ErotischeVerhalen.com: De jaarlijkse personeelsdag door Suomynona

06:57 uur... 06:58 uur... 06:59 uur... 07:00 uur: Piep - Piep - Piep - Piep - Piep... Met schrille tonen haalt de wekkerradio me uit een geile droomwereld waarin ik, gezien de omvang van mijn lul, reeds enige tijd heb verkeerd. Moeizaam sla ik het dekbed van me af. Ik ben nog moe, wil nog niet opstaan, maar ja: de plicht roept. Ik ben al lang blij dat ik vandaag een uurtje langer kon blijven liggen dan normaal. In plaats van een gewone dag op m'n werk hebben we vandaag namelijk een personeelsdag. Dat betekent eigenlijk: een dagje uit. Jaarlijks hebben we zo'n dag, die bedoeld is om de onderlinge band tussen de collega's op de afdeling, wat te verdiepen. En op zich werkt dat ook heel aardig: we kunnen goed met elkaar opschieten, hebben het niet alleen over voetbal en auto's, maar toch ook wel over privé-aangelegenheden. Ik werk op de automatiseringsafdeling van ons bedrijf, een grote financiële instelling met diverse kantoren in heel Nederland. Heel aardig werk, niet dat ik zo'n computernerd ben maar het is toch leuk. Ik doe een stukje kwaliteitsbegeleiding en -controle. Dat betekent dat ik veel contact heb met verschillende mensen: opdrachtgevers, programmeurs, softwaretesters, eindgebruikers. Veel vergaderen dus ook, dat vind ik wat minder maar het schijnt erbij te horen. Daarnaast is het werk leuk omdat ik in een typische mannenwereld werk: van oudsher is de automatisering een mannenwereld, en dat merk je op mijn afdeling heel duidelijk: er werkt geen enkele vrouw, behalve dan op het secretariaat. Ik vind dat op zich wel jammer: natuurlijk, ik ben homo en kijk dus liever naar mannen dan naar vrouwen, maar het haantjesgedrag dat sommige kerels bij ons vertonen... daar zit ik niet echt op te wachten. Overigens weet de hele afdeling dat ik op mannen val. Ik heb het nooit met zoveel woorden verteld, maar als het onderwerp dan toch eens over seks en liefde gaat vertel ik zonder schroom wat ik geil vind om te zien en ja, dan is het niet zo heel moeilijk om te concluderen dat ik wat anders in elkaar steek dan de anderen. Gelukkig wordt daar bij ons ook niet moeilijk over gedaan. In het begin was het even wennen: godver... er zit een flikker op de zaal, zorg dat je nooit met je rug naar hem toe staat. Maar ondertussen is iedereen wel duidelijk dat ze van mij niets te vrezen hebben: ik zal beslist geen serieuze poging doen om iets te beginnen, maar dan moet ik wel in m'n waarde worden gelaten. Een aangezien ik ook kwalitatief heel aardig presteer, is homoseksualiteit bij ons op de afdeling in elk geval geen issue meer. Gelukkig lopen er niet alleen maar macho's op mijn afdeling. Er zijn er ook enkele bij, zoals Vincent en Paul, die heel zachtmoedig zijn. Waarbij je echt het gevoel hebt met een warme persoonlijkheid te maken te hebben in plaats van met een snelle jongen. Ook zij zijn echter hetero, Vincent is zelfs al jaren getrouwd en heeft enkele kinderen die inmiddels al in de puberleeftijd zijn gekomen. Toch heb ik heel graag met hem van doen: we spreken elkaar veelvuldig, niet alleen over het werk, maar ook over niet-werk-gerelateerde zaken. We sparen bijvoorbeeld euromuntjes van alle deelnemende landen: elke jaargang en elk muntmeestersteken proberen we in ons bezit te krijgen: Dat was voor mij dus even schrikken toen ik een aantal Griekse euro's aan hem gaf in de veronderstelling dat ik ze dubbel had. We wisten allebei niet dat Griekenland, naast Duitsland, muntmeesterstekens hanteerde en zo gaf ik ongewild een aantal munten weg die ik later opnieuw heb moeten sparen (want ja: eens gegeven blijft gegeven, terecht!). Later bleek een kennis van mij naar Finland op vakantie te zijn geweest. Ik wist dat niet, maar zij had speciaal voor mij een poging gedaan om alle Finse munten bij elkaar te krijgen en was daarin heel aardig geslaagd. Dus heb ik mijn Finse muntenset al voor zo'n 75% compleet (die eurocent en twee eurocent zijn wel heel lastig op de kop te tikken), terwijl Vincent nog maar aan het begin staat. In de pauze gaan Vincent en ik ook meestal samen even naar buiten, een ommetje maken, en we hebben dan de grootste schik. Dat doen meer collega's, dus zo opvallend is dat ook niet. Wat mij wel eens opvalt, maar waar ik verder geen aandacht aan schenk, is het feit dat Vincent wel eens zomaar tegen mij aanloopt. Dat kan natuurlijk ook best wel eens gebeuren, maar soms denk ik dat het expres gebeurt. Omdat ik zakelijk en privé echter strikt gescheiden wil houden ga ik daar verder

De jaarlijkse personeelsdag (mm:een-op-een, 7343 words)
Auteur: Suomynona	Toegevoegd: Oct 08 2002	Kijkers/Lezers: 6644/5037 [76%]	Waardering (verhaal): 7.00 (1 stem)
Het is weer tijd voor het jaarlijkse personeelsuitje. Gezellig, maar wel heel gewoon. Of gebeurt er dit jaar voor het eerst toch iets bijzonders?