ErotischeVerhalen.com: Het begon met Halloween door Demon & Co. [deel 2]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal vingertoppen. Soms strijk ik ruw over je huid, voel je de druk van mijn vingers. Ik spring, dans met mijn vingertoppen, en wrijf met vlakke hand de warmte van mijn vingers over in jouw lichaam. Onze tongen draaien langzaam, loom om elkaar, de aandacht is niet meer daar. Ik wil je herontdekken, en verken je lichaam waar ik het in deze kamer nog niet kende. Ik streel je benen, je voeten, je enkels. Je laat me begaan. Als ik mijn lippen van de jouwe losmaak, en langzaam onder de lakens verdwijn, hoor ik hoe je ademhaling, zacht en bijna onhoorbaar, zich versnelt. Mijn haren strijken over je borst, laten je licht huiveren. Ik kus je, met vele kleine kusjes. Je hals, je borst. Je navel. Je zij. Je heupen. Je voelt de greep van mijn handen net boven je knieën. Een soort massage van je bovenbenen. Mijn duimen duwen zich in je huid, en je voelt hoe ze zich langzaam een weg banen langs de binnenkant van je dijen. De druk blijft, terwijl mijn duimen rondjes draaien, en mijn andere vingers zacht strijkend je bovenbenen strelen. Je hoopt, verwacht, denkt, dat ik het zal doen. Dat ik mijn lippen verder zal laten glijden. Dat ik je verder zal likken. Dat ik na je heupen door zal gaan, verder naar beneden. Je stelt je voor wat er allemaal kan gebeuren. En je hebt zin. In mij. In seks. In geil zijn. En waar je al hard was, word je nog harder. Ik plaag je. Ik wacht. Ik stel het uit, speel met mijn tong over je heupen, je schaambeen. Ik lik je bovenbenen, raak net even je ballen. Maar je lid blijft onaangeroerd. Ik moet er even van genieten, leg mijn wang tegen die stijve paal. Je bent al nat, een druppel vocht komt terecht op mijn gezicht. Je kreunt zacht, draait je heupen naar me toe. En ik geef toe. Met mijn duim en vingers op je ballen, mijn andere hand aan de onderzijde van je pik pijp ik je. Op het moment dat ik mijn lippen om dat harde sluit, zucht je diep. Ik lik je eikel en zuig je lul diep naar binnen. Langzaam en ver. En ik pijp je, je voelt hoe mijn lippen en vingers je lul aftrekken, hoe warm en nat mijn mond is, hoe mijn tong je eikel beroerd. Ik blijf je strelen, terwijl ik je pijp. Je bovenbenen, je heupen. Mijn handen glijden onder je kont en trekken je billen en benen iets uit elkaar. En steviger zuig ik. Je ligt stil, kreunt af en toe. Maar tegen mijn mond kan je niet op. Je begint te hijgen, zacht weliswaar, maar ik hoor hoe je ademhaling versnelt. Je hijgt, en je kreunt, en ik zuig, en streel en zuig. Sneller pijp ik je, nog steviger zuig ik op je harde staaf. Je ademt nog sneller. Je denkt niet, je voelt. Alleen wij tweeën bestaan. Het is donker, je weet dat je ligt, maar toch lijk je te vallen... De kamer begint te draaien. Niets voel je en alles voel je. Alles weet je en niets weet je. Je tolt, je draait, je bent er niet, je bent er, je bent er zéker, en alles draait om jou, en om dit moment! Je kreunt een laatste kreun... en komt. Je hebt je ogen gesloten. Ik lig naast je. Mijn hand op je borst. Onder mijn vingers je hart, dat maar langzaam terugkomt in zijn gewone ritme. Mijn hoofd op je schouder, mijn lippen tegen je hals. Ik kus je... "slaap lekker". Je trekt me nog even dicht tegen je aan; "slaap lekker". Langzaam zak je weg naar een wereld die niemand kent dan jijzelf... en die je morgen al weer vergeten zal zijn. Ik word wakker. Het is een ongewoon geluid dat me wekte. Dan nog een keer. Ik kijk om me heen en zie voor de terrasdeuren een grote witte vogel zitten. Een meeuw. Voor de derde keer krast het dier. Nee niet deze, ik zie er meer. Het is ochtend, ik lig alleen in het grote bed. De plek naast mij, de plek waar jij lag, is nu leeg. Je had het gezegd, maar toch had ik er niet meer aan gedacht. Je moest aan het werk vandaag. Vanavond ben je terug. Een lange, lange dag zonder jou. Ik draai me om, trek de lakens omhoog, en hoor niets meer. Dan, een stem bij mijn oor. Een hand op mijn schouder. Jouw stem. "Goedemorgen!". Ik draai me om, en kijk recht in je ondeugend lachend gezicht. "Goedemorgen.... Wat...ben je hier.....?" Je vertelt me dat je je afspraken voor vandaag af hebt kunnen zeggen. Dat je het belangrijkste al had gedaan, en nu teruggekomen bent, om met mij de dag door te brengen. Je zoent me, trek me tegen je aan en zegt: "hup, eruit! We hebben vandaag teveel te doen om in bed te blijven liggen!" Je personeel heeft al een bad voor me klaargemaakt. Een kamermeisje helpt bij het aantrekken van rijkleding. We gaan op pad, blijkbaar. Als ik helemaal opgefrist en aangekleed ben pak je mijn hand en neem je me mee, gangen door en een trap af. We komen terecht in een ruimte die blijkbaar je eetkamer is. Een lange tafel staat helemaal vol met allerlei lekkers en ik moet maar nemen wat ik wil, zeg je. Na het ontbijt vertrekken we naar buiten. Het is koud, buiten, maar droog. Het is vroeg, het schemert nog. Ik ben blij met de dikke laag kleding die je me hebt laten aanrekken. We lopen samen naar het grote gebouw naast de villa, dat een stal blijkt te zijn. Binnen zijn drie jongens bezig iets naar boven te takelen. Een ander veegt de stalvloer aan. Je overlegt iets met hem. Dan volgen wij je staljongen naar buiten, waar hij op zijn vingers fluit. Bijna meteen komen er vijf paarden door het weiland naar ons toe gegaloppeerd. Ze verdringen zich bij het hek, alsof het een wedstrijd is wie van hen ons mag dragen. De jongen zadelt een mokkakleurige merrie en maakt haar helemaal rijklaar voor mij. Je vertelt me dat dit dier de naam 'Blinker' draagt en dat ik niet bang hoef te zijn dat er iets met me zal gebeuren, zolang ik op haar rug zit. De grote zwarte hengst, 'Satan', moet jou gaan dragen. Als ik je vraag waar die naam vandaan komt, vertel je me dat Satan alleen jou op zijn rug verdraagt. Geen ander heeft ooit langer dan vijf minuten op zijn rug gezeten. Blijkbaar dwing jij zelfs bij paarden respect af. Dat zie ik ook, wanneer de staljongen Satan wil optuigen. Het dier is erg onrustig, maar zodra jij tegen hem begint te praten staat het stil. Je helpt mij en jezelf in het zadel, en we vertrekken. In het begin is het erg onwennig. Het is lang geleden dat ik heb paardgereden, maar al snel gaat het als vanzelf. We rijden naast elkaar de laan uit volgen de weg en slaan af, een zandpad op, een bos in. We rijden stapvoets, je verteld me over de omgeving. Langzamerhand verdwijnt de ochtendschemering helemaal en tussen de bomen door schijnt af en toe de zon. Achter ons ligt je villa, met zijn stallen, zijn weilanden, zijn velden. De bomen zijn nog niet alle bladeren verloren, het gras is nog groen en nat van de dauw. De lucht, waarin slechts een paar kleine wolken te zien zijn, kleurt van oranjeroze naar helder blauw. We volgen het pad, diep het bos in. De grote takken loof die ons overkoepelen herbergen tientallen vogels. Sommige volgen ons op ons pad. Anderen zijn te druk met een poging indruk maken (Op ons? Op een mooi vogelvrouwtje?) en fluiten een lied waarvan alleen zij de betekenis kennen. Terwijl we verder rijden hoor ik vaag een gebulder. Gerommel. Als ik je vraag wat dat is, glimlach je en zeg dat ik maar moet afwachten. Dan ineens, staan we aan de rand van het bos. Het zand op het pad heeft de laatste paar meters plaatsgemaakt voor stenen en gras, een paar meter voor ons stroomt wild een rivier. Nu begrijp ik waar dat gebulder vandaan komt. Er moet hier ergens een waterval zijn. Maar hoewel ik in beide richtingen van de rivier een heel eind kan kijken, zie ik niets. "Kom", zeg je, en ik volg je over het pad langs de rivier. Het pad ligt vol stenen en is onregelmatig. Stapvoets rijden we langs de wilde stroom. Het water speelt, kolkt langs grote stenen, vloeit soms uit tot over het pad. Het gebulder wordt sterker, en sterker. Je roept iets naar me, maar ik versta je niet. Ik volg je maar. Het pad loopt grillig omhoog, en na een laatste bocht is het daar. De waterval. Van bijna bovenaf kijken we nu uit op een brede stroom water, dat tientallen meters naar beneden valt. Duizenden kleine waterdruppels schitteren in het zonlicht, door de kleine druppeltjes is een regenboog te zien. Je komt naast me staan, en vertelt me over het moment dat je deze waterval ontdekte. En je weet nog meer mooie plaatsen, zeg je. We volgen het pad weer, nog verder omhoog, tot we vanaf de bovenkant van de waterval de diepte inkijken. Tot hier is de rivier nog een rustige stroom, die zich langzaam door het landschap laat leiden. Gras groeit aan beide zijden en bied genoeg ruimte voor talloze dieren. We volgen de stroom een eindje, en dan stop je. De plaats waar we nu staan ligt iets hoger dan de rivier en is helemaal begroeid met gras. Met aan de ene zijde de rivier, aan de andere zijde de grote loofbomen van het bos. Hier stap je af, bindt de hengst vast, helpt mij af te stijgen. Uit een tas die we hebben meegenomen haal je een kleed en legt dat op het nog vochtige gras. De kou is gelukkig verdwenen. Je pakt mijn hand, en trekt me naast je op het kleed... ... Ik pak je hand en trek je naast me op het kleed. In de verte buldert de waterval, zacht en gedempt. Vogels zingen en fluiten, een eekhoorn rent over het gras naar een boom. Even kijken we elkaar aan, dan vinden onze lippen elkaar en zoenen we weer, vrijen we op het kleed. Het is vreemd hoe onwerelds aangenaam dat vrijen is. De worstelingen van onze tongen vervelen geen seconde, onze handen verkennen onze lichamen. Elk bekend plekje opnieuw ontdekkend. Het leven, het bestaan, wordt een eenvoudige, simpele en prettige gebeurtenis. We vrijen, strelen en kussen. Handen verkennen, tongen worstelen. Na een eeuwigheid maak ik me los. De zon aan de blauwe hemel is niet van plaats veranderd, maar toch lijkt veel tijd verstreken te zijn. Mijn hoofd voelt licht. Ik aarzel om op te staan, wil terug naar de omhelzing. Ik kom toch overeind en pak uit de zadeltassen van Satan een fles en bekers. Je ziet het en lacht dat je in die paar dagen met mij meer alcohol hebt gedronken dan in je hele leven daarvoor. Je pakt een volle beker aan en samen drinken we de zoete wijn. Samen kijken we naar vogels die dwaze buitelingen maken hoog in de lucht. Ik val achterover. Op mijn rug vertel ik wat ik zie in de paar witte wolken die langzaam voorbijglijden. Een hondenkop, wijs ik. Een half vliegtuig en de slurf van een olifant. Je schudt het hoofd. "Nee, dat ziet er heel anders uit. Het is meer een regenworm." Ik knik, geef je gelijk. Je ligt naast me en je hand streelt mijn been. Ik draai me op mijn zij en streel je borst, je buik en voel de hartstocht weer oplaaien. "Vrij met me." Mijn stem klinkt hees. Je sluit je ogen en laat handen boven je hoofd in het gras vallen. "Neem me," fluister je. De fluistering is genoeg om de passie en lust in mijn lichaam tot een laaiend vuur aan te wakkeren. Ik wil niets liever dan de kleding van je lijf scheuren, je ruw en bruut tot de mijne maken. Maar ik beheers me. Traag streel ik je lichaam, van je voeten tot je hals. Elk plekje, elke bolling en holte wordt beroerd door mijn vingers. Je ademhaling versnelt iets. Langzaam trek ik cirkels over je buik, steeds iets groter, totdat ik de rondingen van je borsten raak. Je trekt je buik iets in, duwt je borsten omhoog als in een woordeloze vraag. Ik streel ze, plagerige kringen rond je tepels. En dan, plotseling, drukken mijn vingers op je tepels, laten een zacht kreuntje ontsnappen aan je lippen. Een hand dwaalt naar je navel, verder naar je benen. Met martelende traagheid strelen en wrijven mijn handen over je borsten, langs je dijen. Ik besluit een stap verder te gaan. Voorzichtig knoop ik het jasje open. Dan even voorzichtig je blouse. Een kanten beha laat twee puntjes zien. Ik streel ze, trek dan het kant opzij en plaats mijn lippen op je borst. Je zuigt even je adem in en ontspant dan met een vage glimlach om je lippen. Met een lichte aarzeling strijk ik een hand plots tussen je dijen. Een diepe zucht en je dijen wijken iets uiteen. Ik verplaats mijn vingers langzaam naar de knopen van de rijbroek. Dan een geroffel. Wild hoefgetrappel doet me stoppen en verstoort kijk ik op. Satan hinnikt woest, steigert en trappelt met zijn enorme hoeven. Ook Blinker wordt onrustig en stapt rusteloos opzij. Een paard met ruiter verschijnt op het grasveld. Groot, zwart en dreigend torent de ruiter boven ons uit. Snel trek ik je beha op zijn plaats, je schiet zelf overeind en knoopt verwoedt je blouse dicht. Ik spring ook overeind en voel mijn nekharen kriebelen. De man op het grote paard draagt een harnas van dof zwart metaal. Een groteske helm met zwarte pluimen op zijn hoofd, het vizier opgeslagen en twee koolzwarte ogen die priemend staren. De ruiter springt uit het zadel, zijn ogen schieten even over je lichaam en richten zich dan op mij. Met gerinkel van metaal buigt hij een knie en pakt een brief uit zijn jas. Zwijgend pak ik hem aan en open het papier. Even zwijgend wacht de ruiter terwijl mijn ogen over de regels vliegen. Ik voel boosheid borrelen in mijn hoofd, mijn buik. Geïrriteerd omdat ik mezelf betrapt voel als een tiener die verboden dingen doet. Boos omdat ik nu, juist vandaag, gestoord wordt. Een zucht en ik verfrommel de brief. Dan draai ik me half om en kijk naar de jonge vrouw aan mijn zijde. Je bloost en angstig schuifelen je de voeten. Ik slaak weer een zucht. "Het spijt me, maar ik moet weg. Pak je spullen en stijg op." Mijn stem doet je even rillen. Kortaf, koud en met een ondertoon die geen tegenspraak duldt. Je gehoorzaamt, pakt het kleed en propt dat in een zadeltas. Ondertussen wissel ik een paar woorden met de ruiter. Hij stijgt op en rijdt weg, met donderend hoefgetrappel en even snel als hij gekomen is. Ik klim in het zadel en laat Satan een stevige draf inzetten. Je hebt moeite om me bij te houden. Het is niet dezelfde weg als toen we hier kwamen, maar Blinker volgt Satan zonder zich veel aan te trekken van jouw handen aan de teugels. Bij het huis spring ik uit het zadel, roep een staljongen en help je afstijgen. Een andere knecht verschijnt, luistert naar mijn snelle orders. "Het spijt me werkelijk, probeer jezelf te ontspannen, neem een duik in het zwembad, als je wilt, of lees wat in de bibliotheek. Ik kom zo snel mogelijk terug." Dan spring ik in het zadel en galoppeer uit het zicht. Je voelt je verward, angstig en gespannen. De knecht neemt je mee naar binnen en vraagt of je wilt zwemmen. Je schudt het hoofd en vraagt of hij je naar de slaapkamer wilt brengen. Dat doet hij, zwijgend loopt hij voor je uit. Op de kamer laat je jezelf op het bed vallen. Je vraagt jezelf af wat er zo belangrijk is, dat ik je in de steek laat. Alleen in een vreemd huis. Alleen, zonder dat je weet of en wanneer ik terugkom. Het is eerder gebeurd. In het kasteel liet ik je ook alleen, maar dat was anders, toen voelde het niet zo beangstigend als nu. De televisie trekt je aandacht en je pakt de afstandsbediening. Veel zenders, maar weinig dat je interesse langer dan een paar minuten kan vasthouden. Doelloos zap je langs alle kanalen. Een reclamespotje met eten en drinken laat je beseffen dat je best wel iets lust. Aarzelend klap je in je handen en een dienstmeisje stapt in de kamer. Je zegt dat je wilt eten en drinken, ze knikt en met een korte buiging verdwijnt ze. De televisie kan je niet langer trekken. Je probeert de balkondeuren te openen maar nergens zie je een knop of hendel. Dan klap je maar in je handen. Er gebeurt niets. Je klapt, denkt tegelijk dat de deur open moet en zachtjes schuiven de deuren uit elkaar. Dat is aardig. Je denkt aan de gordijnen en klapt weer in je handen. Ze sluiten zich. Weer een klap en ze gaan open. Dus zo werkt het, denk je. Dan gaat de kamerdeur open en stapt het dienstmeisje naar binnen. Een trolley met schalen verschijnt en je wijst op het balkon. Het eten smaakt prima, maar al snel laat je de trolley achter op het balkon. Je besluit dat je net zo goed het huis kan verkennen en loopt de kamer uit. Niemand te zien. Stilte. Enkele deuren leiden naar slaapkamers. Eentje naar een badkamer. Doelloos loop je verder. Een trap af en in de hal meer deuren. Eentje leidt naar het zwembad, een ander naar een kamer met twee biljarttafels. Dat lijkt je wel wat. En stilletjes sluit je de deur achter je en pakt een keu. Geruisloos stap ik achter je. Net als je overeind komt na een ferme stoot met de keu pak ik je beet en kus je hals. Je schrikt, wilt je omdraaien en tegelijk met een hand naar achter slaan. De keu belandt met een doffe tik tegen mijn hoofd en ik wankel achteruit. Je schrikt weer, laat de keu vallen en slaat je armen om me heen. We omhelzen elkaar, stevig, bijna pijnlijk strak en wild kus je me, woest zoen ik terug. Met een zwaai van mijn hand rollen de biljartballen uit de weg, ik leg je op de tafel en kus, streel en zoen. Je duwt me weg, knoopt je blouse open en trekt je beha aan de kant. Ik scheur mijn shirt open, trek mijn broek op mijn enkels. Je hebt je broek al losgeknoopt en stroopt die over je schoenen uit. Ruw omhels je me, stevig trek ik je tegen me aan. Even aarzelen we, kijken we elkaar aan, maar dan nemen lust en passie de regie over. Zonder omhaal steek ik mijn lid in je. In een stoot, bruut en hard. Je kermt maar ontvangt mijn stoten met opgetrokken benen. Eerst stoot ik traag, dan sneller en harder totdat de tafel schokt onder de wilde stoten. Je kermt en kreunt. Van pijn en woeste opwinding. Ik neem je zonder genade, je wilt genomen worden, hard en wreed. Mijn ademhaling past zich aan de opwinding aan, aan het woeste ritme. Je hijgt en kreunt mee. Harder, luider, wilder en ruwer. Woest, dol van lust beuk ik totdat ik plots verkramp, totdat je de benen bij elkaar knijpt en we samen komen. Uitgeput van de inspanning en de emoties lig je op de biljarttafel. Even moe leun ik tegen de rand, buig me voorover en kus je lippen. Je ogen zoeken de mijne. Ik kijk terug, knik en als je weer op adem bent, til ik je overeind. Je trekt je kleren weer aan, ik volg je voorbeeld. Dan lopen we hand in hand door de hal naar het zwembad. Je trekt een wenkbrauw op, maar loopt mee naar het kleedhokje. Gedwee hou je de armen boven je hoofd als ik je kleding uittrek. Naakt sta je voor me en kijkt toe hoe ik mijn kleding van mijn lijf trek. Dan duiken we in het water. We zwemmen loom een paar baantjes. Nahijgend hangen we op de rand. Met een hand streel ik eventjes over je rug. Je kijkt naar me, glimlacht en ik zie de vragen in je ogen. Je wilt weten waar ik was, wat mij zo plotseling deed wegrennen. Tegelijk ben je bang voor het antwoord. Je wilt weten hoe het verder gaat, bang voor het onbekende, opgewonden door de verwachtingen van avontuur. Vragen, veel vragen. En in plaats van een antwoord, duw ik je plots onder water. Je komt proestend boven. Even verward als je mij niet ziet. Dan roep ik, vanaf de kant. Snel klim je uit het warme water en gaat op de ligstoel naast me liggen. Ik klap in mijn handen en een jong meisje verschijnt. Ze is naakt, je kijkt naar haar bevallige gestalte en beseft dan met een rood hoofd dat ook jij zonder kleding op de stoel ligt. Het meisje let er niet op. Ik vertel wat ik wil en ze verdwijnt. Even later keert ze terug met twee grote glazen. Vrolijke parapluutjes en rietjes in een gele vloeistof. Vruchtensap, lijkt het en als je een slokje neemt, proef je sinaasappels, peren en exotische vruchten. Ik zet het drankje naast me en klap weer in mijn handen. Een sigaar en lucifers verschijnen in mijn vingers. Als de sigaar brandt, begin ik te vertellen. Over wie ik ben, wat mijn werk inhoudt. Dat ik magische krachten heb, maar dat wist je al. En dat vind je best leuk. Maar de rest is onbekend. Je voelt een rilling als ik mijn verhaal vertel. Het verleden, mijn verleden trekt als een film voorbij. Terwijl je luistert, rijst de vraag of je het allemaal wilt horen. Ik laat veel weg. Ik besef dat je dat aanvoelt. Maar je vraagt er niet naar. Bang voor het antwoord? Ik weet het niet. Je bent onder de indruk van mijn verhaal. Een paar dingen vermoedde je al, maar de rest doet je nu, stil aan de rand van het water, pas goed beseffen hoe anders ik ben. Wat wil jij? Ik weet het niet. Mijn ogen vragen, mijn mond blijft stil als ik de laatste woorden heb gesproken. Je drinkt, kijkt strak voor je uit en ik laat je met rust. Nu moet jij een beslissing nemen. Je weet wat ik wil, wat ik hoop en wens. "Denk rustig, laat alles eerst bezinken. Neem geen overhaaste beslissing, maar luister naar je gevoel." Ik duik in het water en zwem snel naar de andere kant van het bad. Daar trek ik me op en laat mijn billen in een heet bubbelbad zakken. Met de ogen dicht, zachtjes genietend van een verse sigaar wacht ik af. Wat zal ze doen? Mijn sigaar is al op als ik plots voel hoe een slank lijf zich in het hete water laat zakken. Twee handen zoeken naar mijn borst en lippen drukken zich op de mijne. Zonder mijn ogen te openen omarm ik het lichaam. Voel hoe zacht en glad dat aanvoelt. Zachtjes streel ik de rug en laat de mond en vingers me verwennen. Een hand glijdt langs mijn buik, grijpt tussen mijn benen. De andere hand drukt op mijn ogen. Ik laat ze dicht, geniet van de aanrakingen. Nu twee handen, die mijn stijve penis pakken en langzaam aftrekken. De staaf wordt nog harder, twee puntjes van harde tepels duwen tegen mijn borst. Een mond die me zoent in mijn hals. Beheersen wordt moeilijker, maar ik hou mijn ogen dicht. Dan voel ik hoe de handen mijn pik naar een warme holte leiden. Even een korte stoot en ik dring binnen in een natte en warme kut. Traag beweegt het lichaam, even traag beweeg ik mee. Langzame en diepe stoten. Rustig en kalm, zonder haast bewegen de twee lichamen in een harmonie. Ik voel de geilheid borrelen, de druk op mijn ballen neemt toe en plots slaak ik een zachte kreun. Diep in het lichaam spuit mijn slang, blust branden en ik stroom leeg. Dan open ik mijn ogen. Met je glimlach vertel je me al wat ik wil weten. Ik til je op en draag je naar de slaapkamer. Op bed strek je jezelf uit. Armen hoog boven je hoofd, benen iets uit elkaar. Je wilt iets zeggen, maar ik kus snel je lippen en zeg je stil te zijn, je ogen dicht te doen. Eerst voel je hoe ik met mijn vingers je borsten beroer. Dan druk ik mijn lippen op je tepels, likkend en sabbelend maak ik ze harder dan staal. Zachtjes bijt ik en luister naar je bonkende hart, je hijgende adem. Traag streel ik je buik, je navel en het plukje haar tussen je benen. Ik martel je lijf met mijn tong, mijn vingers en je steunt en kreunt als ik de bewegingen concentreer op je gevoelige tepels, je laat sidderen met een vinger in je warme gleuf. Twee vingers verkennen je schaamlippen, strelen je klit en je spant je lichaam. Ik kus je tepels, lik en sabbel terwijl mijn vingers je klit strelen, knijpen en diep in je duwen. Je hijgt en kermt en siddert als ik versnel, harder en dieper schuiven mijn vingers in en uit. Dan laat ik me zakken, verlaat de twee tepels en gebruik mijn tong om je grot te likken, sabbelen. Je trekt je benen uit elkaar, wijder om me alle ruimte te geven. Elke keer als mijn tong je klit beroert voel ik je spieren bewegen, kronkel je wilder en gaan mijn vingers dieper. Mijn handen schuif ik onder je billen, masseren even de twee halve maantjes en dan druk ik een vinger tegen het sterretje. Je houdt even je adem in maar als ik doorduw kreun je, tilt je heupen op en geeft me toegang. Mijn mond drukt tegen je kut, likkend en sabbelend en zuigend. Een vinger steekt in je achterste, beweegt mee op het ritme van je kreunen, je kronkelen en net als je kermt dat je gaat komen, stop ik. "Op je handen en knieën." Je rolt om, gehoorzaamt en voelt dan hoe mijn lans zich een weg baant in je druipende grot. Met lange halen stoot ik in je, met diepe stoten laat ik je kermen van het genot, je kreunt dat ik harder moet. In plaats daarvan steek ik een vinger in je roze sterretje. Zuigend hijg je en beukt dan je heupen naar achteren. Ruw schuift mijn vinger in en uit, hard stoot mijn pik in en uit. De dubbele stoten zijn bijna teveel voor je. Je kermt en hijgt wilder, woest roep je dat ik je moet nemen, je heupen kletsen tegen mijn liezen en ik voel hoe een volgende lading sperma zijn weg zoekt naar buiten. Nog niet, grom ik en stop weer. Ik val op mijn rug op bed, trek je op me en je spietst jezelf op mijn lans. Wild ga je op en neer, woest beuk ik mijn heupen omhoog. Je ogen rollen in hun kassen, je adem is een lange kreun, je mond open in een langgerekte schreeuw. Een paar minuten hou ik het vol, dan duw ik je weer op je rug en duik op je. Mijn pik stoot in een machtige dreun tot aan de wortel in je, je kromt je rug en slaat je benen om mijn billen, je armen om mijn rug. Ik voel hoe je nagels diepe en bloederige voren trekken in het vlees. Je hielen beuken op het ritme tegen mijn billen. Ik stoot diep, hard, ruw, wild en woest. Niets bestaat meer, alles vervaagt. Jouw lichaam wordt een gat, mijn lichaam een paal. Heen en weer, in en uit. Dieper, harder, wilder, woester. Ik hoor je niet meer kreunen, ik hoor mezelf niet meer kermen. In en uit, heen en weer. Woest, hard, wild en diep. In en uit. Eeuwig ritme, diep in, woest uit, hard heen, wild weer. De wereld vergaat. Het lijkt uren te duren. Toch kan het niet langer zijn dan een paar minuten. Als ik mijn ogen open, lig je nog naast me. De ogen dicht, de borstkas gaat op en neer. Een arm ligt boven je hoofd, de ander over je buik. Een been heb je opgetrokken en ik zie een spiertje trillen. Mijn benen zijn gevoelloos. Mijn armen liggen als lood op het bed. Met moeite rol ik me op mijn zij, kus je teder op je wang. Geen reactie. Weer een zoen, nu op je mond. Traag gaat een oog open en wazig kijk je naar me. Het duurt even, maar dan zie ik een begin van een glimlach. Ik kus je weer en nu openen je lippen zich. Traag zakt je been plat op bed. Een zucht ontsnapt je en ik sluit weer mijn ogen. De slaap wil me overmannen, maar ik vecht en win, voorlopig. Ook jij komt langzaam weer bij. Je glimlach wordt meer en meer zichtbaar om je lippen, je ogen staan nog wel wazig, maar je kijkt naar me en ik zie hoe ze weer twinkelen. Ik neem je in mijn armen, rol je over me heen en je hoofd belandt op mijn borst. Een hand woelt door mijn borsthaar, de andere rust op mijn benen. Ik streel met een hand je haren, gebruik de ander om een laken over je heen te trekken. Dan sluit ik mijn ogen en mijn gedachten dwalen af. Een kriebel op mijn borst doet een oog lodderig openen. Ik lig op mijn rug en jij zit op me. Je knieën porren in mijn zijden, je handen kietelen mijn borstharen en ik voel alweer leven in mijn liezen. Maar je hebt andere plannen. Als je merkt dat ik wakker ben kus je me en staat op. Je klapt in je handen en de gordijnen openen zich. De ochtendzon straalt de kamer in. Een trolley met ontbijt staat naast het bed. Ik voel me verward. Een hele avond en nacht geslapen. Terwijl ik voor mijn gevoel alleen even wegdoezelde. Ik grinnik als ik je zie worstelen met een pakje boter. Visioenen waarin ik je lijf insmeer met lekkers schieten voorbij. Dan duw je een broodje in mijn ene hand, een krant in de andere. Het is een locale krant, uit de stad waar ik je ontmoette. Een fotootje van een straat met een paar verwoeste huizen. Gaslek, lees ik. Explosie doodt jonge vrouw. Je naam staat erbij, onder een oude foto waarop je leuk lachend in de camera kijkt. "Hoe en wie?" vraag ik. "De butler, ik heb gisteravond gevraagd wat er moest gebeuren als ik zou blijven. Hij zei dat alles geregeld was, alleen moest jij nog zeggen dat het door kon gaan. Toen ik zei dat het goed was moest ik terug in bed van hem. En vanmorgen gaf hij me de krant bij het ontbijt." "Ik ben blij dat je bij me blijft. Al moet je wel voorzichtig zijn als je in je handen klapt." "Ja, dat weet ik," grinnik je en je klapt in je handen. Terwijl de gordijnen zich sluiten, buig je over me heen en kust me. Het broodje valt op de grond, maar niemand die dat kan schelen. (c) 2002, Demon & Co.

Het begon met Halloween (vm:science-fiction/fantasie, 6003 words) [2/2] Toon alle delen
Auteur: Demon & Co.	Toegevoegd: Apr 10 2002	Kijkers/Lezers: 4731/3820 [81%]	Waardering (deel): 9.50 (2 stemmen)
Een volle maan in een heldere hemel, een paar flarden mist. Een mysterieuze man belt aan bij een aantrekkelijke, jonge vrouw. Hij neemt haar mee. Deel 2 van 2.

Dit is deel 2 van totaal 2 delen.
vorig deel	toon alle delen