hoofd menu | gay categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
MORGENSTER - hoofdstuk 2 (mm:overige, 1872 words) [2/32] Toon alle delen | |||
Auteur: Lucky Eye | Toegevoegd: Jun 16 2017 | Kijkers/Lezers: 3371/2638 [78%] | Waardering (deel): 9.50 (2 stemmen) |
Vervolg |
Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal
Je kon rustig zeggen dat hij heel bijzonder was. Zo reed hij elk weekend
naar huis. Vrijdag aan het begin van de middag weg en maandag 's
ochtends weer terug en dat elk weekend. De oorzaak kon volgens haar
niet heimwee zijn want waarom was hij dan helemaal hierheen gekomen om
te studeren? Dan had hij ook kunnen kiezen voor iets in zijn eigen land
toch? Daar hadden ze ongetwijfeld ook goede opleidingen. Maar nee,
Richard kwam uit Canada naar Monterey en ging dan toch elk weekend naar
huis. Heel vreemd was het geweest toen een keer zijn auto niet wilde
starten en hij echt in alle staten was want hij moest en zou naar huis.
Nathan - bij wie hij zijn auto op het terrein parkeerde - had de auto,
een enorm oude barrel, in de garage nagekeken en hem kunnen repareren.
Richard was er steeds bij gebleven en was uiteindelijk met een
vertraging van drie uur vertrokken. Nathan had het ook heel vreemd
gevonden. Richard had niets anders gedaan dan heen en weer lopen in de
garage en had hem en zijn werknemers flink op de zenuwen gewerkt.
Uitgaan deed hij ook niet. Nou ja, bijna niet. Hij was geen
gezelligheidsdier, durfde ze gerust te stellen. Ze had hem een paar
maal meegesleurd omdat ze gewoon vond dat hij bepaalde uitnodigingen
van klasgenoten niet af kon slaan maar het was echt slepen geweest.
Eerst heel lang praten. En dat praten leek dan alsof je tegen een muur
aan stond te kletsen want Richards antwoord bleef steevast: "Ik ga
niet", "Heb geen zin", of "Heb het te druk". En ja, dat laatste was
natuurlijk waar maar nooit eens uitgaan, was volgens haar niet goed. Je
was tenslotte maar één keer jong en daar moest je dan ook van kunnen
genieten. Misschien was het dat wel. Misschien wist Richards wel niet
hoe hij moest genieten. Maar drie keer was het haar dan toch gelukt om
hem zover te krijgen dat hij met haar meeging. De eerste keer in
oktober, de tweede keer bij het feestje dat Jacob een week voor
Kerstavond had georganiseerd en vorige maand nog naar een feestje dat
Nathan had gegeven voor zijn verjaardag. Die keer bij Jacob zou ze
nooit vergeten en wat was ze blij dat ze Richard zover had gekregen dat
hij toen wel mee was gegaan. Met z'n drieën waren ze − Richard,
Nathan en zij - teruggelopen naar huis. Het was een flinke wandeling en
Nathan had iets te veel gedronken. Ergens in het centrum werden ze
ineens staande gehouden door een viertal jongens. Nancy had zich meteen
teruggetrokken achter haar begeleiders omdat ze het niet vertrouwde. Ze
wilden geld van hen en er blonken een paar messen. Nathan probeerde er
met praten uit te komen. Maar omdat hij aangeschoten was, dacht hij het
met grapjes te kunnen oplossen maar dat hielp dus niet. Al snel had
Richard begrepen dat Nathan niet echt een hulp zou zijn en had hij haar
gezegd Nathan vast te houden. Zij had het doodeng gevonden want Richard
was een onderdeurtje van 1.67 meter lengte en hij stond in zijn eentje
tegenover vier gasten die duidelijk veel groter waren en waarvan er
zeker twee een mes hadden. Richard had het viertal heel duidelijk
gesommeerd weg te gaan en hen met rust te laten. Ze hadden gelachen.
Nogmaals had er een waarschuwing geklonken en toen ook deze in de wind
geslagen werd was het allemaal heel snel gegaan. De jongens waren
begonnen en Richard had alleen maar gereageerd op hun acties maar wel
zodanig dat hij binnen de kortste keren de twee met een mes had
uitgeschakeld. Ze lagen zo snel op de grond dat zij amper had kunnen
zien wat er was gebeurd. Richard stond als de rust zelve op het
slagveld en had zich tot de twee anderen gericht. Deze hadden elkaar
even aangekeken en zich toen heel snel uit de voeten gemaakt. "Zo, dat
was dat," had Richard gezegd. Hij had de messen met een zakdoek die hij
van haar had geleend opgeraapt en apart gelegd en daarna de twee
overvallers met zijn eigen riem en die van Nathan vastgebonden en de
politie gebeld. Toen een agent haar gevraagd had hoe Richard zijn
belagers uitgeschakeld had kon ze alleen maar zeggen dat alles heel erg
snel was gegaan en dat ze het absoluut niet had kunnen volgen.
Uit dat Kerstincident, zoals ze het nadien noemde, vloeiden diverse
voordelen. Nathan nam zich stellig voor, en tot nu toe had hij dat nog
steeds volgehouden, om niet meer dan één biertje, glas wijn of cocktail
te drinken als hij samen met Nancy uitging. Hij had zich namelijk
doodgeschaamd dat hij niet in staat was geweest zijn vriendin te
beschermen. Voordeel voor Richard was, dat het onderhoud van zijn auto
hem geen cent meer kostte en dat hij elke vrijdagmiddag met een volle
tank kon vertrekken; ook een stukje boetedoening van Nathan.
Nancy onderbrak haar gedachtestroom en liep snel naar de trap toe om te
kijken of Richard erin geslaagd was boven te komen. Ze kon hem niet
meer zien of horen en ging ervan uit dat hij inmiddels op zijn plek van
bestemming zou zijn. Ze slaakte een zucht van verlichting. Het was hem
gelukt. Misschien viel alles toch nog wel mee. Met het voornemen om
naar huis te gaan, liep ze de fietsenkelder weer in en toen ze langs de
plaats kwam waar Richard hard in aanraking met het beton was gekomen
zag ze ineens iets glinsteren. Ze bukte zich en zag bloed. Shit! Snel
draaide ze zich om en rende terug, de trap op en de hal in. Meteen
richtte ze haar ogen op de deur van Drummonds kantoor. Die was dicht.
Richard was waarschijnlijk al binnen. Toen zag ze hoe mevrouw Jenkins,
een van de verpleegkundigen van de school, zich door de centrale hal
haastte in de richting van Drummonds kantoor. Gelukkig, mevrouw Lopez
had zich niet zoals zij door Richards bravoure van de wijs laten
brengen en er een deskundige bijgehaald.
Wordt vervolgd ...
Reacties zijn van harte welkom op de site waar dit verhaal legaal
geplaatst is maar ook via mijn e-mailadres: lucky_eye2@yahoo.co.uk
©Lucky Eye, juni 2017 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd
en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie,
microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande
schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.
Dit is deel 2 van totaal 32 delen. | ||
vorig deel | toon alle delen | volgend deel |
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
Lucky Eye heeft 90 verhalen op deze site. Profiel voor Lucky Eye, incl. alle verhalen Email: lucky_eye2@yahoo.co.uk |
|
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.
Stuur dit bericht:
|
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Gay Stories |