hoofd menu | lesbian categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
Gruwel of Gewoon Gay deel 7 (mm:eerste keer, 3573 words) [7/26] Toon alle delen | |||
Auteur: IJsbrand | Toegevoegd: Dec 01 2011 | Kijkers/Lezers: 4395/3681 [84%] | Waardering (deel): 9.00 (1 stem) |
*Een onverwachte bekentenis zet het hele leven van het dorp en haar bewoners volledig op zijn kop. Dit geeft een grote ommezwaai op het leven op de boerderij. Het verleden herleeft weer………. En Arend en Jan met hun gevoelens? Weten de daar plaats en ruimte |
Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal
‘Ja,' en zijn blik ging in het rond en bleef rusten op het gezicht van
mams. 'Ik meen het ook. Uit het diepst van mijn hart. En ik voel mij
bevrijd, dat kan ik je wel zeggen. Jongens, mijn beide jonge kerels,
mijn eigen vlees en bloed, nu is het moment ook om jullie mijn excuses
aan te bieden. Wat er vorige week gebeurde is van jullie, daar had ik
me helemaal niet moeten bemoeien. Maar dat heeft te maken met mijzelf.
Ik werd opeens met iets geconfronteerd dat heel diep heel diep was
weggezakt. Ik werd geconfronteerd met iets dat ik had weggestopt, maar
mij heel dierbaar was. Ik had het zo diep weggestopt dat ik het was
vergeten, maar door jullie is het er weer. Dat heet leven. Ik wil weer
kunnen genieten wat mijn leven vroeger zo mooi heeft gemaakt en van
waarde en dat die kerk me dat helemaal kapot wilde maken. Ooit zal ik
dat jullie eens vertellen. Wees er alsjeblieft voor elkaar als broers
en laat daar niet zo'n drieste vader tussenkomen. En ik had jullie al
helemaal niet mogen slaan. Lieve, lieve jongens kom hier. Ik houd van
jullie en ben hartstikke trots om mijn stel. Willen jullie mij
vergeven? Ik houd van jullie zoals jullie zijn, allebeide.'
Hij pakte de beide jongens die net zo lang waren als hem en kuste ze
allebei op hun hoofd. Pakte ze daarna stevig bij hun krullenbol en trok
ze naar hem toe. Een inniger en intenser omhelzing hadden ze nog nooit
gehad. Ze wisten dat hij het meende. Vanuit het diepst van zijn hart.
En naar mams vervolgde Nanco: ‘Mam en waarom? Dat is iets voor mannen
onder elkaar. Is het zo voldoende ?'
‘Ik heb het helemaal begrepen, het is goed zo. En bij wat je nu doet
herken ik weer mijn kanjer van vroeger.' En ze kuste in de lucht naar
hem toe.
‘Fijn pap, daar heb ik op gewacht. Wij vergeven je, maar het heeft voor
mij wel een stuk verdriet gebracht. Dat mag je best weten. Maar het is
goed zo.' Martijn gaf zijn vader een dikke kus en ook Arend vloog hem
blij om de hals. Bij moeders biggelden de tranen van emotie over de
wangen.
Maar Nanco was nog niet klaar en ging door met zijn verhaal: ‘Ik was de
laatste jaren helemaal mezelf niet. Ik heb me door angst en bezorgdheid
met een voorwendsel laten beïnvloeden door die kerel. Maar nu ben ik
er wel. Ik ben helemaal wakker geschud, door jullie en door mams en
samen gaan we kijken welke stappen we morgen gaan en kunnen ondernemen.
Ik heb in ieder geval een kopie van de brief en de namen van een paar
schachtoffers. Jullie krijgen het toch te horen want het zijn bekenden.
Daarom wilde ik dat jullie dit hier van mij zouden horen. Ook Jan, want
die is hier kind aan huis. We gaan samen een nieuwe toekomst tegemoet
en laten van het oude, wat we niet wilden, achter ons.'
Ik was helemaal onder de indruk. Ik had een brok in mijn keel. Ik voelde
me een beetje toeschouwer en ook weer niet. Ik kreeg een heel andere
kijk op de vader van Arend en Martijn. Wat me nu enorm opviel was hun
gelijkenis. Het zelfde profiel. Dezelfde bouw van hun lijven. Alleen de
ogen. Subtiel, maar het viel mij op omdat ik de beide jongens kende. De
ene keer keek Nanco als Martijn en de andere keer als Arend. Heel
apart. Dat was me nog nooit zo opgevallen. Ik vond het zelfs
fascinerend. De beide zonen terug te zien in hun vader. Samen dronken
we er nog een glaasje Beerenburger op (bij hoge uitzondering, want we
drinken nooit alcohol) en ik ging naar huis. Martijn en Arend liepen
samen mee. Arend zei: ‘Blijf jij maar even bij pa en mams, dan laat ik
Jan wel uit.'
‘Oké, zei Martijn en trok zijn wenkbrauwen verbaasd op, dan neem ik nog
een glaasje, zal me goed doen. Dan kan ik tenminste slapen.'
‘Wat een verhalen allemaal man, en wat een ommekeer. Kan ik daar thuis
over hebben? Ik weet zeker dat mijn ouders nog op zijn. En tenslotte is
het het beroep van mijn moeder. Als vertrouwenspersoon van de GGD heeft
ze vaker met zulke dingen te maken. Ze zal er ook wel bij betrokken
worden.'
‘Doe dat maar wel, anders worden het allemaal geheimpjes.'
‘Ja, en dat van ons is het grootste.'
We stonden in de schaduw van de stal en kusten elkaar. Zo innig, zo
intiem. Ik voelde het gezwollen kruis van Arend door zijn broek heen.
‘Alweer?'
‘Ja, ‘t gaat vanzelf.' grinnikte hij
‘Maar nu naar huis, anders valt het zo op, je zag Martijn al kijken.'
‘Morgen is er weer een dag.'
‘Ik denk aan je, kus.'
‘Dag lieverd,' en na een dikke lange hartstochtelijke kus ging ik naar
huis.
Arend liep terug naar de keuken. Mams was aan de telefoon. Ze belde Ria
(Jans moeder), zodat die ervan wist als Jan thuis kwam. Hij zag dat
zijn broer nog net in één teug een glaasje achterover sloeg. Hij
griezelde er van. Hij was verbaasd. Drinken deden ze nooit, maar ja, er
was vanavond ook wel heel veel gebeurd. In de keuken rook het naar
Beerenburg, hij grinnikte:
‘Ik ga naar bed. Wat een dag. Ik hoop dat ik kan slapen.' Hij zag dat
Martijn een glaasje in één keer achterover sloeg. Pa zei:
‘Je hebt gelijk want morgen wachten de koeien niet, ik ben blij dat het
weer goed is kerels. Niet te veel Martijn, je drinkt nooit en dit spul
is sterk en hakt er behoorlijk in.'
Martijn stond op hield zich vast aan de tafel en grinnikte: ‘Dat merk
ik. Ik ga met je mee naar boven.'
Martijn en Arend sliepen aan de achterkant van de boerderij. Daar was
veel ruimte. Ze hadden beiden grote kamers, die van Martijn noemden ze
zelfs een balzaal. Ze hadden hun eigen badkamer en verder waren er op
die verdieping nog twee logeerkamers die echter zelden gebruikt werden.
Pa en mams sliepen beneden aan de andere kant van de boerderij. Achter
Martijn liep Arend de trap op. Martijn moest zich goed vasthouden en
steunde tegen de trapleuning.
‘Gaat het wel?'
‘Dat spul is sterk man.'
‘Kom mee naar bed.'
‘Nee eerst tandenpoetsen. Ik moet uit mijn smoel die smaak kwijt.'
Arend ondersteunde Martijn naar de badkamer en daar werden tanden
gepoetst. Arend moest grinniken toen die zijn broer in de spiegel zag.
Twee dezelfde blonde krullenkoppen, alleen keek de één wat wazig.
‘Kom mee, ik breng je naar je kamer.'
En daar gingen de beide broers. Martijn zakte op bed en liet zich vallen
en wilde onder het dekbed kruipen.
‘Eerst uitkleden man.'
‘Hoeft niet.'
‘Tuurlijk wel, je gaat toch niet in je kleren slapen.'
‘Maakt mij dat uit. Fijn dat pa zijn excuses heeft aangeboden. Wat zou
hij met vroeger bedoelen?'
‘Ik heb iets van mam gehoord, maar daar gaan we het nu niet over hebben.
Kom ik help je.'
Arend trok zijn broer de kleren uit en zag dag hij een wijde boxer
aanhad.
‘Wou je die aanhouden of ook uit.'
‘Nee laat maar aan,' en hij stopte zijn broer onder het dekbed.
Beide jongens hadden een tweepersoon bed. Daar konden ze lekker wijduit
liggen. Toen ze jonger waren kropen ze vaak 's avonds nog even bij
elkaar om de dag nog even door te nemen. Geheimen hadden ze nooit voor
elkaar. Daar was de laatste tijd niet meer zoveel van gekomen. Martijn
draaide zich om en keek Arend lodderig aan:
‘Arend, zou hij het ook met Angela hebben gedaan?'
‘Hoezo?' Arend ging op de rand van het bed zitten.
‘Ik...... eh..... zal.... eh.... je wat vertellen wat je nog niet weet.
Je weet dat Angela en ik goed met elkaar op kunnen schieten hè.'
‘Ja dat is geen geheim en dat weet iedereen. Jullie zijn net een
stelletje, maar je moet nu slapen man.'
‘Nee dit wil ik je nu vertellen. Was dat maar zo. We hebben ook wel eens
gekust en zo, maar toen ik verder wilde gaan en haar gewoon lekker
innig wilde vasthouden en zo duwde ze me van zich af en zei dat dat
niet mocht, dat was zondig. Maar ze wilde wel goede vrienden blijven.
Heel goede vrienden zelfs en ze zei ook dat ze me graag mocht en ook
dat ze van mij hield, maar dat ze dingen niet mocht moest ik tegen
niemand vertellen. Ook tegen jou niet.'
‘Ik heb geen idee, maar als je elkaar graag mag is zoenen toch heerlijk.
Het lijkt het fijnste te doen wat er is als je van iemand houdt.' zei
Arend schijnheilig.
‘Of zou ze niet van me houden en me alleen maar aan het lijntje houden.'
‘Ik denk wel dat ze gek op je is, want jullie zijn al vanaf groep acht
altijd bij elkaar.'
‘Ik weet het niet meer. Ik kan nu niet meer zo goed nadenken, ben een
beetje duizelig.'
‘Ga jij maar lekker slapen, morgen praten we wel verder, ik zal er met
niemand over hebben.'
Arend ging naar zijn slaapkamer kleedde zich uit en ging in bed liggen.
Hij lag op zijn rug met de handen onder zijn hoofd. Hij kon de slaap
niet vatten. De laatste paar dagen was er ook zo veel gebeurd, meer dan
in de afgelopen jaren. Het was net een sneeuwbaleffect. Het begon met
één voorval en het één na het ander gebeurde. Gewoon een
kettingreactie. Of een domino effect hoe je het ook maar noemde. Wat
pap en mam morgen van plan waren had hij nog geen idee maar dat er wat
zou gaan gebeuren stond als een paal boven water. Dan ook nog een TV en
pa uit de kerkenraad. Meer kon bijna niet en nu ook nog het verhaal van
Martijn. Dat baarde hem grote zorgen, Er klonk zoveel verdriet en
onmacht uit die stem van zijn broer. Wat zou hij hem graag willen
helpen. Maar hoe? Daar moest het maar eens met Jan of samen met Jans
moeder over hebben.
Bij de gedachte aan Jan bewoog het onder de lakens. Wat was dat toch een
heerlijke vent. Hij deed de rand van zijn boxer (ook een wijde) naar
beneden en nam zijn paal eens lekker in de hand. Heerlijk..... Zachtjes
trekken. En direct verspreidde zich een warme goed door zijn
lijf.....Heerlijk. Hij zag de lieve mooie donkere krullenkop van Jan
voor zich met die enorme mooie sprankelende ogen die hem verliefd
aankeken. Dat maakte hem helemaal blij. Zijn geile stemming weg
plotseling onderbroken door een hartstochtelijk huilen uit de andere
kamer. Martijn? Snel trok hij zijn broek omhoog en vloog het bed uit.
Daar lag Martijn. Zijn hoofd in zijn kussen geklemd erbarmelijk te
huilen. Zijn schouders schokten en stotend kwamen de huilkreten,
gesmoord door het kussen uit zijn mond. Door de drank waren alle remmen
los. Hij schudde hem zachtjes bij zijn schouders.
‘Martijn, ik ben hier. Wat is er.'
Martijn draaide zich naar hem om en klemde zich vast. Zijn nat betraande
gezicht voelde hij tegen zijn schouder.
‘Angela ik weet het nu zeker. Ik zie die schijnheilige smeerlap al zo
voor me met mijn Angela.'
‘Kom kerel, dat weet je niet, morgen......' verder kwam Arend niet
‘Wel, wel, wel, wel. ' en weer barstte een huilbui los.
‘Schuif is op, ik kom bij je liggen.'
Martijn schoof op en Arend kroop bij hem onder het dekbed en sloeg
broederlijk beschermend zijn arm om hem heen. Martijn kwam tegen hem
aanliggen met het hoofd op zijn borst. De tranen liepen nog steeds maar
dat deerde beiden niet.
‘Lieve, lieve broer van me wat zou ik zonder jou moeten. Fijn dat je
even bij me komt liggen.'
Terwijl hij dat zei kwam er een enorme diepe zucht en zijn lichaam werd
opeens loodzwaar. De Beerenburg deed zijn uitwerking en Martijn viel in
een diepe slaap. Daar lag Arend. Nu vlogen de gedachten helemaal door
zijn hoofd. Wat zal hij doen? Terug naar zijn kamer? Hij voelde de
warmte van het lichaam van zijn broer. Hij verschoof om wat
gemakkelijker te liggen en besloot hier te blijven. Die warmte had ook
wat geruststellends. En zo zakte hij toch nog weg.
Midden in de nacht werd Arend wakker. Hij had slaap in zijn arm, omdat
Martijn daar op lag. Martijn lag nog steeds dicht tegen hem aan en
ademde diep. Hij duwde hem iets opzij zodat hij wat makkelijke kon
liggen. Martijn ging verliggen en schoof met een been over die van hem.
Zijn pik schoof tegen zijn been. Die was keihard. Meteen was Arend
klaar wakker. Natuurlijk hadden ze elkaar tijden het trekken vaak
gezien, maar elkaar nog nooit intiem aangeraakt en hier lag opeens zijn
broer met een keiharde tegen zijn been. Onmiddellijk reageerde die van
hem ook en daar lagen twee broers met twee harde piemels vlak bij
elkaar.
Arend was opeens klaar wakker. Hij besefte dat hij hier bij Martijn lag
in zijn bed en met een snurkende broer met een stijve tegen hem aan.
Wat nu. Hij ging voorzichtig met zijn hand naar beneden en voelde de
harde van zijn broer. Dit was de eerste keer dat hij dat voelde.
Ondanks het gezamenlijke aftrekken wilde Martijn nooit elkaar aanraken
alleen tegelijkertijd trekken en naar elkaar kijken. Zijn hand ging
verder. De wijde boxer gaf hem de gelegenheid de pik te strelen.
Langzaam haalde hij hem te voorschijn. Arends hart bonkte maar de
geilheid naar zijn broer en de nieuwsgierigheid en misschien de
overmoed van die ene Beerenburger, geef het maar aan. Zijn hand omvatte
de stijve pik van Martijn. Dat was mirakel. Het was net zijn eigen pik
aan een ander lijf. Dezelfde afmeting en vorm. Hij voelde iets verder.
Dezelfde dikke zak met een paar forse ballen. Arend rilde van spanning.
Martijn ademde diep en was nog ver weg.
Arend pakte de pik van zijn broer en begon langzaam te trekken. Hij
hield zijn ademhaling goed in de gaten, Maar hij was zo geobsedeerd van
dit voorval dat hij dit ten volle moest benutten. Dit wilde hij al heel
lang, gewoon zijn broer eens aftrekken, maar Martijn wilde dat niet.
Wel samen trekken maar ieder voor zich. En nu lag dit allemaal voor het
grijpen.
Martijn ging zich iets verleggen en zodoende had Arend alle ruimte om
zijn broer eens lekker te laten genieten. Maar als hij klaarkwam zou
het wel een zootje zijn. Voorzichtig deed hij zijn eigen boxer uit en
legde die tussen hen in. Heel langzaam begon hij nu zijn broer af te
trekken. Zijn eigen pik stond ook op springen, maar dan deed er nu niet
toe. Martijn begon te kreunen en Arend hield zijn hand stil. Zou hij
wakker worden? ‘Angela, Angela,' klonk het gesmoord en daarna ging de
adem versneld verder. Martijn schoof dichter tegen hem aan.
Opeens kwam er een idee bij Arend. Hij wilde de twee lullen tegelijk
aftrekken met één hand. Die van hem en zijn broer. Voorzichtig schoof
hij naar voren zodat de beide identieke harde palen voor elkaar lagen.
Heel voorzichtig pakte hij met een hand de beide lullen. Het was
moeilijk ze tegelijk te stimuleren. Ze waren groot en dik, maar na wat
schuifelen lukte het. Steeds Martijn in de gaten houdend.
Langzaam begon hij te trekken. Heerlijk wat super geil. Dit had Jan eens
moeten zien, dacht hij en meteen kreeg hij een nog geiler gevoel door
zijn lijf. Martijn was nog ver van de wereld, zijn adem ging sneller.
Hij moet nu goed oppassen en voorzichtig zijn. Zou Martijn wakker
worden als hij klaar kwam? Maar hij was nu zo geil en de spanning was
zo groot dat er geen terug meer was. Hij voelde aan het plotseling
harder worden van Martijn dat een orgasme op komst was. Ook die van hem
zou niet meer lang uitblijven en zonder verder erbij na te denken
voelde hij zijn zaad komen. Tegelijk bij hem en Martijn. Heftige
krampen maakten dat hun beide zakken tegelijk werden geleegd. Het
kostelijke vocht van hun beiden spoot met forse gulpen in de boxer van
Arend. Die bleef doodstil liggen. Zou hij wat gemerkt hebben? Een diepe
zucht van Martijn en verder weer een rustig worden de ademhaling. Hij
mompelde: ‘Angela lieverd, Angela, ik hou van jou.' Martijn droomde
verder.
Arend bleef nog even liggen. Hij luisterde naar de ademhaling van
Martijn. Die werd steeds dieper en rustiger. Wat zou hij doen. Martijn
sliep nu rustig. Draaide zich om en ging op zijn andere zij liggen.
Arend wilde naar zijn eigen bed. Hij stopte zijn broer goed in en gaf
hem een kus op zijn krullenbol. Stapte voorzichtig uit bed en verliet
de kamer van zijn broer met een natte boxer in de hand de kamer. Naar
zijn eigen bed. De boxer rook naar zaad. Lekker dezelfde geur als die
van hemzelf. Hij vroeg zich af of Martijn echt niets in de gaten zou
hebben gehad. Ach, dat had je ook niet na een natte droom. Voldaan van
het aftrekken dat dat bij Martijn nu toch eens gelukt was en met een
glimlach naar Jan viel hij in een diepe droomloze slaap.
IJsbrand (tschrijverke@live.nl)
Dit is deel 7 van totaal 26 delen. | ||
vorig deel | toon alle delen | volgend deel |
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
IJsbrand heeft 13 verhalen op deze site. Profiel voor IJsbrand, incl. alle verhalen Email: tschrijverke@live.nl |
|
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.
Stuur dit bericht:
|
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Lesbian Stories |