ErotischeVerhalen.com: Ik zag hem voor het eerst met andere ogen. Deel 5 door IJsbrand [deel 5]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal speelmakker nu niet de ruimte. Die zat gewoon vastgesnoerd. Roeland grinnikte. Hij zou er voor zorgen niet twee keer dezelfde blunder te begaan. Dan zou hij zich nog danig verraden. Een overhemd was snel gevonden. Nu nog de das. Daar had David echter geen kaas van gegeten. Naast elkaar stonden ze te klungelen. Hij had een idee. Zomaar spontaan zette hij David op een kruk voor de spiegel en ging achter hem staan. Hij schrok van zijn spontane handeling. Nu stond hij vlak achter hem en kon niet meer terug. Wat nu?! Hij legde de das om de hals en keek in de spiegel. De ogen van David waren op hem en de das gericht. Deels belangstellend, deels serieus, maar er lag ook een ondeugende blik in. Om op te vreten. Wat een kerel. Hij boog zich voorover en zijn handen begonnen zelfs iets te trillen. Dit had hij nog nooit meegemaakt. Hij zag het komische van de situatie in en glimlachte naar het spiegelbeeld, naar David. Hier stonden ze dan. Een mooi stel. Een blonde god omarmd door een donkerharige krullenbol. Beiden niet wetend wat de een bij de ander te weeg bracht. Hij pakte de handen van David en gaf instructies voor het leggen van de knoop. Langzaam en overwogen. Zijn stem trilde bij de uitleg. Of kwam het van de onweerstaanbare geur van deze jongen. Omdat hun lichamen zo dicht bij elkaar kwamen kreeg David het warm. Die warmte zorgde ervoor dat zijn lucht zich nog beter manifesteerde. Roeland ademde diep. Het bedwelmde hem gewoon. Het is dat die met twee benen stevig op de grond stond anders was hij zo van zijn stokje gegaan. ‘Nu jij het alleen proberen.' kon hij nog zeggen en volgde de verrichtingen van David. Ik knoopte mijn das voor het eerst zelf en goed. Wat was ik voldaan. Ik had het loei heet, want het lichaam van Roeland zo dicht achter me had heel wat met me gedaan. Zijn adem in mijn haar, zijn aanwezigheid als een warme deken over me heen bracht gevoelens bij mij naar boven die ik niet kende. Ik moest al mijn verstand bij de les houden om niet weg te zwijmelen en me achterover te laten zakken in zijn armen. Ik in de armen van een man? Kolder! Ik herpakte me. Dit kan niet en dit mag niet. Wat zou die wel denken! En dan kon ik fluiten naar mijn baantje. En ik naar mijn reputatie als vrouwenverslinder. Maar die dikke paal lag me danig in de weg. Als ik ging staan tekende dat magistraal af in mijn broek. Gelukkig had ik het overhemd los aan dus kon ik hem mooi verbergen. Ik ging staan en draaide me om. ‘Bedankt man, betere leermeester kon ik me niet wensen.' ‘Graag gedaan kerel, maar dat overhemd moet wel bij je broek in. Dat is zo geen gezicht.' Daar stond ik dan. Letterlijk voor paal. Ik knoopte mijn broek open en deed het overhemd er bij in. Waarom had ik dan ook zo'n strakke broek aan gedaan. Mijn paal was nu echt niet meer te verbergen. Ik zag de blik van Ronald gaan van mijn paal, die ik driftig probeerde weg te werken wat voor geen kant lukte, naar mijn ogen. Het was een moment alsof de tijd stil stond. Onze blikken zogen in elkaar vast. En werd niets gezegd. Helemaal niets. In de bedomptheid van dit kleedhok met de zachte muziek vanuit het restaurant op de achtergrond deden we beiden tegelijk een pas naar voren. En alsof het een beeld uit een film was kwamen onze gezichten dicht bij elkaar. Onze ogen keken elkaar aan. Serieus en zoekend, nee... vragend, hunkerend naar datgeen wat voor allebeide de eerste keer was. Beide overdonderd door een gevoel dat gisteren begonnen was. Een vuur waar gister bij beiden onverwachts een lont was aangestoken. Een vlam van hartstocht tussen twee mensen. Nu toevallig twee mannen. Maar een vuur dat alleen geliefden kennen. Een vuur van twee mensen die het op dat moment gewoon weten. Ik wil je kussen. En zo vonden de beide lippen van de jongens elkaar. Ze sloten de ogen en gaven de lippen alle aandacht. Voorzichtig deed ik mijn mond open opzoek naar de ontgrendeling van de lippen van Roeland. En daar gingen de heel voorzichtig open. Zacht en nog een beetje onwennig. Maar dat was snel afgelopen. We pakten elkaar bij de armen en drukten onze lijven tegen elkaar. De lippen bleven vastgezogen. Ik was even helemaal weg. Wat gebeurde er hier. Ik zoende een jongen. En wat voor een jongen. Een nieuwe hemelse ervaring maakte zich van mij meester. Tientallen meisjes had ik gezoend. Ik stond bekend als een goede zoener en was befaamd door mijn bedrevenheid. Maar wat ik hier ervoer was me nog nooit overkomen. Zo was ik nog nooit gekust. En dat nog wel hier in een kleedhok van het wok restaurant en nog wel door een buurjongen, die ik al jaren kende. 'Hé kerels, waar zijn jullie? Ik wil even wat zaken en taken met jullie doornemen.' Ik schrok me rot en ik niet alleen. Ook Roeland schrok zich wezenloos en keek David verward en ontdaan aan. Hij herpakte zich snel. Dit was hem nu toch overkomen. Dit was waar hij bang voor was dat zou gebeuren. Dit was wat dat verstrekkende gevolgen voor hem kon hebben. Dit was wat hij eigenlijk niet wilde. Dit was hem nu daadwerkelijk overkomen. Wat nu. Daar was nu geen tijd voor om over na te denken. ‘Ik laat hem zijn werkkleding passen.' riep hij terug. ‘Opschieten, ik heb niet veel tijd, want ik moet zo weg.' ‘Doe jij je overhemd bij je broek in. Ik ga vast naar de bar. Dan zien we elkaar zo.' Roeland keek David even recht in de ogen. Hij zag een paar ogen die hem wezenloos aankeken. Ogen die helemaal weg van de wereld waren. Weg van de realiteit. Verschrikte ogen? Verwarde ogen? David knikte. ‘Goed, ik kom er zo aan.' Helemaal verward wat er net gebeurd was snelde Roeland naar de bar. Daar stond dhr. Zhen ongeduldig te wachten. ‘Kon je de goede maat voor hem vinden?' Roeland knikte, nog helemaal in de ban van wat hem net overkomen was. ‘Ik heb niet veel tijd, want ik moet onverwachts weg naar de andere locatie, daar zijn problemen. Luk je dat wel nu je ook nog iemand moet inwerken? De meisjes komen zo ook dus je staat er niet alleen voor. Ik hoor vanavond wel of jij vindt dat hij wel of niet kan blijven.' ‘Dus ik moet hem beoordelen?' ‘Alleen kijken of hij geschikt is om dit werk te doen en met jou samen te werken. Vooral dat laatste vind ik erg belangrijk.' Deze laatste zin hoorde ik net toen ik bij de bar kwam. Dus Roeland moet mij beoordelen. Ik grinnikte inwendig. Op mijn werk of op mijn kussen. We keken elkaar aan. Dhr. Zhen keek van de een naar de ander. ‘Zoals je dus gehoord hebt David, zal ik vanavond aan Roeland vragen hoe het gegaan is. Jij blijft tot 8 uur, want daarna heb je feest. Misschien ben ik er dan al wel weer. Zo niet dan krijg je vanavond bericht of je morgen wel of niet kunt komen met verdere tijden en aanwijzingen. Ik wens jullie een fijne werkzame middag toe.' en weg was die. Roeland keek me aan. We voelden ons beiden niet op ons gemak. Hij deed zijn mond open om wat te zeggen, maar veel verder kwam die niet. ‘Kijk eens aan. Daar hebben we onze nieuwe medewerker.' Esther kwam met een stralende lach naar me toe en gaf me op iedere wang een zoen. ‘Heb ik dat niet mooi gefikst broertje?' IJsbrand (tschrijverke@live.nl)

Ik zag hem voor het eerst met andere ogen. Deel 5 (mm:eerste keer, 2195 words) [5/14] Toon alle delen
Auteur: IJsbrand	Toegevoegd: Jul 12 2014	Kijkers/Lezers: 4623/3543 [77%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Komt het er nu nog van of was het maar een hersenspinsel.

Dit is deel 5 van totaal 14 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel