ErotischeVerhalen.com: Het leven begint bij 40..., deel 3 door Rickyboy [deel 3]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal gek! Op een gegeven moment voelde ik Angels hand op m'n knie, en ik wist hoe laat het was.... ‘Jordi, dat meiske naast me zit me behoorlijk op te geilen', lachte Cas. ‘Hier ook zo, volgens mij willen ze wat....' Dat was wel duidelijk ja! Angel keek me allerliefst aan en vroeg op een gegeven moment of ik interesse had, nou dat had ik dus niet. Wat een situatie! Een Thaise maaltijd met twee tot meiden omgebouwde mannen als toetje.... Transseksuelen trokken mij überhaupt niet aan, en na het avontuur in dat bordeel in Bangkok had ik wel m'n bekomst met seks met z'n drieën of met z'n vieren..... Op m'n meest charmante manier maakte ik dat Angel duidelijk. Ze was duidelijk teleurgesteld, en droop samen met haar collega June af om de rekening te gaan opmaken. Na afscheid genomen te hebben van Angel, June en de kok liepen Cas en ik naar buiten, de broeierige hitte tegemoet van een Thaise zomernacht. Eenmaal op straat barstten we in lachen uit. ‘Dat restaurant was verdomme een hoerentent', lachte ik, ‘een perfecte bediening, en alles heel sfeervol, maar hoe je het ook draait of keert, het was gewoon een bordeel!' ‘Klopt, Jordi, klopt helemaal, maar spannend was het wel!' ‘Inderdaad, en nu ben ik toch benieuwd hoe die gay bar zal zijn.' Ik was inderdaad nieuwsgierig, en vroeg me af of zo'n Thaise gaybar te vergelijken was met een gemiddelde Nederlandse homokroeg, nu ja, we zouden het straks beleven... We struinden nog wat rond door de omgeving, en dat was allemaal heel leuk. Het was duidelijk dat het leven in een doorsnee stad in Thailand niet ophield zodra de zon onderging. Op een gegeven moment hielden Cas en ik het wel voor gezien en liepen naar een van de drukkere straten. Daar hielden we een taxi aan en lieten de chauffeur het papiertje zien dat we van de gids gekregen hadden. Hij knikte, gaf gas en we waren op weg naar de volgende attractie. Na een kleine 20 minuten konden we uitstappen. We bevonden ons in een achteraf buurtje, een beetje shabby, maar dat mocht de pret niet drukken. Het gebouw waar we naar binnen moesten zag er ook redelijk vervallen uit, maar zoals wel vaker het geval is gold ook hier: schijn bedriegt. Eenmaal binnen zag alles er piekfijn uit, en vooral heel gezellig. De ruimte was behoorlijk groot en bestond eigenlijk uit een aantal kleinere aan elkaar geschakelde ruimtes. Soms moest je een trapje af, soms weer op, en dat maakte het geheel erg speels. Er waren een paar barretjes, waar je drinken kon bestellen, en verder waren er diverse zithoekjes met veel kussens op de grond en lage tafeltjes in het midden. Cas en ik liepen verder door naar achteren. In een van die ruimtes was een klein podium (het cabaret!), ook een bar en wat houten bankjes rond kleine rechthoekige tafeltjes; en dan natuurlijk ook de zithoekjes op de grond. In een van die zithoekjes namen Cas en ik plaats en wachtten vervolgens af wat er komen ging. Snel kwam er een oudere dame naar ons toe die de bestelling opnam. We bestelden onze derde Chang van deze avond en gaven verder onze ogen goed de kost. Het was ongeveer kwart na 9 en (nog) niet druk: er waren welgeteld 7 personen in deze ruimte, de vrouw die ons bediende en het barpersoneel niet meegerekend; maar goed, dat kon nog allemaal komen. Cas en ik waren het roerend eens dat deze tent absoluut heel gezellig was, de inrichting was erg leuk en als het straks wat drukker zou zijn, zou het zeker een toplocatie zijn, althans in onze optiek. Op een gegeven moment stootte Cas me aan. ‘Volgens mij hebben we sjans, Jordi, kijk maar eens onopvallend richting bar!' Dat deed ik en zag daar vier jongere Thai zitten, waarvan er twee glimlachend onze kant uitkeken. Ik glimlachte terug en zei tegen Cas: ‘Ik denk dat je gelijk heb, Cas; ik geloof warempel dat die jongens interesse in ons hebben.' Niet zo gek natuurlijk, want veel jongere Thai voelen zich aangetrokken door oudere mannen, hoewel, oud??? Maar goed, ik wachtte maar eens af wat er verder zou gaan gebeuren... Lang hoefden we niet te wachten, want na een korte periode van heen en weer flirten stonden de jongens op en kwamen nonchalant op ons toegelopen. Ze keken ons aan en vroegen toen in het Engels of ze erbij mochten komen zitten. Dat vonden Cas en ik uiteraard geen probleem! Al was het alleen maar om te ervaren waar dit verder op uit zou draaien, en hoever dit zou kunnen gaan. Begrijp me goed: we wisten nog steeds niet beter dan dat we in een Thaise gay kroeg waren, en we wilden graag andere mensen - soortgenoten - leren kennen, Thai of Europees, dat deed er niet toe. De jongens begonnen allerlei vragen te stellen, de gebruikelijke vragen. Waar kwamen we vandaan? Hoe heetten we? Hoe oud waren we? En natuurlijk of we van jongens hielden.... Toen een van de jongens, die zich eerder tijdens het gesprek als Sam had voorgesteld, over m'n knie begon te wrijven, en een andere jongen zich tegen Cas had aangeschurkt en hem had toegefluisterd: ‘I like you very much', wisten we hoe laat het was...... We waren opnieuw in een onvervalst Thais bordeel terechtgekomen! Oké, de inrichting was heel mooi en gezellig, veel beter dan die tent in Bangkok, maar als je het vriendelijke personeel, de kaarsjes en de zitjes wegliet kwam het ook hier maar op één ding neer: je kon hier krijgen wie en wat je maar wilde, jong, of niet meer zo jong, zolang je er maar voor betaalde. Terwijl Sam nu zijn uiterste best deed om mij een stijve te bezorgen (wat hem op den duur ook wel zou lukken, vreesde ik) keek ik Cas aan. ‘Die jongens willen seks met ons, Cas, maar dan wel tegen betaling; we zijn dus wederom in een onvervalste hoerenkast terechtgekomen!' ‘Daar was ik ook juist achter, Jordi, en nu?' Ik haalde m'n schouders op. ‘Een keertje in Bangkok is voor mij wel genoeg, hoor, ik heb niet zo'n zin in nog een keer, eerlijk gezegd!' Cas aarzelde duidelijk. ‘Ze zijn wel cute en aardig hè, pláátjes zijn het......och Jordi, het stelt toch niks voor, als je het wel beschouwd, gewoon wat plezier maken met iemand die we hierna nooit meer zullen zien.... dat heeft toch écht niets met ons tweeën te maken, denk je ook niet?' Hoe meer argumenten Cas aandroeg, des te minder zin ik in het geheel begon te krijgen. Eerlijk had ik wat m'n seksleven betreft ruimschoots genoeg aan Cas, ik hoefde er niet zonodig zo nu en dan een derde of voor mijn part een derde én een vierde bij. Cas dacht hier anders over, dat was duidelijk, en dat benauwde me een klein beetje. Nu, hier in Thailand met een jongen mee naar een kamertje, tegen betaling was één ding, maar wat als we weer terug waren in Nederland? Wanneer kwam uiteindelijk het moment dat Cas wat "afwisseling" wilde hebben en er een ander bijhaalde? En wanneer kwam dan het moment dat Cas zich verveelde, als ik eens niet thuis was, en besloot om een of ander loslopend vriendje uit te nodigen om samen met hem zijn geile lusten te sublimeren in plaats van met mij? Uiteraard wilde ik dat niet, en dus besloot ik dit hele gedoe af te kappen, misschien jammer voor Cas, maar ik wilde op lange termijn absoluut niet mijn relatie op de klippen laten lopen, te beginnen met een geil uurtje in een jongensbordeel in Chiam May. ‘Ik hoop dat je het niet erg vindt, lieve Cas, maar eerlijk gezegd heb ik hier niet zo'n zin in, ik zie het niet zo zitten...' Sam die ons gesprek met argusogen gevolgd had, hoewel hij er natuurlijk niets van begreep, kneep nog eens in m'n pik en vroeg voor de zoveelste keer: ‘You like me, yes? You wanna make some fun together? Or shall we invite my friend as well? He also very nice boy!' Ik keek Cas strak aan. ‘Ik ga met je mee, Jordi, geen probleem, maar nogmaals, hier steekt toch totaal geen kwaad in, wat kan er nu gebeuren? Over twee uurtjes of zo is alles achter de rug, we hebben dan wat geils meegemaakt waar we nog lang samen over kunnen praten, over kunnen lachen, ik voorzie eerlijk gezegd geen problemen.....' ‘Dat is me duidelijk, lieverd, maar misschien moeten we daar later dan maar eens over praten samen, begrijp me goed: ik wil je niet de wet voorschrijven, maar ik zie een herhaling van het gebeuren in Bangkok niet zitten, hoe geil ik het overigens ook persoonlijk ervaren heb! Het was leuk om het eens meegemaakt te hebben, maar wat mij betreft blijft het daar dan ook bij, sorry.' Zag ik daar nu een lichte blik van teleurstelling in Cas' ogen? Misschien verbeeldde ik het me ook maar..... De 4 knapen volgen ons heen en weer gepraat met veel belangstelling en overlegden onderling. Misschien waren ze de "buit" aan het verdelen, en hoopten ze dat we ze alle vier mee zouden nemen; kassa! Ik bestelde nog twee bier aan de matrone. De knapen keken ons vol verwachting aan. Sam die naast me zat wreef nog eens over mijn piemel die intussen van de weeromstuit helemaal slap geworden was. Ik nam tactisch zijn hand van mijn schoot en verplaatste die. ‘Sorry, my friend, not at the moment.' Ik keek hem vriendelijk aan. Hij begon op me in te praten en paste alle verleidingstrucs toe om me toch vooral te laten toehappen. Ik nam nog een slok van mijn bier en hapte niet toe...... Er kwamen nieuwe klanten binnen - gelukkig! - en de vier jongens richtten al hun aandacht op de nieuwkomers en dropen af. Nieuw vermaak diende zich aan. De eigenaresse (Madam? Pooier?) klapte in haar handen en riep: ‘And now, gentlemen, our show begins! Please, pay attention to our beautiful boys. They will give an excellent performance, especially for you!' Ze klapte nogmaals in haar handen en op dat signaal dimde het licht en een muziekje startte. Ik richtte mijn aandacht op het podium, benieuwd wat we te zien zouden krijgen. Een Travestie act? Zang en dans? We zouden het spoedig ervaren! Een jongen kwam op, slechts gekleed in een wit slipje. Op de langzame muziek begon hij een zwoel dansje uit te voeren, waar hij met zijn heupen hele sensuele bewegingen uitvoerde en ons allemaal zwoel aankeek. Zo nu en dan wreef hij in zijn kruis, waarbij hij zijn slanke bovenlichaam naar achteren bewoog. Zo te oordelen had de knaap iets behoorlijks in dat witte broekje zitten.... Hij ging zo nog even door, zijn bewegingen werden alsmaar wulpser en steeds vaker wreef hij sensu-eel over z'n geslacht. Zo nu en dan ging hij met z'n hand z'n slipje in, en op een gegeven moment was zijn erectie door de dunne witte stof duidelijk zichtbaar. Een geil gezicht.... Dit ging nog een paar minuten zo door, tot er een tweede jongen opkwam. Ook deze was gekleed in een onderbroek, zij het dat het deze keer een zwarte boxer was. De eerste jongen ging door met zijn bewegingen, iets rustiger deze keer en aan de zijkant van het kleine podium. De nieuw aangekomene ging op dezelfde manier te werk als de eerste. Sensualiteit en erotiek alom....... Ook hij zal op een gegeven moment een stijve hebben gehad, maar dat was door de zwarte stof van de boxer natuurlijk niet echt te zien. Nu bewogen de twee knapen naar elkaar toe. Ze dansten om elkaar heen, en soms raakte hun lichamen elkaar. Nu stonden ze tegenover elkaar en wreven hun onderlichamen tegen elkaar, ontegenzeggelijk een geil gezicht! Toen ging de muziek langzamer en stopte uiteindelijk. De jongens hielden elkaar omstrengeld en kusten elkaar op de mond. Het licht op het podium ging uit. Een flauw applaus weerklonk en de jongens renden het podium af. Even later ging het spotlicht weer aan, een ander muziekje startte en nu kwamen er een voor een vier jongens het podium op, de twee van zojuist en nog twee andere, allen ook weer gekleed in boxershorts, van die wijde slobbergevallen, zij het dat iedere jongen een verschillende kleur droeg. Ze gingen wat uit elkaar staan en begonnen ieder voor zich, net als de eerste performance, op de muziek te dansen. Na een tijdje gingen ze twee aan twee bij elkaar staan en deden iets dat nog het meeste leek op een soort verleidingsdans. Ze draaiden om elkaar heen en raakten elkaar daarbij soms vluchtig aan; het gebeurde allemaal heel subtiel en de erotische uitstraling was juist daardoor heel groot. Nu werd het spannend. Langzaam, uiterst langzaam begonnen de jongens aan elkaars onderbroek te trekken, een geil gezicht, en blijkbaar ook een geil gevoel voor de jongens zelf, want bij enkelen begon zich duidelijk een tentje af te tekenen in de boxer.... Het omlaag trekken van de boxers gebeurde tergend langzaam, waardoor de spanning behoorlijk werd opgevoerd. Bij mij in ieder geval zeker, want ik had inmiddels een stijve van hier tot Tokio, en aan het onrustig heen en weer gedraai van mijn vriend Cas te oordelen hij ook. De boxers waren uit en de jongens vertoonden diverse stadia van een erectie. Bij het ene koppel ging een van de knapen nu door de knieën en nam de pik van zijn collega in z'n mond, want aan het inmiddels talrijke publiek een diepe zucht ontlokte..... De jongen begon de andere vol overgave te zuigen en de andere genoot met volle teugen, of deed alsof natuurlijk, maar het zag er wel heel echt uit.... Bij het andere stel boog jongen 1 zich een beetje voorover, en jongen 2 ging met zijn stijve pik van achteren tegen hem aanstaan en begon hem te neuken, of deed in ieder geval alsof. De muziek werd als maar opzwepender, de bewegingen, zowel van de pijper als van de neuker, werden steeds wilder, en op het hoogtepunt slaakten de jongen die gepijpt werd en de jongen die aan het neuken was een hoge kreet, waarop abrupt de muziek stopte en het licht uitging. Na enkele seconden ging het licht weer aan. De vier jongens stonden naast elkaar op het podium, maakten een korte buiging en liepen toen achter elkaar het toneel af. Einde voorstelling. Hoofdstuk 8 Cas keek me met glinsterende ogen aan. ‘Jeetje! Wat een show! Man, ik heb maar zelden zoiets geils gezien, Jordi!' Ik beaamde dat, het was ontegenzeggelijk een geil geheel geweest. Ik was er erg opgewonden door geworden, absoluut, en verlangde er zeer naar om door Cas bevredigd te worden. Het was tijd om terug te gaan naar het hotel...... De Madam kwam naar ons toe. ‘I hope you enjoy the show, gentlemen?' Wij knikten. ‘These boys are very special, which one do you prefer?' Oeps! Blijkbaar was dit een soort vleeskeuring geweest, en werden we nu geacht onze voorkeur uit te spreken. Ik had hier dus absoluut geen zin in, ik verlangde ernaar om in de armen van Cas te liggen, en ik wilde hier zo snel mogelijk weg. ‘The tall one, with the red coloured hair' hoorde ik tot mijn verbijstering naast me zeggen. Ik keek mijn vriend verbaasd aan. ‘Wat ben je van plan, Cas? Die vrouw vraagt welke jongen jij het mooiste vindt, en zo meteen wordt je dus geacht met die knaap naar boven te gaan of zo, wat is je bedoeling???' Ik werd een beetje ongerust. Jaren her hadden we dus een afspraak gemaakt om voortaan op seksueel vlak met z'n tweeën verder te gaan, dus geen triootjes en geen gangbangs meer, alleen wij samen; maar hier in Thailand schenen de zaken een keer genomen te hebben..... Cas verkleurde een beetje in z'n gezicht en stamelde: ‘Kom aan, Jordi! Ik geef toch maar gewoon antwoord op haar vraag, wat steekt dáár nu voor kwaad in?' ‘Je weet net als ik Cas dat deze dame blijkbaar de pooier hier is en dat ze met haar vraag aan ons maar één doel heeft, namelijk ons warm zien te krijgen voor een of meerdere jongens van hier!' ‘Ja hoor eens, wat had ik dan moeten zeggen? Dat ze alle vier bagger zijn of zo?' ‘Nee! Bijvoorbeeld dat ze alle vier erg aantrekkelijk zijn, maar dat je ondanks dat toch bedankt voor de eer.' ‘Och, wat kan het nu....' ‘.....voor kwaad om met zo'n jongen naar boven te gaan?' onderbrak ik hem. ‘Misschien niet, misschien wel, maar ik heb er dus geen trek in Cas, laat ik daar duidelijk in zijn!' Ik legde mijn hand op zijn knie. ‘Cas, ik heb jou, schat, en naar jou alleen gaat m'n verlangen, ik heb....... dit hier niet nodig.' Cas keek naar het verlaten podium en voerde een kleine strijd met zich zelf. Uiteindelijk keek hij "Madam" , die onze discussie minzaam en vooral oplettend had gadegeslagen aan en zei: ‘Thank you madam, the boys are very nice indeed, the show was excellent, but as a matter of fact my friend and I decided to go back to the hotel. So, if you'd be so kind to give us the check, please.' Ze keek iets minder minzaam nu, en slofte naar de bar om de rekening te gaan halen. Zwijgend wachtten we af. De rekening werd min of meer op tafel gekwakt. Ik legde het verschuldigde bedrag erop plus nog een aanzienlijke fooi en we verlieten de zaak. We liepen richting de hoofdstraat. Het was stil..... Enkele minuten later kwamen we aan op de hoofdstraat, en ik begon uit te kijken naar een taxi. Cas schraapte zijn keel. ‘Sorry, dat ik het zo ver heb laten komen, Jordi, het spijt me. Ik heb me gewoon een beetje laten opgeilen daar, en me een beetje laten meeslepen.' ‘Lieverd, het wás ook geil daar, maar daar is het hun natuurlijk ook om te doen: zoveel mogelijk potentiële klanten zo ver zien te krijgen dat ze zo'n jongen uitkiezen en ermee naar boven gaan. Ik zelf zat daar ook de halve tijd met een druipende paal - net als jij - máár tegelijkertijd dacht ik aan jou, en wat we straks samen in onze hotelkamer zouden kunnen gaan doen, en dat maakte me eerlijk gezegd nóg geiler dan ik al was zojuist...Cas, wij hebben elkaar, en meer heb ik niet nodig. Ik hou van je, ik verlang naar je en ik heb dus geen Thaise of andere jongen nodig om me begeerd te voelen of om opgewonden te raken, dat raak ik van jou wel!' Cas knikte. ‘Helemaal waar, we gaan samen verder, we genieten van elkaar en houden ons aan onze leefregel die we enkele jaren geleden hebben ingesteld.' Ik was vertederd en omarmde terplekke mijn lieve vriend, en terwijl ik hem een stevige zoen gaf fluisterde ik: ‘Jij bent voor mij de Enige, lieverd, altijd, en zo meteen gaan we seksen dat er barsten in de ruiten komen en ons zaad tegen het plafond spettert!' Cas tastte in mijn kruis en zei: ‘Mmmm, ik merk dat je er veel zin in hebt!' ‘Zeker schatje, ik kan haast niet wachten; en kwam er verdorie nu maar een taxi deze kant uit....' We hadden een stukje de hoofdstraat afgelopen en eindelijk zagen we dan een taxi naderen. Cas wenkte en de chauffeur stopte. We noemden de naam van ons hotel, en een klein half uurtje later waren we dan op de plaats van bestemming en kon ons liefdesspel beginnen..... Hoofdstuk 9 Die avond hebben Cas en ik heerlijke en gepassioneerde seks gehad, en alles was weer als vanouds. Mijn knagende twijfel van de laatste tijd was weg en kon me alleen maar verder verheugen op ons gezamenlijke leven nu en een ongetwijfeld mooie toekomst die voor ons lag. De rest van de rondreis was schitterend, boven verwachting zelfs, en geheel ontspannen kwamen we ruim drie weken in Nederland terug. In september zou mijn nieuwe schooljaar beginnen, en ik keek er erg naar uit! Zoals te doen gebruikelijk waren er eind mei weer de open dagen geweest. Kinderen en volwassenen die interesse hadden in de een of andere vorm van muziekles waren dan tot drie uur 's middags van harte welkom; ze konden dan vragen stellen aan de docenten, een korte proefles volgen, kortom: een kijkje nemen in de keuken van ons muziekonderwijs. Ik zette dan altijd m'n beste beentje voor en probeerde dan zo veel mogelijk aspirant leerlingen enthousiast te maken voor de piano en ze over de streep te trekken. Ook dit jaar had ik weer een aantal veelbelovend materiaal zien en horen langskomen, waaronder een tweeling van 8 - Clarissa en Francine - en een jongen van 18 - Jonathan - heel opvallend waren. De twee meiden van 8 hadden beiden 1 jaar les gehad voordat zij en hun ouders besloten hadden naar de muziekschool te komen. Ze speelden me enkele stukken voor, waaronder een menuet van Bach en een Sonatine van Clementi; hun spel was puntgaaf en als je bedenkt dat dit niveau nor-maliter pas na minstens 4 jaar bereikt wordt had ik dus de allerhoogste verwachtingen van die twee! Jonathan was een aparte jongen, en had nog nooit lesgehad. Hij was - zoals zijn vader en moeder me vertelden - licht autistisch, soms moeilijk in de omgang, maar met een lief en eerlijk karakter. Al járen koesterde hij de wens om piano te leren spelen, en was al langere tijd thuis ermee bezig, soms tot wanhoop van zijn huisgenoten! Terwijl ik met zijn ouders praatte stond Jonathan erbij, z'n handen in z'n zakken en zat rond te kijken. Oogcontact kon ik - toen - nog niet met hem krijgen. Het leek wel alsof het een buitenstaander was die toevallig bij ons in de buurt stond, want hij reageerde hoegenaamd niet op de opmerkingen die zijn ouders over hem tegen mij maakten. Ik besloot snel om het gepraat het gepraat te laten en over te gaan tot actie. ‘Jonathan, zou je iets voor mij willen spelen?' Hij keek me heel even aan, en richtte snel zijn blik op een onbepaald punt ergens boven de vleugel. Hij haalde z'n schouders op. ‘Mja, oké, wat?' Kort van stof..... ‘Maakt niks uit, wat je maar graag wilt.' Jonathan ging zitten, zette z'n handen op het toetsenbord en begon te spelen. Ik kon m'n oren haast niet geloven! De jongen speelde het langzame deel uit de "Sonate Facile" van Mozart, op een manier zoals ik het nog nooit gehoord had. Dit stuk is zogenaamd gemakkelijk, maar als jet het te langzaam speelt wordt het een draak van een stuk, wordt het te snel gespeeld dan komt het over als een veel te lang uitgevallen vingeroefening, en dan is er ook nog eens het probleem van de balans tussen rechter en linkerhand. Jonathan speelde het deel alsof hij het zelf gecomponeerd had, met een begrip voor de immanente muzikale logica die aan dit meesterwerk ten grondslag ligt dat ik maar zelden eerder gehoord had... Bij autisten, licht of zwaar, heb je wel eens personen die ze "Idiots Savants" noemen: mensen die in een bepaald iets geweldig uitblinken, maar daarnaast soms de meest simpele dingen niet voor elkaar kregen. De film "Rainman" met Dustin Hofman bracht dat uiterst knap in kaart. Jonathan deed me daaraan denken. Ik was geroerd, alles ademde de ziel van Mozart, geen noot was misplaatst en de evenwichtige vertolking deed me duizelen. Het stuk was ten einde. Een verscheurende en smartelijke stilte restte, als je tenminste het geroezemoes op de achtergrond niet meetelde. Uiteindelijk nam ik het woord. ‘Jonathan, dat was práchtig! Ik heb zelden zo'n mooie interpretatie van dit deel gehoord als zojuist, dank je wel daarvoor.' Even verscheen er een flauwe glimlach op z'n gezicht, vervolgens keek de jongen weer strak voor zich uit. ‘Uit alles blijkt dat je over gigantisch veel gevoel beschikt, een goede muzikale intuïtie en een goed begrip voor de stijl. Het zal me dan ook een groot genoegen zijn om in september met jou aan de slag te gaan.' Hij kleurde enigszins. Na enkele seconden keek hij me zowaar aan en mompelde: ‘Nou, zo geniaal was het nou ook weer niet.....laten we vooral niet overdrijven!' Zijn ouders barstten in lachen uit. ‘Ja, mijnheer Verwaayen, dat is Jonathans "levenswijsheid" die hij te pas en te onpas debiteert.' Ik lachte mee en richtte me toen weer tot de jongen naast me. ‘Jonathan?' Hij keek me even aan, en dat scheen hem wel moeite te kosten. Ik maakte er (nu nog) geen punt van, dat was van later zorg. ‘Jonathan, wat ik graag wil met m'n leerlingen is hun zover te brengen dat ze het diepste kenmerk gaan bevatten van de muziek die ze spelen, dat ze als het ware de ZIEL van de muziek aanvoelen, en dan uiteindelijk met hun spel dezelfde emoties kunnen oproepen als de componist moet hebben gehad toen hij het stuk op papier zette; nou, volgens mij ben jij daar vanmiddag meer dan uitstekend in geslaagd!' Weer die flauwe glimlach.... ‘Maar', ging ik verder, ‘natuurlijk zijn er ook wel tekortkomingen, en die zijn van technische aard.' Ik legde vervolgens uit wat er verder nog ontwikkeld moest worden, en volgens mij was Jonathan best blij met mijn opmerkingen. Een paar minuten later gingen ze met z'n drieën verder kijken. We namen afscheid van elkaar, en ik ging de volgende klant(en) te woord staan. Ja, dankzij Clarissa, Francine en Jonathan zou ook het schooljaar 2006/2007 weer een bijzonder jaar worden, en ik keek er bepaald naar uit...... Professioneel alles naar wens, relationeel alles in orde, dus wat kon er nu nog misgaan?????????

Het leven begint bij 40..., deel 3 (mm:romantisch, 5060 words) [3/3] Toon alle delen
Auteur: Rickyboy	Toegevoegd: Oct 26 2008	Kijkers/Lezers: 4983/3576 [72%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Cas en Jordi hebben een heerlijke vakantie in Thailand en Cas schijnt andere wegen te willen inslaan dan Jordi; zal dat gevolgen hebben voor hun relatie?