ErotischeVerhalen.com: De jaarlijkse personeelsdag door Suomynona

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal niet op in. Ik geniet wel heel even van het moment dat het gebeurt, maar ga dan ook direct weer over tot de orde van de dag. Onze collega's weten ook dat we zo goed met elkaar kunnen opschieten. Die zeggen daar ook niets van, want gezien Vincent's werkzaamheden en die van mij is het erg logisch dat we vaak dingen moeten overleggen. Maar ik denk af en toe wel eens of er niet iets zou worden vermoed. Dat zou onterecht zijn overigens, want er is inderdaad niets. Immers: ik wil privé en werk immers strikt gescheiden houden, of is er misschien toch heel iets ruimte voor...? "Vooruit Hans, opstaan!" denk ik bij mezelf. Moeizaam stap ik uit bed en loop linea recta naar de badkamer. Eerst maar even douchen. Zo, de warmwaterkraan open, kan ik mooi even naar het toilet voordat ik me even douche. Mooi even naar het toilet, ja met zo'n stijve zeker! Ik kan inderdaad wel even naar het toilet, maar als ik van wat overtollig vocht af wil komen zal ik toch heel wat kunsten moeten uithalen, wil ik niet na afloop even moeten dweilen! Ik besluit om dan maar even de douche te misbruiken. Ik stap onder het warme water, heerlijk, en begin eigenlijk direct te plassen (vocht trekt vocht aan!). Nadat de spanning van m'n blaas is verdwenen ben ik ook gelijk een stuk minder geil. M'n lul staat nog wel rechtop, maar ik zie duidelijk dat hij er nu toch niet zo heel veel zin meer in heeft. Ik begin nog wat te trekken: hmmm, echt lekker is het nu niet meer. Nou ja, dan maar snel even douchen, een boterhammetje eten, rugzakje inpakken met wat etenswaar en andere dingen voor overdag en dan op weg naar Arnhem. De organisatoren van deze dag hadden namelijk bedacht dat we wel leuk met z'n allen naar het Nederlands Wijnmuseum zouden kunnen gaan, gevolgd door een bezoekje aan Burgers' Zoo en daarna wat vrije tijd, waarna we eventueel nog een hapje zouden kunnen gaan eten. Om op een eventuele dronkenschap voorbereid te zijn besluit ik om maar met de trein naar Arnhem te gaan, dus al snel zit ik in de intercity van Enschede naar Amsterdam, die na Hengelo ook al meteen propvol zit. Wie zijn al die mensen toch, denk ik bij mezelf. Waar komen ze vandaan? Waar gaan ze naar toe? Kom ik ze vanavond weer tegen? Ik zit in zo'n vierzitsbankje, vanwege de ruimte. In Hengelo is er een heel leuke jongen tegenover me komen zitten, die het bekijken meer dan waard is. Mooie bruine ogen, een beetje gespierd en gebruinde huid, stijlvol geknipte zwarte haren. En een lekker strakke spijkerbroek, die weinig te raden overlaat maar toch heel spannend is. Hij ziet dat ik hem een beetje zit aan te gapen, en laat zijn ogen even snel richting mijn kruis gaan. Ik word even vuurrood, kijk snel uit het raam en zie in de weerspiegeling dat de jongen inmiddels zijn ogen heeft gesloten en een discman tevoorschijn heeft getoverd. De draadjes van zijn oortelefoon hangen langs zijn gezicht, dat ineens nog veel mooier lijkt. Zo'n vierzitsbankje mag dan wel ruim bedoeld zijn, een bepaald lichaamsdeel van mij begint zo langzamerhand toch wel wat meer ruimte te vragen. Als de jongen dan ook nog eens op een ritme van de muziek af en toe met zijn knie mijn knie aanraakt, probeer ik me toch wat anders in het bankje te plaatsen. Tjonge, denk ik, een baantje als conducteur is toch lang niet gek als je dagelijks met zulke reizigers te maken hebt. En zo droom ik even weg, maar alsof de duivel ermee speelt komt korte tijd later de conducteur langs. Ook al een nog niet zo heel erg oude jongen, die klaarblijkelijk met de mode meeleeft. Een leuk stoppelbaardje, oorbelletje in. Doordat de rits in zijn pantalon wat stijver is dan de stof van de broek, lijkt er zich daarachter ook heel wat af te spelen. Maar ja, is dat nu vanwege een paar uitdagend geklede meiden achter ons of vanwege het mannelijke schoon dat zich hier en daar in de trein ophoudt? Ik besluit om het maar niet te vragen. De conducteur staat nu bij ons. "U moet overstappen in Deventer, meneer. Uw aansluitende trein naar Arnhem vertrekt van spoor 3, dat is tegenover het spoor waar wij straks aankomen.". "Dank je wel voor de informatie", antwoord ik beleefd. Ondertussen doet mijn jongen een verwoede poging zijn portemonnee uit zijn broekzak te halen. Uit een beweging die mij zeer bekend is leid ik af dat hij tegelijkertijd ook even zijn lul wat meer ruimte geeft. "Zou hij dan, net als ik..." gaat het door me heen. Veel tijd om erover na te denken heb ik niet, want al vrij snel wordt er in de trein omgeroepen dat we station Deventer naderen, en dat ik hier kan overstappen voor de richtingen Zwolle, Groningen, Leeuwarden, Zutphen, Arnhem, Nijmegen. Ik hoor het verder verder niet aan: hier overstappen dus. Even later rijden we station Deventer binnen en maak ik aanstalten om op te staan. Mijn jongen niet. Hij moet klaarblijkelijk verder naar het westen. Het enige wat hij doet is me even zwoel aankijken, hij geeft een geile knipoog en wrijft een paar keer ongegeneerd over de bult die in zijn kruis is ontstaan. "Shit!", denk ik bij mezelf, maar ja, ik moet eruit en moet hem dus laten gaan. In Deventer is het ook een drukte van belang. Gelukkig zie ik al snel een paar lichtbakken waarin staat aangegeven dat de sneltrein naar Roosendaal om 08.44 uur vertrekt van spoor 3. Deze trein stopt o.a. in Arnhem, lees ik verder. Wel, dan maar snel naar spoor 3. Een horde mensen voorbij: mannen, vrouwen, koffers, schreeuwende kinderen, een erg chaotische tafereel waarin je snel het overzicht kwijtraakt, zoals ik zie wanneer een oude mevrouw geëmotioneerd bij een stationsopzichter haar verhaal komt doen. Ik heb echter geen tijd om me hier verder druk om te maken, want op dit moment rijdt de sneltrein naar Roosendaal binnen. Het is zo'n dubbeldekker, waar NS een jaar of wat geleden nog een prijs mee heeft gewonnen meen ik me te herinneren. De zingende trein wordt 'ie wel genoemd, en ik moet toegeven: er komt nogal wat geluid vrij wanneer deze trein tot stilstand komt of vertrekt. Nadat vele tientallen mensen zijn uitgestapt probeer ik me een plaatsje te bemachtigen. Bovenin, dat lijkt me mooi vanwege het uitzicht. Al snel kom ik weer bij een vierzitsbankje terecht, dit keer zit er al een vrouw die klaarblijkelijk een erg interessant artikel in de Libelle leest, want ze kijkt niet eens op wanneer ik vraag of ik tegenover haar mag gaan zitten. Dus ik ga maar zitten. Hè, jammer, doordat de ramen bovenin de dubbeldekker niet recht zijn is het beeld wat ik van de buitenwereld nu toch wat vertekend; er lijkt zich wel een soort lachspiegeleffect voor te doen. Al vrij snel vertrekken we weer, en omdat de vrouw tegenover mij alleen maar aandacht heeft voor de Libelle, besluit ik even van de gelegenheid gebruik te maken en mijn ogen dicht te doen. Al vrij snel dwalen m'n gedachten weer af naar die jongen van zojuist. Wat is het toch, het gevoel dat me bekruipt wanneer ik bij een leuke jongen zit? Wat zou er gebeurt zijn als... Maar veel verder kom ik niet want door de zachtschommelende bewegingen van de trein dommel ik al snel weg. Een half uurtje later kijk ik eens op. De vrouw zit nog steeds tegenover me, maar nu met een Story. En het is ondertussen ook weer wat drukker geworden. Gelukkig wordt er omgeroepen dat we station Arnhem naderen zodat ik eindelijk weer even mijn benen kan strekken. Wat een mensenmassa als we uitstappen. Maar even opletten waar de borden richting de uitgang staan, oh daarzo! In een slakkengang begeef ik me naar de uitgang en komt uiteindelijk waar ik moet zijn: het stationsplein, waar ik als een van de laatsten van mijn collega's arriveer. "Hèhè, we dachten al, die komt nooit meer" zegt Paul nogal plagerig. In één opzicht heeft hij voor vanochtend gelijk, maar dat weet hij niet. Mijn treinverhaal houd ik maar mooi voor me. Al vrij snel staat Vincent bij me, en we hebben het al gauw over een paar leuke dingen. Zijn nieuwste euro-aanwinsten, die interessante aflevering van Walking wit Dinosaurs en de technieken die gebruikt zijn om dergelijke opnames te maken. Tegen half tien zijn we compleet en begeven we ons richting bus. "Jullie willen vast wel naast elkaar zitten, niet?" vraagt Sjors, een van onze programmeurs. Een beetje verbaasd kijken we hem aan. Natuurlijk willen we dat wel, maar hoezo? Door zulke vragen raak ik direct wat geprikkeld, maar ik besluit om er niet op te reageren. Gelukkig heeft Vincent niet in de gaten dat er misschien wel iets wordt gesuggereerd. Al snel zitten we in de bus en begeven we ons richting het Wijnmuseum. Er is voor ons zo'n oude stadsbus gecharterd, en omdat we maar een klein eindje hoeven te rijden maakt het niet uit dat we even op elkaar gepropt staan. Vincent zit stijf tegen me aan, realiseer ik me ineens. Zijn rechterbeen stevig tegen mijn linkerbeen aangedrukt, en ook onze armen maken stevig contact met elkaar. Ik geniet er best wel van, maar doe toch ook verwoede pogingen om dat niet te laten blijken. Erg goed slaag ik daar klaarblijkelijk niet in, want Vincent zegt al snel, heel zachtjes zodat alleen ik het kan horen, "Lekker knus hè?". Ik kijk hem een beetje verbaasd aan en zeg dan "Ja, best wel". Dit spelletje wil ik dan toch wel even meespelen, wie weet waar het toe leidt... Maar Vincent zegt verder niets en al snel komen we aan bij het museum en is het tijd om uit te stappen. Nou ja, misschien haal ik me ook wel veel te veel in m'n hoofd en was het ook heel onschuldig bedoeld. Eenmaal in het museum worden we in twee groepen verdeeld, zodat iedereen wat kan meekrijgen van de informatie die wordt gegeven. Vincent en ik komen natuurlijk wel in dezelfde groep te zitten, daar zorgen we allebei wel voor. En daar begint de rondleiding. Er wordt van alles verteld over het proces van druif tot wijn, maar eerlijk gezegd ontgaat me een belangrijk deel van het verhaal. Ik ben helemaal geen wijndrinker, en vind de informatie daardoor ook niet echt interessant. Klaarblijkelijk denkt Vincent er ongeveer hetzelfde over, want hij trekt al vrij snel aan m'n T-shirt-mouw en zegt en met een gezicht zoals alleen hij dat kan trekken "Interessant hè?". We schieten allebei enorm in de lach, maar klaarblijkelijk vind onze informatieverstrekker het allemaal wat minder grappig. "Sorry" roepen Vincent en ik samen, en al snel is het incident weer vergeten. We zorgen er nu echter wel voor om wat achteraan te lopen om niet steeds weer opnieuw de aandacht op ons gericht te krijgen. Uiteindelijk komen we in een grote, schemerige, koude en vochtige wijnkelder terecht. Als je goed kijkt, zie je in de houten stellingen gekrast dat Harm Monique hier in 1992 heeft gezoend, en dat verderop aan het licht trad dat Michel in 1987 een oogje op Saskia had. Maar dan... Vincent sleurt me zowat achter zich aan, op weg naar een donker achterafhoekje. "Kijk hier eens", fluistert hij. Goed, ik kijk. "Michael loves to cum in Peter" staat er in de muur gekrast. Ja, inderdaad een niet alledaagse tekst denk ik bij mezelf. "Wat denk je", vraagt Vincent, "zouden die twee het hier met elkaar hebben gedaan?". "Goh, weet ik veel", grijns ik, "als ze elkaar hier werkelijk hebben gepijpt en geneukt, dan hebben ze wel kou geleden". Vincent kijkt me ineens ontzettend geil aan. "Dat lijkt me ook wel wat, verborgen in zo'n diepe wijnkelder enorm klaarkomen." "Wat, hier?", vraag ik direct. "Ja, waarom niet?", is de wedervraag. Tja, waarom niet eigenlijk? "Omdat het hier wel zo'n beetje de meest onromantische plek op aarde is, met al die vochtige muren, de muffe lucht en het uiterste zwakke licht. En omdat", voeg ik er ineens heel brutaal aan toe, "ik goed wil kunnen zien hoe jij geniet als je aan het spuiten bent!". Wow, die zit, want hoewel ik door de schemering bijna geen kleuren kan onderscheiden merk ik dat Vincent nu toch wel begint te kleuren. Maar ik merk ook dat ik dit misschien toch beter niet had kunnen zeggen, want hij blijft nu wel heel erg stil. "Sorry jongen, dat had ik niet moeten zeggen, het spijt me", verontschuldig ik me direct. Shit Hans, waarom zeg je dat dan ook denk ik bij mezelf. Zodadelijk verlies je de geweldige band die met hem hebt en zie dan maar weer eens terug te krijgen. Na enige aarzeling zegt Vincent tenslotte heel timide "Geeft niet, laten we naar de anderen gaan.". Dat lijkt me een goed idee en even laten hebben we onze aansluiting bij de groep weer gevonden. Jeroen vraagt nog even plagerig "Was het lekker?', maar ik druk de lolligheid van z'n opmerking meteen de kop in door "Ach, hou je mond" te zeggen, op zo'n manier dat direct duidelijk is dat ik over dit onderwerp niet wil worden overhoord. De rest van de rondleiding maak ik eigenlijk niet echt bewust mee. Kut, ik voel me rot en wil eigenlijk zo snel mogelijk het museum uit. Je zult het zien Hans, die leuke vriendschap die zich tussen jullie twee ontwikkelde is nu natuurlijk om zeep geholpen. Daar lijkt het tenminste wel op, want Vincent loopt nu niet meer bij me, maar bij een paar collega's. Gelukkig eindigt de rondleiding op een gegeven moment en gaan we wandelend even vanaf het museum naar een grand café-achtige tent, om even een bak koffie te drinken. Maar ik wil graag naast Vincent wandelen, maar klaarblijkelijk heft hij daar geen behoefte meer aan. Hans, doe iets voordat dit helemaal uit de klauwen gaat lopen denk ik bij mezelf. Ik loop op een gegeven moment toch even naar Vincent toe. "Vincent, het spijt me heel erg wat ik daarstraks heb geïnsinueerd. Ik bedoelde het niet zo. Wil je mijn excuses aanvaarden?", vraag ik zenuwachtig, bang voor een negatief antwoord. Vincent kijkt niet op of om, maar dan, ineens... "Hans, jij hoeft je niet te verontschuldigen. Ik zat je de hele ochtend al te stangen, tot daar in het achterafhoekje in het museum. Het is zo dat...". "Sssst", zeg ik kalmerend (en inwendig opgelucht), "Maak je niet druk, ik begrijp het wel. Ik moet er gewoon rekening mee houden dat we niet hetzelfde zijn. ". Volgens mij zag ik Vincent toen even heel pijnlijk kijken, maar hij zei al snel "Zand erover, even goede vrienden. En als ik zit te stangen, mag jij dat net zo goed!". En met z'n ondeugende kop keek 'ie me aan alsof hij nu weer iets wilde insinueren. "Kom op, koffie!", roep ik hem toe en na enkele minuten flink te hebben doorgelopen bereiken we het grand café ne doen we ons tegoed aan twee heerlijke koppen capuccino. Ik blij dat alles met een sisser is afgelopen, Vincent ook blij, maar mij nog steeds met enkele vragen achterlatend. Na een half uur is het tijd om te gaan en tevens tijd om een bezoek te brengen aan de trots van Antoon van Hooff: Burgers' Zoo. Gelukkig waren we allemaal al voorzien van een entreekaartje, dus we kunnen zo naar binnen om kennis te maken met de pinguins, die je dan als eerste rechts ziet zitten. Er is vanaf nu geen vast programma meer, de afspraak is echter dat degene die mee willen gaan uit eten om zes uur voor de ingang van de dierentuin staan. "Ga jij mee?", vraagt Vincent. "Ik weet het nog niet, hangt af van wie er allemaal meegaan", is mijn antwoord. "En jij?" "Ik weet het nog niet, hangt af van wie er allemaal meegaan", is zijn antwoord. Hij kijkt me even aan en dan beginnen we allebei enorm te lachen. "Oh Vincent, jij bent me toch ook een fraai portret", schater ik. Het blijkt dat Vincent net als ik al vaker in Burgers' Zoo is geweest. We besluiten dan ook om samen even naar de Ocean te gaan en daarna een wandeling te maken buiten het park. Wat een pracht, die Ocean. Miljoenen en miljoenen liters water in enorme aquariums waar je de meest vreemdsoortige waterdieren kunt zien, maar natuurlijk het meest vissen tegenkomt. Al tamelijk snel staan we bij de zes meter hoge glaswand die in de Gouden Gids reclame in een angstvallig hoog tempo begint te barsten en versplinteren. Maar goed dat dat in het echt niet kan gebeuren, want er zwemmen inderdaad haaien achter het glas. Hoewel alles geweldig mooi is om te zien vanwege de kleurenpracht, staan we toch na een uur weer buiten, want dan heb je het echt wel gezien. We nemen nog even wat te drinken en lopen dan richting uitgang, en komen verder ook geen collega's meer tegen. "Waar is iedereen?", vraag ik. "Ach, wat maakt dat uit, we hebben elkaar en dat is genoeg!", is Vincent's antwoord. Ik kijk hem scheef vanuit een ooghoek aan en denk bij mezelf 'Jongen, hier gaat iets gebeuren, let maar op'. Na enkele minuten staan we buiten het park. "En nu?", vraag ik. "Weet ik veel, zegt Vincent, "zullen we gewoon een stuk die kant op lopen en kijken waar we uitkomen?". "Mij best", zeg ik en even later lopen we langs de Schelmseweg. Een eind verder lijkt de dierentuin over te gaan in een bosgebied en verlaten we de weg. Ah, heerlijk. Een lekker septemberzonnetje, mooie natuur, Vincent bij me, deze middag kan niet meer stuk. Ik kijk naar Vincent en zie dat hij ook geniet. "Lust je wat te drinken?', vraag ik hem, terwijl ik twee pakjes sinaasappelsap uit mijn rugtasje haal. "Lekker", zegt Vincent, "laten we daar dan even gaan zitten.". Hij wijst naar een plekje, nog wat dieper het bos in. We lopen er naar toe, speuren nog even naar enig kruipend ongedierte op de bosbodem dat er gelukkig niet blijkt te zijn en gaan dan zitten. "Äh, wat heerlijk, dit is pas leven", zeg ik, terwijl ik me loom achterover laat vallen, in de bladeren en de warme septemberzon. "Wat je zegt", zegt Vincent, en hij komt naast me liggen. Shit, er beginnen weer allerlei gedachten door m'n hoofd te spelen. Zou er nu wat kunnen gebeuren? Wil ik dat wel? Moet ik werk en privé niet gescheiden houden? Ja, er kan nu wat gebeuren, ik wil zelfs wel graag dat er wat gebeurt en werk en privé gescheiden? Bullshit voor vanmiddag, besluit ik. Ik kijk naast me en zie dat Vincent met z'n ogen dicht ligt. Daardoor voel ik me haast genoodzaakt om zijn kruis eens aan een nadere inspectie te onderwerpen, en ik kijk dan ook verlekkerd naar die bobbel die zo goed is ingepakt in een spijkerbroek met daaronder... Ja wat zou hij eronder dragen? Een boxershort, een onderbroek, een tanga, helemaal niets? Nee, dat laatste zal wel niet, denk ik. Daar lijkt hij me geen type voor. Als hij iets op mij lijkt, dan zal hij toch gewoon een simpele onderbroek aan hebben. Geen overdreven gedoe, gewoon iets simpel en doeltreffends. Ik merk dat al die mijmeringen hun uitwerking op mijn lul ook niet missen, die begint ondertussen aardig te knellen. Ineens kijkt Vincent schuin omhoog en zegt: "Ga je lekker?". Shit, ik voel me ongelooflijk betrapt maar wil dat eigenlijk niet toegeven. "Heel lekker", antwoord ik terug, druk proberend een rode kop te vermijden. "Kijk al het moois er niet af jongen, want dan zit m'n vrouw vanavond zonder!". "Ach, jij hebt zoveel fraais, dat kan ze best met enkelen delen zonder dat ze het in de gaten heeft", fluister ik zachtjes, maar kennelijk niet zacht genoeg want Vincent fluistert "Zou je denken?". "Ja, ik denk het wel", zeg ik, me ondertussen al weer afvragend of achter zijn vraag toch niet een verkapte wens zit om... "Misschien heb je gelijk", zegt hij, "maar ja, hoe kom je daarachter. Weet jij een manier?" Ik heb het haast niet meer door al die insinuaties van Vincent, en besluit om de gok maar te wagen. En als het niet lukt kan ik het er altijd nog op gooien dat ik hem zit te stangen. "Vincent, heb jij zin in waar ik ook zin in heb?", vraag ik. "Als je bedoelt iets te drinken, ja daar heb ik nog wel zin in." "Nee, dat bedoel ik dus niet! Ik bedoel..." "... dat je zin hebt om eens lekker klaar te komen, hier in dit heerlijke septemberzonnetje!". Aaaahhh!!! Een schot in open doel, maar hij heeft helemaal gelijk! "Ja, eigenlijk bedoel ik dat wel", antwoord ik een beetje schuchter. "Jongen, daar heb ik de hele dag al zin, dat merkte je vanmorgen toch al? Zullen we samen even trekken?" Nu sta, of beter gezegd lig ìk weer met de mond vol tanden. "Ik, ik weet niet... wil je dat wel? Ik bedoel... jij bent toch hetero?" Ik weet even niet wat ik met de situatie aanmoet. Ik vind het reuze spannend, want ik heb een stijve van hier tot ginder. En als ik nu naar Vincent's kruis kijk, dan lijkt zijn bobbel ook ineens een stuk groter geworden. Maar toch ben ik wel wat bang. "Ja, tot nu toe ga ik er van uit dat ik hetero ben. Maar hetero of homo ben je tussen je oren, in je kruis ben je vooral man en volgens mij willen alle mannen hetzelfde: elke dag minstens een keer je ballen leegspuiten. En ik vind dat ik nu vooral man ben en daar wat mee wil doen. Nou, doe je mee of me ik me even discreet terugtrekken?", vraagt hij plagerig. Shit, wat een situatie. "Nou, dan doe ik denk ik toch maar mee. Als je het zo stelt", zeg ik. "Gelukkig, ik dacht al...", zegt Vincent. Ik vraag me af waarom hij in dat soort zaken kennelijk veel vrijer is dan ik. Ik weet het niet, maar ik vind het wel heel erg aangenaam dat het zo is, dat hij het initiatief neemt. Vincent kijkt even scherp rond, op zoek naar mensen die eventueel aan de op handen zijnde situatie aanstoot zouden kunnen nemen. Maar de kust lijkt veilig. "Help je even mijn broek te openen, alles knelt opeens een beetje!", zegt Vincent quasi-hulpeloos. "Weet je het echt zeker?", vraag ik. "Man, lul niet. Ben jij nou een vriend of niet? Vrienden helpen elkaar wel eens, toch? En ik wil dat je me nu even helpt!" Ja, dan zit er niets anders meer op dan er voor de volle, maar dan ook echt voor de volle 100% voor te gaan. Dus ik buig me voorover richting Vincent's kruis en probeer de knoop los te doen. Verrek, hij heeft zo'n stijve dat het echt knelt! Ik wrijf een paar keer stevig over zijn bult en door een zachte, warme kreun merk ik dat hij dat lekker vindt. Dan: poef, de knoop springt plotseling door het knoopsgat, en door de ruimte die nu ontstaat vang ik al een heel kleine glimp op van zijn lul, die inmiddels het elastiek van zijn onderbroek is gepasseerd. Voorzichtig open ik nu zijn gulp. Ook dat gaat wat moeizaam door de spanning, maar het lukt uiteindelijk toch. En dan... en dan heb ik uiteindelijk het uitzicht op datgene wat ik al zo lang had willen zien: de stijve pik van Vincent, al is 'ie nog voor het grootste deel bedekt door de stof van zijn onderbroek. En ik zie dat die al een vochtige plek in het ondergoed heeft achtergelaten. Ik ga er even heel dicht met m'n gezicht bij zitten en snuif de zilte geur van zijn lul op. Ahhh, wat is dat toch lekker. Het is bijna alsof ik in trance raak; onwillekeurig open ik mijn mond, duw mijn tong naar voren en strijk een keer langs de bovenkant van Vincent's eikel, die al helemaal glimt van het voorvocht. "Hmmm, wat lekker", kreunt Vincent. Hij heeft z'n ogen dicht en rilt een keer; weet hij wel wat ik aan het doen ben? Snel stop ik en doe een poging om zijn spijkerbroek naar beneden te trekken. Omdat het allemaal toch een beetje strak gaat, helpt Vincent een handje. Zijn broek moet helemaal uit, besluit ik, dus ik begin eerst maar eens zijn schoenen uit te trekken. "Wat doe je?", vraagt Vincent. "Ik probeer je benen wat meer bewegingsvrijheid te geven", antwoord ik. "Kom eens hier, dan zal ik je lul eens wat meer bewegingsvrijheid geven!", lacht hij. Oh ja, helemaal niet meer aan gedacht: ik heb alles nog aan, terwijl mijn pik zo'n beetje op springen staat. Maar Vincent's hand is snel bij mijn broek en slagvaardig opent hij de knoop en mijn gulp. Hoewel openen... door de druk glijdt mijn rits vanzelf open en al snel voel ik Vincent's hand in mijn onderbroek verdwijnen, om even later mijn kloppende paal stevig te omklemmen. Oooeeemmmff wat heerlijk! Eindelijk weer eens een andere hand dan de mijne om mijn apparaat te bespelen. Ondertussen lukt het mij om Vincent's spijkerbroek uit te krijgen en ik geniet enorm van de aanblik die ik vervolgens te zien krijg: zijn heerlijke lange lul die toch zeker voor de helft al boven zijn onderbroek (inderdaad een gewone!) uitkomt. En als ik mijn ogen heel iets naar beneden laat afglijden, zie ik dat de rest ook zeer de moeite waard moet zijn. Maar goed, om te controleren of dat echt zo is haak ik bij z'n beide dijen achter het elastiek van z'n ondergoed en trek in één keer alles naar beneden. Waauuww heeej, dat ziet er geil uit! Een lekkere pik, niet te lang maar ook zeker niet te kort met daaronder een heerlijke zak met zo te zien twee prachtige zware ballen. En dat alles gehuld in een lekkere bos schaamhaar. Ik moet echt moeite doen om er niet meteen als een hongere wolf op aan te vallen. Terwijl ik nog even druk aan het genieten ben van al het moois dat ik zie merk ik dat Vincent ondertussen mijn broek en slip naar beneden heeft afgekregen en een beetje aan m'n lul zit te rommelen. "Kom op joh, trekken", hijg ik hem toe. "Ja, lekker", hijgt hij terug, en met met flinke halen begint hij aan m'n lul te sjorren. Eerst nog een beetje voorzichtig, maar al snel merkt hij dat ik een hoger tempo wel aankan zonder direct klaar te komen, dus hij verhoogt het tempo enigzins. Ondertussen pak ik Vincent's lul vast. Tjonge, alleen al het vastpakken geeft me een enorme kick en ik merk dat er een zware druppel voorvocht uit mijn eikelspleetje ontsnapt. Zijn lul voelt zacht, maar tegelijkertijd ook heel stevig. Mooi gevormd, je kunt enkele aderen zien. Precies zoals het door de natuur bedoeld is, denk ik. Even trek ik aan zijn pik, maar al snel besluit ik om Vincent eens een keer echt te verwennen. Ik buig me wat voorover, trek zijn voorhuid naar achteren en laat zijn paal langzaam in mijn mond verdwijnen. Het is net alsof Vincent schrikt, want hij slaakt ineens een opgewonden kreet. "Aaaahhh! Oh Hans, ga door, dit is zo ontzettend geil en lekker! Zuig aan m'n lul, maak me klaar!", kreunt hij, en ik ben beslist van plan om aan die innige wens te voldoen, maar niet direct. Zachtjes draai ik met mijn tong om zijn eikelrand. Uit eigen ervaring weet ik dat dat enorm lekker is en ik wil met Vincent graag deze ervaring delen. En hoewel het bijna onmogelijk is, wordt zijn eikel nog iets dikker en begint zijn voorvocht langzaam maar zeker uit zijn spleetje te stromen. Jezus, wat is dit enorm geil! Ik merk dat ikzelf ook steeds geiler begin te worden en neukbewegingen wil gaan maken. "Rustig, Hans, rustig. Geniet ervan, spuit je niet direct leeg, daarvoor is dit veel te lekker", hijgt Vincent en hij heeft gelijk. Daarvoor is het echt veel te lekker. Ik wil niet binnen vijf minuten komen, ik wil uren met hem en van elkaar genieten. "Jeetje Vincent, pijp me. Dat lijkt me zo goddelijk geil, mijn lul te laten verdrinken in jouw mond", kreun ik. Met een rood aangelopen en gelukkig gezicht kijkt Vincent me aan. "Ik heb geen ervaring, dus ik weet niet of ik het goed doe, maar ik doe m'n best", zegt hij. "Ach jongen, je kunt haast niets verkeerd doen, zolang je maar niet met je tanden over mijn eikel schraapt", steun ik en dan... heel even voel ik helemaal niets meer in m'n lul maar dan komt het dubbel en dwars terug. Het is net alsof m'n pik in een of ander hemels paradijs is terechtgekomen, zo intens is het gevoel nu. Vincent begint stevig aan m'n worst te sabbelen, en wil beginnen te zuigen. "Vincent, stop alsjeblieft even", hijg ik, "je moet me even laten bijkomen. Ik geniet zo ontzettend dat ik haast niets meer hoef te doen om klaar te komen, en dat wil ik nog niet!" "Hè, net nu het lekker begint te worden", klaagt Vincent, "maar kom eens hier bij me liggen!". Dat doe ik, en voordat ik het in de gaten heb knoopt Vincent m'n overhemd los en trekt hem snel uit, evenals het T-shirtje dat ik daaronder draag. En in een oogwenk heeft hij ook de rest van z'n kleren uit en liggen we poedelnaakt naast elkaar met twee enorme druipende pikken. Hij gaat weer snel naast me liggen, op z'n zij. "Weet je Hans", fluistert hij, "dit heb ik nu altijd al eens willen uitproberen. Ervaren hoe het is om met een man seks te hebben.". "En bevalt het een beetje?", vraag ik. "Of het bevalt, of het bevalt", zegt hij gekscherend, "man, wat ik tot nu met jou beleef is fijner dan ik ooit heb durven geloven. Maar ik wil meer!". "Je wilt meer", zeg ik. "Ja, ik wil je zoenen, gezoend worden, je liefkozen, geliefkoosd worden, neuken, klaarkomen, alles!", roept hij blij. "Maar Vincent, je bent getrouwd, hebt een vrouw en kinderen; ik ben je collega en niet je minnaar!", zeg ik een beetje ongerust. "Ik wil niet dat je later door een of ander dom incident in de problemen komt, en dat wil ik zelf ook niet", zeg ik er ferm achteraan. Eigenlijk zal me dat laatste een rotzorg zijn, dat zie ik dan wel weer, maar ik wil hem niet in de problemen brengen. "Ach", zegt Vincent, "dat zal allemaal wel niet zo'n vaart lopen. Gewoon even lekker genieten van elkaar en met elkaar, meer niet!". "Weet je het echt heel zeker?" "Man, er zijn maar weinig dingen die je zeker weet. Een ervan is dat je zeker een keer dood gaat. Maar op dit moment weet ik heel zeker dat ik dit met je wil doen!" Ik kijk Vincent even dolgelukkig aan. Mijn lieve collega en vriend Vincent, hij wil mij en niets anders dan mij. Wil ik hem? Ja, niets anders dan eigenlijk, en op dit moment helemaal. Fantastisch! Ik buig m'n gezicht zachtjes naar het zijne en alsof het allemaal vanzelf gaat opent Vincent z'n mond en leidt zijn gezicht naar het mijne en kussen we elkaar. Maar al snel zitten we te tongzoenen, niet zomaar een beetje slappe hap, maar echt stevig. "Aauw!", roept Vincent, "wat prik jij!". Ik heb me vanochtend inderdaad niet geschoren en heb dus een mini-stekelbaardje, maar ik ben dat geprik wel gewend. "Oh ja", grijns ik, "als je voor het eerst heftig zoent met een man, dan merk je dat goed na afloop. Dan is het net alsof je lippen uit elkaar springen, omdat die zo goed gescrubd zijn, daar kan geen enkele schoonheidsspecialist tegenop!'. Vincent schiet in de lach, buigt zich weer voorover en even later tongen we naar hartelust. Maar wat voel ik nu. Die geile donder, hij is ook al weer bezig om me af te trekken! "Hmmm", kreun ik. Ik geniet voor de volle 100% en pak ook zijn lul weer vast. Jeetje, die is ondertussen echt kletsnat van het voorvocht. Nou ja, lekker geil en bovendien glijdt zijn voorhuid dan wat gemakkelijker over zijn eikel bij het trekken. Maar eigenlijk wil ik zijn voorvocht gewoon proeven, dus ik draai me om, om me in een standje 69-positie weer naast hem te vlijen. Ik heb m'n mond nog niet open of Vincent duwt zijn lul al naar binnen en begint heel voorzichtig neukbewegingen te maken. Tegelijkertijd voel ik mijn lul weer verdwijnen in zijn warme en vochtige mond. Ook ik wil beginnen met neukbewegingen maken, maar ik hou me in om niet direct te gaan spuiten. Rustig maar stevig glijdt Vincent's pik in en uit m'n mond. Mijn God, wat is dit heerlijk, maar het kan nog beter! Heel voorzichtig pak ik zijn zak en ga die heel zachtjes masseren. Heel zachtjes, op zo'n manier dat het absoluut geen pijn doet maar zijn ballen toch ook geen minuut rust hebben. En dat heeft effect, want van heel rustig te bewegen gaat zijn heupbewegingen nu toch over in een hoger tempo, in een poging om een lading zaad te verdrijven. Meteen laat ik Vincent's lul uit m'n mond glijden, nog maar even wachten met klaarkomen jongen! Ik verleg me iets zodat mijn gezicht nu nog wat beter bij Vincent's lul uitkomt, pak zijn lul vast, trek er zachtjes aan en begin zijn zak te likken. Dat is heerlijk als je tegen een orgasme aanzit maar eigenlijk nog niet wilt komen. Speels laat ik af en toe een bal m'n mond in draaien. Heerlijk, maar verhip wat voel ik nu? Het lijkt wel of.... Aaaahhh...Vincent steekt een vinger in m'n kont en gaat daarmee op en neer, zodat het net is als hij me een beetje neukt. En oemff, nog een vinger erbij. Vincent bewerkt me nu van voren en achteren. Jongens, ik hou dit niet lang meer vol, echt niet!!! Ik voel langzaam maar zeker die bekende tinteling opkomen en weet zeker dat als Vincent nu niet snel ophoudt er geen houden meer aan zal zijn. 'Maar wat jij kunt kan ik ook', denk ik en direct duw ik een en even later twee vingers in zijn gat. Ik begon hem opnieuw te pijpen, maar nu heel stevig en masseer ondertussen zachtjes zijn ballen. Direct begint Vincent heftig te rijden, volgens mij met maar één doel: klaarkomen! Hij begint enorm te zweten, maakt hijgende en kreundende geluiden en zijn ballen trekken zich iets terug. En dan... "Oh ja, jaa, jaaa... Ik kòòmmm!!!", kreunt Vincent. Ik voel hoe zijn pik zich begint te verdikken en hoe het zaad nu snel door zijn lul naar boven stroomt, nee zelfs spuit! Heel snel probeer ik mijn mond weer om zijn lul te krijgen om in elk geval iets van die witte room van hem te proeven, maar ik ben al te laat voor de eerste twee scheuten, die met grote kracht uit zijn lul spuiten en me midden in mijn gezicht raken. "Aaaahh!!!.....Oeoeoehh!!!.....Ooooohhh!!!...", hijgt Vincent, terwijl hij maar door blijft spuiten. Wat is dit ongelooflijk geil, te zien hoe zijn gezicht is verkrampt van intens genot en ook nog eens te proeven hoe het meest intieme dat hij te bieden smaakt. Het gutsen van zaad wordt echter allengs minder helaas, en na een tijdje is het helemaal voorbij. Heerlijk, te meer omdat een deel van die plakkerige zooi nu over mijn gezicht druipt en ik mijn tong maar hoef uit te steken om er wat van op te vangen! Doordat de tintelingen in mijn zak steeds heftiger worden merk ik al heel snel dat ook ik het niet meer tegen kan houden en "Oh nee, ja!, JA!!!... AAAAHHH!!!!", schreeuw ik uit. Allejezus, wat lig ik hier te lozen! "AAAAAHHH!!!...OOOOOHHH!!!!.... Toe zuig, zuig harder!!!", brul ik. En Vincent doet z'n uiterste best om niets van deze kostelijke drank verloren te laten gaan. Hij trekt als een bezetene aan mijn pik, en zuigt er tegelijkertijd als een idoot aan. Na acht, negen schoten ben ik het overgrote deel van mijn lading wel kwijt, maar nog steeds ben ik niet uitgespoten. Ik kom nog steeds, zij het dat de kracht waarmee ik mijn sperma de vrijheid geef nu toch snel minder wordt. Allemachtig, wat klaarkomen. Dat is toch wel verrekte lang geleden dat iemand me zo heeft weten op te hitsen! Ik kijk met een gelukzalige glimlach naar Vincent, die eruit ziet alsof hij het bovenste deel van zijn lijf aan het insmeren is met zonnebrandcrême. Overal liggen de plassen zaad van mij, als ultieme geschenk van mij aan Vincent. "En jij bent hetero?", vraag ik lachend, een handdoek uit mijn rugtas pakkend om de ergste smurrie eens even van mijn gezicht te vegen. "Ehmm..., ik dacht altijd van wel, maar misschien toch wel wat minder dan ik altijd gedacht had", antwoord Vincent, die me vragend aankijkt of ik niet toevallig nog een handdoek ter beschikking heb. Die heb ik echter niet, maar de handdoek die ik gebruikt heb bevat nog genoeg droge plekken om ook voor hem nog even van nut te kunnen zijn. Maar eerst ruik ik nog een keer aan de handdoek, ik wil de zwoele geur van Vincent's zaad nog één keer goed in me opnemen, want wie weet wanneer ik weer zoiets geils met hem beleef. Terwijl Vincent zich een beetje afdroogt stort ik me nog een keer vol overgave op zijn nog steeds niet slappe pik. "Oh stop, STOP!", kermt Vincent, "ik kan niet meer, dit gevoel is te heftig!!!". "Dus jij hebt daar ook last van?", vraag ik proestend van de lach, "dat je eikel overgevoelig is nadat je bent klaargekomen?". "Hou op", kreunt hij, "na zo'n ultieme spuitpartij moet alles eerst weer een beetje tot rust komen, anders knalt m'n eikel uit elkaar, lijkt het wel!" "Hhhmmmm...", zucht ik, en ik ga nog even tegen Vincent aanliggen. Ik geef hem een zoen op zijn neus en kijk hem nog eens gelukkig aan. "Oh Vincent, wat was dit ontzettend lekker, en wat heb ik hier naar verlangd", fluister ik. "Anders ik wel", is zijn antwoord, "bedankt dat je die ervaring met mij hebt willen delen. Het was heerlijk en zeker voor herhaling vatbaar!". "Meen je dat?" "En of ik dat meen, maar vandaag niet meer want we hebben nog een etentje met de rest van de ploeg voor de boeg!". Oh Shit! Hoe laat is het? Half zes, net op tijd om snel onze kleren weer aan te trekken. Hè, ik plak nog wel een beetje door Vincent's zaad, maar ach, wat zou dat. Dat is de ervaring van vanmiddag wel waard. Ook Vincent merkt dat sperma een heel aardig lijmmiddel is, gezien sommige haartje op zijn armen die met gel behandeld lijken te zijn. Snel lopen we terug naar de uitgang van Burgers' Zoo, waar de meeste collega's zich ondertussen ook al hebben verzameld. "Zo heren, een mooie middag gehad?", vraagt Sjors. "Ja hoor, echt genoten!", roep ik hem toe, maar in welk opzicht, dat houden Vincent en ik voorlopig nog maar even geheim. Dat wij vandaag in elk geval veel meer met elkaar hebben gedeeld dan menige collega's doen staat in elk geval wel vast, en het is iets waar ik met veel plezier aan terugdenk!

De jaarlijkse personeelsdag (mm:een-op-een, 7343 words)
Auteur: Suomynona	Toegevoegd: Oct 08 2002	Kijkers/Lezers: 6647/5039 [76%]	Waardering (verhaal): 7.00 (1 stem)
Het is weer tijd voor het jaarlijkse personeelsuitje. Gezellig, maar wel heel gewoon. Of gebeurt er dit jaar voor het eerst toch iets bijzonders?