hoofd menu | gay categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
Gruwel of Gewoon Gay deel 9 (mm:eerste keer, 2234 words) [9/26] Toon alle delen | |||
Auteur: IJsbrand | Toegevoegd: Dec 03 2011 | Kijkers/Lezers: 4465/3919 [88%] | Waardering (deel): 10.00 (1 stem) |
Op school sloeg het nieuws in als een bom. Ook bij Martijn. Zou daar de relatie van Arend en Jan een knauw van krijgen? |
Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal
En vanmorgen werd ik met koppijn wakker en jij was naar je eigen bed
gegaan.'
‘Klopt, jij lag zo te ronken dat je me uit de slaap hield.'
‘Schuif eens op broertje. Hier deze heb je wel verdiend.'
‘Martijn kwam bij Arend onder de douche staan en gaf zijn broer een
welgemeende knuffel.'
Zo stonden ze even stil tegen elkaar, twee identieke naakte lijven van
een paar krachtige blonde jonge mannen, terwijl het water over hun
hoofden stroomde. Hun jonge lijven tegen elkaar aan. Gewoon lekker
zonder verdere erotische gevoelens. Twee broers, twee echte maten, maar
twee verschillende seksuele geaardheden, maar dat wist de één wel en de
ander niet.
‘Ik ben trots op zo'n broer.'
Hij deed shampoo in zijn haar en ging zich wassen. Arend gaf hem een
knuffel en ging onder de douche vandaan. Hij keek naar zijn broer. Dus
dat had hij vannacht lekker afgetrokken, terwijl hij droomde over
Angela. Een lekkere opgewekte natte droom. Hij moest eens weten. Hihi,
dezelfde paal als die van hem en samen door één hand klaargekomen, zijn
hand. Dat hoefde niemand te weten, dat was zijn geheim. Een
langgekoesterde wens was toch in vervulling gegaan. Daaraan terug
denkend ontstond er weer wat beweging in zijn kruis. Het moest toch
niet gekker worden. De hormonen sloegen bij hem gewoon op tilt. Gauw
aan iets anders denken.
‘Kom we moeten opschieten, mam zal wel wachten met het ontbijt.'
Zo kwamen de beide broers even later de keuken binnen.
‘Hoe is het kerels. Martijn, kijk me eens aan. Was dat gister niet iets
te veel?'
‘Ja mam en wil daar ook geen gewoonte van maken, maar anders had ik de
hele nacht niet geslapen en had ik me van alles over in mijn hoofd
gehaald.'
‘Kan heb begrijpen jongen, maar we maken er zeker geen gewoonte van om
alle problemen weg te drinken, want dat lost niets op.'
‘Tuurlijk niet mam, maar dat weet je toch.'
En met een instemmende knik gingen ze verder met het ontbijt.
‘Ik heb Ria opgebeld of Jan thuis iets gezegd had en of hij wel had
kunnen slapen. Ze hebben erover gesproken en Jan lag nog lekker te
slapen. We hebben een afspraak gemaakt. Na het melken gaan we naar haar
kantoor. Jullie weten veel meer dan anderen. Dus houd je oren goed open
en je mond dicht. Er zullen vandaag al snel genoeg verhalen de ronde
doen.'
Na een kus en een zwaai reed de tweeling naar school. Jan stond ze op
hun vaste plek al op te wachten en gedrieën reden ze door. Er werd niet
veel gesproken. Er was ook niet veel meer te zeggen naast hetgeen ze nu
al wisten. Ieder had zo zijn eigen gedachten. Toen Martijn iets vooruit
fietste gaf Jan een luchtkus met een knipoog naar Arend. Die deed
hetzelfde terug en nu oppassen dat ze zichzelf niet gingen verraden.
Ze waren wat aan de late kant en toen ze de fietsen in de stalling
zetten konden ze zo doorlopen. In de klas ging iedereen zitten.
Het viel op dat er drie meisjes niet waren. Waaronder Angela. Martijn
zat een er een beetje ongelukkig bij. De eerste les was een blokuur
wiskunde dus daar hadden ze de handen aan vol. Voor de pauze ging de
huistelefoon in de klas. De leraar vroeg iedereen te blijven zitten.
Wat nu? De directeur kwam binnen een mededeling te doen. Maar hij was
niet alleen. Ria, Jans moeder kwam achter hem aan. Iedereen wist dat er
wat aan de hand was. Ria kwam hier alleen als er iets ergs gebeurd was.
Janet, de flapuit zei: ‘Er is toch geen ongeluk gebeurd? Er zijn er drie
weg en ze wees op de lege plaatsen.'
De directeur schraapte zijn keel. Je kon merken dat hij het moeilijk
vond de juiste woorden te vinden.
‘Jongelui, Janet heeft een beetje gelijk. Er is ons vanmorgen wel iets
ter ore gekomen hetgeen jullie groep aangaat. Het klopt dat er drie
leerlingen afwezig zijn. Dat heeft een reden. Zij zijn alle drie
slachtoffer geworden van handelingen waar ze zelf niet om hebben
gevraagd hetgeen een grote impact kan hebben op hun verdere leven.'
‘Kunt u wat duidelijker zijn?' vroeg Bob, ‘want ik snap hier helemaal
niets van. Zijn ze overvallen of zo?'
‘Of aangerand', zei een ander.
Alle blikken waren nu gericht naar voren en het was doodstil. Er is een
aanklacht ingediend tegen een bewoner van ons dorp en gedurende het
onderzoek wordt er nooit over een schuldige gesproken.
‘Wie dan?' Ging Bob door, ‘want als we niets weten gaat iedereen alleen
maar gissen en komen er roddels.'
‘Daarom ben ik ook direct naar jullie toegekomen. Juist omdat te
voorkomen. Degene die aangeklaagd is, is de vader van Angela. Hij heeft
naar verluid iets gedaan met haar en de beide andere meisjes dat niet
helemaal juist is. Het onderzoek van de politie is momenteel volop aan
de gang. Daarom kunnen er verder geen mededelingen gedaan worden.'
Het was als of er een bom ontploft was. Iedereen riep en praatte door
elkaar. Martijn zat er helemaal verslagen bij. Zie je wel dat zijn
gevoel goed was geweest. Van binnenuit welde een enorme woede in hem
op. Hij vloog overeind richting de deur.
‘Die klootzak die dat zijn eigen dochter aan doet.'
Jan en Arend vlogen in de benen. Pakten Martijn vast, die zich losrukte
en naar de deur liep. Daar stond Ria. Met een vastberaden en
standvastige blik keek ze hem aan.
Martijn keek haar aan. ‘Laat me er door... ik zal...'
‘Heel begrijpelijk jongen, heel begrijpelijk.... Zo denk ik er ook
over,' zei ze rustig. ‘Maar dat lost op dit moment niets op.'
Arend en Jan stonden achter hem. Klaar om in te grijpen. Martijn sloeg
zijn armen om Ria heen en begon te snikken. Ze deed de deur open en zei
tegen Jan en Arend: ‘Komen jullie ook mee?' ‘Daarom ben ik hier.' En ze
wees naar Martijn. Samen liepen ze naar de kamer van de directeur.
Deze bleef in de klas. De groep was met stomheid geslagen.
‘Wij waren al bang dat dit zou gebeuren,' vervolgde hij, ‘en daarom is
Ria meegekomen. Jullie weten dat zijn de vertrouwenspersoon van de GGD
is en uit functie van haar is ze hier. Zij komt straks terug om
eventuele vragen te beantwoorden. Indien mogelijk. Verder wordt er
vanavond al voor jullie klas een voorlichtingsavond gehouden waar
jullie samen met je ouders worden uitgenodigd. Jullie hebben de
leeftijd om daadwerkelijk te weten wat de gevolgen kunnen zijn en kom
daarom allen en neem je ouders mee. Op dit moment kan ik verder niets
zeggen. Ria komt zo bij jullie terug.'
Ria bracht Martijn naar de directiekamer en zette hem op een stoel: ‘Dit
is een afschuwelijke situatie. Jullie zijn hier indirect bij betrokken.
En na ik begrepen heb jij vooral Martijn. ‘
‘Waar is Angela?' Vroeg hij.
‘Die is met haar moeder bij haar tante, maar daar kom ik zo op terug.
Even voor jullie om het verhaal compleet te maken. Je weet van je vader
wat er gisteravond in de kerkenraad is gebeurd en dat ze het in de
doofpot wilden stoppen. Jouw vader was heel boos en zei morgen stappen
te gaan ondernemen. Maar tijdens de kerkenraad zijn er ook dingen
gebeurd die je vader nog niet wist en dat is dat Daniëls, de vader van
Imke, de brief anoniem geschreven had uit angst voor de dominee. Maar
hij moest wat. Daar is thuis ook over gesproken en tijdens de
kerkenraad is Imkes vader naar de politie gegaan om samen met Imke een
aanklacht in te dienen. En omdat het serieus werd genomen is er direct
werk van gemaakt en is de dominee vannacht van zijn bed gelicht en zit
nu in hechtenis. Toen brak Angela ook en kwam daar ook het hele verhaal
uit. Daarna is in de pastorie een hel losgebarsten. De vrouw van de
dominee is per direct met de beide dochters naar haar zus gegaan om de
meisjes even buiten het dorpsgebeuren te houden. Jullie vader en moeder
zitten op dit moment op het politiebureau om daar verslag te doen. Nu
zijn jullie van alles op de hoogte.'
‘Wanneer komt Angela terug?' stamelde Martijn gebroken.
‘Ik heb nog geen idee, maar in zulke omstandigheden is het vaak heel
belangrijk weer zo snel mogelijk als het kan en onder goede begeleiding
het normale leven weer op te pakken. Maar dat is mijn werk, daar ligt
voor mij een taak om de juiste mensen bij de juiste persoon te krijgen.
Het lijkt me nu het beste dat jullie samen naar ons huis te gaan Jan.
Ik ga naar de klas en neem jullie tassen mee. Ik ben met de auto. Ik
laat zo gauw mogelijk wat van me horen. Ik zal Nanco en Marieke zeggen
dat jullie bij ons zijn.' Zo gingen de drie jonge mannen naar huis.
Ieder met zijn hoofd vol onverwachte bagage.
‘Dit verhaal zal zeker nog wel een staartje krijgen.' zei Arend. ‘Of is
dit het topje van de ijsberg.'
‘Het gaat om Angela, mijn Angela,' zei Martijn en hij trapte stil door
naar Jan zijn huis.
IJsbrand (tschrijverke@live.nl) Gruwel
Dit is deel 9 van totaal 26 delen. | ||
vorig deel | toon alle delen | volgend deel |
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
IJsbrand heeft 13 verhalen op deze site. Profiel voor IJsbrand, incl. alle verhalen Email: tschrijverke@live.nl |
|
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.
Stuur dit bericht:
|
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Gay Stories |