ErotischeVerhalen.com: Wandeling in de duinen door Loekendoes

Wandeling in de duinen. Het was late zomer en een heerlijk weertje. Heet tijdens de werkdag, wat ikzelf niet zo geweldig vond, maar heerlijk om 's avonds een strandwandeling te maken. Het zal een uur of zes geweest zijn, toen ik mijn auto op de parking achter liet. Gekleed in alleen maar een short en T-shirt en op mijn rug een rugzak met een handdoek, wat zonnecrème en mijn videocamera, begon ik aan mijn wandeling door het natuurreservaat. Waar ik naar het strand pleeg te gaan, moet men eerst een fikse wandeling maken voor men op het strand komt. Het pad is smal en kronkelig. Als er, in de zomer, weinig wind waait, kan het op dat pad snikheet zijn. Tegen dat je het strand bereikt, ben je doorweekt van het zweet en is de afkoeling in het frisse zeewater meer dan welkom. Nu viel het echter best mee. Het was nog lekker warm, maar best draaglijk. Ik wandelde op mijn gemak tussen de braambessen en rozenbottel en andere struiken tot ik aan een hek kwam. Ik keek even om mij heen om te zien of er geen controle was en klom snel naar de andere kant. Eigenlijk mag je hier niet komen, maar het is een veel kortere weg naar het strand dan wanneer je gewoon het pad afloopt. Als ik 's avonds na mijn werk nog wat wil stappen, probeer ik altijd binnendoor te lopen om niet te veel tijd te verliezen. Ik had dan wel tijd genoeg, maar ik wilde zo vlug mogelijk op het rustige deel van het strand uitkomen om een lekkere plons in het water te maken. Als je binnendoor loopt moet je echter goed de weg weten. Zoniet loop je jezelf vast tussen de stekelige tentakels van de struiken die daar in overvloed groeien. Ik liep in de richting van de ondergaande zon. Omdat ik dit al verschillende malen gedaan had, kwam ik zonder problemen aan de achterkant van de duinen terecht. Het zware werk moest nog komen. De klim over een rij duinen kan je hier best lastig zijn. Ik begon mij in het mulle zand omhoog te werken. Na enkele meters liep het zweet al in beken van mijn lichaam. Het leek wel of er vandaag zelfs aan het strand geen windje te bespeuren was. Traag vorderde ik over de eerste duinenrij op weg naar de volgende. Toen ik bijna boven was op de tweede duinenrij hoorde ik plots stemmen. Een hoog stemgeluid van een vrouw en even later het diepere gebrom van een mannenstem. Zou er hier al volk liggen? Die wisten dan niet dat er normaal hier af en toe politie te paard rond reed die alle aanwezigen in het natuurgebied op de bon joegen en verplichtten onmiddellijk het gebied te verlaten. Misschien was de politie nog maar juist voorbij gekomen en hadden ze het risico gelopen. Ik heb het hen niet gevraagd. Benieuwd geworden naar wat een koppel zo diep in de duinen ligt te presteren, liep ik een beetje in de richting van het stemgeluid. Dat ging ten koste van een beklimming van een extra duin, maar dat had ik er wel voor over. Ik had vroeger nog zo van die gevalletjes meegemaakt en dan had mij dat steeds een mooi beeld en soms zelfs een mooie ervaring opgebracht. Meermaals had ik de nodige activiteiten kunnen gadeslaan, en een paar keer was het me gelukt aan deze activiteiten deel te nemen. Het komische was dat ge meestal onvoorzien in deze zaken betrokken wordt. Je staat te kijken, wordt ontdekt en een van de personen die liggen te vrijen roept je met een teken om mee te doen. Je weet het echter nooit op voorhand. Toen ik, achter een struik, mijn hoofd boven de duintop stak, was de moeite van deze beklimming al vergeten. Vlak voor mijn neus lag een jong koppel, ik schatte ze eind twintig, misschien de man iets ouder. Zij was een prachtvrouwtje. Halflange geblondeerde haren op haar hoofd en een figuur om trots op te zijn. Ze lag op haar rug naast de man en haar heerlijke borsten, die toch vrij groot waren, bleven mooi rechtop staan. Eerst dacht ik dat er siliconen mee gemoeid waren, maar dat bleek later helemaal niet het geval te zijn. Puur natuur. Ze was groot, ik schat ze op een kleine meter tachtig. Brede schouders als van een sportvrouw, slanke taille en heerlijke ronde heupen die rustten op twee lange, mooi gevormde pilaren van benen. Naast haar lag een lachende kerel, blond voor zover hij nog haar had want hij was vroeg kalend. Deze sportief gebouwde bink zag heerlijk bruin waardoor ik wist dat dit niet de eerste keer was dat ze dit jaar aan het strand lagen. Vermits ze beiden naakt waren, het strand waar ik meestal heen ga is immers een naaktstrand, waren er anders zeker sporen te zien geweest van zwembroek of bij haar van bikini of badpak. Dat was hier bij geen van beiden het geval. Het moeten dus regelmatige bezoekers zijn geweest.

Wandeling in de duinen (vm:exhibitionisme, 5590 words)
Auteur: Loekendoes	Toegevoegd: Dec 12 2002	Kijkers/Lezers: 10702/7385 [69%]	Waardering (verhaal): 7.75 (4 stemmen)
Ik ging de zonsondergang filmen, maar kwam met een heel andere film thuis