ErotischeVerhalen.com: Echte Liefde - deel 4 door Lucky Eye [deel 4]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal "Alweer ‘maar'?" "Ja, het klinkt misschien stom maar ik heb toch nog wel een aantal vraagjes." "Kom maar op," klonk zijn strijdvaardige reactie. "Ik heb altijd gedacht dat jij straight was?" "Ik ook totdat ik met jou hier ging wonen. Of eigenlijk kwamen de twijfels al op het moment dat ik bij jou aan het tafeltje schoof in het restaurant. Ik had de keuze uit voldoende kamers maar koos bewust jou uit. Ik had je al dagen lang geobserveerd en kon mijn ogen gewoon niet van je af houden." "Maar al die meisjes dan waarmee je op je kamer geslapen hebt?" "Nou, je moet dat aantal niet overdrijven maar ja, noem het maar ontkenning!" haalde hij zijn schouders op. "Heb je ooit iets gedaan met een jongen?" Hij schudde het hoofd. "Maar hoe weet je dan dat je homo bent? Hoe weet je dan dat je verliefd op me bent." Opnieuw trok hij zijn schouders op. "Gut, Jordan. Verliefdheid is toch heel wat anders dan seks alleen? Bij jou voelt het gewoon zo vreselijk goed aan. Met jou is het gewoon zo prettig om samen te zijn. En ook omdat ik gewoon soms ... " hij begon te blozen, " ... zo hard van je word." Ik grinnikte naar hem. Ik trok hem tegen me aan en kuste hem op zijn kruin. "Ik vind het ook hartstikke prettig bij jou Ap. Je bent mijn allerbeste vriend." Nogmaals kuste ik hem op zijn hoofd. De bel ging en ik stond op om open te doen. Het was Peter. Het gelukkige moment van zo-even was ineens voorbij en ik nam me voor om hem niet binnen te laten. "Hé, blij dat je weer boven water bent." "Dank je," antwoordde ik met een ijskoude ondertoon. Zou het hem echt iets kunnen schelen? "Heb me best wel zorgen gemaakt gisteren." "Oh ja?" "Ja! Tenslotte was ik er schuld aan." "Alsjeblieft Peter laten we geen tijd verspillen. Je hebt gezegd wat je wilde en daarmee uit. We hoeven echt niet gezellig met elkaar te praten." "Ik wil weten wat je voelt, Jordan. Je hebt alleen mij maar laten praten gisteren en daarna je nuchtere conclusies getrokken. Nuchter en kalm zoals je bent. Maar heb je er dan geen enkel gevoel bij?" "Gevoelens zat Peter maar die wil ik niet delen met jou! Gevoelens deel je met vrienden, met mensen die je vertrouwt. Met mensen waarvan je weet dat ze jouw vertrouwen waard zijn. En tot mijn spijt moet ik je vertellen dat jij niet meer tot die categorie behoort. Het spijt met Peter." Daar waren mijn gevoelens, hij had erom gevraagd. "Oké. Ik begrijp het." Hij draaide zich om en wilde weglopen maar bedacht zich meteen. Hij drukte zich tegen me aan en sloeg zijn armen om me heen. "Het spijt me zo." Hij huilde. Ik klopte hem op zijn schouder en zei hem naar huis te gaan. Met de tranen in zijn ogen stak hij de straat over en verdween in het huis tegenover het mijne. "Shit," reageerde Ap toen ik terug in de woonkamer was, "rot voor je man." "Nee, voor hem. Niet voor mij. Maar ik wil je nu heel andere dingen vertellen. Je hebt mijn vader gezien vanochtend?" "Ja en nou weet ik ook waar jij dat zorgzame vandaan hebt." "Oh ja?" "Doe niet of je onnozel bent man." Ik stompte hem in zijn ribben en knus tegen hem aan genesteld begon ik hem het hele verhaal uit de doeken te doen. Af en toe onderbrak hij me en stelde hij zijn vragen of gaf hij wat opmerkingen. Het was al erg laat toen ik eindelijk uitverteld was. "En ben je blij?" "Ja, heel blij Ap en ik denk dat ik dit alles aan jou te danken heb." "Aan mij?" "Ja, als jij toen die brief kwam niet zo aangedrongen had dat ik me anders moest gedragen tegenover mijn vader dan had ik vast niet zo goed naar hem kunnen luisteren, dan was ik heel anders dat gesprek aangegaan." Schaapachtig keek hij naar me. "Dank je Ap." Ditmaal legde hij zijn arm rond mijn schouders. "Voor een vriend doe ik alles," antwoordde hij. "Daar hou ik je aan," plaagde ik hem. Tegen twaalven stuurde ik Ap naar bed. Hij had nog steeds wat koorts en kon zijn rust dus best wel gebruiken. Na een koele douche stapte ik ook mijn bed in vervuld van alles wat de afgelopen dagen had plaatsgevonden. De breuk met Peter, de bijna wanhoopsdaad en de hernieuwde relatie met mijn vader maar ook de liefdesverklaring van Ap. En dat hield me eigenlijk nog het meeste bezig. Waarom had die sufferd dat al die tijd voor zich gehouden en wat voor een vreselijk oen was ik eigenlijk dat ik het nooit had opgemerkt. Pas toen de vogels in alle vroegte begonnen te fluiten en ik mijn hoofd onder het kussen stopte om alle geluiden uit te bannen, viel ik in slaap. De dagen daarna waren dagen van grote onbekommerdheid. Geen problemen, geen gedoe, geen studie. En vooral dat laatste was een verademing. Met mijn studiebegeleider had ik afgesproken dat ik een jaar rust zou nemen en in dat jaar alles wat ik de afgelopen tijd niet voldoende had afgesloten, zou gaan inhalen. Voor ik deze beslissing nam, had ik wel zeer uitvoerig overleg gevoerd met mijn vader want helemaal alleen zou ik dat nooit kunnen bekostigen omdat de Studiefinanciering nou niet bepaald vrijgevig is. Mijn vader had er geen enkel probleem mee en toen ik er met hem over sprak, had hij ook Ap aangeraden een dergelijke regeling te treffen. Ap had de nodige bezwaren geuit en had natuurlijk ook niet de financiële ondersteuning die ik nu wel had. Mijn vader was overtuigender dan ik ooit geweest was en kreeg het in gesprek voor elkaar dat Ap zich door hem liet ondersteunen. Ik was hogelijk verbaasd. Mijn pa was vaak bij ons en ook kwamen wij regelmatig bij hem op bezoek. Ik vond het reuze fijn om weer een vader te hebben en genoot van alle momenten dat we samen waren. Mijn vader kon het ook prima vinden met Ap en eigenlijk gingen we altijd samen naar hem toe als we hem bezochten. Hij was echt een toffe vader. De man die hij vroeger geweest was en net zoals in die tijd was niets hem te gek. Toen we een weekend doorbrachten in Valkenburg ging hij tokkelen bij de Wilhelminatoren. Ap en ik keken met grote afschuw toe hoe hij van de toren via een gespannen kabel naar beneden gleed en toen hij beneden was, daagde hij ons uit het ook te doen. "Het is geweldig, jongens. Een prachtige ervaring. Kom op, gedraag je als echte kerels en doe het ook!" We keken elkaar aan en schudden tegelijk het hoofd. "Watjes, zijn jullie!" kritiseerde hij ons maar wel zo dat we wisten dat hij ons alleen maar dolde. Zijn vriend trof ik echter in al die tijd nooit. Regelmatig vroeg ik hem naar die geheimzinnige man en altijd was zijn antwoord: "Dat heeft nog wel tijd jongen!" Ik kon niets anders doen dan mijn nieuwsgierigheid bedwingen maar vaak liet ik tegenover Ap blijken dat het me eigenlijk helemaal niet zinde. De maanden juli en augustus waren prachtige zomerse maanden en vaak kon je Ap en mij vinden op het strand. Al vroeg gingen we daar dan heen en laat keerden we weer terug naar huis. We zwommen, voetbalden maar vooral bekeken we de mensen om ons heen. Nu ik wist dat Ap homoseksueel was, kon ik ongeremd de mannen om ons heen becommentariëren en ook Ap bleek een goede smaak te hebben wat onze sekse betrof. Toen we op een van die avonden terug in huis waren, zaten we slechts gekleed in een korte broek onderuit gezakt op de bank en met de benen voor ons uitgestrekt op de tafel. "Wow, behoorlijk warm vandaag," verzuchtte Ap. "Zeg dat wel," beaamde ik. Ik draaide me naar hem toe en bekeek hem nauwkeurig. "Kun je het goed zien," zei hij na een tijdje. "Ja, uitstekend." Hij werd mijn staren echter zat en haalde kribbig uit. "Dat je nou al die mannen op het strand zo verlekkerd zit te bekijken, is tot daar aan toe maar van mij wil je toch niets weten dus hou er alsjeblieft mee op!" Even viel ik stil en keek ik recht voor me uit maar al snel gingen mijn ogen weer naar zijn prachtige lichaam. Ik was gewoon ontzettend geil en mijn jongeheer sprong op in de short die ik onder mijn korte broek droeg. Ik strekte mijn hand naar hem uit en liet mijn vingers over de ronding van zijn bovenarmspieren glijden. "Doe het niet Jordan," vroeg hij me. "Zouden we niet voor een keer ...zonder verdere bijbedoelingen ... elkaar kunnen helpen?" vroeg ik en ik keek hem met een verwachtingsvolle blik in mijn ogen aan. "Hoe bedoel je?" Ik liet mijn rechterhand over de bult in mijn korte broek glijden en dat bleek duidelijk genoeg voor hem te zijn want meteen werd hij rood ondanks het feit dat hij al mooi bruin gekleurd was. "Ik weet het niet!" "Alleen maar elkaar aftrekken. Ik ben hartstikke geil vanavond en heb gewoon het gevoel dat jij het er ook aan toe hebt." De vingers van mijn linkerhand gleden opnieuw over de biceps van zijn arm en dit keer zei hij er niets van. "Gewoon elkaar even van het gespannen gevoel afhelpen, meer niet." Ik zag de bedenkelijke blik op zijn gezicht maar voelde ook hoe de huid onder mijn vingers reageerde. Ik waagde het om mijn hand te verplaatsen naar zijn behaarde borst. Strelend door de lichtblonde krulletjes voelde ik onder mijn handpalm de duidelijk geërecteerde tepel. De spanning in mijn eigen lijf werd groter en ik schoof dichter naar hem toe. Een kus op zijn wang waagde ik. "Oké, maar alleen dit en verder niets hoor! Je weet dat ik je wil, Jordan maar eigenlijk alleen als je totaal voor me kiest." Ik glimlachte naar hem en kuste hem opnieuw op zijn wang. Ik stond op en trok mijn broek en short naar beneden en plofte toen weer op de bank neer. "Jij eerst," zei ik hem. Hij moest lachen, liet zich van de bank afzakken en nam plaats tussen mijn benen. Voorzichtig liet hij zijn hand over mijn pik en ballen glijden. "Wow, dat voelt goed!" kreunde hij. "En je ballen zijn helemaal kaal? Net als je pik?" Ik lachte naar hem. "Ja, erfenis van Peter! Ik scheer me daar regelmatig net als mijn bilspleet maar die laat ik je niet zien want je zou me alleen maar trekken: afspraak is afspraak nietwaar ..." Hij bloosde opnieuw hevig en legde daarna zijn hand weer in mijn kruis. Ik kreunde en mompelde: "Maar dit is nog helemaal niets, Ap. Wacht tot ik het straks bij jou doe." Hij keek naar me op en lachte breeduit. Lang bleef hij me voorzichtig strelen en gedurende die hele tijd bleef ik keihard. Toen instrueerde ik hem mijn ballen eens stevig te kneden. Waarschijnlijk was hij bang dat hij me zeer deed want hij deed het zo verrekte voorzichtig dat ik hem tot twee keer toe moest aansporen wat harder te knijpen. "Doe ik je zo geen zeer?" "Nee, joh," steunde ik luid, "dit is geweldig!" En inderdaad het voelde reuze aan. Ik gaf hem opdracht om zijn hand rond mijn stijve te leggen en me af te rukken. Het was een idioot zalig gevoel. Wetend dat het hierbij zou blijven, afspraak was tenslotte afspraak, genoot ik er met volle teugen van. Mijn hoofd achterovergeleund en de ogen gesloten liet ik hem mij bewerken tot de climax. Mijn zaad spoot met volle kracht in een aantal stralen eruit en toen ik mijn ogen opende en naar mijn kruis keek zag ik dat Ap zijn vuist nog steeds rond mijn pik had. Een merkwaardige glimlach lag op zijn lippen. "Vond je het lekker?" "Ja, het was heel bijzonder. Echt waar!" Hij liet mijn lul los en likte met zijn tong de restjes sperma die over zijn hand waren gelopen. "Hé, alleen maar aftrekken, hadden we toch afgesproken!" herinnerde ik hem. "Wat ik in of op mijn hand heb," glunderde hij, "is van mij." En gretig likte hij zijn vingers een voor een af. Nu was het zijn beurt. Ap ging echter niet zitten op de bank maar koos ervoor om te blijven staan. Op mijn knieën zat ik voor hem en liet mijn handen over zijn beige korte broek gaan. Ik streelde zijn voorkant maar liet mijn vingers ook over de achterzijde van de broek gaan. Toen ik opkeek, zag ik dat hij zijn ogen gesloten had. De lach op zijn lippen vertelde me dat hij nu al genoot. Steels liet ik een hand in de pijp van de korte broek glijden en toen ik het katoen van zijn slip betastte, voelde ik de overduidelijke reactie van zijn lichaam en hoorde ik een zucht aan zijn lippen ontsnappen. Ik maakte de knoop van zijn korte broek los en liet deze naar beneden zakken. Gewillig stapte hij eruit toen ik hem fluisterend daarom vroeg. De witte slip die hij droeg, was amper in staat om zijn lid te herbergen. Mijn hand gleed over het stof en zijn speer groeide nog meer. Wow, wat een enorm ding had hij. Het topje piepte onder de tailleband vandaan en nog steeds bleef hij groeien. "Hoe groot heb je hem wel niet?" vroeg ik hem. "Weet ik veel? Nooit gemeten!" Ik volgde de contouren van de zwelling in zijn slip van onderen naar boven en nu was er duidelijk meer dan alleen het bovenstukje zichtbaar. Een echte knots had hij. Mijn handen gleden weer naar beneden en in sloot ze om zijn ballen heen. Ook deze waren enorm groot. "Wow," verzuchtte ik. Ik keek omhoog naar hem en zag dat hij nu naar me keek en glimlachte. "Onder de indruk?" "Ja, dat kun je wel zeggen!" Ik pakte de tailleband van de slip beet en trok hem naar beneden. Een geweldig groot geval met geweldig grote ballen werd zichtbaar en opnieuw kreunde ik hardop. Zijn hand gleed door mijn haren. Hij boog zich voorover, pakte mijn gezicht met beide handen beet en drukte een kus op mijn voorhoofd. Ik trok de voorhuid van de eikel af en zag hoe zich daar al druppeltjes aan het pisspleetje hadden ontworsteld. Met mijn duim smeerde ik ze over de paarse top heen. Ap kreunde met open mond en gesloten ogen, zijn hoofd achterover geslagen. Gut, zo'n lekker ding vroeg er eigenlijk om om flink gepijpt te worden maar ... afspraak ... Ik hield me dus in en sloot beide vuisten om zijn paal en kon hem nog niet volledig afdekken. Mijn nieuwsgierigheid wilde zich niet langer laten bedwingen. "Één moment," zei ik. Sprong op en rende weg. Met de centimeterband die bij onze naaispullen (voor de nodige reparaties aan onze kleding en niet iets anders!) lag, kwam ik terug. Ap keek me verbaasd aan en ik schonk hem een brede glimlach terwijl ik de anderhalve meter afrolde. "Geilerd!" sprak hij. "Ja, even kijken hoe groot je hem nu hebt!" Ik trok een gedeelte van het meetlint strak en legde dat langs zijn staaf. "WOWWWWWWWWWW!!! 22 centimeter maar liefst," riep ik uit. Gruwelijke griezels. Wat een enorm ding! Oei, ik haalde me al allerlei lekkere dingen in het hoofd terwijl ik hem alleen maar zou aftrekken ... afspraak! Shit wat een slechte afspraak eigenlijk! Ik gooide de centimeterband weg en zette me aan mijn taak. Vaardig liet ik mijn handen over zijn hete paal glijden. Ik zou hem laten genieten. Mijn strelende handen en vingers gingen heen en weer en al heel snel merkte ik dat Ap niet zo snel klaar te krijgen was; waarschijnlijk een zeer geoefende handwerker. Het kostte me heel wat tijd en moeite om hem tot een eruptie te brengen. Zijn hele lijf zweette en zijn knieën begonnen te knikken onder mijn behandeling. Mijn tong hing uit mijn mond en ook ik had het vreselijk heet! De druppels kwamen frequenter uit het spleetje tevoorschijn en maakten zijn eikel glad en glimmend en nog meer aantrekkelijk om hem in mijn mond te nemen. Vreselijke moeite moest ik doen maar ik kreeg toch nog gedeeltelijk mijn zin want toen hij aangaf dat hij ging komen, richtte ik zijn spuit op mij en vijf, zes stralen wit mannensap spoten me in mijn gezicht. Mijn tong was er snel bij en ik likte zoveel als mogelijk van zijn sperma van mijn lippen en kin af. Met trillende spieren zakte Ap door zijn knieën. Hij zat recht tegenover mij en toen hij zijn ogen eindelijk opende, lachte hij naar me. Zijn gezicht kwam dicht naar het mijne toe en hij liet zijn tong over mijn wangen glijden om ook zelf van het product van zijn geilheid te kunnen genieten. Toen hij daarbij mijn lippen raakte, deed ik ze vaneen en als vanzelf gleed zijn tong bij mij naar binnen. Ik sloeg mijn armen om hem heen en drukte hem stevig tegen me aan. Oh, wat een genot wat een heerlijk gevoel, wij tweeën samen verenigd in die heerlijke tongzoen. Er kwam echter een abrupt einde aan toen Ap zijn handen op mijn schouders zette en zich van me afduwde. "Sorry," zei hij met neergeslagen ogen, "dat had ik niet moeten doen." "Het geeft niet Ap. Ik heb er geen bezwaar tegen." "Maar ik wel! Dit is niet zoals het hoort Jordan! Ik wil dit niet! Niet op deze manier!" Hij stond op en liep weg. Verslagen maar ook nog steeds genietend, bleef ik op de grond zitten. Ik hoorde de douchekraan in de badkamer aangaan en stond op. De deur was niet op slot en ongegeneerd liep ik naar binnen, schoof het gordijn opzij en zette me naast Ap onder het water. We raakten elkaar niet aan maar ik voelde dat zijn ogen op mij gericht waren en de mijne waren bij voortduring op zijn heerlijke mannenlijf gevestigd. Zwijgend droogden we ons nadien af en poetsten we onze tanden. Ap liep als eerste de badkamer uit en ik volgde hem. Bij de deur van zijn slaapkamer draaide hij zich naar me om en opende zijn mond om me waarschijnlijk welterusten te wensen maar ik was hem voor en vroeg of hij de nacht niet bij mij wilde doorbrengen. "Ik weet niet of dat wel goed is," luidde zijn reactie. "Ik beloof je dat ik niet aan je zal zitten! We hoeven helemaal niets te doen. Kom alleen maar gezellig bij me liggen," zei ik met een knipoog naar hem. Enkele ogenblikken lang dacht hij na. Ik zag als het ware de radertjes in zijn hoofd op volle toeren draaien en toen, toen deed hij de stappen die nodig waren om me te bereiken. "Oké, maar alleen voor deze ene nacht dan!" Ik knikte. Dit had ik in elk geval gewonnen. Het was warm in mijn slaapkamer en alhoewel het raam wagenwijd open stond, kwam er nog maar weinig verkoeling naar binnen. Geheel bloot en zonder laken over ons heen lagen we naast elkaar. Eerst was het op een veilige afstand van elkaar geweest maar langzamerhand was het Ap die steeds dichter naar me toe was geschoven. We lagen op onze zij naar elkaar toegekeerd en toen hij zijn hand naar me uitstrekte en deze op mijn billen legde, voelde ik het verlangen in hem, maar zeker ook in mij, weer opborrelen. "Hé, je hoeft dit niet te doen hoor!" "En als ik het nou graag wil?" Ja, wat moest ik daar tegenin brengen. Het enige wat ik deed was de kleine afstand tussen onze gezichten overbruggen en hem een kusje op zijn neus geven. "Kunnen we niet een nieuwe afspraak maken?" Verrast keek ik hem aan. "Hoe bedoel je?" "Nou, gut, het is mij eigenlijk best wel goed bevallen en waarom dit dan niet vaker doen?" "Ah, je wilt wat ervaring opdoen," concludeerde ik. Hij knikte. "Maar ..." "Komen nu de voorwaarden?" plaagde ik hem. "Ja! Omdat jij nog niet volledig voor mij wilt kiezen, vind ik dat ik de leiding moet blijven houden. We gaan niet verder dan ik aangeef. Oké?" Met deze conditie kon ik uitstekend uit de voeten. Marchanderen was absoluut niet nodig. Ik kreeg al veel meer dan waar ik op had kunnen hopen en was uitermate tevreden. Knikkend stemde ik met zijn nieuwe voorstel in. Hij schoof dicht tegen me aan en ik voelde dat lange, soepele, lenige lijf van hem tegen het mijne. Zijn borstharen kriebelden tegen mijn borst en ik voelde hoe zijn pik hard werd tegen mijn kruis. "Was het wat je je ervan had voorgesteld?" "Ja. Het was gewoon geweldig," antwoordde Ap. "En ik weet dat er nog heel veel meer te beleven valt." Zijn ogen twinkelden speels terwijl hij dat zei. We waren nog niet echt moe en bleven lang zo dicht bij elkaar liggen. Op fluisterende toon praatten we met elkaar en af en toe gaven we elkaar kleine kusjes. Uiteindelijk zag ik zijn ogen langzaam dichtvallen en snel was hij in diepe slaap. Ik deed echter geen oog dicht. Zijn prachtige lijf, met die keiharde lul die tegen de mijne aanprikte, wond me nog veel te veel op en bovendien maalden mijn gedachten als een idioot in het rond. Waarom kon ik hem niet zeggen dat ik van hem van hield want ik wist zeker dat ik van deze lieve jongen die hier in mijn armen lag hield! Wat mankeerde er aan me! Er waren alleen maar vragen en antwoorden kwamen er niet hoelang ik ook lag te denken. Tegen de ochtend werd het kouder en toen ik mij aan Aps greep ontworstelde om ons toe te dekken met het laken werd hij ietsjes wakker en draaide hij zich op zijn buik. Wow, wat was hij toch prachtig gebouwd. Een stel heerlijke, stevige billen lachten me in het opkomende ochtendlicht tegemoet. Snel trok ik het laken over ons heen, draaide me van hem af en deed mijn best om in slaap te komen. De volgende ochtend werd ik pas tegen elven wakker en toen ik mijn ogen opendeed en wat wazig de kamer rondkeek, zag ik Ap naast het bed op de stoel zitten. Ik wreef me de slaap uit de ogen en focuste mijn blik opnieuw op hem. Jammer genoeg was hij niet meer helemaal bloot. Hij droeg een groen geruite, wijde short. Ik kreunde een beetje van spijt over deze aankleding van al dat mannelijk moois en vroeg hem hoelang hij al naar me zat te kijken. "Ach nog maar een half uurtje hoor," zei hij met een diep zucht. "En heb je er dan nog geen genoeg van?" "Jongen, al zou ik hier tot het eind van mijn leven moeten blijven zitten en kijken naar jou, ik zou er nooit genoeg van krijgen. Weet je dat je prachtig mooi bent Jordan!" "Ach, kom!" "Nee, echt man. Je lijkt vast en zeker op je moeder want toen je vader hier was, zag ik weinig uiterlijke overeenkomsten tussen jullie." Hij had gelijk. Ik leek op mijn moeder. Ik had haar zwarte haar en haar helder groene ogen geërfd. "Je hebt een heerlijk glad, strak lichaam Jordan waar ik graag nog heel veel van wil genieten. Hij richtte zich op van de stoel en knielde naast het bed neer. Zijn gezicht boog naar het mijne toe en zijn lippen raakten die van mij. "Goedemorgen, lieve Jordan." Lachend naar hem mompelde ik iets gelijks terug. "Waarom kom je niet nog even bij me liggen?" "Het ontbijt staat al lang klaar man zouden we niet eerst ..." Ik schudde mijn hoofd en sloeg het laken op om hem de tot dan toe verhulde delen van mijn, volgens hem dan, prachtige lijf te onthullen. "Shit, nu maak je het wel erg verleidelijk." Uiteindelijk werd het twee uur voor we iets aan eten naar binnen werkten. We hadden elkaar op grandioze wijze vermaakt en heerlijk bevredigd. Niet eenmaal maar meerdere malen. Terwijl Ap op knieën en handen geleund boven me gezeten had, had ik hem langzaam afgetrokken. Hij had zijn ladingen op mijn bovenlijf gespoten en toen alle resten heerlijk van me afgelikt. Ik had zoiets vaker met jongens meegemaakt en dat heerlijke, langzame likken maakte me altijd zo geil dat er maar een manier was waarop ik bevredigd kon worden en dat was dat iemand me goed van achteren nam. Echter, Ap zou de leiding hebben en ik wist zeker dat hij zoiets niet zo willen doen, niet voordat wij een stel zouden zijn. Daarom stelde ik hem een alternatief voor. Hij had wat bedenkelijk gekeken maar uiteindelijk toegestemd om met zijn stijve door mijn spleet heen en weer te rijden. De hardheid van zijn lul heen en weer bewegend tegen mijn sterretje gaf mij voldoende bevrediging en zorgde ervoor dat ik klaarkwam tegen het onderlaken. Ap spoot zijn zaad tot aan mijn schouders en likte me opnieuw helemaal schoon. Daarna nam hij onder de douche mijn slap geworden jongeheer in zijn mond en zoog er net zolang aan totdat hij weer fier overeind kwam. Ik was blij dat hij ook dit kunstje wilde proberen. Zo zouden we het niet alleen bij aftrekken hoeven te laten de komende tijd. Hij zoog al het zaad uit mijn ballen en slikte alles in. Daarna was het mijn beurt. Met die geweldige knots had ik behoorlijke moeite maar het lukte me om hem helemaal naar binnen te zuigen. Het ding zat tot ver in mijn keel maar het was het prachtig gevoel en zeker toen hij klaarkwam. Zijn zaad schoot rechtstreeks diep bij me naar binnen. Eigenlijk sliepen we geen enkele nacht daarna meer apart en beiden vonden we dat fijn. We sliepen lang uit en hadden dan heerlijke seks met elkaar. Daarna aten we en deden we de afwas. Dan werden er boodschappen gedaan en van drie tot elf uur studeerden we, onderbroken door het avondeten en het acht uur journaal. Dat was het ritme dat we in september opgepakt hadden en dat we van plan waren aan te houden. We studeerden niet op onze eigen kamers maar samen, gezellig in de woonkamer. Een nieuw teken voor mij dat ik meer voor Ap voelde dan ik hem wilde zeggen. Heel af en toe vertelde mijn vader me over zijn vriend maar zijn naam liet hij zich nog steeds niet ontvallen. Zo bleef het een onbekende voor mij. Half november vroeg mijn vader of we bij hem Sinterklaas wilden vieren. "Alleen als je vriend ook van de partij is," eiste ik met een glimlach omdat ik hem natuurlijk niet echt onder druk wilde zetten. Het was zijn leven, zijn vriend en dus volledig aan hem wanneer hij met hem voor de dag wilde komen. "Dat is wel de bedoeling," zei hij ernstig. "Pap, het is toch geen drama dat je een vriend hebt!" "Ik ben er aan gewend intussen en heb het heel goed met hem maar zou hem het liefst voor iedereen verborgen willen houden." Ik sloeg mijn arm om zijn schouders en trok hem tegen me aan. "Kom op pap, geniet van het leven. Geniet van je vriend." Hij lachte schamper naar me. "Ik vind het nog steeds moeilijk jongen om je moeder te vergeten." Dat was nog steeds het punt dus. Zijn grote liefde kon hij maar niet vergeten. En eigenlijk stond hem dat te prijzen. Maar anderzijds moest hij ook eens met beide benen terugkeren op de grond. "Je hoeft haar toch ook niet te vergeten? Jullie hebben een mooi huwelijk gehad samen en dat vergeten zou verrekte stom zijn! Maar je moet ook verder met jouw eigen leven pap. En daar hoort je vriend volledig bij. Hoe voelt hij zich eronder dat je hem bijvoorbeeld nog nooit aan mij hebt voorgesteld?" "Hij loopt al tijden te zeuren dat hij je wil zien!" "Zeuren noem je dat?" En meteen gaf ik hem een speelse stomp in zijn maag. "Hij heeft waarschijnlijk volkomen gelijk en dat heb jij natuurlijk ook. Maar ... " "Het is heus niet makkelijk pap, dat weet ik ook wel maar je moet gewoon verder. Je kunt niet blijven ronddobberen in die herinneringen. Wat geweest is is geweest en dat was goed. Wat je samen met hem hebt en kunt hebben is ook goed! Daar ben ik van overtuigd." "Jordan je bent de allerbeste zoon die ik me maar kan wensen, weet je dat. Heb ik je dat al eens gezegd." "De laatste maanden bijna elke keer als je me zag," grapte ik. "Op Sinterklaasavond zal hij er zijn Jordan zonder verpakking." Ap en ik leefden ons uit op surprises en gedichtjes al moesten we voor de grote onbekende ... of N.N. (de onbekende) gebruiken want nog steeds wisten we zijn naam niet. Vijf december brak aan en het was koud. We lagen die ochtend dicht tegen elkaar gekropen en schrokken wakker van de telefoon naast ons bed. We kropen onder het dekbed om het geluid uit te bannen maar toen even later mijn mobiele begon te piepen, stapte ik toch uit bed om het gesprek te beantwoorden met een nog slaapdronken gemompeld: "Ja." "Met Jordan?" "Ja, met Jordan Versluys." "Je kent mij niet. Ik ben Jan Sanders. Je vader heeft zojuist een hartaanval gehad en ligt nu in het ziekenhuis. Het lijkt me goed dat je meteen komt." Mijn ogen wijd opengesperd, staarde ik voor me uit en wist niet wat te moeten zeggen. "Hallo, ben je er nog?" "Sorry, welk ziekenhuis?" Jan gaf de naam van het ziekenhuis en meteen brak ik het gesprek af. Ap kwam onder het dekbed vandaan en zuchtte. "Wie stoort ons nou zo vroeg op een zo leuke dag aan Sinterklaas?" "Mijn vader ligt in het ziekenhuis Ap. Ik moet er meteen heen!" Meteen was hij klaarwakker en terwijl ik mijn kleren van de grond bijeenraapte en zo maar wat aantrok stelde hij honderdenéén vragen. Ik beantwoordde er echter geen want ik kreeg het amper voor elkaar om me fatsoenlijk aan te kleden. Blitssnel kleedde hij zich echter ook aan en toen ik het huis uit rende en mijn fiets pakte, kwam hij me meteen achterna. "Je hoeft echt niet mee hoor Ap." "Ben je gek man. Ik laat je heus niet alleen gaan!" Als gekken trapten we ons alle lucht uit de longen en buiten adem kwamen we aan bij het ziekenhuis. Aps conditie was toch iets beter dan die van mij want hij wist de portier de nodige vragen te stellen terwijl ik nog stond te hijgen. De lift deed ons er te lang over om naar beneden te komen en daarom namen we met twee, drie treden tegelijk de trap naar de vierde verdieping. We renden de klapdeuren door en toen ging er halverwege de gang een man staan. Dat was dus ... Ik was zijn naam volledig kwijtgeraakt door alle commotie. We liepen om hem toe en hij stak zijn hand naar me uit. "Jan Sanders. Ik vind het vreselijk rot dat we elkaar onder deze omstandigheden moeten ontmoeten maar het is niet anders." "Hoe is het met hem?" "Er is een heel team van artsen en verpleegkundige bezig met hem maar tot nu toe heb ik nog niets gehoord. Kom ga zitten," zei hij terwijl hij me op een rijtje stoelen wees. "Sorry. Jan dit is Ap. Hij is een vriend van me." Ap en Jan schudden elkaar de hand en daarna gingen we alle drie zitten. "Wat is er precies gebeurd?" "We waren vroeg wakker vanmorgen en meteen al voelde Tom zich niet goed. Langzamerhand werd het erger met hem en toen hij een heel nare kleur in het gezicht kreeg heb ik de ambulance gebeld. Ik weet een klein beetje van dit soort zaken af en had zo mijn vermoedens. Gelukkig was het ding er binnen een kwartier en het ambulancepersoneel begon meteen met de nodige dingen. Toen was het in ijltempo hierheen en toen heb ik jou gebeld." "Zal ik even koffie of zo gaan halen?" vroeg Ap. Jan knikte en ik was ook wel toe aan wat drinken. Toen hij wegliep, beet ik me op mijn onderlip en balde ik mijn vuisten. Ineens was ik zo vreselijk bang dat ik mijn vader zou verliezen. "Praat als je iets wilt zeggen Jordan," zei Jan me terwijl hij me bij mijn schouder beetpakte. "Krop het niet op!" "Het is allemaal zo oneerlijk," begon ik hakkelend en stotend te praten. "Net nu alles lekker loopt, nu ik hem weer terug heb, nu we weer een gezin vormen, moet hij misschien sterven." Jan sloeg zijn arm om me heen. "Het kan allemaal best goed gaan Jordan. Laten we eerst maar afwachten." "Liefde stelt helemaal niets voor. Liefde is shit. Liefde is leeg!" Zijn arm gleed van mijn schouders en zijn ogen fonkelden woest terwijl hij me strak aankeek. "Zeg niet van die stomme dingen man! Je weet niet waar je het over hebt!" "Oh nee," brieste ik. "Iedereen die tot nu toe tegen me gezegd heeft dat hij van me houdt, ontvalt me. Mijn moeder ... " "Ik ken je levensverhaal Jordan. Die hoef ik niet te horen en zeker niet als de ondertoon zelfmedelijden is! Liefde is niet leeg, liefde is alles! Anderhalf jaar geleden botsten je vader en ik toevallig in de supermarkt met onze karretjes tegen elkaar en vanaf dat moment kwam de liefde in mijn leven. Als jij nu beweert dat liefde leeg is dan heb ik anderhalf jaar vergooid ... en dat is dus niet waar. Die anderhalf jaar is mooiste periode uit mijn hele leven geweest. Voor de eerste keer in mijn leven trof ik iemand die me nam zoals ik was. Vond ik iemand bij wie ik niet een rol hoefde te spelen. Ontmoette ik iemand die zielsverwant aan mij is. Hoe kun je dan verdomme zeggen dat liefde leeg is?" "Maar ..." "Ja, ik weet wat jou overkomen is. Natuurlijk is je moeder veel te vroeg komen te overlijden maar daar kon zij toch helemaal niets aan doen. Niemand heeft dat kunnen voorkomen. Maar daarom hield ze nog wel van je net zoals ze van Tom hield. En je vader heeft een kolossale fout gemaakt door jou een tijdlang niet lief te hebben en heeft daar de tol voor moeten betalen. Maar hij houdt van je Jordan!" "Maar die twee gasten die zeiden dat ze van me hielden dan?" "Ja, daar heb jij toevallig de pech gehad twee slechte exemplaren te treffen. Als er sprake is van liefde dan wil je de ander tot volle ontplooiing laten komen. Dan zijn al je gedachten naast jezelf ook op die ander gericht. En bij die twee was dat dus niet het geval. De eerste dacht helemaal alleen maar aan zijn eigen lichamelijk bevrediging en de tweede vond zijn eigen welbevinden, zijn cijfers, belangrijker dan wat hij voor jou voelde. Bij beiden was dus geen sprake van liefde. En zo ze al zeiden dat er liefde was, was die liefde leeg." "Sorry. Ik had me niet zo moeten laten gaan." "Je hoeft je niet te verontschuldigen. Ik ben blij dat je zo eerlijk en open bent." Ik toverde een wrange glimlach op mijn lippen. "Toen ik je vader ontmoette, was ik meteen weg van hem. Hij is niet eens een van de allerknapsten maar het bleek dat uiterlijk er niet toe doet. Meteen sloeg er op de een of andere manier een vonk over. Dezelfde avond dronken we samen koffie en spraken we heel diep met elkaar. Ik zat al jaren in de problemen. Had een huwelijk van 10 jaar achter de rug waarvan mijn vrouw me op een gegeven moment verlost heeft. Ze merkte dat ik niet gelukkig bij haar was en zei me dat ik een vent moest gaan zoeken. Ik zou het nooit gedurfd hebben om haar in de steek te laten. Ik ben zo'n type van ‘gedane zaken nemen geen keer' en zou tot het eind van mijn leven bij haar gebleven zijn ook al zou dat betekenen dat ik ongelukkig zou zijn. Toen ging ik op zoek naar zo'n vent maar vond het niet. Veel mannen en jongens die uit waren op seks kwam ik tegen maar nergens die man die bij mij paste. Ik had het idiote geluk om op een gegeven moment de hoofdprijs te winnen in de Staatsloterij. Een enorm groot bedrag viel me zomaar in de schoot. Meteen stopte ik met werken. Ik kocht een mooi stukje bosgrond hier buiten de stad en liet daar een prachtig huis op zetten maar zelfs dat maakte me niet gelukkig. Charlatans en uitbuiters trok ik ineens aan. Iedereen wilde ineens wel iets met me bleek maar het was geen liefde. Het kwam allemaal van een kant, de mijne. Hen was het alleen maar te doen om mijn geld en de dingen die ik met dat geld voor hen kon realiseren. Geld maakte dus ook al niet echt gelukkig. Toen trof ik je vader en voelde ik hoe goed het tussen ons was. Heel veel praten bracht ons bij elkaar en toonde ons beiden dat we echte maatjes waren. Soulmates zoals het in het Engels heet. Maar toen kwam dat vreselijke probleem van je vader boven tafel. Vanaf het begin had ik al wel gemerkt dat er iets was bij hem maar hij durfde en kon het niet onder woorden brengen. Toen het me eindelijk wel lukte om het boven water te krijgen, wist ik dat we dit samen niet zouden kunnen oplossen. Natuurlijk probeerde ik het wel alleen al omdat hij elke professionele hulp weigerde maar ... het liep dood. We zochten hulp en kregen hulp. Maar de keuze waarvoor wij gesteld werden was een moeilijke. De psycholoog stelde namelijk een zeer intensieve behandeling voor die zou betekenen dat je vader een half jaar lang opgenomen zou worden waarbij ik hem niet zou mogen bezoeken. Toen die keuze maken om er iets aan te laten doen viel ons beiden zwaar, hij werd echter toch genomen. We hadden elkaar nog maar amper gevonden en nu alweer zouden we elkaar moeten loslaten. Dat half jaar lang schreef ik hem elke dag een brief en elke dag schreef hij terug. Die eerste ontmoeting na die zes maanden was hartroerend. Het leek alsof we onze kennismaking opnieuw overdeden. Ik spreek voor mezelf en kan je zeggen dat ik hem ontzettend gemist had. Toen nog drie maanden waarin ik hem alleen in de weekenden mocht bezoeken en toen ... toen had ik hem weer bij me. Kon ik zo vaak als ik wilde bij hem langsgaan ... was de liefde van mijn leven weer terug. Dus zeg me niet dat liefde leeg is jongen want dan heb je er geen ene malle moer van begrepen!" Beteuterd keek ik hem aan en nogmaals mompelde ik een verontschuldiging. "Trouwens volgens mij heb jij helemaal niet te klagen over de liefde." Verbaasd keek ik hem aan. Met zijn hoofd knikte hij naar het begin van de gang waar Ap aankwam met de beloofde koffie. "Ap en ik hebben niets met elkaar," stelde ik. "Maak dat de kat wijs. Die jongen is hartstikke verliefd op jou en als in jou zo ik je ogen kijk is de kwaal bij jou even groot," lachte hij. Ik sloeg mijn ogen neer omdat ik wist dat hij gelijk had. Verzet ertegen ... hoe lang zou ik dat nog kunnen bieden? Op het moment dat Ap de koffie voor ons neerzette ging de deur van de intensive care open en kwam er een stoet artsen en verplegers naar buiten gezet. "Meneer Versluys?" vroeg een van hen. Ik stond op. "Ah, de zoon dus. Ik drukte hem mijn hand en stelde de anderen aan hem voor. "Uw vader maakt het naar omstandigheden goed. Geef de verplegers nog even tijd om hem wat op te lappen dan kunt U zo naar hem toe. Later kunnen we wel eens verder praten als U het goed vindt." Het laatste was niet zo zeer een vraag als wel een opmerking. Ik knikte, schudde de man nogmaals de hand en hij ging op een holletje verder. "Wow, gelukkig," verzuchtte Ap. Jan en ik beaamden het beiden. "Was er enige aanleiding voor het gebeuren van vanmorgen?" vroeg ik Jan. "De aanleiding die er altijd al geweest is. Ik heb een grote concurrent en die zal er altijd blijven." Verbaasd keek ik hem aan. Hij glimlachte. "Gelukkig voor mij is ze overleden en is het dus niet erg om op de tweede plaats te komen bij je vader. Meer hoef ik ook niet." Ik begreep het. "Je moeder is nog altijd zijn grote liefde jongen en met al stapjes in onze relatie heeft hij moeite gehad. De eerste keer dat ik bij hem kwam, dat hij bij mij kwam, dat we samen uitgingen en ga zo maar door. En vanavond zou ik dan voor het eerst zijn zoon ontmoeten. En misschien ben ik er zelf ook wel schuld aan want ik had al zo lang zitten zeuren om die jongen eindelijk eens te mogen zien ..." "Dan treft mij net zo goed de schuld want ik wilde jou graag ontmoeten: de man die zoveel indruk op mijn vader had gemaakt." "Gut," redeneerde Ap, "dan ben ik dus eigenlijk de enige met een schoon geweten." Gedrieën moesten we lachen. Een van de verpleegsters kwam naar ons toe en zei dat we naar binnen mochten gaan. Het was doodstil op de IC. Alleen het geluid van werkend personeel en allerlei bliepjes was te horen. Af en toe een jammerklacht van een patiënt. Jan en ik schoven stilletjes naar binnen. "Ah, hebben ze het gespuis eindelijk binnengelaten," klonk de stem van mijn vader zachtjes. hij zat rechtop in de kussens en keek ons met pretogen aan. "Gaat het een beetje?" Vroeg ik hem terwijl ik hem zoende. "Voel me beter dan vanmorgen maar nog wel moe." Jan zoende hem ook en ik zag hoe een traan uit zijn ooghoeken rolde. "Hé maat we gaan niet janken wel?" "Nee, Tom ik zal me proberen goed te houden. Je weet dat ik dat niet kan en dus doe ik het ook niet." Jan had dus ook een zwakke kant. "Waar is Ap?" Op eigen verzoek was Ap achtergebleven op de gang. Jan en ik hadden hem gevraagd mee te gaan maar hij vond, zo zei hij tenminste, dat hij er niet echt bijhoorde. "Ap wilde liever op de gang wachten." "Haal hem eens gauw op als je wilt?" Ik glimlachte en ging de gang weer op. Ap keek verbaasd toen hij me aan zag komen. "Alles goed met hem?" "Nee, het kan beter. Beter als hij jou ziet." "Wat?" "Ap hij wil je zien. Kom op!" De begroeting van Ap was net zo joviaal als die van ons. Ap hoorde er gewoon helemaal bij. Je zult begrijpen dat het Sinterklaasfeest die avond niet doorging. In plaats daarvan nodigde Jan ons bij hem thuis uit. We lieten onze fietsen bij het ziekenhuis staan en reden met hem mee. Na een snel in elkaar geflanste maaltijd, die trouwens uitstekend smaakte, zaten we met z'n drieën bijeen rond de open haard. Eerst bleef het een tijdlang stil totdat ik voelde dat ik de stilte moest doorbreken. "En ... hoe gaat het nou straks verder?" "Je bedoelt als je vader weer thuis is?" antwoordde Jan. Ik knikte. "Ik hoop dat hij eindelijk eens in gaat zien dat hij moet stoppen met werken. Hij werkt nog steeds 40 uur per week terwijl hij dat eigenlijk helemaal niet hoeft." "Maar ja," mengde Ap zich in het gesprek, "ik kan me voorstellen dat jij niet afhankelijk wil zijn van jou." Toen we Jans huis hadden bezichtigd had deze ook Ap verteld van zijn prijs in de Staatsloterij. Jan lachte. "Dat hoeft ook helemaal niet. Als je het saldo op zijn rekeningen vergelijkt met die van mij dan is hij de kapitalist. Zeker weten!" "Hoe bedoel je. Mijn vader heeft zijn hele leven lang gewerkt en we hadden het heus niet luxe thuis hoor!" reageerde ik. "Nee, misschien niet. Maar dat was een bewuste keuze van je ouders, of in elk geval van je vader." Mijn verbazing steeg en ook Ap zat met grote vraagtekens op zijn gezicht. "Jongens. Tom Versluys is een vermogend man en dat was hij al toen hij geboren werd. Je grootouders hadden door hun huwelijk, dat volgens mij heel duidelijk een verstandshuwelijk geweest moet zijn, twee familiekapitalen verenigd toch een enorme berg geld en hadden als motto in hun leven waarschijnlijk ‘het meer is nooit vol'. Ze werkte beiden hun hele leven lang en, je vader heeft je dat vertelt, hadden nooit echt tijd voor een gezinsleven. Hun leven stond in het teken van geld verdienen en bezit vergaren." Hij keek ons beiden even aan en ging verder. "Je vader baalde daar zo vreselijk van dat hij met al dat geld dat hij erfde nooit iets heeft willen doen. Hij wilde de bedrijven niet overnemen en liet ze door een zaakwaarnemer een voor een verkopen. Hij had zijn eigen baan en vond dat hij met dat geld uit moest zien te komen. Ik heb nooit een afschrift of zo gezien maar geloof me er moet ontzettend veel geld zijn. En daarom vind ik gewoon dat hij het rustig aan moet gaan doen. Ik wil genieten met hem!" Ap en ik waren compleet onder de indruk van wat we zojuist vernomen hadden. Ik niet vanwege de bergen geld maar vanwege de houding van mijn vader. Als je zo kunt leven, moet je wel ontzettend sterk in je schoenen staan. Zijn bedje was gespreid geweest maar hij had het niet willen accepteren en was zijn eigen weg gegaan. Had steeds zijn eigen kostje verdiend voor vrouw en kind. Ik was trots op mijn vader! Tegen elven reed Jan ons terug naar het ziekenhuis. We namen afscheid in de wetenschap dat we elkaar de komende dagen regelmatig in het ziekenhuis op het bezoekuur zouden treffen. Sloom trappend, ik wilde de rit zo lang mogelijk laten duren, reden Ap en ik terug naar huis. Mijn hoofd tolde van al het geen ik gehoord en beleefd had vandaag en dan waren er ook nog eens al mijn eigen gedachten waar ik me geen raad mee wist. Ap maakte twee flesjes bier los en drukte mij er een in de hand. De heerlijk koude vloeistof maakte me wakker en leste de ergste dorst. Praten deden we nauwelijks meer en een halfuurtje later zei Ap dat hij ging douchen. Na hem ging ik en toen ik de badkamer uitkwam, liep ik naar zijn kamer toe. Hij lag al in bed en sloeg het dekbed voor me op. "Vind je het goed als ik vannacht in mijn eigen kamer slaap?" "Waarom?" "Ik heb zoveel om over na te denken dat ik graag even helemaal alleen wil zijn." "Als je met mij wilt praten, moet je dat doen hè!" zei Ap me. "Zeker, dat doe ik maar ... eerst moet ik alles op een rijtje hebben." "Sluit me niet buiten Jordan." "Dat doe ik niet Ap. Juist niet!" Ik kuste hem op zijn mond en liep naar mijn eigen kamer. Het bed voelde koud aan mijn naakte lichaam en de rillingen liepen me over de rug. Alleen lag ik in het donker te staren naar het plafond. Wanhopige pogingen deed ik om alles duidelijk voor mijn geestesoog te krijgen maar telkens begon alles rond te malen en was alle verband, zo dat er al was, weer weg. Hoe lang kon ik het nog volhouden te zeggen dat Ap en ik niets met elkaar hadden. Verdomme, ik voelde wel degelijk liefde voor hem en waarom ... waarom durfde ik dat dan niet te zeggen als zich de gelegenheid voordeed? Waarom zei ik zoiets stoms tegen Jan? Waarom gaf ik gewoon niet toe? Was ik dan werkelijk zo bang voor de toekomst? Bang dat ook deze relatie mij op zou breken? Terwijl ik donders goed wist hoe Ap in elkaar stak en dat hij mij nooit zoiets zou flikken! Een puinhoop werd het, een onmogelijke legpuzzel waar telkens weer stukjes bleken te ontbreken. En dan was er ook nog die verzwegen rijkdom van mijn vader. Wat moest ik daar ik godsnaam mee aan? Geld interesseerde me geen moer! Ik wilde liefde ... echt liefde. Die nacht deed ik geen oog dicht. Tegen zes uur stapte ik uit bed, trok mijn badjas aan en liep naar de keuken toe. Ap zat aan de keukentafel met een glas melk voor zich. "Kun je ook niet slapen?" vroeg hij me. Ik schudde het hoofd. "Niet alleen tenminste." "Gek hè, dat je in een paar maanden tijd zo gehecht aan elkaar kunt raken." Met een glas appelsap ging ik tegenover hem zitten. "Ja. Na Chris en Peter had ik gedacht dat zoiets nooit meer zou kunnen." Ap legde zijn hand over de mijne en streelde hem zachtjes. "Ik hou van je Jordan." Ik knikte ... en verdomme opnieuw durfde ik het niet terug te zeggen. Wat mankeerde me toch! "Ik ... weet het Ap. Ik voel me ook heel bijzonder bij jou." Een aardige benadering maar natuurlijk niet wat hij wilde horen. Toch glimlachte hij. "Daar doe ik het voor Jordan. Geef het de tijd. Ik heb alle tijd en wacht op je." Ontroerd door zijn lieve woorden schoten de tranen in mijn ogen. "Niet huilen lieve jongen," troostte hij me. "Geloof me, alles zal goed komen. Daar ben ik van overtuigd. Push jezelf niet te hard. Ik loop niet weg maar zal tot in het oneindige op je wachten als dat nodig is en ..." "Ik hoop dat dat niet nodig is Ap. Waarom is het zo moeilijk voor me om me aan je te binden? Je bent goed voor me, lief voor me, je bent gewoon het allerbeste wat me ooit is overkomen en toch ... toch krijg ik het niet voor elkaar om te zeggen dat ik van je hou. Waarom?" "Ik weet het niet Jordan. Daar diep van binnen bij jou kan ik niet kijken. Ik zie alleen maar een heel lieve, knappe jongen voor me die het heel moeilijk heeft. En die jongen, die wil ik helpen waar maar mogelijk is maar die laatste stappen ... die zul je helemaal alleen moeten zetten." We dronken onze glazen leeg en zetten ze op het aanrecht. "Kom je bij mij slapen?" vroeg hij. "Ik weet het niet!" "Doe nou maar want ik heb tenminste mijn bed dichtgeslagen toen ik eruit stapte en jou kennende ben jij dat vergeten en is dat warme plekje van jou nu veranderd in een kil en koud nestje." Hij had zijn mondhoeken zowat opgetrokken tot aan zijn oren, zo breed lachte hij naar me. Ik smolt voor die lieve lach en ging met hem mee. Toen we 's middags mijn vader gingen opzoeken, was hij al verhuisd van de IC naar een zaaltje met een andere patiënt. Jan zat al aan zijn bed toen wij binnenkwamen, stond op en gaf ons een hand. "Ik ben blij dat jullie er zijn jongens," begon mijn vader. "Ik heb heel wat te vertellen." "Maar zou je het niet eens rustig aan gaan doen," viel ik hem in de reden, "je ligt hier tenslotte niet voor niets." "Met mij is bijna alles weer in orde Jordan en de dingen die ik wil vertellen zijn heel belangrijk voor mij maar ook voor jullie." En na enige stilte liet hij daarop volgen: "Denk ik." Jan zat lachend met zijn hand in die van mijn vader. "Ik ben van plan om mijn huis te gaan verkopen en bij Jan in te trekken. Verder stop ik met werken en ga ik genieten van het leven. Ik wil me niet langer druk maken over onbelangrijke dingen. Ik wil van Jan en jullie genieten en daarom, daarom zou ik heel graag willen dat ook jullie meeverhuizen naar Jans woning." Mijn ogen werden groot en toen ik Ap aankeek zag ik hetzelfde bij hem gebeuren. "Wat?" "Ja, het huis van Jan is enorm en jullie kunnen een aantal kamers krijgen zodat jullie je altijd terug kunnen trekken als jullie dat willen. Verder zou het voor ons een prima oplossing zijn want wij willen flink wat gaan reizen en dan is er altijd iemand die op het huis kan passen." "Oh, dus jullie," en ik wees naar Jan en mijn vader, "hebben alles al doorgesproken." "Ja." "Hebben wij nog iets in te brengen?" "Natuurlijk Jordan. Als jullie ‘nee' zeggen, respecteren wij dat natuurlijk volkomen maar zeg niet nee voor jullie onze plannen hebben gezien." Waarschijnlijk had Ap door dat het mij allemaal wat te snel ging want hij hield zich keurig uit de discussie, laat ik het zo maar noemen, die zich nadien ontwikkelde. Uiteindelijk stemde ik toe dat ik met Jan de tekeningen zou gaan bekijken voor de nodige verbouwing. Meteen na het bezoekuur fietsten Ap en ik naar het huis van Jan. Het was zo'n 6 kilometer buiten de stad en lag inderdaad prachtig in het bos. Nu het nog wat licht was, konden we het goed bekijken. Het was een groot huis en helemaal gelijkvloers. Eerst liepen we zwijgend rond de woning en bekeken we alles goed. Er was een buitenzwembad en toen we door de glazendeuren keken, zagen we ook een zwembad binnen. Jan had het goed voor elkaar hier. Jan kwam bij ons en wees ons op een aantal zaken die wij absoluut niet zo op het eerste gezicht hadden gezien. Echt, het huis was gewoon een paleis. Op de eetkamertafel had hij een grote bouwtekening liggen en gedrieën gingen we daar omheen zitten. "Het is de bedoeling dat we een aantal slaapkamers hier," en hij wees een plek aan op de tekening, "zodanig verbouwen dat jullie als het ware een eigen appartement hebben. Het enige dat eigenlijk moet gebeuren is dat er ergens een badkamer gesloopt moet worden (alle slaapkamers beschikten namelijk over een eigen badkamer) en vervangen door een keukenunit." "En we zouden dan dus een eigen keuken, woonkamer, zitkamer, slaapkamer en keuken hebben?" vroeg Ap. "Ja, dat klopt." "Vind je het goed dat we even samen overleggen?" vroeg ik. "Ja, zeker," antwoordde Jan. "Oké dan gaan we even een eindje wandelen." Ap en ik trokken onze jassen aan en wandelden naar buiten. "En?" vroeg hij mij toen we een eindje het bos ingelopen waren. "Ziet er goed uit op zich." "Ben je bang dat je je vrijheid kwijtraakt?" Ik zweeg. "Als dat zo is, moet je het gewoon zeggen hoor. Zelf vind ik het moeilijk om er iets over te zeggen omdat ik nog steeds het gevoel heb dat ik van jou en je vader afhankelijk ben en er nog niet echt bij hoor." "Shit Ap. Zo moet je dat niet voelen." Ik stopte en draaide me naar hem om. "Je hoort bij mij, dat weet je toch!" "Ja, maar. Nog steeds niet helemaal!" Ik snapte zijn probleem maar wist niet wat te moeten zeggen. "Maar zoals ik vannacht al zei, wacht ik op je en als jij besluit te gaan, ga ik met je mee." Hij sloeg zijn armen om me heen en drukte zijn lippen op die van mij. Toen ik zijn tong tegen mijn lippen voelde, opende ik mijn mond en liet ik hem binnengaan. Zijn tong zocht en vond de mijne en daar in het donker wordende bos wisselden we een gigantisch hete tongzoen uit. "Weet je dat je veel te lief voor mij bent," verzuchtte ik nadat we onze zoen verbroken hadden. "Ja, ik weet het maar je bent ook gewoon zo'n lekker ding!" Ik porde hem speels met mijn elleboog in zijn ribben. "Pas op hoor," waarschuwde hij me terwijl hij me vastgreep. "Oh ja? Moet ik bang voor je worden?" "Kijk maar uit, anders verkracht ik je hier in dit donkere bos!" "Mmmm, geen slecht idee misschien." "Jordan Versluys, je bent gewoon onverbeterlijk weet je dat!" "Je wilt toch niet beweren dat jij vies van seks bent!" "Nee, dat niet en zeker niet als het seks is met zo'n lekkere jongen als hij. Zijn handen gleden over mijn rug en billen waarin hij zachtjes begon te knijpen." "Verlang je naar me," fluisterde ik in zijn oor. "Hevig Jordan. Ik wil zo graag dat je volledig van mij wordt." "Vertrouw op me Ap, het duurt niet lang meer. Ik zal je niet lang meer laten wachten." "Overhaast je niet jongen. Ik zeg het nog een keer: ik wacht wel op je ... " "Daar ben ik je heel erg dankbaar voor Ap." Ik kuste hem en opnieuw vonden onze tongen elkaar. "Maar we moeten nu wel een besluit nemen over onze toekomst." Hij keek me recht in de ogen en ik zag de fonkeling van genoegen die de woorden ‘we' en ‘onze' bij hem teweeg gebracht hadden. "Dank je Jordan." "Zoals ik al zei, je hoort bij mij en we moeten samen die beslissing nemen. Het gaat niet alleen mij aan." Zwijgend stonden we daar op dat steeds donker wordende bospaadje in elkaars armen. "Ik vind het een goed plan," zei hij uiteindelijk. "Oké, dan gaan we ervoor." We bezegelden ons besluit met een derde tongzoen. Ap was vurig en kon maar amper van me afblijven. Zijn handen gleden over mijn billen heen en weer en plotseling duwde hij ze onder mijn jas en schoof hij ze bij mijn broek en short in. "Hé ga weg met die koude handen daar," vermaande ik hem. "Volgens mij vind je dit best lekker jochie," plaagde hij. Zijn handen voelden inderdaad lekker aan op mijn naakte huid. "Ik heb het gevoel dat je erg anaal ingesteld bent. Klopt dat?" Ik knikte. "Ja, ik vind het heerlijk om lang en langzaam geneukt te worden maar ik vind het ook heerlijk om een ander dat genoegen te laten voelen. Ik wil nooit weer alleen maar in de onderliggende positie gemanoeuvreerd worden, als je begrijpt wat ik bedoel." "Ik snap het," zuchtte Ap. "Kom laten we terug gaan voor we de richting compleet kwijt raken." We liepen over het het pad terug naar huis maar vlak voor we het bos uitgingen, hield Ap stil. "Er is nog een ding dat je moet weten Jordan." Toen werd het stil. "En dat is?" De stilte werd zo mogelijk nog stiller. "Kom Ap, vertel het me. Of is het zo wereldschokkend dat je het niet durft te zeggen." "Ik hoop dat je er niet kwaad om zult worden?" "Dan zul je mij toch eerst moeten zeggen wat het is. Het risico is voor jou?" "Oké dan maar. Ik ken je vader langer dan jij denkt." "Wat?" "Een paar weken voor die brief van je vader kwam, heb ik hem voor het eerst ontmoet." Met de ogen wijd open van verbazing en oprecht ongeloof keek ik hem aan. "Hij stond op een gegeven ogenblik voor onze deur en toen ik opendeed, vertelde hij me wie hij was. Ik weet niet meer waar jij was maar je was uit huis in elk geval. Om te voorkomen dat jij hem zou treffen, ben ik met hem de stad ingegaan. We hebben ergens wat gedronken en hij heeft de hele tijd gepraat. Me alles verteld wat hij op zijn hart had. Daarna hebben we elkaar nog twee keer ontmoet, zo in het geheim, en toen besloten dat hij je het beste een brief kon schrijven." "Dus jouw reactie op mijn boosheid was als het waren vooropgezet." "Ja, zo zou je het kunnen noemen. Maar wel oprecht. Ik speelde wat betreft mijn boosheid geen spelletje met jou. Ik had je vader in die paar keren zo goed leren kennen dat ik gewoon wist dat hij een kans nodig had. En ... die heb ik hem gegeven." Een paar minuten lang liet ik alles door mijn hoofd gaan maar ... wat moest ik nou doen. Ik kwam er niet uit. Boos worden op Ap had geen enkele zin omdat uiteindelijk alles goed was gekomen met mijn vader. "Ap," zei ik met een scheve glimlach op mijn gezicht, "je bent een gevaarlijke intrigant en daarvoor zal ik je moeten straffen. Eens zul jij die straf ondergaan jongetje." Mijn lach maakte hem duidelijk dat ik hem helemaal niets kwalijk nam en wat viel er hem ook kwalijk te nemen. Hij had met goede bedoelingen en uit vriendschap voor mij gehandeld en kun je dat iemand kwalijk nemen? Terug bij Jan liet ik bewust Ap het woord doen. Eerst had hij tegengesparteld maar uiteindelijk had hij toegestemd om namens ons te spreken. Natuurlijk hield ik mijn mond niet volledig maar Ap bracht hem het goede nieuws. Jan was uitermate verheugd en kon het niet nalaten om meteen mijn vader op te bellen. Ook die was ingenomen met het nieuws. Vanaf dat moment verliepen de dingen als in een stroomversnelling. Ap en ik begonnen ons tijdelijk onderkomen in Jans huis meteen in te richten. Op 15 december werd het huis van mijn ouders leeg opgeleverd aan de nieuwe bewoners. Een dag later kwam mijn vader thuis uit het ziekenhuis en vier dagen daarna trokken Ap en ik bij Jan en hem in. Het huis waar wij gewoond hadden, was nog wel niet verkocht maar dat deed er niet toe. En zo werd het uiteindelijk Kerst. Het was koud. De weersvoorspellers van het KNMI voorspelden een Witte Kerst maar de sneeuw wilde nog maar niet komen. Jan had voor Eerste Kerstdag een boerenkoolmaaltijd bereid en nadat we ons daarmee verzadigd hadden, wandelden we met z'n vieren door het bos. Pas toen het donker begon te worden kwamen we terug. Na het avondeten gingen we in de woonkamer bij de Kerstboom zitten met de Sinterklaascadeautjes die nog steeds niet waren uitgepakt. Voor mij een heel vreemde gewaarwording maar ja, het was nou eenmaal niet anders. Het werd een gezellige avond met lol vanwege de surprises en de kostelijke rijmelarijen. Toen alles was uitgepakt haalde ik uit mijn broekzak een klein doosje tevoorschijn. "Ik heb nog een klein, nietszeggend cadeautje over en die is voor Ap," zei ik met een brede glimlach. Ap keek me verbaasd aan en maakte heel zorgvuldig het papiertje los. Voorzichtig, bijna bang leek het, opende hij het doosje. Er zaten twee ringen in. "Ohhh, Jordan," riep hij uit. Hij liet ze aan de anderen zien die duidelijk hun waardering voor mijn keuze lieten blijken. "Zoenen," riep mijn vader en aangezien we daar niet vies van waren, gaven we elkaar voor het kleine publiek een heftige tongzoen. Toen pakte ik de ring die voor Ap bedoeld was en deed deze aan zijn vinger. "Lieve Ap. Je hebt heel lang moeten wachten op dit moment maar ik had het je gezegd dat het ervan zou komen. Ap ik hou van je. Het heeft heel lang geduurd voor ik besefte dat het eigenlijk heel eenvoudig was om het te zeggen. Vanaf het moment dat je bij me introk heb ik gepoogd voor jou een omgeving te creëren waar jij je thuis kon voelen waar je op gemak zou zijn. Zonder dat ik daarbij mezelf te kort zou hoeven doen trouwens. Meteen al waren we goede vrienden en al die tijd hebben we het erg leuk gehad samen. Natuurlijk waren er wel eens woorden, en niet eens zoveel, maar in welke relatie heb je dat niet? Tweemaal werd ik verliefd en toen was mijn blik zodanig vertroebeld dat ik niet meer zag wat ik voordien altijd wel had gezien. Jou niet durven uitkomen voor je gevoelens ten opzichte van mij en die twee kortstondige relaties hebben ons geluk lang in de weg gestaan maar nu weet ik eindelijk wat echte liefde is. Voor mij is echte liefde dat je samen volledig jezelf kunt zijn. Lieve Ap, we hebben al de nodige seks met elkaar gehad en dat is altijd heel goed geweest. Er is nog het een en ander voor ons de ontdekken en gegarandeerd ook dat zal goed zijn maar laten we nooit vergeten hoe alles begonnen is. Seks is slechts een van de uitingsvormen van liefde. Onze vriendschap is, denk ik, de allergrootste en laten we niet vergeten het in de gewone dingen te zoeken. Samen boodschappen doen, samen aan de afwas, samen het huis schoonmaken, samen dicht bij elkaar op de bank zitten en naar elkaars ademhaling en hartslag luisteren. Die dingen zijn voor mij veel belangrijker. Ik wil je niet alleen meer als mijn vriend maar ook als mijn geliefde. Maar vergeet nooit dat die vriendschap die we al jarenlang hebben voor mij het allerbelangrijkste is." Ap huilde en liet zijn tranen de vrije loop. Ik kuste hem op zijn wang en droogde zijn tranen met de mouw van mijn shirt. "Lieve Jordan. Ik had willen wachten tot in het oneindige had ik gezegd maar dit is eigenlijk een veel beter moment ... Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen meer ... " "Hou dan maar je mond en schuif die ring aan mijn vinger," reageerde ik. Er werd gelachen en onder het toeziend oog van mijn vader en Jan werd onze verbintenis bezegeld. Een nieuwe tongzoen volgde en toen het naar de mening van de toeschouwers iets te lang duurde hoorde ik Jan zeggen: "Zullen we ze maar alleen laten?" Ik verbrak de kus en zei hen dat daar geen sprake van was. "Het is Kerstavond en dat is bij uitstek de avond voor het gezin. Die seks die jullie van ons verwachten die doen we vannacht wel." In een kast vond ik Monopoly en met een triomfantelijk gezicht nam ik dat mee naar de eetkamertafel. "Nee, hè!" verzuchtte mijn vader. "Wat?" zei Ap. "Hij is zo verschrikkelijk fanatiek in dat spel. Heb je het nog nooit met hem gespeeld?" Ap schudde zijn hoofd. "Hij gaat net zo lang door totdat hij de laatste speler helemaal heeft uitgekleed." "Pap, het is geen strippoker! Het is maar Monopoly." Ap en Jan bulderden van het lachen en mijn vader probeerde me te pakken te krijgen terwijl ik me snel uit de voeten maakte. Die avond was ik duidelijk niet in vorm. Hoe fanatiek ik ook was, het geluk was niet aan mijn kant. Als eerste was ik uitgespeeld en kon zeker nog twee uur toekijken hoe uiteindelijk Jan met al de poen ging strijken. Het spel werd opgeruimd en ging weer in de kast. De laatste restjes werden uit onze glazen genuttigd en toen gingen we naar onze slaapkamers. Ap sloot de deur achter ons en meteen lagen we in elkaars armen. Minuten achtereen tongzoenden we met elkaar terwijl we elkaar langzaam van onze kledingstukken ontdeden. Bloot schuifelden we naar het bed en vielen daar op elkaar aan. Ap was hartstikke vurig en volgens mij maar belust op een ding: hij wilde mijn kont. Ik gaf flink tegengas en regelmatig ontworstelde ik me aan zijn greep. Zo spoorde ik hem nog meer aan. Na een flinke voorpret liet ik me onderkrijgen, bereid om me aan hem te geven. Echter ... Ap wilde nog meer voorspel. Hij nam mijn stijve leuter in zijn mond en begon me meteen fors te zuigen. Ik pakte de zijne en bediende hem op dezelfde manier. Ik wist wat hij wilde en gaf aan dat ik klaar zou gaan komen. Hij liet mijn harde uit zijn mond schieten, pakte hem beet en gaf nog een paar kleine rukjes. De eerste straal spoot tot aan mijn schouders en de andere belandden op mijn borst en buik. Schrijlings boven mij zittend trok Ap zich verder af en plengde zijn witte zaad op mijn bovenlijf. Met zijn handen veegde hij door het kleverige goedje en smeerde hij me helemaal met de bedoeling om daarna met zijn tong alles op te gaan likken. Ik voelde zijn begerige tong van mijn enkels tot mijn knieholten, van mijn knieën over mijn dijbenen tot in mijn kruis. Vooral de binnenkant van mijn dijen likte hij hevig omdat hij wist dat ik daar botergeil van werd. Een voor een zoog hij mijn kaalgeschoren ballen in zijn mond en beet er zachtjes op. Daarna gleed zijn tong door mijn navel. Ik kreeg zowat een lachstuip. Langdurig speelde zijn tong met mijn gladde borst en donkere tepeltjes. Dat laatste voorzag mij opnieuw van een stijve. Zijn tong had me knettergek gemaakt en zoals ik al eerder geschreven heb is het enige dat me dan echt kan bekoren een flinke neukbeurt en die wilde ik deze keer echt hebben. Ik trok mijn knieën op, propte de twee hoofdkussens onder mijn heupen en duwde mijn benen zo wijd mogelijk uiteen. "Heb je condooms bij je?" vroeg Ap. "Ap, ik wil dat je het zonder doet." "Maar ..." "Jij hebt geen aids dat hebben we laten testen en na Peter heb ook ik een test laten uitvoeren om er zeker van te zijn dat mij niets mankeerde. En dus wil ik je zoals je bent lieve Ap. Nooit zal een ander dat krijgen van mij wat jij nu krijgt." Toen volgde een nieuwe tongzoen en terwijl onze tongen stevig in elkaar verstrengeld waren, voelde ik hoe hij zijn eikel tegen mijn sterretje begon te drukken. Het was een geweldig gevoel toen hij mijn kringspier doorkliefde. Pijn vermengd met genot. Heel subtiel en langzaam zocht zijn 22'er de donkere diepten van mijn grot op. Met elke heupbeweging gleed hij dieper en dieper naar binnen. Het leek een eeuwigheid te duren. Het deed me pijn en toen Ap de tranen in mijn ooghoeken zag, wilde hij stoppen. "Niet stoppen," beval ik hem. "Ga door. Het went wel je bent alleen zo ontzettend groot maar ik kan je wel hebben. Ik wil je hebben lieverd, helemaal!" Zo mogelijk met nog meer tederheid drukte hij door en vond uiteindelijk de diepste plek in mijn aars. Het was een enorm goed gevoel. Zijn tong vulde opnieuw mijn mond en met zijn stijve pik in mijn lustgrot waren we tijdenlang volledig verenigd. Toen begon hij langzaam heen en weer te bewegen. Hij trok zich bijna helemaal uit me terug en daarna ging hij weer diep naar binnen. Het was geweldig. Voor de eerste keer in zijn leven neukte hij een jongen en het was gewoon te gek. Met kracht spoot hij zijn ballen in me leeg. Voor mij had het nog best wat langer mogen duren maar door de onervarenheid en waarschijnlijk de nauwheid van mijn kutje kon hij het niet langer uithouden. Zwetend liet hij zich over me heen vallen. "Oh Jordan. Dit is het beste wat ik ooit heb meegemaakt en ik weet dat het nog veel beter kan lieverd, nog veel beter." Toen zijn lichaam uitgeschokt was, trok hij zich uit met terug. Ik was nog compleet van de wereld en lag uitgeteld onder zijn machtige lichaam. Toen hij zich van me afdraaide keek ik naar zijn slappe jongeheer die nog steeds enorm groot was. "Wow, dit was de beste fuck die ik ooit gehad heb Ap!" "Ja?" "Yep, zo goed is het nog nooit geweest voor me. Als je beweert dat het nog beter kan dan ga ik uit mijn dak geloof ik." Hij lachte naar me. "Het kan nog veel beter lieve jongen. Geloof me!" Hijgend en zwetend lagen we naast elkaar. "Jordan?" "Ja." "Wil je het ook bij mij doen?" Ik draaide me naar hem om. "Alleen als je het echt wilt Ap. Ik kan me voorstellen dat het idee om geneukt te worden je vreselijk tegenstaat na hetgeen je meegemaakt hebt en dus moet je het niet doen omdat je vindt dat het hoort." "Ik wil gewoon aan jou toebehoren Jordan en dus ..." "Nee, jongen dan zie je het verkeerd. Met die ring aan je vinger behoor je al aan mij toe daarvoor is het echt niet nodig dat ik je neuk!" Hij huilde en ik trok hem tegen me aan. "We doen het alleen maar als jij er echt aan toe bent. Oké?" Hij knikte en kuste me. "Je bent veel te lief voor mij Jordan. Stel je voor dat het heel lang duurt?" "Dan wacht ik lang Ap!" "Maar ..." "Ap, jij hebt zo lang op mij moeten wachten voor ik eindelijk durfde te zeggen dat ik van je hield, zou ik dan niet op jou kunnen wachten ..." "Beloof me alleen," zei hij, "dat je niet een bottom zult worden!" Ik schonk hem een brede glimlach. "Lieve Ap, er zijn manieren genoeg om je op een gegeven moment echt te laten verlangen naar een pik van achteren. En die trucjes zal ik regelmatig op je toepassen. Maar beloof jij me dan dat je het alleen maar zult doen als je er volledig aan toe bent?" "Ik beloof het!" Onze nieuwste afspraak werd bezegeld met een laatste tongzoen voor we in elkaars armen insliepen. EINDE reacties welkom op: lucky_eye@hotmail.com ©Lucky-Eye, augustus 2002 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.

Echte Liefde - deel 4 (mm:overige, 12689 words) [4/4] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Oct 04 2002	Kijkers/Lezers: 5974/5086 [85%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
De liefdesverklaring van Ap aan Jordan komt voor hem als een schok.