ErotischeVerhalen.com: Echte Liefde - deel 3 door Lucky Eye [deel 3]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal De tranen vulden opnieuw mijn ogen. Ik snoot mijn neus en stapte geheel ontkleed in bed. Geen douche meer nu. Ik was te moe ik wilde slapen! Het werd een onrustige nacht. Een nacht met een continue droom. Een droom die mij voor het eerst bracht op momenten die ik me voordien in het geheel niet had kunnen herinneren. De blokkade leek opgelost te zijn. Ik zag mijn vader van voor het moment van zijn verandering. Een blije, vrolijke man die altijd voor iets bijzonders in was. Die gekke dingen met mij en mijn moeder deed en zich nooit ergens voor leek te schamen. Een man die er altijd voor ons was. Na uren van dromen en slapen werd ik weer wakker. Ik keek op de klok naast mijn bed en zag dat het al twee uur 's middags geweest was. Ik rekte me uit, stapte uit bed en liep, zoals ik altijd gedaan had - bloot, naar de badkamer toe. Het water voelde heerlijk aan maar bracht ook weer de vragen in me naar boven. Ik had dan wel heerlijk gedroomd van die fijne vader van me maar waarom en wanneer was hij dan zo veranderd? Met koud water spoelde ik de muizennissen uit mijn hoofd. Ik wilde me daar nu niet druk over maken. We hadden afgesproken dat we met elkaar zouden praten dus ... Bewust koos ik op mijn slaapkamer kleren uit de kast die hij voor mij gekocht had. Ik koos een korte spijkerbroek en een hawaï-shirt uit. Hij was al die jaren dus wel degelijk in mij geïnteresseerd geweest. Anders had hij nooit mijn voorkeur en maat kunnen weten. Op kousenvoeten hobbelde ik de trap af naar beneden. "Koffie, thee, ontbijt?" hoorde ik hem vanuit de keuken roepen. Ik ging naar binnen. "Goedendag pap." "Hetzelfde Jordan. Laten we er een prachtige dag van maken." Ik koos opnieuw voor thee en nam er wat boterhammen bij en toen ik bijna uitgegeten was, moest ik ineens aan Ap denken. "Shit," riep ik uit, "ik moet meteen naar huis. Ap ligt ziek thuis en ... " "Rustig nou maar," viel hij me in de reden. "Met Ap gaat het alweer stukken beter en ... " "Hè, hoe ... " "Vanmorgen ben ik bij hem geweest en heb ik ervoor gezorgd dat het hem aan niets ontbreekt. De koorts is al weer flink gedaald. Hij had nog maar 38.2." Met de mond vol tanden en brood keek ik hem aan. Dat was dus mijn vader! De vader van voor de verandering! De vader van nu? "Dank je pap. Ik was hem door alles echt compleet vergeten." "Geeft niets jongen. Daar heb je een vader voor. Iemand die oppakt wat jij misschien vergeten bent." Hij lachte naar me. Nadat ik klaar was met eten, verhuisden we naar de woonkamer. De terrasdeuren stonden open en ik zag dat de tuin, het eigenlijke domein van mijn moeder, er keurig bij liggen. Ik stapte naar buiten toe en liep langs de prachtige borders waar de bloemen kleurrijk bloeiden "Vind je het mooi?" "Ja, pap. Het is weer precies zoals het vroeger was toen mam er nog was." "Ja, jammer dat ik er niet eerder wat aan gedaan heb. Misschien had het heel veel ellende kunnen voorkomen." We gingen terug naar binnen en hij ging zitten in zijn stoel en ik zette me op de bank. Toch wel een beetje onwennig eigenlijk. Gisteren was alles nog zo anders geweest. Had ik nog met het idee gespeeld om ... Nee, daar nu niet meer aan denken. Ik moest denken aan de toekomst. Aan de toekomst die ik waarschijnlijk met mijn vader zou kunnen delen als ... Nee, ook dat moest ik niet doen: ik moest geen voorwaarden gaan stellen. Onvoorwaardelijk moest ik hem zijn verhaal laten vertellen. "Als je het goed vindt, wil ik graag beginnen te vertellen." "Prima, ik zal proberen goed te luisteren." En dat nam ik me ook oprecht voor. Niet meteen vragen stellen en niet meteen alles wat hij zei in mijn hoofd van commentaar voorzien maar alleen maar aandachtig luisteren. "Ik begin bij gisteravond want dan weet je in elk geval hoe het kwam dat ik daar ineens bij die spoorwegovergang was." Ik knikte. "Het was tegen middernacht toen plotseling de telefoon begin te rinkelen. Ik nam op en hoorde een voor mij onbekende stem die zich meteen vreselijk begon te verontschuldigen voor het feit dat hij zo laat belde en überhaupt dat hij me lastig viel. Het was Ap. Hij kwam moeizaam uit zijn woorden maar ik begreep dat hij dodelijk ongerust was door jouw afwezigheid. Toen jij na negenen niet thuis was gekomen, dat had je hem beloofd, had hij Peter gebeld. Van hem had hij begrepen dat alles in de soep was gelopen. Peter is toen de buurt ingegaan om je te zoeken maar na anderhalf uur kwam hij terug met de boodschap dat hij je nergens kon vinden. Toen is Ap begonnen je vrienden en vriendinnen te bellen maar ook deze wisten niet waar je was en uiteindelijk heeft hij mijn telefoonnummer opgezocht en belde hij mij." Gut, ik kon me zelf wel voor de kop slaan. Ik had het hem de vorige keer, toen het uit was gegaan met Chris, zo beloofd om het nooit weer te doen en nu had ik zonder nadenken, precies hetzelfde weer gedaan! "Ik wist meteen waar je zou zijn. De plek waar je altijd heenging als je ruzie met mij of je moeder had." Dat hij dat nog geweten had? "Ik rende keihard omdat ik bang was dat ik te laat zou komen en toen ik je zo bij die overweg zag staan, wist ik dat ik gelukkig nog op tijd gekomen was." Eventjes stopte hij. "Nou, het verdere verhaal ken je. Toen we thuis waren en ik de thee voor je zette, heb ik natuurlijk meteen Ap gebeld om hem gerust te stellen." "Dank je pap!" Hij glimlachte naar me en vroeg of ik nog wat wilde drinken. Nadat hij voor ons beiden een pilsje had gehaald en weer in zijn stoel zat, ging hij verder. "Het wordt een lang verhaal omdat het begin heel ver terug ligt. Ik hoop niet dat je rode oortjes zult gaan krijgen want ik wil het verhaal vertelen helemaal precies zoals het gebeurd is. Nog nooit heb ik daarvoor de kans gekregen. Het werd doodgezwegen en later heb ik dat ook al die jaren gedaan. Ik was 16 jaar en woonde bij mijn ouders. Ik was enig kind. Mijn ouders waren behoorlijk rijk en we woonden buiten het dorp tegen de bosrand aan. Je opa en oma werkten allebei voor hun geld iets waar in die dagen heel vreemd tegen aan gekeken werd. Maar ... ze waren rijk, aanzienlijk en de zogenaamde ‘nieuwe adel' van de omgeving. Het grote nadeel voor mij was dat ik heel vaak, bijna altijd, alleen was. Natuurlijk was ik overdag op school maar daar had ik bijna geen vriendjes. Iedereen keek tegen me op als het zoontje van ... En na schooltijd was ik dus meestal alleen thuis. Mijn ouders moedigden vriendschappen met de kinderen die ik van school kende ook niet echt aan. Trouwens, ze moedigden nooit iets aan dat ik ondernam. 's Ochtends was er altijd een werkster in huis en om zes uur kwam er altijd een mevrouw langs die het eten bereidde. Verder was er een soort van klusjesman die de tuin onderhield, het buitenzwembad verzorgde en allerlei andere dingen deed. Hij was een jaar of 20, had niet veel opleiding genoten, was beter gezegd misschien een beetje ‘simpel' en mijn vader was bereid geweest om hem op voorspraak van de burgemeester, zo ging dat in die dagen, dit baantje te geven. Enfin, ik was 16 en vond het fijn om bij Erik in de buurt te zijn. Hij was groot, goed gespierd, altijd mooi bruin en hij gaf me gewoon een goed gevoel. In de loop van de jaren had ik ontdekt dat ik op jongens viel." Eventjes stokte zijn verhaal en keek hij mij recht in de ogen. "Dat had je zeker niet verwacht van je vader, hè." "Nee, dat had ik me nooit kunnen voorstellen," antwoordde ik volledig eerlijk. "In de zomervakantie van dat jaar moesten mijn ouders ook een paar weken de hele dagen werken en toen mijn vader het hem vroeg, was Erik bereid om overdag bij ons thuis te zijn zodat hij een beetje op mij zou kunnen letten. Ik vond het prachtig en trok de hele dag met hem op. Ik hielp hem waar ik kon alleen maar om bij hem in de buurt te zijn. Het was een prachtige zomer en voor zover ik weet, liepen we elke dag in korte broek rond. Vaak met ontbloot bovenlijf en zo kreeg ik heel veel moois van die prachtige jongen te zien. Meer dan goed voor me was want 's avonds als ik in bed lag, haalde ik allerlei idiote dingen in mijn hoofd. Ik fantaseerde dat ik met hem vrijde, dat hij me pijpte, dat ik zijn geweldige knots in mijn mond naar binnen zoog en uiteindelijk dat hij me vreselijk hard neukte. De nachtelijke fantasieën waren op een gegeven moment niet meer voldoende voor me. Bewust bleef ik op een ochtend lang in bed liggen. Ik hoorde hoe Erik de tuin in kwam fietsen, hoe hij zijn fiets tegen de muur zetten en hoe hij de deur van ons huis opende. Daarna hoorde ik zijn voetstappen door de kamers beneden gaan en toen ... hoorde ik zijn voetstappen op de trap. Mijn hart bonkte als een gek en wanhopig hield ik mij slapende. Ik hoorde zijn kloppen maar reageerde niet. Voorzichtig zag ik de klink naar beneden gaan en sloot ik mijn ogen. De voetstappen naderden het bed en hij sprak me aan: ‘Hé luiwammes. Opstaan. Het is allang licht weet je!' Voorzichtig opende ik mijn ogen en keek naar hem op. Daar stond hij zoals ik hem zo mooi vond: korte broek, ontbloot bovenlijf en een glimlach op zijn bruine gezicht. Ik sloeg het laken terug en vroeg hem of hij geen zin had om bij me te komen liggen. Hij keek verschrikt naar mijn naakte lijf en schudde zijn hoofd. ‘Niet doen. Dat is niet goed. Het mag niet!' luidde zijn reactie en hij maakte rechtsomkeert. Ik smeekte hem te blijven en in de deuropening draaide hij zich om. ‘Trek kleren aan,' sprak hij. ‘Nee,' zei ik en bloot liep ik op hem toe. ‘Ik wil met je vrijen Erik!' Ik sloeg mijn armen om hem heen en begon hem overal te strelen. Vooral over zijn korte broek waarin ik al snel de groei van zijn lid waar kon nemen. Hij bleef zeggen dat ik het niet moest doen, dat het niet goed was maar ik ging verder. ‘De Baas vind het vast niet goed,' zei hij. ‘Wie is De Baas?' wilde ik weten. Hij bedoelde mijn vader. ‘Als mijn vader er niet is,' sprak ik hem streng toe, ‘dan ben ik De Baas en dan doe je wat ik zeg! Begrepen!' Waarschijnlijk schrok hij van de barse toon waarop ik gesproken had want hij begon te trillen en ik zag zijn lip trillen. ‘Niet huilen,' zei ik zachtjes. ‘Ik wil plezier met je maken, je liefhebben Erik. Ik hou van je!' Ik trok hem mee naar het bed. Daar knoopte ik zijn schoenen los en trok ze hem uit. Ook zijn sokken en daarna maakte ik de knoop van zijn broek los en trok ik de rits naar beneden. Hij stond voor me in zijn grote, witte onderbroek waarin de vorm van zijn harde zich duidelijk liet zien. Ik legde mijn hand erop en streelde hem. ‘Niet doen!' zei hij. ‘Ik ben De Baas Erik en je doet wat ik zeg!' ‘Oké, ik zal alles doen wat je zegt.' Ik trok zijn onderbroek naar beneden en voor het eerst aanschouwde ik de piemel van een andere jongen van zo dichtbij. Het was een geweldig goed gevoel en de opwinding sloeg me zowat omver. Ik was verrukt bij het zien van zijn levensechte en zo verschrikkelijk grote pik. Mijn rechterhand beefde vreselijk toen ik hem beetpakte en langzaam de voorhuid naar achteren schoof. Het ding voelde keihard aan en toen ik hem langzaam begon te trekken vroeg ik Erik of hij het lekker vond. De jongen kreunde zachtjes en ik zag hoe hij op zijn onderlip beet. Ik begon harder te trekken maar liet hem niet zover komen dat hij zou gaan spuiten. Natuurlijk wilde ik hem dat plezier wel doen maar ik wilde er zelf ook wat voor terug hebben. Ik ging languit op het bed liggen en zei hem naast me te komen liggen. Toen hij weifelde gebood ik het hem: ‘De Baas zegt dat je naast hem moet komen liggen.' Ik voelde me eigenlijk best wel rot om zo misbruik van hem te maken maar ik kon gewoon niet anders. Nu ik zo ver gegaan was, wilde ik hem ook volledig. En ik hoopte dat het heel snel niet meer nodig zou zijn om hem zo te commanderen. Hij kwam naast me liggen en speels liet ik mijn handen over zijn mannenlijf heen gaan. Hij beet zich nog steeds op zijn onderlip en was niet echt ontspannen. Zeker niet toen ik met mijn vingers zijn pik beroerde. Maar ... en dat beschouwde ik als een goed teken, hoorde ik hem diep zuchten. ‘Heb je wel eens seks gehad?' vroeg ik hem. Hij schudde zijn hoofd. ‘Ook niet met een meisje?' ‘Moeder wil dat niet hebben. Vrouwen zijn slecht,' zei hij. ‘Dan kun je maar beter seks met mij hebben nietwaar?' Hij begreep de grap niet en keek me beteuterd aan. ‘We gaan lekker met elkaar spelen Erik en ik wil dat je geniet. Ik kietelde hem in zijn zij en meteen was de spanning gebroken. Hij probeerde me beet te pakken maar telkens glipte ik uit zijn grote handen. Toen hij me eindelijk te pakken had, hield hij me dicht tegen zich aangetrokken. Het enige dat ik nog kon bewegen was mijn hoofd. Ik duwde mijn lippen tegen de zijne en kuste hem. Opnieuw grote schrik bij hem. Hij liet me los en toen ik mijn mond weer dicht bij de zijne bracht, draaide hij zijn hoofd weg. Ik kuste zijn oor, beet zachtjes op zijn oorlelletje en speelde met mijn tong in zijn oor. Opnieuw gegiebel en geschater van hem. Gelukkig! Kleine kusjes op zijn mooie lichaam gevend, zakte ik naar beneden. Over zijn borst en buik naar zijn nog steeds grote penis. Ik gaf een kus op de eikel en liet mijn tong via de stang naar zijn donker behaarde ballen glijden. Toen weer terug naar boven alwaar ik het topje tussen mijn lippen liet verdwijnen. Ik keek naar hem op en zag dat hij zijn ogen gesloten had. Het gekreun was echter overduidelijk te horen. Ik wist dat hij genoot. Al zuigend verdween de paal steeds verder in mijn mond. Het ding begon te vibreren in mijn mond en de balzak verstrakte en ik wist dat hij zou gaan spuiten. Hij probeerde mijn hoofd weg te duwen maar ik klemde me stevig aan hem vast en zoog hem zo diep mogelijk naar binnen. Toen vulde zijn zaad met een groot aantal ontladingen mijn mond. Ik kon lang niet alles inslikken en grote slierten liepen bij mijn mondhoeken naar buiten. Wow, voor de eerste keer in mijn leven had ik een man gepijpt, had ik seks gehad met een man. Ik likte mijn lippen schoon en vroeg Erik of hij het lekker had gevonden. Hij keek me beteuterd aan en bleef eerst lang zwijgen. Toen ik hem bleef aankijken zei hij: ‘Ja. Seks is goed. Seks met jou is goed.' Van vreugde had ik wel willen dansen zo blij was ik dat hij het goed vond. Dat hij het fijn gevonden had om bij mij klaar te mogen komen want dat is toch wel heel intiem. ‘Wil je mijn lul ook zuigen,' vroeg ik. Ik hoefde hem niet meer te commanderen, hoefde geen misbruik meer te maken van de overwicht die ik op hem had. Zijn tong gleed over mijn borst en buik, net als ik bij hem had gedaan. En toen hij mijn geslacht naar binnen zoog, was ik allang van de wereld. Ik zag sterretjes en verkeerde in de zevende hemel. Elektrische golven ontsproten aan mijn onderbuik en explodeerden in duizenden lichtjes door mijn hele lijf om uiteindelijk te ontvlammen in die allerheerlijkste zaadlozing van mijn leven tot dan toe. De hele ochtend bleven we op mijn kamer. Eventjes gingen we daarna naar beneden om wat te eten maar toen weer snel terug naar bed. Pas tegen drieën lieten we elkaar los om nog wat werk te gaan doen in de tuin. Ik vond het vreselijk jammer toen hij tegen vijven naar huis moest en stond op het punt om te gaan janken. ‘Niet huilen,' zei Erik, ‘morgen ben ik weer bij jou.' En een grote hand streelde me over mijn wangen. ‘Oké,' fluisterde ik. ‘Niet vergeten hoor!' Erik vergat me niet. De volgende ochtend was hij er vroeger dan normaal en opnieuw verwenden we elkaar op een verrekt goede manier. De ene zaadlozing volgde op de andere en daarnaast lagen we ook tijden gewoon heel dicht bij elkaar, streelden we elkaar en zoenden we met elkaar. De eerste tongzoen vonden we beiden wat vreemd maar toen we ons lieten gaan, ontdekten we de passie die ervan uit ging. Het waren heerlijke dagen zo met z'n tweeën. We waren blij dat het af en toe gewoon flink regende want dan konden we het werk in de tuin tenminste rustig laten liggen: niemand verwachtte van ons dat we ons nat zouden laten regenen. Het was heel goed met Erik samen maar een ding hadden we nog niet uitgeprobeerd omdat ik er zelf een beetje bang voor was. Als ik naar zijn vreselijk grote pik keek, vroeg ik me telkens af of hij ooit wel in mijn gaatje zou passen. Het verlangen om geneukt te worden, ebde echter niet weg maar des te meer ik met hem samen was des te groter werd het verlangen. Toen we na een samen genoten middagmaaltijd terug waren op mijn kamer en een beetje wat gestreeld en gezoend hadden, vroeg ik of hij wilde proberen mij te neuken. ‘Neuken kun je alleen maar met meisjes!' stelde Erik. ‘Nee, suffie. Je kunt het ook met jongens doen. In die tijd waren er echter nog geen pornoblaadjes, in elk geval geen die ik had, dus kon ik het hem niet laten zien. Omstandig legde ik hem uit dat je een jongen in zijn kont kon nemen. Aan de vreemde uitdrukking op zijn gezicht zag ik dat hij dat geen lekker idee vond. Ik hield nu te veel van hem om hem te dwingen en vroeg hem erover na te denken. Wel liet ik hem merken dat ik het heel graag wilde proberen. Toen hij de volgende ochtend bij mij terugwas, liet hij er geen gras over groeien. Hij was heel fel in zijn liefkozingen en al vrijwel meteen keihard. ‘Ik wil je neuken,' riep hij ineens uit. Wow, dat was toch hetgeen ik zo graag gewild had? Nu werd ik echter een beetje bang van zijn gedrevenheid en vooral van de grootte van zijn lid die tegen mijn onderbuik porde. ‘Oké als jij dat wilt dan mag je me neuken,' zei ik hem. ‘Maar, alsjeblieft doe het wel voorzichtig.' Hij was heel lief. Ik legde mijn benen over zijn schouders en zo kwam zijn eikel recht tegenover mijn gaatje te staan. Het ging van geen kant. ‘Zie je wel dat het niet kan,' verzuchtte Erik. ‘En ik wil zo vreselijk graag jou neuken,' volgde er teleurgesteld op. ‘Wacht,' zei ik. Ik stapte van bed af, holde naar de badkamer en kwam terug met een blik Nivea crème. Ik ging weer liggen en smeerde een flinke klodder in mijn spleet. Op mijn aangeven smeerde Erik zijn pik ook goed in. Voorzichtig drukte ik toen eerst een van mijn vingers naar binnen. Het voelde strak maar goed. Daarna een vinger erbij. ‘Kom nu jouw vingers,' zei ik hem. Hij deed wat ik hem vroeg en het voelde een stuk beter dan die smalle vingers van mij. Kreunend liet ik me achterover op het bed vallen. ‘Twee?' vroeg Erik. Knikkend gaf ik hem toestemming. Het begon wat zeer te doen maar ik wilde gewoon weten hoe het zou zijn. ‘Proberen?' ‘Jaaa.' Hij drukte zijn eikel tegen mijn nu soepel gemaakte gaatje en warempel het ding ging naar binnen zij het onder een helse pijn voor mij. Ik had het gevoel alsof ik volledig opgerekt werd door die knots van een eikel. Toen hij eenmaal de sluitspier gepasseerd was, nam de spanning van achteren wat af. Rustig aan, hij hield echt rekening met mij, stootte hij zich verder in me. Het bleef pijn doen en wanhopig beet ik me tot bloedens op mijn onderlip. Hij ging helemaal in me op en strekte zijn lange, stoere, mannelijke lijf over me uit. ‘Gaat het goed?' vroeg hij bezorgd. Ondanks de pijn knikte ik maar in zijn ogen las ik zijn bezorgdheid. ‘Neuk me lieve Erik.' Hij trok zich langzaam uit me terug om daarna met een korte heupbeweging weer naar binnen te komen. Zonder dat ik iets hoefde te zeggen ging hij door. Een soort van natuurlijke drift dreef hem. Langzaamaan verdween de pijn en maakte plaats voor een vreselijk geil en opwindend gevoel. Zo heet dat ik hem aanvuurde harder in en uit me te gaan. Erik was een perfecte minnaar en ondanks dat het de allereerste keer was dat hij iemand naaide, bleef zijn zaadlozing extreem lang uit. Ik genoot met volle teugen en vooral toen zijn ballen zich in mijn darmen leegden. Een heerlijk warm gevoel spoot door mijn lijf en ik was verrukt. Voorgoed verloren dacht ik. Erik wilde daarna ook weten hoe het was om geneukt te worden maar mijn pikkie was lang niet zo groot als de zijne en bovendien kwam ik die eerste keer veel te snel klaar. Echter, oefening baart kunst en nadat ik het een aantal malen geprobeerd had, merkte ik aan zijn lichaamstaal dat het hem een vreselijk goed gevoel gaf. De dagen daarna probeerden we allerlei standjes uit. Het waren de dagen van mijn leven. Ik had iemand gevonden die om me gaf, die aandacht aan me schonk, die gewoon met me praatte. Maar ... zoals aan heel veel goede dingen kwam ook aan dit een eind. Die fatale donderdag kwam mijn vader vroeger dan normaal thuis en trof ons in een compromitterende houding aan bij het zwembad. Erik werd meteen weggestuurd en mijn vader dreigde hem met van alles en nog wat. Toen hij mij naar mijn kamer wilde sturen, had ik de moed om hem te weerspreken. Ook dat was bijzonder in die dagen want dat deed je niet. Ik bleef echter net zolang tegen hem praten tot ik mijn hele verhaal gedaan had. Niet Erik was schuldig aan hetgeen er gebeurd was, maar ik. En dat was de waarheid. Ik had Erik er toe overgehaald om seks met mij te hebben en niet andersom. Aan het gezicht van mijn vader kon ik zien dat hij mijn uitleg accepteerde en geloofde maar ook dat hij diep teleurgesteld in mij was en van me walgde. Ik weet dat hij later bij Erik is geweest en al zijn woorden heeft teruggenomen en hem zijn excuses heeft aangeboden. Hij heeft er zelfs voor gezorgd dat Erik een baantje in een van zijn bedrijven kreeg. Een compensatie voor mij was er echter niet. De nieuwe tuinman was vreselijk oud en absoluut niet aantrekkelijk. Ik was echt verliefd op Erik geweest en miste hem vreselijk. Ik had ons samen een zijn zo heerlijk gevonden. Het was het beste dat me ooit was overkomen. Alleen al die aandacht die ik van Erik kreeg. Iets dat ik van mijn ouders dus nooit kreeg. Die waren altijd veel te druk bezig met van alles en nog wat en ... " Even schoot mij de parallel met mijn vader door het hoofd maar snel liet ik dat vallen om me weer te concentreren op wat hij verder zei. " ... ze waren er nooit voor me!" Hij zuchtte diep en eventjes gleed zijn hand over zijn kin. En gebaar dat hij vaak maakte. "Er werd totaal niet meer over gepraat, alles werd doodgezwegen. Diverse keren probeerde ik het ter sprake te brengen maar meteen werd ik dan afgekapt en naar mijn kamer gestuurd. Een vreselijke tijd juist nadat ik zoveel opwindends had meegemaakt. Ik had mijn eerste seksuele ervaring gehad en mijn hoofd tolde er bij tijden nog van. Zoiets geweldigs was het geweest. Maar Erik was finito. Maandenlang teerde ik op de herinneringen tot ik met andere jongens dingen ging doen. En echt elke keer genoot ik er ten diepste van. De herinnering aan Erik vervaagde alhoewel hij toch wel heel vaak op de achtergrond aanwezig was. Een ding vond ik echter vreemd. Alle jongens met wie ik wat had, waren leuk en aardig maar van verliefdheid was nooit echt sprake. Zelfs niet met de jongens met wie ik langere tijd achtereen iets had. Voor niemand voelde ik echte liefde. Dat gevoel kwam pas toen ik 18 was! Ik wisselde van opleiding en kwam op een nieuwe school en ... ontmoette je moeder! Voor het eerst viel ik voor een meisje. Niet zozeer omdat ze me seksueel aantrok maar vanwege de manier waarop ze was. Zo heel intens aanwezig. Zo heel liefelijk. Zo heel ... bijzonder. Het was voor mij liefde op het eerste gezicht. Maar ... toen kwamen voor mij natuurlijk de problemen. Telkens als er een leuke jongen voorbijkwam kreeg ik een harde en in die beginperiode vrijde ik ook nog regelmatig met jongens. Ik vond jongens opwindend en je moeder lief! En dat was een grote onmogelijkheid om mee te leven. Ik stelde de keuze heel lang uit maar des te langer ik het uitstelde des te meer ik innerlijk verscheurd raakte. Uiteindelijk koos ik voor de liefde en vroeg ik je moeder of ze zich met mij wilde verloven. Toen ik het haar na twee jaar vroeg zag ik aan haar glimlach dat ze op die vraag al heel lang had zitten wachten. Ik had haar met die vraag dolgelukkig gemaakt, wist ik. Vanaf het moment dat ik de verlovingsring om haar vinger schoof heb ik geen jongen meer aangeraakt. Ik had mijn keuze gemaakt en zou daar achter staan. Gemakkelijk was het echter niet! Want nog steeds voelde ik enorm veel voor mijn eigen geslacht en nog steeds wond je moeder me seksueel niet op. Voor ons huwelijk vijf jaar later hadden we geen seks met elkaar en we waren verstandig genoeg om na een slopende huwelijksdag de nacht te gebruiken om bij te komen. De volgende dag deden we het voor het eerst met elkaar en toen je moeder haar lichaam aan mij openbaarde was ik verrukt van haar schoonheid." Hij slaakte een diepe zucht. "Jordan, ze was zo verschrikkelijk mooi echt geloof me ze was prachtig!" Hij keek me aan en ik knikte naar hem. Inderdaad mijn moeder was een heel mooie vrouw geweest. Hij slikte hoorbaar en haalde zijn zakdoek tevoorschijn. Luid snoot hij zijn neus om daarna verder te gaan. "Ze imponeerde me die dag en wist me voldoende op te winden. Meer dan ik verwacht had. Het was heel erg goed die eerste keer. Boven mijn verwachting. Je moeder had het liefst meteen een kind gewild maar ik wilde dat niet. Ik hield het af met redelijke argumenten. Het zou beter zijn om eerst wat aan elkaar te wennen, we konden beter eerst samen wat sparen en van dat soort dingen. Ik zag dat ze het er moeilijk mee had maar ze stemde toe. Mijn ouders overleden in ons eerste huwelijksjaar kort na elkaar. Mijn vader vanwege een longontsteking en mijn moeder vanwege het verdriet om zijn gemis. Nadat ze twee jaar gewacht had, roerde je moeder opnieuw haar wens aan om een kind te krijgen. En opnieuw probeerde ik haar ervan te overtuigen dat we nog beter wat konden wachten. Ze wilde het echter niet langer uitstellen. En nu zul je je waarschijnlijk afvragen waarom ik het steeds maar weer wilde uitstellen?" "Ja, daar ben ik wel benieuwd naar." "Veel mannen vinden het moeilijk om een kind te krijgen omdat ze bang zijn op de tweede plaats te komen. De vrouw die zij gekozen hebben, krijgt een kind en zij hangen er dan maar bij, vinden ze. Dat was echter niet de reden voor mij ... Ik was doodsbang dat als ons kind een jongen zou worden ... hij mijn dubbele geaardheid, waaronder ik nog steeds leed, zou overerven. Dat wilde ik niet! En daarom wilde ik steeds maar weer uitstellen. Ik zou dat niet kunnen verdragen! Nog steeds had ik het er moeilijk mee. Het leek wel niet weg te willen gaan. Onze seks was telkens uitstekend maar vaak nog verlangde ik hevig naar een man. Ik vond het zo moeilijk! Je moeder hield echter voet bij stuk en was niet om te praten. Ze nam ontslag en ging het huishouden doen voor ons tweeën. Het duurde uiteindelijk nog zes jaar voor zich een baby aandiende. We oefenden voldoende maar het kwam er gewoon niet eerder van. Ik ben niet gelovig opgevoed, je moeder wel, maar toen zij mij vertelde dat ze in verwachting was heb ik negen maanden lang gebeden tot een god die ik niet kende dat het kind alsjeblieft een meisje mocht zijn. Je moeder wilde het liefst een jongetje. ‘Iemand die net zo lief en zorgzaam is als jij,' zei ze me dan. Ik verstikte dan zowat. Was ik wel goed genoeg voor haar? Ik bedroog haar in mijn gedachten nog zo vaak!" Opnieuw stopte hij even om zijn neus te snuiten. Zelf veegde ik ook een traan weg uit mijn ooghoek. Wow, dit was een vreselijk verhaal. "Pap, als je niet verder wilt vertellen, dan laten we het hierbij. Laten we achter wat er gebeurd is een punt zetten en met een schone lei verder gaan!" "Nee, Jordan. Ik wil je alles vertellen. Niet om dingen goed te praten want de dingen die ik gedaan heb zijn niet goed te praten maar ik MOET er gewoon over praten voor het me helemaal verstikt!" "Oké." "Je moeder had het bij het rechte eind. Het werd een jongetje. De zwangerschap had diverse grote moeilijkheden gekend en ook de bevalling was ontzettend zwaar. De gynaecoloog raadde ons aan om verder geen kinderen te nemen. En dus bleef het bij die ene. Bij jou. Ik vond het vreselijk om te weten dat je een jongen was en dus de kans had dezelfde geaardheid als ik te hebben. Ik zette het echter uit mijn gedachten en maakte er het beste van. Ik genoot van je, zoals een vader hoort te genieten van zijn zoon. We waren een gek trio met elkaar en echt niets was mij te dol voor jullie geluk. Het waren heerlijke onbekommerde jaren en zelfs mijn verlangen naar mannen ebde grotendeels weg. Tot die vakantie in Bergen aan Zee. Jij was toen 10 en die dag voelde je moeder zich niet echt lekker. Samen gingen we naar het strand. De hele dag waren we bezig geweest. Zwemmen, voetballen, zandkastelen maken en wat al niet. Aan het eind van de dag zaten we beiden met de knieën opgetrokken op onze handdoeken. Ik zat links van je. Vanaf de linkerkant kwam een ontzettend mooie jongen van zo'n jaar of 17, 18 aangelopen. Ik moest hem nakijken en toen ik dat deed, zag ik dat jij precies, je was nog maar 10, hetzelfde deed. Je keek hem na! Meteen gleden mijn ogen naar je kruis en ik zag waar ik zo vreselijk bang voor was geweest. Je was door zijn aanblik opgewonden geraakt." Ineens herinnerde ik me het moment weer. "Ik stond op en zei dat we weg moesten gaan. Je was niet iemand die protesteerde ... zo ben je nooit geweest. We gingen naar ons vakantiehuisje en vanaf dat moment haatte ik mezelf zo verschrikkelijk dat ik mijn leven langzaam aan begon te vernietigen. Ik had dat vreselijke op jou overgebracht. Ik was er de schuld aan dat jij op jongens viel. Je zou net zo'n ellendig verscheurd leven krijgen als ik. Ik was de schuld ... " "Maar pap ... " Hij liet me niet uitpraten en ging verder. "Ik weet dat je wilt zeggen dat ik daaraan geen schuld had en ik weet dat nu ook wel maar als je zo daarvan overtuigd bent, sta je compleet buiten de realiteit, is er alleen maar dat ene dat voor jou werkelijkheid is geworden." Ik knikte omdat ik wist dat hij gelijk had. We kunnen onszelf heel veel dingen wijsmaken. En dan wordt datgene wat we ons zelf voorhouden de enige werkelijkheid. "Je moeder merkte het meteen toen we terugwaren en 's avonds toen jij allang en breed sliep probeerde ze er met me over te praten. Ik wilde heel graag maar daarmee zou ik haar zo verschrikkelijk veel verdriet doen dat het er niet van kwam. Ik wilde niemand verdriet doen. Ik kon het gewoon niet vertellen. Ik hoopte dat de gedachten aan die vernietigende schuld die ik droeg over zouden gaan. Maar dat gebeurde niet. Telkens als ik je zag, ervaarde ik dat als een dolkstoot door mijn ziel. Ik was de schuld! Je groeide op en werd steeds mooier in mijn ogen. Onbevangen liep je zoals je altijd gewend was bloot van en naar de badkamer en als ik dat toevallig zag kwamen al die lustgevoelens in me weer naar boven. Niet dat ik verlangde naar jou! Nee dat gelukkig niet! Dat wist ik uit te bannen maar wel dat verlangen naar mannen. En zo kwam het dat ik op een gegeven moment jou begon te haten. Ik haatte je vanuit het diepste van mijn hart. Jij had tenslotte dit weer bij mij boven gebracht. Jij was hier schuld aan en ik was er schuld aan dat jij zo geworden was. De bekende vicieuze cirkel waaraan ik jou uiteindelijk slachtofferde." Ik stond op van de bank en ging voor hem op de grond zitten. "Pap. Ik hou van je. Alsjeblieft stop hiermee. Doe dit jezelf niet aan!" "Nee, Jordan dat kan ik nu niet meer. Alles moet eruit. NU!" Ik pakte zijn hand beet, streelde die en legde mijn hoofd op zijn knieën. "Je moeder overleed en opnieuw nam ik mezelf heel veel dingen kwalijk. Ik had me in die vijf jaren vrijwel volledig van jullie beiden afgekeerd. Zogenaamd had ik het te druk met alles wat ik moest doen. Maar het was puur een vlucht om aan mijn eigen gecreëerde werkelijkheid te ontkomen. Het lukte echter van geen kant. Het bleef steeds aanwezig. Telkens als ik jou zag kwam het weer hard naar voren. Toen ik die boekjes bij je vond ging er heel veel stoom van de ketel. Ik weet niet meer wat ik allemaal gezegd heb maar het zal ongetwijfeld heel moeilijk voor je geweest zijn om dat uit mijn mond te moeten horen." Hij stopte en het leek of hij wachtte op een antwoord. "Ja, het was niet gemakkelijk. Nee, dat zeg ik niet goed. Het was gewoon ongelofelijk gemeen wat je allemaal tegen me zei!" Tranen welden in me op bij de herinnering aan dat moment. "Ik weet het. De opluchting bij mij was van korte duur en ik zag maar één definitieve oplossing. Ik moest van je af zien te komen! Maar, tegelijkertijd moest ik ook aan de laatste wens van je moeder voldoen om je altijd lief te hebben en voor je te zorgen zolang dat nodig was. Dat eerste gedeelte kon ik onmogelijk nakomen. Die boekjes waren niet het omslagpunt maar dat ogenblik op het strand. Ik nam me voor om voor je te blijven zorgen tot je achttien was. Die drie jaren samen waren een hel voor mij maar moeten ook voor jou een hel geweest zijn. Je voelde je, geheel terecht, onjuist bejegend en was niet van plan als eerste een stap te zetten en ik ook niet! Zo bleven we drie jaar lang stil. Toen je weg was, was ik eerst vreselijk opgelucht. Ik voelde me als het ware bevrijd. Maar al heel snel was die jubelstemming over. Ik voelde me vreselijk alleen maar wist ook dat dit de enige manier was om aan die vreselijke kwelling te ontkomen. Tenminste dat dacht ik toen. Niets was minder waar. Er kwamen nachtmerries en waanvoorstellingen midden overdag. Ik werd ziek en liet me vrijwillig opnemen in een kliniek en daar voor het eerst werd me geleerd om te praten. Te praten over de dingen die me dwars zaten. En zo na een aantal jaren van intensieve behandeling kwam ik er toe om je die brief te schrijven in de hoop dat er van het puin dat ik veroorzaakt heb nog iets moois te maken zal zijn." "Pap. Ik hou van je!" zei ik opnieuw. "Jordan, hetgeen ik je verteld heb, is geen verontschuldiging want die is er niet voor wat ik jou en je moeder heb aangedaan. Ik vraag niet om vergeving. Ik heb heel veel dingen fout gedaan en dat is nooit meer goed te maken maar ik wil wel vreselijk graag opnieuw met je beginnen." "Pap. Ik hou van je en wil graag met je verder. Ik heb je vreselijk gemist! Misschien had ik in die drie jaren moeten gaan praten en was dit allemaal niet gebeurd!" "Nee, Jordan. Neem nou niet de schuld op jezelf. Jij hebt aan dit alles geen schuld. Dat voornemen om me van je te ontdoen was denk ik al heel veel eerder gemaakt. Voor mezelf was dat incident met die boekjes alleen maar de stok om mee te slaan." "Oké. Ik wil met je verder pap. Maar je moet je beloven dat je alles wat er gebeurd is, zult laten rusten. Bovendien heb je helemaal nooit ergens schuld aan gehad. Dat verscheurde gevoel dat je zonet beschreef heb ik gelukkig nooit gekend maar het lijkt me iets vreselijks! Ik ben gewoon een flikker en het enige dat ik doe, is verliefd worden op mannen die het niet zo nauw nemen met het woordje trouw." Hij glimlachte naar me en ik deed hetzelfde naar hem. "Ik wil je helemaal niets vergeven omdat er niets te vergeven valt. Er zijn in ons leven op bepaalde momenten door bepaalde omstandigheden bepaalde dingen verkeerd gegaan. Laten we die nu maar laten rusten en verder gaan met wat we nu hebben." Hij huilde en boog zich naar me toe. Ik huilde ook, blij dat ik mijn vader weer terughad. Dat ik iemand had om van te houden. Een tijd lang waren we intens stil en hoorde je af en toe alleen maar ons snikken en de geluiden uit de tuin. "Nu het weer goed is tussen ons," zei hij terwijl hij me door mijn haren streelde, "zou ik heel graag met je naar je moeders graf willen gaan. Het is te lang geleden dat ik daar geweest ben." "Prima," antwoordde ik. En zo liepen we aan het eind van die mooie, zomerse middag naar de begraafplaats toe. "Ben je vaker hier geweest?" vroeg hij me toen we bij het hek aangekomen waren. "De eerste tijd wel maar na het ‘incident' nooit meer. Ik had het gevoel dat ik er helemaal alleen voor stond." "Ik kan het me voorstellen." Zwijgend liepen we over de keurig aangeharkte paadjes. Hij wist waar we moesten zijn. Ik zou de weg allang kwijt geraakt zijn. Bij haar graf aangekomen pakte hij mijn hand beet en begon te praten. "Alice, hier ben ik ... eindelijk samen met Jordan." De tranen biggelden over zijn wangen en al had ik het gewild, ik kon me gewoon niet goed houden. "Vandaag ... hebben we goed met elkaar ... gepraat ... en ... en ... alles zal weer goed komen tussen ons." Hij keek me aan. "Nee ... ik zeg het verkeerd ... alles is weer goed tussen ons." Hij knielde op het zachte gras voor de grote, zwarte steen en ik volgde zijn voorbeeld. "Ik heb nooit geloof in die God van jou Alice en weet nog steeds niet of hij wel bestaat maar de laatste tijd heb ik wel heel veel gebeden dat Jordan en ik ... weer bij elkaar zouden mogen komen. En kijk eens ... het is gelukt!" Ik hoorde de opluchting in zijn stem, de vreugde. We bleven lang geknield daar in stilte zitten. Beiden met onze eigen gedachten maar ook met die ene gezamenlijke gedachte aan de vrouw die wij allebei zo vreselijk lief hadden gehad. Uiteindelijk stonden we op en liepen we terug naar huis. Mijn vader schonk ons nog wat te drinken in en toen we tegenover elkaar zaten begon hij stamelend te spreken. "Er ...er is nog iets dat ik je wil zeggen jongen!" "Nou ...," drong ik aan toen het lang stil bleef ineens. "Ik vind het heel moeilijk om te zeggen zeker nadat we zojuist bij je moeder zijn geweest maar ..." Opnieuw bleef het stil. "Heb je iemand ontmoet?" deed ik een poging. "Ja. Anderhalf jaar geleden ben ik bijna letterlijk iemand tegen het lijf gelopen. Iemand die in de afgelopen tijd heel veel voor mij is gaan betekenen." "En ... wat is het probleem? Waarom doe je er zo moeilijk over?" "Het is een man!" "Nou en!" "Maar ... je moeder ..." "Jij en mam hebben een heel goede tijd samen gehad. Dat weet ik zeker maar zij is er niet meer. Maar dat is geen reden voor jou om de rest van je leven alleen te blijven?" "Maar wat zullen de mensen er wel niet van denken dat ik nu met een man ..." "Pap alsjeblieft! Mensen zullen altijd praten en roddelen als ze dat willen." Hij zat met gebogen hoofd in zijn stoel. "Kijk me aan pap," vroeg ik hem bijna dwingend. Hij richtte zijn ogen op de mijne. "Ik hoop dat je met die man heel gelukkig zult worden, net zo gelukkig als dat je met mam bent geweest. En ... wanneer kan ik hem ontmoeten?" Er brak een glimlach bij hem door. Ik vond het zo fijn voor hem dat hij gelukkig was en dat er iemand was die hem gelukkig maakte. Twee uur later nam ik afscheid van hem en liep langzaam door de straten van de stad terug naar huis. Ik was vreselijk blij dat ik mijn vader weer terug had. Oh, wat had ik Ap straks een boel te vertellen. De hele avond zou ik wel vol kunnen praten en ik vroeg me af of ik wel een oog dicht zou kunnen doen vannacht! De gebeurtenissen van de afgelopen uren waren zo overweldigend geweest dat ik vast niet zou kunnen slapen. Ik stak mijn sleutel in het slot en draaide hem om. Terwijl ik de gang binnenstapte, kwam Ap de kamer uit gezet. "Jordan!" riep hij uit. Hij rende op me toe en sloeg zijn armen om me heen. Hij voelde nog steeds koortsig aan. "Hé joh, blijf niet staan hier met die koorts van je. Ga de kamer in!" Ik duwde hem voor me uit de kamer in maar hij bleef me vasthouden. "Ik moet je wat vertellen," begon hij. "Kan dat niet even wachten tot we rustig zitten?" "Nee, het is nu of nooit en anders ben ik weer te laat." Vragend keek ik hem aan. "Jordan, ik hou van je." wordt vervolgd ... Reacties welkom op lucky_eye@hotmail.com ©Lucky-Eye, augustus 2002 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.

Echte Liefde - deel 3 (mm:overige, 8042 words) [3/4] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Sep 27 2002	Kijkers/Lezers: 6166/5131 [83%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Zet Jordan de stappen die hem fataal zullen worden???

Dit is deel 3 van totaal 4 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel