij wilde graag meer van de man weten maar iets weerhield hem ervan de man te onderwerpen aan een vragenvuur waar hij gedurende zijn carriere aan de Utrechtse universiteit zo berucht door was geworden. Vorig jaar nog tijdens het debat voor zijn tentamen Nederlands had de docent, een niet onknappe man van half de veertig, hem er een compliment over gegeven. "Mark"zei hij, "je weet je gesprekspartner op zo'n bescheiden doch dwingende manier de mond te snoeren dat hij het wel zal laten tegen jouw argumenten in het geweer te komen." Mark voelde zich hierdoor enigszins gevlijd en deed zijn uiterste best zich de kunst van het vragenstellen nog meer eigen te maken. Deze man die daar in de trein tegenover hem zat, voelde hij, was hem de baas. Hij durfde niets te vragen of te zeggen tegen deze stem die hem alleen maar een vraag had gesteld. Hij moest meer weten van deze misterieuze stem maar het innitiatief zou dit keer niet van hem uitgaan. Dat was hem inmiddels, hij wist niet hoe, wel duidelijk geworden. De railtender deed zijn gebruikelijke ronde door de trein. Mark bestelde als vanzelfsprekend 2 koffie. Een voor de meneer tegenover zich en een voor zichzelf. Hij zou er alles voor over hebben deze man voorzich te winnen en een kop koffie leek hem hiervoor een geschikt middel. De man nam de koffie zwijgend in ontvangst en dronk zijn bekertje met kleine bescheiden slokjes leeg. Ze zaten zwijgend tegenover elkaar en hoewel ze elkaar nog nooit eerder ontmoet hadden wekte ze de indruk elkaar al jaren te kennen. De rollen leken verdeeld. Mark, de bediende, en de onbekende man, aan wie de stem toebehoorde had het hier voor het zeggen. Ook Mark dronk langzaam zijn bekertje leeg en probeerde zich wat af te sluiten voor zijn omgeving. Hij had nog 2 uur de tijd voordat hij tegenover zijn docent zou zitten en beoordeeld zou worden. Hij pakte zijn scriptie uit zijn rugzak en Hij probeerde zich voor te bereiden op de verdediging van zijn onderzoek die hem te wachten stond. Hij had zijn studie psychologie nu met goed gevolg afgerond maar het ging nu om de eindbeoordeling. Zijn scriptie, met als onderwerp genderdisforie bij minderjarige jongens, zou hij zo volledig mogelijk moeten uiteenzetten om voor deze beoordeling een voldoende in de wacht te kunnen slepen. De mentor van zijn jaar had hem het onderwerp afgeraden maar Mark had voet bij stuk gehouden. Gedurende zijn stage bij de genderkliniek in Amsterdam had hij gemerkt dat het onderwerp hem enorm begon te interesseren en de patiënten die hij gesproken had hadden hem ertoe aangezet hier zijn scriptie over te schrijven. Hij zette zijn diskman op en probeerde wat rust in zijn brijn aan te brengen. Hij dommelde wat weg tot dat hij de stem van de omroepster in de trein hoorde. "Dames en heren, over enkele ogenblikken naderen wij

de laatste ontgroening (mm:oudere man, 3571 words) [1/5] Toon alle delen
Auteur: m. Bieman	Update: May 09 2009	Kijkers/Lezers: 11086/8028 [72%]	Waardering (deel): 9.00 (1 stem)
Mark is een vierde jaars student psychologie van begin twintig. Hij gaat met de trein naar de universiteit om zijn afstudeeronderzoek te verdedigen. Tijdens deze treinreis ontmoet hij Hans, een vijftiger, en wordt helemaal door de man in beslag genomen. M

Dit is deel 1 van totaal 5 delen.
	toon alle delen	volgend deel