hoofd menu | lesbian categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
Onnozele Jongen (bi:eerste keer, 9045 words) | |||
Auteur: Johannes | Toegevoegd: Apr 09 2014 | Kijkers/Lezers: 8728/8439 [97%] | Waardering (verhaal): 8.50 (4 stemmen) |
De schoolarts had vastgesteld dat mijn ballen nog niet waren ingedaald. Daarvoor moest ik een hormonen kuur ondergaan. Ik wist nog van niks maar door de snelle ontwikkeling van mijn geslacht moest ik een spoedcursus seks doorlopen. |
Onnozele jongen. Tijdens een van de reguliere schoolonderzoeken werd
door de schoolarts vastgesteld dat mijn zaadballen nog niet waren
ingedaald en m'n zakje nog leeg was. Ze waren ergens in mijn liezen
blijven steken en ik zou daarvoor geopereerd moeten worden. Echter na
een bezoek aan de specialist en langdurig overleg heeft hij besloten
dat ik toch niet geopereerd zou worden en dat ik waarschijnlijk met een
hormonen kuur kon worden geholpen. Deze kuur zou een paar maanden
duren en daarvoor moest ik dan elke week eenmaal naar het ziekenhuis
waar de zuster me dan in beide billen een injectie zou geven. Door deze
extra overmaat aan mannelijke hormonen zou mijn lichamelijke
ontwikkeling versneld worden en zouden m'n ballen dan hopelijk snel op
hun plaats terechtkomen. De dokter had me gewaarschuwd voor de
bijverschijnselen, en gezegd dat ik na elke behandeling mijn plasser
anders zou aanvoelen en misschien hard zou worden. Daar moest ik me
maar geen zorgen over maken het zou vanzelf ook weer weggaan. Maar zei
hij, ik moest er niet extra aankomen en niet aan gaan friemelen anders
kon het misschien toch nog pijn gaan doen. Hij zou de zuster vragen om
er de eerste tijd extra op te letten. Ik wist toen eigenlijk nog niet
wat hij bedoelde maar het klonk wel spannend. Van sommige vriendjes op
school had ik ook wel eens gehoord dat hun plasser soms stijf werd maar
daar deden ze dan meestal heel geheimzinnig over zodat ik het toch niet
helemaal kon volgen. Waarschijnlijk wisten ze dat zelf toen ook nog
niet. Ik had me voorgenomen om het niet aan mijn vrienden te vertellen
dan konden ze me ook niet uitlachen. Ik schaamde me toch wel een beetje
voor mijn handicap. Hoewel ik er toch nog nooit een opmerking over had
gekregen b.v. tijdens het douchen na de gymles. Als de dokter niet zo
zorgelijk had gekeken had ik er zelf ook geen aandacht aan besteedt.
Maar nu ik erop ging letten tijdens het douchen zag ik toch ook wel dat
er bij mij iets ontbrak. Alle andere jongens hadden een paar van die
kleine bolletjes onder aan hun plasser hangen die ik niet had. Er zat
wel een verschrompeld velletje maar mijn zakje was verder leeg.
Gelukkig zou dat nu snel gaan veranderen en daarna zou niemand er nog
iets van kunnen zien. Afijn ik liet het verder maar over mij heen
komen. Ik had toch vroeger wel eens vaker een prikje gehad en toen
waren er ook geen vreemde dingen gebeurd. Ik moest elke maand bij de
dokter op controle komen en dan zou bekeken worden hoe lang de kuur nog
nodig zou zijn. Afgesproken werd dat ik elke woensdag middag naar de
EHBO post zou gaan waar ik dan mijn injecties zou krijgen.
Eindelijk was het dan zover dat ik mijn eerste injecties zou krijgen.
Mijn ouders moesten allebei werken op die dag dus was ik alleen op mijn
fiets daarheen gereden. Nadat ik me had aangemeld moest ik nog even
wachten tot er een vriendelijke verpleegster kwam die mij meenam naar
een aparte kamer. Ik moest me daar helemaal uitkleden en daarna rechtop
gaan staan met m'n billen naar haar gezicht. Zij had ondertussen de
spuiten klaargemaakt en zat nu op haar hurken achter mij. Klaar om de
spuit te zetten. Ze stelde me nog eens extra gerust en daarna voelde ik
de naald in mijn billen prikken. Het duurde even want het was best
een grote hoeveelheid. Met een watten dons veegde ze de laatste
druppel weg en wreef toen nog even flink over mijn billen om het spul
enigszins te verdelen. Daarna moest ik op het klaarstaande bed gaan
liggen en zou ze over een half uurtje terugkomen. Ze vroeg of ik al
iets voelde van een prikkeling onder in mijn buik. Ik schudde van nee
en ging ontspannen op bed liggen. Pas na ca. 10 minuten voelde ik een
raar gevoel kreeg onder in mijn buik en ook dat mijn piemel dikker
werd. Daarna ging hij snel omhoog en even later stond ie recht
overeind. Het was eigenlijk een heel fijn gevoel dat ik toch wel
herkende naar nooit eerder bij stilgestaan had, dat het daar vandaan
kwam. Ik zag nu ook dat er een verdikking onder mijn voorhuid zat
waarvan ik niet wist of ik die eerder zo duidelijk had gezien. Mijn
voorhuid was toen nog helemaal gesloten over mijn eikel en ik nam niet
vaak de moeite om die bij het wassen helemaal terug te trekken.
Plotseling hoorde ik iemand aan de deur maar er kwam gelukkig niemand
binnen. Ik zag nu pas dat de deur niet in het slot was en ik durfde dat
zelf niet te doen. Dan zou de zuster ook niet kunnen binnenkomen. Maar
nu kon wel iedereen per vergissing binnenkomen en dan zouden ze mij
hier zo zien liggen. Zou er dan een bordje aan de buitenkant hangen met
verboden toegang? Ik wist het niet maar ik werd er wel gespannen van.
Toen ik weer wat op rust kwam, was mijn piemel omgevallen en lag er
weer slapjes bij. Er was pas een kwartier voorbij dus was het toch nog
lang wachten voordat ik hier weg kon. Ik hield het niet langer uit en
besloot toch alvast mijn kleren weer aan te doen. Toen de zuster
eindelijk terug binnenkwam stond ze ook even te kijken. En zei ze ben
je nu al aangekleed? Is er iets gebeurd? Is je plasser hard geworden en
hoelang heeft dat geduurd? Ik stond beteuterd te kijken en begon te
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
Johannes heeft 4 verhalen op deze site. Profiel voor Johannes, incl. alle verhalen Email: heicor@hotmail.com |
|
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.
Stuur dit bericht:
|
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Lesbian Stories |