ErotischeVerhalen.com: ZWEDEN... EEN EINDE - hoofdstuk 13 door Lucky Eye

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal Met stijgende verbazing keek Kees naar de twee Engelsen die zich op leken te maken voor een heroïsche strijd. Timothy in elk geval wel. Hij liep rood aan in het gezicht en had tijdens het spreken wilde armgebaren gemaakt. Edward leek de rust zelve. Alsof hij niet van zijn stuk te brengen was. "Stop deze bullshit, Edward. Laat mij, ons, verdomme zien wat je werkelijk denkt en voelt! Ik wil helemaal niet dat je altijd alles doet om het mij maar naar de zin te maken en als je dat in de afgelopen jaren wel steeds hebt gedaan dan... dan... dan weet ik niet wat onze liefde waard is! Ik dacht dat wij een liefdesrelatie hadden. Een relatie gestoeld op wederzijds respect. Maar... ik krijg nu een wel heel erg vieze smaak in mijn mond. Jouw woorden lijken te impliceren dat jij steeds alles hebt gedaan om mij te... verdomme!" Boos wendde Tim zich af van zijn vriend. Het bleef stil. Lange tijd heel erg stil. Kees was bang dat hij met zijn hulpvraag een onderliggend probleem bij Edward en Timothy had blootgelegd en dat was natuurlijk nooit de bedoeling geweest. Eventjes helemaal de kluts kwijt keek hij naar Erik en haalde in een machteloos gebaar zijn schouders op. "Edward, ik denk dat ik er even tussen moet komen," zo begon Erik. "Ik begrijp uit jouw woorden en die van Timothy dat er ergens de schoen bij jullie wringt. Dat er onuitgesproken dingen boven tafel lijken te komen. Maar het heeft ook heel duidelijk raakvlakken met Johan. En daarom, in het belang van onze zoon, in het belang van de vriend van Kees en van Timothy, kan ik je alleen maar vragen om openhartig te zijn. Johan is net zo goed jouw vriend, Edward. Hebben jij, Olaf en ik niet een paar heerlijke weekenden met z'n drieën doorgebracht alleen maar omdat vrienden van onze vrienden onze vrienden zijn? Dus... alsjeblieft, spreek je uit. Laat je gevoelens zien want dat is voor ons allemaal, en zeker voor Johan zo heb ik het idee, heel erg belangrijk." Opnieuw stilte. Kees keek met belangstelling naar Edward. Bleef kijken en zag hoe langzaam de ijsberg scheurtjes begon te vertonen. Het eerste was dat te merken aan het handenwringen dat hij begon te doen. Daarna het verzitten. Niet één keer maar diverse keren. Alsof hij zijn ei niet kwijt kon. Zijn mond ging een paar keer open maar sloot zich ook weer. "Edward, als je nu niet praat, dan... weet ik het niet meer. Dan lijkt het erop dat alles wat jij en ik gehad hebben een leugen is geweest. Een prachtige leugen, dat wel. Maar eentje waar jij altijd de confrontatie met mij uit de weg bent gegaan om het mij maar naar mijn zin te maken. Waarom? Waarom, Edward?" Timothy deed een laatste, haast wanhopige, poging om zijn vriend aan het praten te krijgen. "Ik zou het niet kunnen verdragen jou kwijt te raken, Timothy." "En daarom doen we in ons gezamenlijk leven maar altijd alles zoals ik het wil?" "Ja. Dat leek mij het beste. Ik ben vreselijk bang dat als er iets tussen ons komt, dat wat wij hebben verloren zal gaan. En dat... dat zou ik niet overleven." "Shit!" vloekte Tim. "En jouw gedrag, dat steeds toegeeflijke gedrag van jou, heeft er mede voor gezorgd dat ik altijd maar heb aangenomen dat jij altijd alles goed vindt. Hoe kon ik zo stom zijn om te geloven dat het werkelijk zo was! Dat jij ook echt van mening was dat alles wat ik wilde goed was! Stom! Stom! Stom! Waarom heb ik me nooit eens afgevraagd of dat werkelijk zo was? Of jou gevraagd om ergens dieper over door te praten met elkaar? Waarom?" De vraag bleef tussen de verzamelden in hangen. Een antwoord kwam er niet. Ook niet nadat het opnieuw lang stil was gebleven. "Het spijt me dat ik met mijn vragen dit bij jullie heb veroorzaakt," zei Kees toen de stilte te zwaar op hem begon te drukken. "Dat is niet nodig, Kees," zei Edward. "Ik denk dat ik je dankbaar moet zijn. Ik heb altijd geprobeerd om problemen in mijn relatie met Timothy uit de weg te gaan. Ik zeg problemen maar die waren er niet eens, eigenlijk. Het ging om allerlei kleinigheden waarbij ik steeds dat gedaan heb wat hij graag wilde. Altijd vond ik alles goed. Nooit heb ik tegengas gegeven als hij iets voorstelde en... ik bemerk pas nu dat dat niet goed is geweest." "Maar waarom, Edward? Waarom? Olaf en Erik hebben vast ook wel eens een meningsverschil of ruzie en als Kees en Johan een stel worden dan zal het ook bij hen wel eens knetteren. Dat is juist goed, denk ik. Een echte relatie knalt niet uiteen omdat je het niet altijd met elkaar eens bent. Toch?" Bij het laatste vragende woordje keek Tim de anderen in de kring aan en zag hij als antwoord alleen maar knikkende hoofden. "Tussen de relatie van jou en mij en die van de anderen is een groot verschil. Ik ben een... man op leeftijd... een oude zak die een jonge vent heeft weten te strikken en... in mijn ogen maakt dat onze relatie een stuk kwetsbaarder. Maakt dat mij in elk geval kwetsbaarder. Als onze relatie zou springen dan heb jij ongetwijfeld binnen de kortste keren een nieuwe vr... " "Ik wil niemand anders dan jij, Edward! En... al je mooie, weloverwogen, goed bedachte cadeaus ten spijt... je hebt mij niet gestrikt. Ik was al verliefd op je op het moment dat je bij mij aanschoof aan dat tafeltje in dat kleine cafeetje op die regenachtige avond. We kregen een gesprek over Shakespeare. We waren het niet met elkaar eens, zo bleek. Maar... dat gaf niet. Toen we beiden opstapten, plensde het buiten. Jij had als enige een paraplu bij je en stond erop met me mee te lopen naar mijn studentenflat. Ik heb jou gekozen vanwege de liefde die uit al je poriën stroomt. Niet vanwege die geschenken. Niet vanwege je positie. Niet vanwege de kaartjes voor popconcerten die je makkelijk weet te krijgen vanwege die positie. Ik wil jou!" Timothy reikte Edward zijn hand en met een intens gelukkige blik op zijn gezicht nam Edward die aan. Wow, dacht Kees, alweer echte liefde. Maar... "Ik weet van je geschiedenis, Edward. Je had echte liefde gevonden en je vriend overleed aan een slopende ziekte. Iemand die voor jou geschapen was, ontviel je. Hij was je maatje, je alles. En toch... toch mocht het niet voor heel erg lang zijn. De wetenschap dat er aan liefde een einde kan komen, moet aan je gevreten hebben. Maar dat mag nooit betekenen dat je mij in alles mijn zin geeft. Je kent mijn geschiedenis ook. Ik ben geboren met een zilveren lepel in mijn mond." Kees had even geen idee wat hij bedoelde maar toen kwam de betekenis van het spreekwoord, dat in het Engels en het Nederlands hetzelfde is, toch boven. "Maar zoals je weet heb ik me daarvan vrijgevochten omdat ik het mezelf zijn belangrijk vind dan wat dan ook. Vrij zijn betekent voor mij dat je er met elkaar het beste van maakt. Jij en ik, Edward. Wij samen. In onze relatie moeten wij het zien te redden met wie wij zijn en... ons ook ontplooien zoals we zijn. Jij op jouw manier en ik op de mijne. En niet, dat jij mij in alles mijn zin geeft." "Nu weet ik het, schat, en zal ik ervoor zorgen dat ik meer mijn gevoelens naar jou toe open. M'n hart uitspreek als jij weer de een of andere bevlieging krijgt waarbij ik mijn bedenkingen heb." "Ja, Edward, zo zou ik het graag zien. Laat me je kritiek horen. Laat horen wat je dwars zit want alleen dan kunnen wij er samen voor zorgen dat er een ons blijft." Olaf vond het tijd voor een kleine pauze en stelde voor iets te drinken in te schenken. Niemand sloeg zijn voorstel af en zo werden de glazen opnieuw gevuld. Kees zag af van een zoveelste glas wijn en vroeg om water. Hij moest nog helder zien te blijven, zo was zijn voornemen. Van de onderbreking maakten enkelen ook gebruik om even naar het toilet te gaan. Toen iedereen weer zat, nam Kees meteen het woord. Hij had nog steeds niet een echt antwoord gekregen, zo was hij van mening. "Ik blijf nog steeds met een vraag zitten," zo opende hij. Zijn blik was gericht geweest op Edward en die vroeg hem die vraag dan maar te stellen. "Ik weet nog steeds niet hoe jij het echt gevonden zou hebben als Tim met Johan naar Oslo zou zijn gegaan om hem daar te introduceren als zijn tweede minnaar." "Ja, je hebt helemaal gelijk. Op die vraag is nog niet een echt antwoord gekomen. En dat antwoord zal ik moeten geven." Edward merkte dat iedereen in de kamer benieuwd was naar het bewuste antwoord. Hij voerde de spanning nog wat op door niet meteen te antwoorden. Enkele ogenblikken hield hij zijn mond en keek de anderen een voor een indringend aan om uiteindelijk zijn blik te laten rusten op die van zijn vriend. "Ik zou het vreselijk gevonden hebben. Ik zou hebben toegestemd omdat... " "Je mij niet kwijt wilde," vulde Tim in. "Ja, maar ik zou het vreselijk gevonden hebben. Ik heb een duidelijke voorkeur voor een één-op-één relatie. Johan lijkt me een heel geschikte vent maar... ik zou hem als een concurrent gezien hebben. Denk ook dat ik altijd bang zou zijn dat ik uiteindelijk gedumpt zou worden." "Nooit, schat. Dat is nooit mijn bedoeling geweest. Ik... ik wilde het beste. Niet alleen voor jou maar ook voor Johan en voor mij. Johan..." ineens richtte Timothy zich naar Kees, "hij heeft liefde nodig, Kees!" "Ja, ik weet het." *** einde flashback *** Toen Kees die laatste woorden uitsprak, begon Johan te huilen. Kees sloeg zijn armen om hem heen en knuffelde hem, sprak lieve woordjes tot hem en bleef dat doen totdat Johans tranen ophielden te stromen. "Ik ben een enorme sufferd geweest, Kees." "Nee, dat ben je niet. Je hoeft jezelf helemaal niets te verwijten." "Maar als ik meteen met iemand was gaan praten dan... dan... was... "Op dat moment kon je het niet. Was het een onmogelijkheid. Het lijkt soms alsof bepaalde dingen gewoon moeten gebeuren voordat je tot een bepaald besef komt. Het klinkt misschien wat vaag wat ik zeg maar... ik denk wel dat je het begrijpt." Johan knikte. Hij wist precies wat Kees bedoelde. Die donkere middag en avond waren voor hem nodig geweest. Hoe rot ze ook waren geweest, hoeveel pijn hij ook had gevoeld, het had een doel gediend. Hij voelde hoe Kees zijn omhelzing strakker aan trok. Ja, hij had liefde nodig en nu gevonden bij zijn allereerste liefde. "Ik snap een ding nog niet goed. Als Edward de voorkeur heeft voor een één-op-één relatie, waarom gaf hij Timothy dan toestemming om seks met mij te hebben?" Het antwoord dat Kees gaf, was dat wat Edward Olaf verteld had toen die precies dezelfde vraag stelde. Edward had zich niet kunnen voorstellen dat twee knappe, geile, jonge homo's, het al die weken zonder seks zouden moeten doen. Of dat het alleen maar handwerk zou zijn. Hij had er echter niet op gerekend dat er sprake zou kunnen zijn van verliefdheid. "En, man, wat kan ik me goed voorstellen dat je seks met Timothy wilde." "En waarom is dat dan, volgens jou?" "Hij is zo verdomde knap!" Johan moest lachen maar begreep heel goed de verrukking die hij op Kees' gezicht kon lezen. Zelf was hij ook behoorlijk onder de indruk geweest van het prachtige uiterlijk van Timothy. "Timothy is knap. Weet je dat er scènes met hem zijn opgenomen voor in pornofilms?" "Ja, dat heb ik gehoord." "Zodra die films uitkomen, zal ik ze voor je kopen. Kun je je lekker opgeilen aan Tim." "Dat zal helaas niet lukken, maat!" "Wat bedoel je?" "Die scènes zijn dan wel opgenomen maar ze zullen nooit ofte nimmer in een film terecht komen." Kees legde uit wat hij bedoelde. Destijds toen het Timothy een leuk idee leek om zoiets eens te doen, was Edward ermee akkoord gegaan. Maar niet voordat hij met Torhald een ontbindingsclausule had afgesproken. De inhoud daarvan luidde dat Timothy een half jaar de tijd had om zich alsnog te bedenken. Zou hij dat doen, dan zou al het beeldmateriaal van de scènes met hem erin vernietigd worden. De kosten van de vernietigde opnames zou Edward dan moeten betalen. "En hij heeft zich dus bedacht?" "Yep. Toen hij terug was bij Edward in Oslo kwam hij tot de conclusie dat zijn wilde ingeving leuk geweest was, maar dat het wellicht toch schade zou kunnen berokkenen aan Edwards carrière. Bovendien stond het idee hem tegen dat de hele wereld hem in actie zou kunnen zien." "Hahahaha, Timothy in actie?" Kees begreep het lachen van Johan niet en vroeg hem ernaar. "Voor zover ik weet is Tim in bed echt niet zo actief hoor. Hij is bottom en dan nog een luie ook nog!" "Wat een bottom is, weet ik," klonk het grinnikend. "Maar wat is jouw definitie van een luie bottom, als ik vragen mag?" Volgens Johan was een luie bottom iemand die zich alleen maar liet neuken en dan op zo'n manier dat hij er zelf niets voor hoefde te doen. Met andere woorden, iemand die bijvoorbeeld nooit eens de moeite nam om een pik te berijden. "Oké, nu snap ik je. Maar alle gekkigheid op een stokje, Edward heeft gedokt en alle opnames met Timothy erin zijn vernietigd. En ik kan het me heel goed voorstellen van hem." "Jij zou het niet eens overwegen om naakt voor een camera te poseren, toch?" "Heel goed. Je kent me uitstekend. Volgens mij gaat die van mij spontaan slap hangen als er een camera in de buurt komt en ja... wie wil er nou een slappe zien in zo'n film." Johan moest opnieuw lachen. Hij was blij met Kees en zou hem nooit willen delen. "Trouwens... ben je blij dat je gelijk had?" Kees zag in Johans ogen meteen dat hij het niet helemaal eens was met zijn woordkeuze. "Sorry. Het gaat niet over gelijk hebben of niet. Ik probeer het opnieuw." Even zocht hij naar de woorden en toen deed hij een nieuwe poging. "Ben je blij dat je naar je intuïtie, je innerlijke stem, je hart, je gevoel, of hoe je dan ook maar wilt noemen, geluisterd hebt en besloot om niet op het voorstel van Tim in te gaan?" "Ja. Heel erg blij. In het leven bezeer je soms mensen. Daar ontkom je gewoon niet aan. Maar meestal doe je dat onbewust. Je weet iets niet en door dan dingen te zeggen of te doen, kan het wel eens fout gaan. Maar je doet het niet met opzet. Je wist het niet. En... in dit geval, wist ik het wel. De stem in mij zei me keer op keer dat er iets niet helemaal goed zat. Meegaan met Timothy naar Oslo was geen optie. Het voelde niet goed. En gelukkig heb ik het niet gedaan." Kees keek naar Johan en voelde een enorm prettig gevoel in zijn hele lijf. Het tintelde overal. Het gevoel was gewoon onbeschrijfelijk. Alsof hij zich eerst nu ervan doordrongen was dat hij en Johan bij elkaar hoorden. Bij elkaar zouden blijven voor de rest van hun leven. Ja, dat was het: een eeuwigheidsmoment. En...hij was gelukkig. "Kees?" "Ja?" "Toen wij het met elkaar deden was ik jouw bottom." "Ja, maar niet bepaald een luie! Je vond het enorm geil om op mij te rijden, schat!" "Ja, ik weet het. Maar jij wilde je toen niet laten neuken door mij. Je was bang. Bang dat het pijn zou doen. En uit dat wat ik te horen heb gekregen over jouw wilde Haagse periode, laat ik het zo maar noemen, heb ik begrepen dat je nog steeds alleen maar neukt maar... ik kan het fout hebben natuurlijk." Kees gaf aan dat Johan gelijk had. "Ben je er nog steeds bang voor? Heb je je daarom nog nooit laten neuken?" "Ik ben er nog steeds bang voor. Het lijkt me eng. Kinderachtig misschien maar... zo is het wel voor mij. Maar dat is niet de reden dat ik het nog nooit heb laten doen. Daar is een andere reden voor." "Oké, mag ik die horen?" "Natuurlijk. Het heeft namelijk alles met jou te maken." Johan was verbaasd en liet dat duidelijk merken. "Ja. Met jou. Door jou heb ik het nooit laten doen. Ik was bang, zoals je weet. Bang dat het me pijn zou doen en ik ben nou eenmaal gewoon geen held. Kleinzerig misschien zelfs wel. Maar...omdat ik het jou nooit had laten doen, wilde ik het ook niet door anderen laten doen." "Echt???" "Ja. Echt. Het voelde niet goed. Ik had het jou onthouden en... een ander als eerste wilde ik niet! Ik... ik... ik ben altijd verliefd op je gebleven, Johan! Toen jij niet reageerde op mijn brieven, we weten nu beiden dat de waarheid anders is dan dat ik toen wist, was ik natuurlijk eerst helemaal van slag. Maar die verliefdheid is er altijd gebleven. En daarom heb ik het nooit door iemand anders laten doen." Johan vond het enorm romantisch en kon niet nalaten dat te benadrukken. "Iets voor een film?" "Ja, maar dan alleen als jij je op het laatst door mij laat ontmaagden." "Euh... nee, dan maar niet. Ik ga niet in mijn blote kont voor een camera!" "Maar echt te gek, Kees. Dit is echt zo mooi." Ze kusten elkaar. "Maar stel je nou voor dat je nooit die brieven gevonden zou hebben die je moeder had verstopt. Wat dan?" "Tja... dan was ik waarschijnlijk voor de rest van mijn leven een maagd gebleven. Voor de buitenwereld bekend als een rasechte top maar... van binnen verscheurd omdat ik naar jouw ding verlangde." "Nu maak je er een drama van, Kees!" "Ja, hè. Misschien moet ik scenarioschrijver gaan worden." Een nieuwe kus volgde meteen gevolgd door nog een. "Kees, ik wil graag een paar dingen met je afspreken, kan dat?" "Altijd. Het is goed om afspraken te maken. Kom maar met de voorstellen en dan zal ik kijken of ik ermee akkoord kan gaan." "Als er ons iets dwarszit, laten we er dan altijd samen over praten. Maakt niet uit hoe klein het in onze eigen ogen ook is. Praten erover zorgt ervoor dat het klein blijft en dat het niet de kans krijgt om te groeien. En dat praten moeten we niet al te lang uitstellen. Als we echt ruzie hebben is het goed om misschien niet meteen met elkaar te praten want dan hebben we kans elkaar te bezeren maar... te lang uitstellen is ook niet goed. Akkoord?" "Helemaal mee eens. Zou het niet beter kunnen formuleren." "En als tweede... " "Nou?" vroeg Kees toen Johan bleef steken in zijn zin. "Laten we altijd bloot in bed gaan liggen. Mijn blote lijf tegen dat van jou voelt gewoon heerlijk. Kleren zouden een gedeelte van dat gevoel wegnemen en dat is doodzonde." Ook met Johans tweede voorstel tot een afspraak kon Kees het eens zijn. Ze bezegelden de gemaakte afspraken met een kus. Mond op mond en uiteindelijk werd het de ene tong die met de andere speelde en omgekeerd. Wordt vervolgd... Reacties zijn welkom op de site maar ook via mijn mailbox: lucky_eye2@yahoo.co.uk ©Lucky Eye, mei 2013. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.

ZWEDEN... EEN EINDE - hoofdstuk 13 (mm:overige, 3889 words)
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Aug 01 2013	Kijkers/Lezers: 4203/3186 [76%]	Waardering (verhaal): 10.00 (1 stem)
Vervolg...