ErotischeVerhalen.com: Emmy door johnny [deel 1]

Maandagmorgen half elf. De printer had net de formulieren die ik klaar had getikt uitgespuugd. Het betrof de planning van de volgende week en nog wat andere zaken, zoals verslagen van werkbesprekingen. Terwijl ik naar het apparaat toeliep om de papieren te pakken, werd er op de deur geklopt. "Binnen," riep ik en de deur draaide langzaam naar binnen. "Goedemorgen Emmy," zei ik, "Kom verder en ga zitten." Ik schoof een stoel naar achteren en wachtte tot ze had plaatsgenomen. Ik snelde naar mijn eigen stoel en nam tegenover haar plaats. "U wilde mij spreken?" zei Emmy zachtjes, terwijl ze naar de grond keek. "Tja Emmy, waar ik het met je over wilde hebben heeft misschien met je privé-leven te maken, maar helaas werkt het door in je werkzaamheden," zei ik. "Je bent de laatste tijd zo afwezig en je maakt je werk maar half af, dat zijn we niet van je gewoon. Wil je er over praten?" Emmy slikte. Ze bleef naar de grond staren en het duurde even, voordat er geluid uit haar mond kwam. "Piet heeft een ander," zei ze zacht, "hij heeft me te verstaan gegeven om weg te gaan, maar ik weet niet waarheen." Ik had al wel door dat het in de relatie met haar vriend niet helemaal snor zat, maar hier keek ik toch van op. Ik vroeg haar om me aan te kijken. Ze draaide haar hoofd langzaam in mijn richting, zodat ik recht in haar waterige ogen keek. "Waarom?" zei ze, "en waar moet ik heen, ik heb hier niemand." Het vocht in haar ogen nam toe en zocht een weg over haar wangen naar haar kin. Het daaropvolgende halfuur vertelde Emmy wat er gaande was. Haar man, het was haar tweede al, ging al geruime tijd, zonder dat zij het wist, vreemd. Met haar vriendin nota bene, haar beste en eigenlijk enige vriendin die ze had. Na haar eerste huwelijk, waaruit ze drie kinderen heeft gekregen, was ze in Nederland terechtgekomen. Haar man mishandelde haar en ze was alleen goed om te koken en om zijn vuile kleren te wassen, zo vertelde ze me. Op een avond had ze er genoeg van en was met haar kinderen vertrokken. Ze was vertrokken met een onbekende bestemming en was na een lange treinreis in deze stad terechtgekomen, samen met haar drie kinderen. Dat was nu zes jaren geleden. Ze had een flatje toegewezen gekregen en had Piet leren kennen. Hij zorgde goed voor haar en ook voor haar kinderen. Hij bleek een goede vader te zijn, ondanks dat hij zelf geen kinderen had. Ze waren twee jaar geleden getrouwd en alles leek koek en ei. Emmy klapte uit de school en vertelde me alles, af en toe kort onderbroken door huilbuien. Ze had tot vrijdag de tijd om haar spullen te halen. Tot dan was Piet op zakenreis en als hij terugkwam moest ze weg zijn. Alleen waarheen? Ik hoorde haar hele verhaal aan en zag dat ze opgelucht was dat ze haar verhaal kwijt kon. De relatie met haar collegae was niet opperbest, dat wist ik ook en met hen kon ze dus niet praten. Het was ook een beetje een eigenzinnig vrouwtje, waar moeilijk contact mee was te krijgen, maar ik had haar vertrouwen gewonnen. "Gaat u me nou ontslaan?" vroeg ze met een trillerige stem. Ik antwoordde haar:" Nee natuurlijk niet, ik ontsla je echt niet zomaar. Je hebt problemen die opgelost dienen te worden, en wel zo snel mogelijk." Ik bood haar mijn hulp aan door mijn auto en aanhanger beschikbaar te stellen, zodat ze haar spullen kon gaan halen. "Maar er zijn spullen bij die ik niet kan tillen," zei ze. Ik besloot om haar te gaan helpen met sjouwen. Ik stuurde haar voor de rest van de dag naar huis en sprak af dat ik die avond om zeven uur zou komen helpen. Het was tien voor zeven toen ik mijn wagen op de oprit van het adres van Emmy parkeerde. Ik liep naar de voordeur en belde aan. Het huis zag er van buiten keurig uit, de tuin was verzorgd, wat meestal al iets zegt van de bewoners. Ik zag een schim door het matglas en de deur zwaaide open. Het was de oudste dochter van Emmy, Mae van acht. Ze liet me binnen en in de woonkamer was haar moeder bezig om Kirsten, de jongste van drie, eten te geven. Jordy, haar enige zoon was aan het spelen. Hij was zes jaar. Emmy keek me aan met een glimlachje. Ze had veel gehuild, dat kon ik aan haar gezicht zien. "Zo, Kirsten is klaar en kan naar haar bedje," zei ze. Mae nam de kleinste mee en bracht haar naar boven. Emmy bood me een kop koffie aan en gebood me te gaan zitten. Jordy kwam voor me staan en liet me de ene naar de andere speelgoedauto zien. Na de koffie was het tijd voor de twee oudere kinderen om te gaan slapen. Emmy bracht ze naar boven, wat mij even de tijd gaf om eens rustig rond te kijken. Het huis was netjes, wel wat rommelig vanwege het speelgoed, maar dat heb je met kinderen. Verder was het er goed schoon en ook de achtertuin was keurig aangelegd. Na een tijdje kwam de jonge vrouw weer beneden. "We kunnen beginnen," zei ze quasi opgewekt. Ze had al wat dozen ingepakt en ook de rest ging vrij vlot in de dozen en kratten. Er waren zoveel spullen, dat mijn aanhanger en de laadruimte van mijn stationwagen snel vol waren. "Waar breng je mijn spullen naar toe?

Emmy (vm:een-op-een, 4734 words) [1/2] Toon alle delen
Auteur: johnny	Update: Mar 04 2002	Kijkers/Lezers: 9615/7352 [76%]	Waardering (deel): 8.00 (4 stemmen)
John merkt dat Emmy problemen heeft met haar man en besluit haar te helpen. Emmy bedankt hem op haar eigen wijze voor zijn hulp

Dit is deel 1 van totaal 2 delen.
	toon alle delen	volgend deel