hoofd menu   |   straight categorieën   |   auteurs   |   top verhalen   |   nieuwe verhalen   |   zoek   |   links   |   instellingen   |   opties voor auteurs

Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier!

EEN FLUISTEREND HART - hoofdstuk 8 (mm:overige, 2454 words) [8/33] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Nov 07 2020	Kijkers/Lezers: 1532/1292 [84%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Vervolg...

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal


'Hoe bedoel je?' 

'Ik zie je T-shirt niet. Heb je wel iets aan?' 

Ik begon te grinniken. 

'Lig je bloot in bed?' 

'Zou je het vreemd vinden als ik bloot in jouw bed zou liggen?' 

Stef begon te kleuren en probeerde er zich daarna uit te redden met: 'Je
slaapt altijd in T-shirt en onderbroek. Daarom mijn vraag. Niets 
anders.' 

'Voor een T-shirt vind ik het te warm vanavond. Vandaar dat die
ontbreekt. Duidelijk voor jou?' 

'Rotjoch! Moest je nou echt zo moeilijk doen?' 

'Ja. Vond ik leuk. Maar vertel me eens ... slaap jij altijd in T-shirt
en short of doe je dat alleen als ik bij jou ben.' Hij bloosde opnieuw 
en wilde het licht uitdoen. 'Nee! Niet doen! We moeten nog praten,' 
herhaalde ik, 'en daarbij wil ik je wel kunnen zien.' 

'Hmmm, is het zo belangrijk dan?' 

'Yep. Maar geef nou eens antwoord, man! Ik heb je een vraag gesteld!' 

'Normaal slaap ik bloot, maar dat voelt vreemd als ik met jou in één bed
lig en dus doe ik het dan niet. Duidelijk genoeg?' 

'Ja. Het liefste slaap jij dus bloot.' Ik zag hem knikken. 'Voelt het
dan nu niet alsof je niet jezelf kunt zijn, nu ik bij je ben?' 

'Hmmm, dat weet ik zo niet. Het is gewoon anders als jij bij me bent.' 

'Oké. Ik zal erover ophouden. Maar ... laat ik het zo zeggen ... als jij
je lekkerder voelt in je blootje, dan heb ik daar geen moeite mee.' 

'Trek jij je onderbroek dan ook uit?' 

Zag ik een glinstering in zijn ogen? Ik begreep het niet helemaal. Of
toch wel? We hadden elkaar veel vaker bloot gezien. Maar ... dat was 
toch anders wellicht. 'Euhhh ... nee ... misschien even, maar zeker 
niet de hele nacht ... 

'Oh ja, logisch ook,' zo besefte hij toen. 

'Ook dat is iets waar we het over moeten hebben, jij en ik. En over
andere dingen.' Ik probeerde mijn gedachten op een rijtje te krijgen, 
maar het wilde niet echt lukken. Dus begon ik maar met: 'Soms 
veranderen dingen, Stef. En vandaag veranderen er dingen voor jou en 
mij.' Vager kon de opening haast niet, bekritiseerde ik mezelf. 

'Moeten we daarover praten?' 

'Ja. 

'Hmmm. Sinds wanneer ben jij zo praterig?' 

'Sinds ik iets ontdekt heb van jou en over jou.' 

'Je praat in raadsels, Marc!' 

'Toen je vader en jij weg waren en Grace ook, werd ik getrakteerd op de
mededeling dat je moeder op mij wachtte in haar bloementuin.' 

'Oh shit! Wat heb je gedaan, man!' 

'Niets, zo bleek. Maar jij wel.' 

'Ik?' 

'Ja.' 

'En dan roept ze jou naar haar bloementuin? Dat snap ik niet.' 

Ik draaide me op mijn andere zij en haalde het origineel van Stefs
tekening onder mijn kussen vandaan. Zijn moeder had me laten zien in 
welk boek zij het had gevonden en het bleek daar nog steeds in te 
zitten. 

'O,' was het enige dat uit Stefs mond kwam toen hij het herkende. 

'Niet meer dan "o"?' 

'Heeft zij het gevonden?' 

'Ja. Je had je kamer niet opgeruimd en daarom deed zij dat voor jou.
Maar waarom heb jij het er nooit met mij over gehad dat je verliefd op 
mij bent, Stef? Waarom niet?' 

'Je hebt de tekst ook gelezen, neem ik aan! Dat mag duidelijk zijn dan!
Wat als jij niet verliefd op mij bent? Hoe staat het dan met onze 
vriendschap?' 

'Ja. Ik kan me jouw tekst helemaal invoelen.' 

'Dank je. Dat is al een enorme opluchting voor mij, weet je?' 

'Ik kan nou wel gaan zeggen dat je een uilskuiken bent, omdat je het er
nooit over hebt gehad met mij, maar dan moet ik mezelf ook zo noemen.' 
Op zijn gezicht las ik heel duidelijk het onbegrip. 

'Huh? Wil je dat nog een keer zeggen?' 

'Wat was het eerste dat je dacht, toen ik uitgepraat was?' 

'Maar ... ' 

'Nee, niet denken, Stef! Je eerste gevoel! Het eerste dat in je opkwam!'


'Maar ... ' 

Ik gaf hem een stevige por. 

'Auw ... ik ... nou ja ... ben jij ook op mij?' 

'Ja, man! En ik ben net zo'n sufferd als jij door er niet met de enige
met wie ik erover zou moeten praten te gaan praten! Nee, ik hou net als 
jij m'n snuit! Suf, hè!' 

'Het meest dwaze vind ik nog wel dat mijn moeder jou ernaar heeft
gevraagd. Het met jou heeft besproken.' 

'Blij moet je daarmee zijn, dude! Als zij het niet had gedaan, zouden
wij dan ooit zover zijn gekomen als we nu zijn?' 

'Denk het niet. Maar ... snap je me een beetje? Begrijp je dat wat ik
geschreven heb?' 

'Ja. Gedeeltelijk in elk geval. Voor mij voelde het deels ook zo. Ook ik
was bang dat als jij niet verliefd op mij zou zijn, onze vriendschap 
eronder zou lijden. Dat die mogelijk zelfs helemaal verloren zou gaan. 
Maar waar komt die twijfel bij jou vandaan of je mij wel lief zou 
kunnen hebben? 

'Ik weet het niet precies. Ik ben gewoon bang dat ik dingen verkeerd
doe. Ik ... ik ... natuurlijk weet ik dat ik van mijn ouders hou en hoe 
ik dat moet doen. Dat ik van Han en Lisa hou is ook vanzelfsprekend en 
daar weet ik ook mee om te gaan. Maar ... met jou ... als we verliefd 
zijn, dan weet ik het ineens niet.' 

'Omdat het nieuw is?' 

'Ja. Dat is het waarschijnlijk. Ik heb het nooit eerder bij de hand
gehad. Ben nooit verliefd geweest op een ander. Met dat andere 
liefhebben heb ik kunnen oefenen in de loop der jaren. Maar ... dit is 
nieuw.' 

'Voor mij natuurlijk net zo goed.' 

'Ja.' 

'Het is nieuw. Helemaal mee eens. Maar ... laten we er alsjeblieft niet
al te moeilijk over doen! Laten we er niet een probleem van maken! We 
kennen elkaar ons hele leven lang al. We weten heel veel van elkaar. We 
zijn vrienden! Altijd geweest! Natuurlijk hebben we ook wel eens ruzie 
met elkaar gehad, maar nooit zo dat het tot een breuk kwam tussen ons. 
En ... ik zou absoluut niet willen dat je vanwege dat nieuwe, dat 
onwennige, ineens iemand anders wordt.' 

'Huh.' 

'Blijf gewoon jezelf, Stef! Dat bedoel ik.' 

'Maar het wordt wel heel anders allemaal!' 

'Dat wil nog niet zeggen dat jij je anders moet gaan gedragen! Je bent
goed zoals je bent! Ik ben goed zoals ik ben! Daar gaat het om voor 
mij, Stef!' 

'Maar ik weet niet hoe het allemaal moet!' klonk het wanhopig. 

'De seks bedoel je?' 

'Ja! Dat!' 

'Kom op, man! Die DVD van jou hebben we een paar keer bekeken en daarna
ook nog een paar andere gekocht bij BoekenVoordeel.' 

'Ja. Doodeng! 

'Ik vond het wel grappig,' gniffelde ik. 

'Maar jij bent ook anders dan ik ben!' 

'Misschien. Maar terug naar ons onderwerp. We hebben gezien in die
seksscenes hoe het moet. En in de praktijk tussen jou en mij zal het 
waarschijnlijk heel anders zijn.' 

'Gestuntel! Vreselijk veel gestuntel! Vrees ik,' bracht hij dat wat hem
beangstigde onder woorden. 

'Wat is daar mis mee?' 

'Ik heb het daar niet zo op!' 

'Ohh, jij wilt overkomen als iemand die zeker is van zijn zaak! Die
precies weet hoe het moet!' 

'Ja! Eigenlijk wel!' 

'Ik geloof dat ik dan beter een relatie met Remi kan beginnen! Die weet
precies hoe het allemaal moet!' 

'Maa... ' 

'Hè! Ik wil geen relatie met Remi! Ik wil iets met jou, omdat ik
verliefd ben op jou en dat gestuntel dat mogelijk is, dat neem ik voor 
lief! Als je beiden geen ervaring hebt, zoals wij, dan hoort dat er 
gewoon bij, lieve Stef! Voor mij geen reden om je niet lief te willen 
hebben! Man, ik heb zo vaak gefantaseerd over hoe ik met je zou vrijen, 
hoe ik je zou beminnen!' Mijn ding begon toen toch te reageren, maar ik 
wist voor mezelf ook dat dat niet het meest belangrijke was. 'Ik hou 
van je, Stef! Met hart en ziel! Met alles wat ik in me heb! En ja, het 
zal ongetwijfeld lastig zijn in het begin. Ondanks die DVD's en de 
porno die we op internet gezien hebben, zullen we alles zelf moeten 
ontdekken. Maar ... ik ben ervan overtuigd dat het goed zal zijn.' 

'Ik voel me ondanks jouw woorden enorm onzeker. Ben bang dat ik ... het
niet kan.' 

'We gaan ook niet meteen alles doen, Stef! Tenminste ... dat zou ik je
willen voorstellen. Laten we de tijd nemen om te wennen aan onze ... 
onze nieuwe relatie. Voorzichtig te onderzoeken. Hoe graag ik ook seks 
met je wil hebben, laten we er de tijd voor nemen. Geen overhaaste 
dingen doen. Ik blijf nog wel wat fantaseren tot het zover is.' Ik 
knipoogde naar hem. 

'Je bent lief, Marc, vreselijk lief!' 

Hij liet zijn hand over mijn wang glijden en ik zag de glimlach
verdwijnen en blinkende tranen opkomen in zijn ogen. Ik schoof op in 
zijn richting en sloeg mijn armen om hem heen. Stijve of niet, ik 
drukte mijn lijf tegen hem aan en voelde ook bij hem heel duidelijk de 
opwinding. 

'Stop! Ik moet je nog wat zeggen,' klonk het snifferig. 'Ik hou ook van
jou, Marc! Enorm veel en dat al zo vreselijk lang en ik voel me nou zo 
... zo enorm sullig dat ik het niet eer... ' 

'Niet doen, lieve vriend. Niet doen. Het is nu goed toch? Jij houdt van
mij! Ik hou van jou! Wat willen we nog meer?' 

'We hadden al zo veel verder kunnen zijn!' 

'Heb je haast?' 

'Nee maar ... weet je dat ik ... oh zo krankzinnig ... ik heb gedatet
met een jongen. Maar ... ik kon het niet. Toen hij seks wilde met me 
kon ik het niet. Ik ... ' 

'Je wilde dat alleen maar met mij.' 

'Ja, zo was het precies! Alleen maar met jou, Marc!' 

Ik vertelde hem wat ik tegen zijn moeder had gezegd over mij dates. 'En
ja ...dat wat hij me uitlegde over mijn verliefd zijn op een ander, dat 
wist ik. Alleen was er die angst. Die angst die ervoor zorgde dat ik 
het niet tegen jou durfde te zeggen. Maar nu wel, Stef. Ik hou van je 
Stef!' 

'Ik van jou, Marc! Maar ... ik snap nog steeds niet helemaal precies
waarom mijn moeder er met jou over begonnen is?' 

Ik vertelde hem alles over ons gesprek van die avond in haar
bloementuin. Het leek alsof ik gaandeweg mijn verhaal steeds wakkerder 
werd. Van de moeheid van eerder die avond was niets meer te merken. Ook 
Stef leefde op, zo had ik het idee. We lagen dicht tegen elkaar aan. Ik 
voelde zijn lijf en hij moet het mijne gevoeld hebben. Het was heel 
lekker om zo bij elkaar te zijn. Toen ik uitgepraat was kon hij niet 
anders concluderen dan dat hij blij was met zijn moeder en daarin kon 
ik hem alleen maar bijvallen. Zijn moeder was geweldig! Een vrouw uit 
duizenden! Een moeder die oog had voor haar kinderen en dat ... dat 
deed me op dat moment ook weer pijn, omdat ... 

Tot de volgende keer! 

Reacties zijn van harte welkom op de site waar dit verhaal legaal
geplaatst is, maar ook via mijn e-mailadres: lucky_eye2@yahoo.co.uk 

©Lucky Eye, oktober 2020 Niets uit deze uitgave mag worden
verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, 
fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder 
voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het 
auteursrecht.

Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal!
Lucky Eye heeft 90 verhalen op deze site. Profiel voor Lucky Eye, incl. alle verhalen Email: lucky_eye2@yahoo.co.uk	Geef je mening over dit deel: (Je kan voor elk deel afzonderlijk stemmen) Kies hier 1 (waardeloos) 2 .. 3 .. 4 .. 5 (redelijk) 6 .. 7 .. 8 .. 9 .. 10 (voortreffelijk)
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen. Stuur dit bericht: Anoniem (geen afzender, auteur kan niet reageren!) (Voer een email adres in als "chat email" in de instellingen, en het zal hier verschijnen) met dit email adres als afzender:

verhalen in "overige"   |   alle verhalen van "Lucky Eye"