ErotischeVerhalen.com: Elisabet, dochter van Graaf Aernoud (DEEL 2) door Zonnewind [deel 2]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal haar eigen tepels. Tussen duim en wijsvinger rolde ze ze heen en weer, alsof ze er worstjes van wilde maken. Ze bewoog steeds wilder, het bed kraakte onder haar geweld. Plots trok Henryk zijn hand uit haar kut, balde zijn vuist en mikte die recht in haar flamoes. Dit was de druppel. Hij voelde haar spieren samentrekken rond zijn vuist. Hij beet nog eens extra op haar genotsknobbel en met een luide kreet kwam ze. Haar vocht vloeide in beken uit haar weg. Henryk probeerde zoveel mogelijk ervan op te vangen, maar slaagde daar helemaal niet in. Eenmaal Katerine wat bekomen was, trok hij zijn vuist uit haar grot terug, en deze werd gevolgd door een waterval elixir, zoals Henryk het noemde. Uitgeput legden ze zich in mekaars armen zonder iets te zeggen. Na een minuutje of vijf porde Henryk Katerine en wees naar de deur. Elisabet had niet eens gemerkt dat het schouwspel al gedaan was, daarvoor was te zeer met zichzelf bezig. Haar kleedje lag op de houten vloer onder haar. Haar ene hand kneedde haar borsten om beurten en de andere hand lag tussen haar benen. Het leek of ze er niets mee deed, maar dat geloofden Henryk en Katerine niet. Daarvoor bewoog ze net iets te hevig met haar onderlichaam. Elisabet bleef maar kronkelen en bewoog nu hevig met haar benen. Nog steeds lag ze daar met haar hand tussen haar benen en was nog steeds niet te zien wat ze deed. Tot ze haar voeten tegen haar kont schoof en haar knieën tot bijna tegen de grond drukte. Henryk en Katerine keken haar met grote ogen aan. Ze was zich niet aan het vingeren. Ze had een kaars, net zoals ridders met een zwaard, in haar schede gestopt. Deze kaars had Henryk nog zelf gemaakt van restjes van andere kaarsen. Ze was niet recht zoals een echte kaars hoort te zijn, maar eerder bobbelig en wat krom. Maar net daarom des te plezieriger. Van op het bed hoorden ze nu de soppende geluiden die de kaars maakte. Ze moest denken aan Michiel, en dan vooral aan dat ding tussen zijn benen. Ze stelde zich voor dat het zijn roede was die naar vruchtbaar gebied aan het zoeken was. Dat hij het was die boorde naar een onontgonnen bron. Tot diep in haar voelde ze zich gevuld worden. Met draaiende bewegingen trok te de kaars wat terug, wreef langs haar schaamlippen en duwde ze weer naar binnen. Zo ging het minutenlang door. Ze concentreerde zich nu enkel op haar schoot, haar borstel liet ze voor wat ze waren. Met de ene hand wreef ze over haar kittelaar alsof deze met jeukpoeder bestrooid was en met de andere pompte ze de vleesgeworden kaars in en uit. Een vruchtbare beek stroomde uit haar schoot. Haar clitoris leek nu net een kleine penis. Elisabet bleef maar wrijven en duwde de kaars toe diep tegen haar baarmoeder, trok de kaars uit haar schoot en bracht ze naar haar mond. Ze zoog er aan zoals ze tevoren gedaan had met Michiels penseel. Ze merkte het verschil niet meer. Ze proefde nu voor de tweede keer vandaag haar eigen geil, en dat beviel haar steeds beter. Plots stopte ze en keek rond. Bedwelmd en geil als ze nog was lette ze helemaal niet op Henryk en Katerine. Ze keek de kamer rond alsof ze iets zocht. En daar stond het dan, de kaarsenhouder. Een zware metalen kaarsenhouder. Ze plukte hem van de tafel en ging weer zitten. Ze zette de kandelaar op de grond en plaatste de kaars erin, ondersteboven. Ze ging wijdbeens over de kaars staan en liet zich zakken. Haar lipjes leken zich te spreiden voor de kaars. Steeds dieper ging ze door haar knieën tot de kaars haar helemaal vulde. Het koude gietijzer van de kandelaar raakte haar druipende lipjes en genotsrillingen gingen door haar lichaam. Traag ging haar lichaam op en neer, ze ging net zo hoog dat de kaars niet uit haar zou floepen, en net zo diep tot ze de kandelaar weer voelde. Heet van het geile gezicht lagen Katerine en Henryk zichzelf te bevredigen, zonder hun ogen ook maar een seconde van Elisabet af te houden. In het schaarse licht konden ze de kaars nu zelfs zien glinsteren van haar vocht. Elisabet voerde het tempo nu wat op hijgend liet ze zich over de kaars glijden. Nog steeds dacht ze dat het Michiels fallus was waarop ze reed. Ze gooide haar hoofd achteruit en streelde met één hand nu weer haar borsten. Het leken net heuveltjes, blakend in de zon, met op de top een kapelletje waar het nu hoogmis was. Wilder en wilder kneep ze in haar borstjes en sneller en sneller ging de kaars in en uit haar vagijn. De geuren van haar vruchtbare vallei vulden de kamer. Haar gekreun leek op het gekraak van bomen in de wind. In een flits liet ze de kaars uit haar glijden, draaide ze zich met het gezicht naar de muur, zette haar handen als steun ertegen en liet zich weer over de kaars glijden. Nu hadden Henryk en Katerine een geweldig uitzicht op haar glinsterende kutje, en de kaars die in en uit gleed. Ook zij werden steeds heter en heter, en het zou niet lang meer duren voor ook zij zichzelf tot een hoogtepunt zouden brengen. Eén hand gebruikte Elisabet nu om tegen de muur de steunen, met de andere was ze weer afgedaald naar dat knobbeltje dat meisjes zoveel plezier kan schenken. Ze wreef zo hard ze kon zonder zich pijn te doen, en liet de kaars nu niet meer helemaal naar binnen glijden, maar maakte korte snelle op en neer bewegingen. Het kreunen was nu roepen geworden, het beekje van daarnet is nu een echte rivier. De kaars leek nu zonder vlam ook licht te kunnen geven. Steeds sneller wipte ze nu op en neer, het soppende geluid was duidelijk hoorbaar. Ze kneep nog eens in haar tepels, duwde hard op haar kittelaar en liet zich helemaal over de kaars en zelfs een stukje van de kandelaar zakken. Met een luide schreeuw kwam ze... Uitgeput viel ze met een doffe plof achterover in de plas die ze zelf had geschapen. De volgende morgen werd ze wakker met een zalig gevoel, maar in een vreemd bed tussen Henryk en Katerine... (wordt vervolgd)

Elisabet, dochter van Graaf Aernoud (DEEL 2) (vm:science-fiction/fantasie, 2011 words) [2/2] Toon alle delen
Auteur: Zonnewind	Toegevoegd: Feb 09 2002	Kijkers/Lezers: 5459/4142 [76%]	Waardering (deel): 7.50 (2 stemmen)
Briesend van woede draafde Elisabet door de kamer. Die zou ervan lusten, en wel nu meteen. Ze drukte haar lippen op die van Michiel, kuste hem seconden lang en stormde de kamer uit.

Dit is deel 2 van totaal 2 delen.
vorig deel	toon alle delen