ErotischeVerhalen.com: Sporten is gezond door Spannend010

Na een onrustige nacht klinkt in de verte steeds irritanter het zo gehate geluid van de wekker, ik heb het lange tijd met de radio geprobeerd maar deze snerpende herrie is echt het enige waardoor er nog een klein kansje is dat ik wakker word. Van de plannen die ik voor het weekend had is, zoals meestal, maar bar weinig terecht gekomen. De intieme avond die we zo nu en dan écht nodig hebben is deze keer door visite om het leven gebracht, toen die eenmaal weg was vertrok mijn lieve schatje alleen naar boven met de mededeling dat ze doodop was en wilde slapen, mij met een zitzak vol lauw zaad achterlatend. De zondag werd besteed in het winkelcentrum en 's avonds botsten mijn aanstalten op wederom weerstand in bed; "nou laat me toch eens.. moet dat nou écht elke dag?". Nu was het weer maandag en het begin van een nieuwe werkweek, als elke andere begon 'ie met nieuwe mensen begroeten en wegwijs maken, om me vervolgens richting een uurtje sporten te begeven. Ik was al zo'n half jaar bezig een conditie op te bouwen en langzamerhand kwam de loopband me de strot uit, in het begin vlogen de minuten voorbij maar naarmate de programma's langer werden werd het, zelfs met tv's aan en dopjes in de oren dodelijk saai op het ding. Buiten lag een sintelbaan maar daar voelde ik ook weinig voor. Ik meldde me bij de instructeur waarbij ik ben ingedeeld en hij gaf me een route mee rond een meertje in de buurt. Aan de rand van Nationaal park de Hoge Veluwe zou het zo halverwege de ochtend wel goed toeven zijn dacht ik. Op een geleende mountainbike (omg wat een smal zadeltje!!!) combineerde ik vervoer in één klap met een warming-up, na enig zoeken vond ik het bordje met de hardlooproutes waarover me verteld was, 4, 6, 10 of 12 kilometer waren de aangeboden afstanden waarbij het ook mogelijk was die afstanden in kleinere ronden af te leggen. Omdat het de eerste keer hier, en überhaupt de eerste keer buiten lopen was leek het me handig om niet al te ver van het startpunt verwijderd te raken, ik zag mezelf al volledig afgepeigerd en badend in het zweet met de staart tussen de benen in wandeltempo terugkomen erkennend dat ik weer eens te veel hooi op de vork had genomen. De fiets ging op slot, ik verstopte het sleuteltje onder het zadel(tje) en rekte de hamstrings en liezen nog wat voor ik een sukkeldrafje inzette. Een stukje verderop stond op een niet echt logische plek een kleine citroën geparkeerd, omdat het zo'n gekke keus was om een auto neer te zetten vroeg ik me al huppelend af waar de eigenaar van het autootje was en waarom het niet gewoon vooraan bij mijn fiets gezet was. Rond het meertje heerste alleen stilte, hoewel ik niet uitgebreid zocht zag ik zo op het eerste moment geen andere sporters of wandelaars, wel vond ik het een uitermate geschikte plek om de hond uit te laten of, als het toegestaan is, aan de waterkant een hengeltje uit te gooien. Aan het eind van het rondje stond de stopwatch op 3 minuut nogwat, in dit tempo moet één ronde dan dus zo'n 600 meter zijn. Om de 5 beoogde kilometers te maken had ik dus nog 7 ronden (ja ja.. én een beetje!) nodig. Met alle spieren warm en de hartslag op het gewenste nivo versnelde ik mijn pas tot het tempo dat ik op de band gewend was, tussen de bomen was de lucht erg vochtig en de heiige lucht maakte het zwaarder dan gehoopt. Aan de andere kant van het meertje verscheen tussen de bomen vandaan ineens de vermoedelijke eigenaar van het autootje, vanaf hier ontwaarde ik alleen een tengere gestalte eveneens joggend op het pad langs het water. De lange tijd afwezig geweeste sportman in mij zag er meteen een wedstrijdje en een uitdaging in; vertragen om erachter te komen wie de medejogger was behoorde niet tot de mogelijkheden, ik versnelde in de hoop dat ik in zou lopen of op den duur aan te sluiten en wellicht zelfs in te halen. Wat raar toch hoe mannenhersens meteen in alles een prestatie willen zien! Door het postuur en manier van bewegen concludeerde ik dat het een vrouw moest zijn, best een welkome afleiding om steeds maar de bosrand af te speuren naar een "prooi", zou het haar (?) ook al opgevallen zijn dat ze niet meer alleen was? Na nog een ronde kreeg ik haar voor het eerst in het oog, heel even mocht ik van een nog flinke afstand de achterkant bekijken alvorens ze om een hoek weer achter struiken verdween. Hoe lang ik het vol ging houden wist ik niet maar mijn tempo verhoogde naar standje "eigenlijk onverantwoord". Mijn hartslagen per minuut verhoogden met 10 maar bleef daar lekker stabiel, opgelucht dat het autootje nog aan het begin stond moest ik zo onderhand wel dichterbij komen.. verbaasd dat ze niet voor me liep na de volgende kromming van

Sporten is gezond (vm:masturbatie, 2229 words)
Auteur: Spannend010	Toegevoegd: Dec 16 2015	Kijkers/Lezers: 8017/5876 [73%]	Waardering (verhaal): 8.60 (5 stemmen)
Onverwacht schouwspel tijdens het hardlopen..