ErotischeVerhalen.com: Langejan door Lars Haanen

Zo speciaal, die ene... Jan. Zwarte haren, bruine ogen, lief, teder. Een oprechte vent en innemende persoon, hij pakt je in waar je bij staat ( of ligt ). Iemand die iedereen graag als vriend wil hebben, mannen en vrouwen. Zo iemand waar je altijd een stapje verder voor gaat. Hoe ik hem heb leren kennen? Dan neem ik jullie even mee terug naar de afgelopen zomer. De zomer van de Floriade. Ik ben niet zo'n plantenfiguur maar over techniek wil ik graag alles weten. We zijn vroeg in de ochtend met een groep vanuit het zuiden vertrokken, halverwege de reis moeten we natuurlijk al koffie gaan drinken en ondertussen worden we bijgepraat door mensen die de Floriade al bezocht hebben en het blijkt dat er verschillende interessegroepen zijn. Ik schijn als een van de weinigen te gaan voor de techniek. Niet alleen de techniek. Er steekt een hoofd boven andere hoofden uit en wauw, wat mooi. Dit zal voor mij wel te hoog gegrepen zijn. Terug in de bus is het gekakel niet van de lucht. Een kippenhok is er niets bij en dan te bedenken dat er alleen hanen in de bus zitten. We worden bij de hoofdingang gedropt en groepjes waaieren uit over het Floriade terrein. Ik ga met enkelen naar de uitkijk berg, anders kan ik het niet noemen, om een overzicht over het terrein te krijgen. Mijn aandacht wordt meteen getrokken door het immense zonnepanelen dak. Ik ga erop af. Het is indrukwekkend en opent perspectieven voor de toekomst. Natuurlijk moet ik wat documentatie meenemen en als ik het mapje pak gaat ook een andere hand en tegelijk pakken we hetzelfde mapje vast. Ik kijk opzij en zie dat een zwartharige jongen hetzelfde mapje pakt en ik laat los. "Och, ze zijn natuurlijk allemaal hetzelfde" zegt hij. "Toch vind ik dat mapje mooier dan wat ik nu moet pakken" zeg ik. "Dan leggen we ze toch naast elkaar en delen de mooiste folders en van de minder mooie pakken we dan ook ieder de helft" lacht hij. "Oké, doen we". We gaan wat verder van de stand afstaan om anderen de kans te geven om ook een map te pakken en komen zo in gesprek over het indrukwekkende van de constructie en de toegepaste techniek. We zijn al snel diep verwikkeld in ons gesprek en vergeten de mensen om ons heen totdat hij op zijn schouder geslagen wordt: "He, Lange ga je mee?". Ik kijk naar de man die hem op zijn schouders slaat en denk: ga nou even lopen, wij hebben een interessant gesprek. "Ik kom zo, we zijn nog even bezig". De ander lacht en zegt: "Dat dacht ik al" en loopt weg. Ons gesprek gaat door. Enige tijd later "Lange, ga je mee koffie drinken". Tegen mij zegt hij "Kom mee, ze geven ons geen rust" en hij roept "Ja we komen". "Ja, dat doe jij wel vaker" zegt weer een andere en tegen mij "Ken je die Lange al langer?". "Nee want dan zou hij gekrompen zijn" zeg ik in mijn onnozelheid "Maar zo lang vind ik hem ook weer niet, ik heb in elk geval niet het gevoel dat hij op me neerkijkt". Hij is wel een kop groter dan ik maar ik ben dan ook zeker niet de langste. De grapjurken blijken vrienden van een sportclub te zijn, maar het zijn stuk voor stuk gave boys. Maar Jan vind ik veruit de leukste, spontaan en vol humor en gemakkelijk om mee te praten. Er zullen ook wel wat minder mooie punten aan hem zitten, maar hij heeft een lekkere babbel en daar val ik wel op. We staan aan de balie en drinken koffie waarbij het opvalt dat Jan steeds het middelpunt van het gezelschap is, zonder hem kan ‘het feest' blijkbaar niet doorgaan. Degene die naar later blijkt Carel te heten zegt meer tegen zichzelf dan tegen mij "Snap je dat nou dat die nog geen vriendin heeft. Iedereen wil bij hem zijn. Wat is dat toch met die jongen?". In de groep waar Jan nu bijstaat gaat een luid gelach op en even later weer. Natuurlijk kan ik niet horen waar het over gaat maar een aantal mensen kijken mijn kant op. Ik bestel nog een kop koffie en vraag of Carel er ook nog een wil maar die gaat een wc opzoeken. Weer een gelach en enkele jongens kijken ook weer mijn kant op. Eentje komt naar mij toe lopen en zegt: "Mag ik jouw documentatie map over de zonne-energie even inkijken want die Lange zegt dat jij het mooiste mapje hebt. Hij heeft het bij jou dus ook geflikt. Hij doet dat echt bij iedereen, blijf vandaag dicht bij hem in de buurt en als je ziet dat hij een mapje gaat pakken zet dan je oren goed open. Hij kijkt met die bruine ogen tussen zijn zwarte haren door en dan gaat iedereen plat. Mijn zus is al jaren verliefd op hem maar hij ziet het niet. Je snapt het gewoon niet van die jongen. Mijn zwager mag hij worden en mijn zus maar aan mijn kop zeuren Peter zorg dat hij

Langejan (mm:een-op-een, 5526 words)
Auteur: Lars Haanen	Toegevoegd: Dec 03 2002	Kijkers/Lezers: 6433/5156 [80%]	Waardering (verhaal): 9.00 (2 stemmen)
Spontaan, snel beledigd, een luisterend oor en kan vooral goed praten. Dat is hij, mijn vriend Jan. Natuurlijk ben ik voor hem gevallen, logisch toch.