ErotischeVerhalen.com: De huisbaas - 4 door faydev1 [deel 4]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal recht. Ze opent haar mondje en ik zie nog sperma op haar tong rusten. Ze neemt mijn hoofd en geeft me een innige tongzoen. Ik proef mijn eigen zaad in haar mondje, en het voelt schitterend. Ik hou haar heupen vast en kijk in haar ogen. De pretlichtjes waren er daarnet niet, en nu zie ik een schitterende jonge vrouw voor mij staan. Een vrouw die plezier heeft in het leven en er ten volle van wil genieten. Ik kijk naar haar en kom tot de conclusie dat ik volledig naakt ben, terwijl zij nog steeds gekleed is. "Roosje, we hebben nog een half uur, ik wil je doen genieten." Met een zwoele blik kijkt ze mij aan. Traag, knopje voor knopje, begint ze te strippen. "Zet je op bed Freek, en geniet." Haar langzame striptease doet mijn lid weer steigeren. Binnen de halve minuut zit ik op nieuw met een keiharde erectie. Als ze haar bloesje open doet, is mijn vermoeden correct. Ze heeft geen Bh'tje aan. Haar kleine strakke B-cup is voor mij een plezier om naar te kijken. Terwijl mijn blik zich vast boort op haar tepeltjes zie ik ze groeien. Haar mooie, bolle borstjes worden getooid met schitterende, keiharde tepeltjes. Hoe stijver de tepeltjes worden, hoe kleiner het tepelhof wordt. Ik zit te zuchten. Dan begint ze aan haar broek. Tergend langzaam opent ze de knopen van haar jeans. Het lijkt alsof er geen einde aan komt. Maar plots bukt ze zich, opent de strikken van haar sneakers, schopt die uit, en duwt haar broek en string naar beneden. Ik zie haar ongelooflijk mooi kutje voor mij. Ze is volledig glad geschoren. Als ze zich omdraait trekt ze haar billen uiteen en zie ik haar sterretje. Ook daar is er geen haartje meer te bespeuren. Ik adem diep, wat ik voor me zie is de engel die mij ooit uit mijn miserie heeft geholpen. Ik wil rechtstaan, maar Roosje duwt me terug. "Ga op je rug liggen, knapperd. Geniet van mijn lichaam, ik zal van jou genieten." Traag kruipt Roosje op mijn lichaam. Haar beide knieën naast mijn lichaam. Ze komt met haar spleetje tot boven mijn mond. Sensueel laat ze zich zakken. Omdat haar knieën mijn armen blokkeren, kan ik enkel met mijn tong haar kutje aanraken. Ik hef mijn hoofd op en zuig aan haar klitje. Ik voel hoe het knopje loskomt vanonder haar hulsje en begin te sabbelen. Boven me ligt Roosje te genieten. Ze kreunt harder en harder. Als ik mijn tong over haar spleetje beweeg begint ze te schokken. Kreunend laat ze zich op mij zakken. Met haar buik op mijn hoofd zit ik volledig gevangen. Ik geniet van Roosje. God hoe lang heb ik hiernaar verlangd. Plots komt ze terug recht en laat haar bekken over mijn buik naar beneden zakken. Ik voel het plotse contact tussen haar schaamlippen en mijn eikel. Nu moet ik even grommen. Zachtjes blijft ze duwen. Haar lipjes openen zich voor mijn penis, en rustig glijdt mijn lid in haar spleetje. Roosje zet haar handen op mijn schouders en begint te bewegen. Ik krijg het gevoel dat ik nog maar bij erg weinig meisjes heb gevoeld. Het is net alsof ze met een paard aan het draven is. Dezelfde, rustige beweging van haar bekken doen me zweven. Ik voel hoe ik opnieuw kan klaarkomen. "Roosje, rustig, ik ga nogmaals klaarkomen als je zo voortdoet." Ze kijkt me recht in de ogen, met een strakke mond begint ze sneller te rijden, en met een kreun kom ik klaar. Mijn zaad boort zich voor het eerst in zeker meer dan vijf jaar in het strakke kutje van Roosje. De kracht van mijn tweede explosie is voldoende om haar ook te doen klaarkomen. Na een tiental seconden legt ze haar lichaam op het mijne. Haar tepeltjes drukken hard maar deugddoend in mijn borst. Ik sla mijn armen om haar heen en blijf zo liggen. Ook Roosje blijft genieten. Meer dan een kwartier liggen we ineengestrengeld. Hoewel mijn penis normaal gezien na twee orgasmes in een kwartier tijd zeker een halve dag moet recupereren, blijft hij keihard in Roosjes kutje zitten. Af en toe klopt mijn penis, en ik zie een gelukzalige glimlach op Roosjes gezichtje. "Oooh Freek, dat deed deugd. Dat was het beste in de laatste vijf jaar. Ik wist dat ik bij jou moest komen. God, Freek, ik hou van jou." Ze kijkt me aan en geeft me een innige tongkus. We blijven nog even liggen, maar dan zie ik dat het al kwart voor zes is. "Oei, Roosje, wil je nog douchen voor we naar het restaurant gaan? Het wordt wel erg nipt." Ze kijkt me aan en schudt haar hoofdje. "Hmm, neen Freek, ik wil vanavond jouw zaad uit mijn kutje voelen lopen. Het is veel te lang geleden." Ik kijk haar fronsend aan. Als er straks een van de rugbybendes ziet dat er sperma uit haar kutje loopt, dan weet ik niet wat er zal gebeuren. Snel neemt ze haar bloesje en doet het aan, opnieuw zonder Bh'tje. Maar deze keer doet ze wel een slipje aan, met inlegkruisje. Ik voel me al gerustgesteld. Ik kom uit bed en kleed me snel aan. Even later zijn we hand in hand op weg naar de Lindelei. "Dag meisjes, ik heb Roosje meegebracht. Ik denk niet dat jullie er iets op tegen hebben?" De drie meisjes zijn enthousiast en begroeten Roosje hartelijk. "En, hebben jullie wat kunnen shoppen of hebben jullie de uitgangsbuurt al eens getoond?" Alle drie beginnen ze door elkaar te kwebbelen. Ik bestel een fles Cava als apero. De sfeer in Foley's is al redelijk uitgelaten. Nog een dik half uur en de rugbymatch die Ierland al dan niet naar de halve finales van de wereldgroep moet leiden kan beginnen. Maar ook India maakt nog een zeer grote kans. Beide ploegen worden als zeer sterk aanzien. Er komen meer en meer Ieren binnen, maar aan de tafel achter ons komt een tiental jonge Indiërs zitten. Ze zijn niet zo luidruchtig als de Ieren, maar ik zie ze onderling fluisteren en naar onze tafel kijken. Onze aperitief wordt gebracht en wij geven onze bestelling op. Ik begin te denken dat het niet de meest perfecte avond is om hier te zitten. Misschien zou een ander restaurant vandaag aangewezen zijn. Ik zie dat de Indiërs allemaal een duvel drinken, dat zal wel eens een kater kunnen opleveren. De meeste Aziatische mensen kunnen de alcohol uit bier niet goed verwerken. Als ze na tien minuten al allemaal een tweede duvel bestellen besef ik dat ik er mijn aandacht zal moeten bijhouden. Net voor de match begint, krijgen wij ons eten. Ik bestel nog een fles water. "Hoezo Freek, geen wijn meer? Ik heb nochtans nog zin in een glaasje rood." Ik schud mijn hoofd. "Veroniek, ik zou dit nu niet doen. Ik heb zo'n flauw vermoeden dat de bende aan de tafel achter ons wat ander plezier zoekt dan het aanmoedigen van hun team. Als we straks thuis zijn wil ik iets doen wat nog nooit gebeurd is in de tien jaar dat ik kamers verhuur. Ik stel voor dat we bij mij thuis in de tuin nog een glas drinken, dat zal rustiger zijn." Ik zie de vier vrouwen naar de bende achter ons kijken, en dat valt natuurlijk op. Eén van de Indiërs denkt dat dit een vrijgeleide is en komt naar onze tafel. Hij begint in het Nederlands, wat voor mij betekent dat ze hier thuis zijn. "Dag meneer, mogen jouw dochters bij ons aan tafel komen? We willen graag met hen praten, en misschien kan er liefde ontstaan. Je hebt echt vier zeer knappe dochters en wij willen ze beter leren kennen. Dat kan toch geen probleem zijn." Ik zie de vier vrouwen naar elkaar kijken en hun hoofd schudden. Roosje kijkt de man vernietigend aan. "Neen meneer, hoe nobel jullie bedoelingen mogen zijn, maar we zijn voor een keer allemaal samen met Papa om het overlijden van mama te herdenken. Het zou leuk zijn als je ons gerust laat." De man schrikt en gaat terug naar zijn tafel. Hij spreekt snel met zijn vrienden en op een verloren blik na, laten ze ons gerust. Intussen is de wedstrijd begonnen en het tumult in de patio wordt oorverdovend. Ik zie Anneke met haar handen op haar oren naar mij kijken. Met een flauwe glimlach knipoogt ze. Roosje heeft het gemerkt en kijkt mij verwonderd aan. Ze brengt haar hoofd dichter bij mij en wil iets zeggen, maar door het tumult versta ik haar niet. Ze schudt het hoofd even. Snel eten we verder. Als iedereen klaar is, sta ik op en ga afrekenen. De wedstrijd is intussen erg spannend, beide teams hebben al een touch-down gescoord, en de match wordt potiger. Ik ga terug naar de tafel en zie twee Ieren de meisjes lastig vallen. Gelukkig ziet Veroniek mij komen en staat recht. Ze neemt Anneke bij de hand en trekt haar naar mij. Een Ier wil zijn handen op Roosje haar bips leggen, maar hij krijgt een klinkende plets op zijn gezicht. Van het verschot blijft de man roerloos staan. Roosje draait zich om en trekt ook Nathalie mee. Geschrokken maar gerustgesteld gaan we alle vijf naar buiten. Samen stappen we snel richting huis. Ik kijk regelmatig achterom, maar blijkbaar zijn we niet gevolgd. Roosje komt naast me lopen en neemt mijn hand. Zacht vraag ze fluisterend of ik het al gedaan heb met Anneke. Ik schud mijn hoofd ontkennend. Ze kijkt me aan en glimlacht. Snel geeft ze me een zoen. We lopen rustig verder. "Kom binnen Dames, dit is mijn kleine koninkrijkje. Normaal gezien ontvang ik hier geen huurders, ik hou van mijn privacy, maar dit kan een uitzondering zijn. Jullie zijn dan ook de enige vier meisjes aan wie ik dit wel wil tonen." Ik troon de vrouwen mee door de grote inkom. De eikenhouten trap verraadt dat dit pand ooit van een rijke familie moet zijn geweest. De weg naar de tuin loopt via een brede gang, vol lambrisering. "Hé Freek, dit is dezelfde lambrisering als bij ons! Zit hier ook een verborgen deur achter?" Veroniek kijkt me nieuwsgierig aan. Ik moet even lachen, maar ik zie dat zowel Roosje als Anneke mij verwonderd aankijken. "Eh, Veroniek, die kelder is pas vernieuwd kort voor jij hier kwam studeren, dus heeft Roosje die nooit gezien. En voor zover ik weet is ook Anneke nog niet op de hoogte van de kelder. Ik had gehoopt dat nog enkele maanden zo te houden. Maar goed, het is nu te laat." Ik zie Roosje naar mij kijken. "Freek, heb jij Anneke intussen, je weet wel, euh, hoe moet ik het zeggen?" Ik schud mijn hoofd. "Neen Roosje, ik heb het je daarnet al aangegeven. Anneke is hier nu drie dagen, ik mag dan soms snel handelen, maar drie dagen is voor mij echt te weinig. Kom, we gaan naar de tuin." Ik open de deur naar de tuin en de vier vrouwen staan vol bewondering te kijken. De tuin is niet supergroot, maar met 20 op 20 meter wel groot voor een stadstuin aan een privé woning. Midden in de tuin staat een enorme eik, met een stam waarachter meerdere mensen zich kunnen verstoppen. Aan de zijkant is er een vijver met kleine waterval. De vijver is met een oppervlak van 20 vierkante meter niet reusachtig, maar wel groot genoeg om er deftige koi's in te houden. Als we aan de rand van het water staan, komen de koi's naar ons toe, hopend op eten. Ik ga naar een klein kastje naast de waterval en neem wat korrels. Als ik die in het midden van de vijver gooi is er een gewroet van jewelste. De meisjes kijken hun ogen uit. "Freek, dit is een oase van rust, hier kun je toch echt ontspannen in de zon. Ik wist niet dat dit nog kon in het centrum van Gent." "Ja Roosje. Ik heb eerlijk gezegd na de dood van mijn vrouw lang in de put gezeten. Kort na haar dood heb ik een eerste pand gekocht in Gent. Zo'n bouwval die net niet onbewoonbaar werd verklaard. Ik heb er twee jaar elk vrij moment in doorgebracht en met de hulp van enkele familieleden is dat pand volledig gerenoveerd. Dat was het eerste huis dat ik heb gekocht en daarna voor een vijfvoud van de aankoopprijs terug verkocht. Zo heb ik in de loop der jaren meerdere halve ruïnes gekocht, gerenoveerd en terug verkocht. Tot ik het huis kocht dat jullie nu bewonen. Het was een ideetje van mijn schoonzuster om daar een studentenhuis van te maken, en ik zag dat wel zitten. Tijdens de renovatie van dat pand kreeg ik de kans om nog drie panden te kopen, maar ik heb er maar een gekocht, het andere huurhuis waar enkel jongens zitten. En toen, zes jaar geleden, kreeg ik de kans om dit pand in erfpacht te nemen van een oud vrouwtje die geen erfgenamen had en in een rusthuis moest worden opgenomen. Ik heb onmiddellijk mijn eigen huis buiten Gent verkocht en dit pand gekocht. Stap voor stap heb ik alles gerenoveerd. Gelukkig was mijn zoon al afgestudeerd en woonde hij met zijn vriendin in een huisje van haar vader. Ik ben toen begonnen met de renovatie van het gelijkvloers. En zo, stapje per stapje, heb ik dit pand in haar oude glorie herschapen. Willen jullie een rondleiding?" De vier vrouwen knikken heftig. Ik neem ze terug mee naar de inkom. De eerste deur is de deur naar het salon waar ik Roosje en Johan heb ontvangen. Iedereen lijkt de meubelkeuze te begrijpen. Naast het salon is een grote eetkamer, met een soliede eikenhouten tafel, groot genoeg voor 14 personen. Het servies dat ik de kasten is uitgestald straalt een zeker ouderdom uit. Ik zie Veroniek geïnteresseerd kijken. "Dit is echt oud Delfts Blauw Freek, dit is een fortuin waard! Gebruik je dit servies als er volk komt? Mijn Oma heeft ook zo'n servies en dat mag onder geen beding uit de kast komen." Ik knik bevestigend. De volgende kamer is de keuken. De vier meisjes kijken hun ogen uit. "Oh Freek, zo'n moderne keuken!" De keuken heeft centraal een kookeiland met tafel voor 5 mensen. Het SMEG kookfornuis is impressionant en straalt pure luxe uit. De kleinste muur bestaat uit 4 verschillende ovens, waarvan 3 combi ovens en een stoomoven. "Oh Freekje, ik wist niet dat jij zo graag kookt. Ik knik stilletjes. "Kijk Meisjes, we gaan eens afspreken dat het eerste weekend dat we allemaal samen in Gent blijven, jullie de zondagmiddag hier komen eten. Ik zal koken. Maar liefst niet in de eerste weken, want dan heb ik het nog wat te druk." Even later neem ik de vrouwen mee naar de eerste verdieping. De grote badkamer oogst veel succes, maar de indeling is dezelfde als in het studentenhuis. Alleen zijn hier alle wanden en het plafond in spiegels uitgevoerd. De kamer naast mijn badkamer is mijn slaapkamer. Zowel Veroniek, Nathalie als Anneke lopen naar het grote bed en laten zich op hun rug vallen. Ook hier hangen spiegels aan het plafond en aan sommige wanden. Omdat Veroniek een kort zomerjurkje draagt en ze haar knieën optrekt, zie ik dat ze een minuscule string draagt, die nauwelijks haar kutje bedekt. Ik voel mijn onderbuik in actie komen. "Kom dames, ik toon jullie nog de gastenverdieping en dan gaan we nog iets drinken in de tuin." Net als Anneke rechtkomt, voelt ze iets in haar hand. Het blijkt het stringetje van Roosje te zijn. "Ooh Freek, waar heb je dit vandaan? Draag jij ook stringetjes?" Veroniek en Nathalie schieten in een lach, maar Roosje wordt rood als een pioen. "Euh Anneke, mag ik mijn string terug?" De drie vrouwen kijken naar Roosje en dan naar mij. Omdat ik ook een blos op de wangen krijg, besluit ik enige uitleg te geven. "Ok meisjes, zet jullie op het bed, ik ben jullie enige uitleg verschuldigd. Jullie hebben allemaal de reacties van Roosje en mezelf gezien toen we hier woensdag samen waren. Dat weerzien heeft zowel bij Roosje als bij mij erg diepe emoties losgemaakt. Omdat Roosje zich nu zo eenzaam voelt en terug naar mij verlangt, hebben we afgesproken dat zij vanaf nu van vrijdagavond tot maandagochtend naar hier komt. Omdat er geen studentenkamer meer vrij is, logeert ze bij mij. Dat is de bedoeling. Dit zal doorgaan zolang Roosje er behoefte aan heeft. Maar dat verandert niets aan onze verdere afspraken, jullie kunnen steeds op mij blijven rekenen." Ik zie Anneke naar Roosje toelopen. Ze komt voor Roosje te staan en geeft haar een innige zoen op haar mond. Snel slaat Roosje haar armen om Anneke heen en geeft haar een dikke knuffel. Stilletjes laten ze elkaar los als ik voorstel om de tweede verdieping te tonen. De vier logeerkamers vallen ook in de smaak maar de meisjes beseffen dat ze hier waarschijnlijk nooit zullen overnachten. "Gebruik je deze kamers veel Freek? Alles ziet er nog zo nieuw en ongebruikt uit." Ik knik. "Klopt, deze kamers worden gebruikt als ik vrienden op bezoek heb, en dan wordt er al eens een glaasje meer gedronken dat toegestaan. Maar mijn vriendenkring is eerder beperkt, en ik wil dat zo houden. De enige die regelmatig een kamer gebruikt is mijn zoon met zijn vrouw, maar zij slapen op de eerste verdieping. Naast de badkamer is er nog een ruime slaapkamer. Omdat mijn schoondochter die kamer naar haar eigen zin heeft ingericht, komt daar niemand binnen, behalve de schoonmaakster. Er komt een poetsdame 2 dagen per week poetsen en mijn was en strijk doen. Die luxe heb ik mezelf gegeven." "Freek, wat is er nog op de zolder te zien?" Ik lach even. "Dat is mijn speelterrein. Ik bedoel daarmee dat ik niet echt denk dat het voor jullie interessant zal zijn." De vier meisjes dringen echter aan en samen gaan we naar de zolder. Die staat voor driekwart leeg, maar er staan een treintafel in opbouw. Ik zie Veroniek als ingenieur geïnteresseerd kijken. "Hé Freek, een Märklin tafel. Zoiets heb ik thuis ook. Dat is de hobby van mijn papa, mijn broer en mezelf. Maar er is wel nog wat werk aan. Als je ooit hulp nodig hebt, laat maar weten, ik wil steeds helpen." Ik knik en geef aan dat ze altijd welkom is als ze in een creatieve bui is. De opmerking van Nathalie dat Veroniek altijd een creatievelinge is, zeker onder de lakens lokt enige hilariteit uit. Even later zitten we in de tuin met een glas witte wijn. We praten nog wat na over de voorbije dagen, als ik Anneke plots denkend naar mij zie kijken. "Anneke, is er iets? Je kijkt zo ernstig." Ze knikt. "Freek, Veroniek sprak daarnet over een toegang naar de kelder in ons huis. Waar is die?" Ik zucht even. "Weet je meisje, dat was iets wat ik liever nog niet had getoond, je hebt nog geen enkele ervaring op seksueel vlak, volgens Nathalie heb je jezelf nog nooit echt bevredigd, en de kelder bestaat uit 2 speelruimtes, de ene al intenser dan de anderen. Maar goed, je hebt natuurlijk het recht dit te weten. Kom, volg me." De 4 meisjes volgen me gedwee. Ik ga voor de lambrisering staan. "Veroniek, aan jou de eer om de kelderruimte te openen." "Hoezo Freek, heb je hier ook twee speelkamers in jouw huis? Ik dacht dat hier nauwelijks iemand kwam?" Ik doe teken dat ze de deur moet openen. Ik zie haar even zoeken naar de drukknop, maar snel heeft ze die gevonden. De deur zwaait traag open en de verlichting schiet aan. "Kom, volg me. Je zult zien dat deze kelder niet is ingericht als speelruimte maar als opslagruimte. Maar er is natuurlijk wel iets leuk." Ik neem hen mee naar beneden. Er zijn ook twee deuren aan het einde van de trap. Ik open de eerste deur en de dames zien een nogal volle bergplaats. Als ik de tweede ruimte binnenga, zien de meisjes dat die bijna volledig leeg is. Ik stap binnen en ga naar de andere zijde. "Goed meisjes, soms zijn jullie verbaasd dat ik zo snel en ongehoord bij jullie ben als er een probleempje is. Dit is mijn geheim. Roosje, wil je bij mij komen alsjeblief?" Ik doe een deur open en toon hen een gang van ongeveer 25m. Ik stap binnen en op het einde van de gang zit er ook een deur. Ik open de deur en we komen in een rustig verlichte kamer. Het zachtroze licht schijnt op een eenzame gynaecologische stoel. Aan de muur hangen tientallen speeltjes. Er is een douche voor twee en er liggen handdoeken zoals in hun badkamer. Nathalie en Veroniek glimlachen guitig naar elkaar. Ik zie Anneke en Roosje schrikken. Ik trek Roosje iets dichter bij mij en zie hoe ze de hand van Anneke vastneemt. "Freek, jij hebt een ondergrondse gang naar jouw huis! Nu begrijp ik hoe je zo snel kunt komen als er iets is." Ik knik. "Roosje, de volgende kamer zal even confronterend zijn voor jou, sorry. Maar ik had nooit gedacht dat jij dit ooit nog zou zien." Ik doe de volgende deur open en loop binnen. Het Sint-andreaskruis staat midden in de spotlichten. Ik voel Roosje verstijven. Zachtjes trek ik haar binnen in de kamer en druk haar dicht tegen me aan. Ik voel haar ademhaling versnellen. Ze kijkt in mijn ogen en geeft me een zoen op mijn mond. "Laat me even Freek, ik wil dit zien." Ze loopt traag naar de tafel die in verticale positie staat. Nieuwsgierig maar erg voorzichtig opent en sluit ze een handboei. Ze loopt traag rond de tafel en vindt er de afstandsbediening. Ze wil de bediening testen maar Veroniek komt naar haar toe. "Roosje, wacht hiermee. Dit kan slechte herinneringen met zich meebrengen. Ik ben ervan overtuigd dat Freek jou ten gepaste tijd op een zachte manier zal inwijden in deze materie. Maar nu niet, kom meisje, je staat te shaken op je benen." Zacht slaat Veroniek haar armen om Roosjes schouders en trekt haar mee naar mij. Zacht legt ze haar armen om mijn schouders en legt haar hoofdje op mijn schouder. Ik voel haar trillen van emotie. Ik kijk de meisjes een voor een aan en vraag als we terug gaan naar de tuin. Even later zitten we allemaal stil met een glas wijn. Omdat Veroniek zin had in een glas rode wijn, heb ik een flesje Carmenère uit Chili geopend. "Zo meisjes, nu weten jullie mijn laatste geheimpjes ook. Anneke en Roosje, de kelders die jullie gezien hebben, heb ik gebouwd toen Roosje net afgestudeerd was. Je herinnert je misschien Joke nog, het meisje dat verloskundige wilde worden. Het was haar idee om een afgedankte gynaecologische uit het UZ naar hier te brengen. Ze heeft haar prof overtuigd dat er hier verschillende artsen in opleiding zaten en dat zo'n stoel ook het thuis studeren zou helpen. Ik denk niet dat de prof dat echt geloofde, maar hij heeft toch toegestemd. We kregen de stoel gratis maar moesten die zelf komen halen. Samen met Joke haar vriend, die zelf ook verloskunde studeerde, hebben we dat ding binnengekregen. Het aansluiten ging makkelijk, en het onderhoud van de stoel is gebeurd door een technieker van het UZ. Die man werd door Joke min of meer verleid. Ik zie hem nog met een hoofd als een tomaat terug naar huis gaan. Ik weet niet wat Joke met hem heeft uitgespookt daar beneden, maar ze had me gevraagd om niet naar beneden te komen als ze bezig waren. Dat heb ik dan ook niet gedaan, maar ik heb zo'n vermoeden dat die man voor het eerst in zijn leven een vrouw gynaecologisch heeft mogen onderzoeken." De meisjes schieten in een lach. Ik zie Roosje met een flauwe glimlach naar Nathalie kijken. Haar blik verraadt dat ze wel eens wil meespelen. Het is intussen tien uur geworden, het begint fris te worden. "En meisjes, drinken we een glas in het salon of gaan jullie slapen?" Veroniek kijkt me diep in de ogen. "Freek, wanneer mogen met z'n vijven in jouw supergrote bed slapen?" Ik hoor hoe Anneke verschrikt diep ademhaalt. "Veroniek, ik beloof jullie plechtig dat we dit zeker zullen doen, als jullie er echt allemaal ongedwongen zin in hebben. Maar ik heb Anneke duidelijk gemaakt dat ik haar de eerste twee weken niet zal ontmaagden, ik wil dat ze eerst met haar eigen lichaam leert spelen. Anneke, je weet dat ik er erg naar verlang om jouw bloemetje te mogen plukken, maar dat is nu nog niet aan de orde. Ik denk dat je wel al lessen krijgt van Nathalie en Veroniek, mijn lessen komen nog." Ik zie haar triestig knikken. Ze buigt zich even naar Roosje toe en fluistert iets in haar oor. Roosje fronst verwonderd haar wenkbrauwen. "Wat stel je voor? Dat jij naast het bed blijft kijken hoe wij vier vrijen? Wil je dat echt? Is dat niet wat teveel gevraagd? Anneke, je zult ons volledig naakt zien, en ik heb van Nathalie vernomen dat je zelfs nog niet aan zelfbevrediging doet. Ik herinner me nu dat we daar inderdaad nooit over gesproken hebben, maar het is nu donderdagavond. Misschien doen we dit in het weekend eens, als Freek het erover eens is natuurlijk. En binnen twee weken wil ik er bij zijn als Freek zijn belofte nakomt." Anneke knikt triestig. "Nathalie, voor ik iets met Anneke mag of zal doen, moet ze wel aan de pil of het spiraaltje zitten. Wat is het veiligst? Ik weet dat ik haar niet zwanger kan maken, ik ben gesteriliseerd, maar je weet nooit dat ze iemand anders ontmoet en dan zwanger naar huis komt." Nathalie knikt en denkt even. "Het eenvoudigste is nu om te beginnen een pleister. Dat is een nieuwe techniek die binnen de 24 uur veilig is. Maar persoonlijk ben ik meer voorstander van een koperspiraaltje. Zo'n spiraaltje gaat 5 tot 10 jaar mee en is vanaf het inbrengen actief. Omdat het geen hormonen bevat, enkel een koperdraadje, is dit een makkelijk systeem. Je bent onmiddellijk beschermd tegen zwangerschappen en als het spiraaltje verwijderd wordt kun je onmiddellijk terug zwanger worden. Als je wilt breng ik er morgen al eentje mee van het UZ. Ik moet toch nog boeken ophalen en met enkele profs afspreken hoe mijn pakket er volgend jaar uitziet, ik vraag het aan het hoofd van de vrouwenkliniek. Ik weet dat hij een enorme voorstander is van dit soort spiraaltje. Het heeft bijna geen bijwerkingen. Alleen de eerste twee maandstonden kunnen een dagje langer duren en iets intenser zijn. Maar dat is het dan." Ik zie Anneke blij knikken. "Oh ja, dan ben ik beschermd Freek, dan kan het!" Ik schiet in een lach. "Geduld meisje, geduld. Ik beloof je dat het er van zal komen, maar eerst moeten Veroniek en Nathalie, en eventueel Roosje als je dit weekend blijft, je wat meer van je lichaam doen genieten. Zo meisjes, ik stel voor dat we gaan slapen. Roosje komt met mij mee, vanaf nu slaapt ze in het weekend bij mij. Nu jullie de geheime gang kennen kunnen jullie daar gebruik van maken als het echt nodig is. Hou er wel rekening mee dat in mijn huis het alarm in de inkom en mijn bureau 's nachts aanstaat. Je kunt dus wel tot in de keuken komen, maar als je naar de inkom en de trap wilt zul je mij in eerste instantie wakker maken. Veroniek kijkt me geniepig aan. "Freekje, als wij naar jou komen is het om je sowieso wakker te krijgen." De andere meisjes schieten in een lach. Even later gaan Roosje en ik naar mijn kamer. Einde vierde deel.

De huisbaas - 4 (vm:oudere vrouw/man, 5590 words) [4/14] Toon alle delen
Auteur: faydev1	Toegevoegd: Jun 21 2022	Kijkers/Lezers: 2097/1837 [88%]	Waardering (deel): 9.00 (4 stemmen)
Anneke wil steeds verder in het verkennen van haar lichaam en voor Roosje komt er weer kleur in haar leven

Dit is deel 4 van totaal 14 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel