ErotischeVerhalen.com: Wat die handen deden door IJsbrand [deel 1]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal een paar enorme explosies verliet het zaad mijn lichaam. Ik spoot tot in mijn gezicht en over mijn borst. Heerlijk. Ik had het wel uit willen schreeuwen van wellust en ontlading. Ik strekte mijn benen en veegde het zaad uit over mijn lijf, dat zich vermengde met mijn zweet en de zonnebrand. De slierten die op mijn gezicht waren gekomen slurpte ik op. Heerlijk dat lekker geile goedje. Een lekkere zilte smaak. Oh, dat was lang geleden. Het beeld van Jesse zakte vervaagde. Moe en uitgeput, verwarmd door de zon gleed ik weg in dromenland. Mijn gedachten gingen terug naar mijn pubertijd. De smaak van zaad deed vervlogen beelden en gevoelens van toen boven komen. Beelden van Jesse, mijn beste maatje uit die tijd gleden aan mijn gezichtsveld voorbij. Jesse met wie ik mijn lijf en de prille liefde had gedeeld. Jesse met zijn prachtige sterke lijf. Jesse, met wie hij een onvoorwaardelijke band had. Jesse, die hij al zo lang niet meer had gezien. Jesse, die mu hij daar aan dacht enorm miste. Hoe zou het met hem zijn? Hij moest hem maar weer eens gaan opzoeken. Jesse........ En zo zakte Tim weg in een diepe slaap met Jesse op zijn netvlies en een glimlach op zijn mond. Weken, ja zelfs maanden dag in dag uit werken eiste nu hun tol. Alles ging als in een flow. Ik had een andere functie gekregen. ‘Op mijn lijf geschreven', zeiden mijn superieuren. Maar ze wisten niet hoeveel dat van mij vergde. Maar ik ging er voor. Mijn gezin accepteerde de mateloze inzet onder het mom dat dat nu eenmaal bij zo'n functie hoort. Fijn, dat begrip en dat stimuleerde me nog meer om een extra tandje er bij op te zetten. Gedreven en vol passie was er mijn werk...... ik vond het heerlijk... het was alsof alles lukte..... alles ging ook... tenminste met het werk. Mijn privé leed er onder .......... geruisloos. Maar op dat moment merkte ik dat niet. Ik ging maar door. Mijn sterke lijf van een gezonde goed gebouwde en getrainde dertiger kon heel wat verdragen. Jaren lang intensief sporten, daar plukte ik nu danig de vruchten van. Eigenlijk oogstte ik van wat ik in al die jaren had opgebouwd. Een gespierd strak lijf met een enorme conditie. Trots was ik daarop. Ik onderhield het en was er blij mee. Ik hield van mijn seksuele energie. Dat was een drive voor me. Naast mijn seksuele genieten met mijn partner was ik ook voor mezelf al van jongs af aan mijn beste maatje. En met mij mijn gezonde kaarsrechte harde pik. Het begon met wat last van mijn schouders. Soms een lichte vermoeidheid in mijn rug. En wanneer ik 's morgens in de spiegel keek met het scheren merkte ik dat er lijnen ontstonden die er nog nooit geweest waren. Sporten was ik al een tijdje niet al te veel aan toe gekomen en ik merkte dat mijn lijf begon te protesteren. Mijn tonus werd minder en mijn huid begon te verslappen. Een beetje, maar toch... Negeren en gewoon doorgaan. En dat deed ik. Gewoon doorgaan. Meer signalen kwamen er die ik gewoon negeerde. Malen en dan niet mijn gedachten stil kunnen zetten. 's Nachts niet de slaap kunnen vatten. Te laat naar bed. En dan wanneer de wekker af liep al lang voordat de rest van het gezin aan de dag begon vermoeid wakker worden. En nieuwe dag met werken, werken en als maar werken. Een kort staand ontbijt met een kopje koffie een vluchtige kus en weer naar de volgende klus. Ik was echt aan vakantie toe. En ook tijd voor mijn vrouw kinderen en vooral tijd voor mezelf. En zo lig ik dan hier, achter onze caravan, lekker klaargekomen in de warme zon. ‘Hé Jesse, ben jij dat!' Jesse hield zijn pas in. Wie was dat. Wie riep zijn naam? Hij had vandaag een dagje voor hem alleen en wilde wat tot rust komen. Zijn verwarde gevoelens die hem de laatste tijd zo bezig hielden wat op een rijtje zetten. Daarom was hij tijdens deze vakantie samen met zijn gezin naar hun stacaravan gegaan i.p.v naar het buitenland. Carla, zijn vrouw, werkte hier in het recreatie team en ook de kinderen zouden hier vermaakt worden. Hij zou tijd hebben voor zichzelf hebben. Tijd die hij hard nodig had om zijn verwarde gevoelens te ordenen. Jesse draaide zich om en zag een vrouw die naar hem zwaaide en zijn naam had genoemd. Zijn gezicht klaarde op en er kwam een kwam een stralende lach op zijn gezicht. ‘Ans, jij?' ‘Ja zeker, ik.' Ze liep op de man af en omhelsde hem. ‘Dat is lang geleden.' ‘Zeker tien jaar.' ‘Je kent het, drukke baan, druk gezin en alles is druk,druk,druk...... ‘Zo is het bij ons ook.' ‘Zijn jullie ook hier op vakantie.' ‘Ja met z'n allen en jullie dan.' ‘Wij ook. We hebben hier een stacaravan en hebben besloten de vakantie hier door te brengen i.p.v. al dat stressen naar het buitenland. De kinderen doen samen met Carla mee aan de bosdag. En ik heb een dagje voor mezelf. Hoe is het met Tim? ' ‘Ook druk, druk, druk en als je het mij vraagt veel te druk. Hij loopt echt op zijn tandvlees. Daarom had hij deze vakantie hard nodig. Vandaar deze camping. Hij had geen zin in een lange reis en het stressen in de auto en wilde een camping in Nederland, niet ver uit de buurt. De kinderen kunnen zich hier prima vermaken en daardoor kan hij zijn nodige rust nemen. En ik kan me prima hier op de camping en in de buurt vermaken. En indien nodig zijn we in een mum weer thuis. En hoe is het met jullie?' ‘Wat ik al zei, druk druk druk, Daarom zijn we hier heen gegaan. We hebben hier een jaarplaats, maar in de zomer gaan we meestal een paar weken naar het buitenland. Maar nu even niet. En Carla, is zij er ook?' Jazeker, zij helpt als vrijwilliger en soms als begeleidster mee in het recreatieteam. Vandaag is er een bosdag, dus zijn ze de hele dag onder de pannen. Wij staan op de plekken van de jaarplaatsen. Wel wat druk, maar de kinderen vonden het leuk om bij andere kinderen in de buurt te staan. Ach, en mij maakt het niet zo veel uit, al sta ik liever aan de bosrand.' ‘Waar staan jullie?' ‘Op het achterste veld. De caravan die met de voorzijde naar de bosrand staat.' Jesse trok vragend zijn wenkbrauwen op. ‘Je kent Tim, hij houdt van zijn privacy.' ‘Dus wat dat aangaat, niets veranderd.' grinnikte Jesse en zijn gedachten gingen naar vervlogen tijden waarin de beide vrienden heel veel privacy nodig hadden. ‘Ga anders even naar hem toe, hij zou het heel fijn vinden je te zien. En ik denk dat hij dat momenteel heel goed kan gebruiken. Hij heeft ook een dagje voor zichzelf. De kinderen nemen deel aan de bosdag en ik ga een dagje shoppen.' ‘Helemaal achteraan?' ‘Ja het kan niet missen.' ‘Ik ga, we zien elkaar vast nog wel.' ‘Vast wel, ik zal hem met een bezoekje gaan vereren, fijne dag. We speken elkaar gauw weer.' En na een knuffel ging Ans verder en liet Jesse geheel beduusd achter. Jesse was helemaal in de war. Hij wilde in Nederland blijven om zijn gevoelens wat te ordenen en wie komt hij hier tegen? De man die die verwarring te weeg had gebracht. Wat heet toeval. Zijn moeder zei altijd: Jongen als de nood het hoogst is, is de hulp nabij. Langzaam liep hij in de richting van de caravan. Het was een eind lopen naar het nagenoeg verlaten veld. Daar in de uiterste hoek bij de bosrand stond een caravan. Duidelijk zo gesitueerd dat privacy op prijs werd gesteld. Hij grinnikte. Tim was nog niets veranderd. Tim, de mooie blonde slanke jongen waar hij als puber verliefd op was geworden. Maar Tim wist dat niet. Zij waren beste maatjes vanaf basisschool en hun VO. Na de studie waren ze beiden hun eigen weg gegaan. Studie, werk, verhuizing hadden het contact verwaterd. De laatste jaren was het niet meer dan de verplichte kerstkaarten met de gedachten: We moeten elkaar gauw weer eens spreken. En dan gaat het weer verder met de waan van de dag. Hun seksspelletjes hadden vroeger altijd iets jongensachtigs, speels, onderzoekend, opwindend gehad, zoals jongens dat vaak samendoen wanneer ze hun seksualiteit gaan ontdekken en onderzoeken. Ook hadden zij samen geëxperimenteerd met zoenen en zelfs met elkaar neuken onder het mom van als wij dan vrijen met een meisje weten we hoe dat moet. Jesse wist het nog precies. Want vrijen konden ze samen. Ze wisten precies wat ze aan elkaar hadden. Maar dat was toen de meisjes in het spel kwamen minder geworden. Waarom? In die tijd waren de gevoelens van hem voor Tim intiemer geweest dan omgekeerd. In ieder geval hadden zij dat naar elkaar nooit uitgesproken. Tim was de eerste die verkering kreeg en hun intimiteiten werden steeds minder. Totdat hij ook verkering kreeg en ze gingen studeren. Hij was dan ook vereerd geweest dat Tim hem gevraagd had getuige te zijn op hun huwelijk . Kort daarna was hij ook getrouwd en beiden hadden spoedig een gezinnetje. Ach, eerst spraken ze elkaar nog wel maar toen er kinderen kwamen en die groter werden en zij beiden een drukke verantwoordelijke baan werd het contact minder. Stom, maar zo ging dat nu eenmaal. Nu liep hij hier naar zijn oude kameraad. Een onbestemd gevoel maakte zich van hem meester. Een soort onderbuik gevoel. Een gevoel dat hij niet kon thuisbrengen, maar dat zijn bloed naar zijn hoofd deed stijgen en zijn hartslag versnelde. Beelden raasden hem door het hoofd. Gevoelens borrelden bij hem naar boven. Moest hij wel de confrontatie aangaan of eerst zijn emoties onder controle krijgen. Hij was vlak bij de caravan. Zijn verlangen zijn oude maatje te zien overwon zijn twijfel. Hij liep om de caravan heen en keek over het windscherm. Daar lag een prachtige naakte man in slaaphouding te zonnen. Dat bekende lijf, die bekende vormen, die lekkere stevige sportieve billen, alleen mannelijker uitgegroeider, mooier. Zijn pik begon zich in zijn short te roeren. Wat moest hij doen? Teruggaan? IJsbrand (tschrijverke@live.nl)

Wat die handen deden (mm:een-op-een, 2624 words) [1/3] Toon alle delen
Auteur: IJsbrand	Update: Aug 11 2012	Kijkers/Lezers: 6153/4190 [68%]	Waardering (deel): 8.67 (3 stemmen)
Na jaren zagen ze elkaar weer. Wilden ze dat eigenlijk wel?

Dit is deel 1 van totaal 3 delen.
	toon alle delen	volgend deel