ErotischeVerhalen.com: Gruwel of Gewoon Gay deel 4 door IJsbrand [deel 4]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal seks samen hadden en dat dat door de duivel was ingegeven en dat hij die er wel even uit zou slaan. En nog meer van dat soort kreten. Jullie zijn Gruwels.......... Seks heb je met meisjes en niet met jongens. Ik weet het al niet meer wat hij nog meer zei. Toen hij uitgeraasd was kregen we alleen te horen en nu naar jullie kamer en kom er vanavond ook niet meer vanaf. ‘ We dropen af, zo snel we konden. We pakten onze overals en holden naar huis. Ik zag de striemen van de riek op de rug van Martijn. Voordat we de deur openden keek hij me aan. Zijn gezicht was gezwollen en het bloed liep langs zijn lichaam naar beneden. ‘Die klootzak...' kwam er over zijn lippen. ‘Als hij zo door gaat zal ik hem met zijn eigen bijbel in elkaar rammen. De duivel....Gruwel.... Hij weet niet waarover hij praat. We doen er niemand iets kwaads mee. Hij is zelf door de duivel bezeten. Wie slaat er zijn eigen kinderen tot bloedens toe. Nou een normale vader niet. Dat hele klere geloof kan me gestolen worden. Het maakt ons hele leven kapot!' We gingen naar binnen en zeiden verder niets. Samen liepen we naar de douche. Het deed pijn het water op je rauwe huid. We smeerden elkaar in met uierzalf en bleven even staan. Nu sloegen we de armen om elkaar heen en de tranen liepen over onze wangen. Twee broers die samen hun lijf hadden ontdekt. Die samen daar plezier aan beleefden. Twee broers die zich totaal de grond in voelden getrapt. Ze voelden zich boos, verdrietig en ontredderd.' ‘Nu is mama er ook nog niet.' zei ik. ‘Die vallen we er niet mee lastig.' zei Martijn. ‘Kom we gaan naar onze kamer en zo gauw we hem binnen horen komen gaan we in bed liggen en doen we net alsof we slapen.' We gingen naar boven en ik ben toen direct huilend in slaap gevallen. De laatste avond na het avondeten moesten we aan tafel blijven zitten. Hij las voor uit Levititus 20:13 ‘Een man die gemeenschap heeft met iemand van het mannelijk geslacht, zoals men gemeenschap heeft met een vrouw, beiden hebben een gruwel gedaan, zij zullen zeker ter dood gebracht worden.' Hij keek ons strak aan. ‘Daar laat ik het erbij. Ik hoop dat jullie je lesje geleerd hebben en tot inzicht zijn gekomen.' Hij stond op ging naar de stal en liet ons totaal verslagen achter. Eigenlijk verslagen niet, maar meer boos, verdrietig, teleurgesteld. Martijn zijn ogen schoten vuur. ‘Dat hebben we toch helemaal niet gedaan?' riep hij uit. ‘Hij vraagt niets en trekt alleen zijn eigen conclusies. Grote godsdienstige eikel! En alleen omdat een of andere idioot dat ooit een keer heeft geschreven! Hoe heeft hij dan zelf zijn lijf ontdekt? Pas toen die getrouwd was? Nou die sprookjes geloof ik al lang niet meer. Maar hij kan het krijgen zoals hij wilt. Als hij er niet meer op terug om zijn excuses aan te bieden dan praat ik nooit meer met hem. Nooit meer. Wie mishandelt nu zijn eigen kinderen om zo'n reden. Jij bent mijn broer en ik heb er helemaal geen spijt van.' Met die woorden stond hij op, kwam naar me toe en voor het eerst omhelsde hij me. ‘Ik hou van je, niet zoals van een vrouw, maar als broer en dat gaat nooit meer over. Wat wij samen hebben gehad zal ik diep in mijn hart bewaren en daar komt niemand en ik zeg niemand aan. Zelfs onze vader niet.' Hij pakte mijn hoofd en drukte een kus op mijn voorhoofd. De tranen stroomden over mijn wangen. ‘Dank je Martijn, voor mij geldt hetzelfde.' en ik viel weer terug op mijn stoel. Martijn ging naar boven en ik hoorde aan zijn bewegingen en het stampen op de trap dat hij heel boos was. Ik was verbouwereerd. Ik wist me geen raad. Ik dacht niet aan Martijn, maar aan jou Jan. Hoewel ik helemaal niet wist hoe jij in elkaar zat en of jij wat voor mij zou voelen overviel mij een enorme leegte en eenzaamheid. De dagen dat mijn moeder er niet was deden we alleen plichtsmatig ons werk. Hij zei geen woord en kwam ook niet op het voorval terug. De wonden waren met een paar dagen weg maar de wonden in ons hart waren diep. Martijn wilde nooit meer samen iets op de hooizolder doen en al zijn spontaniteit was weg. Samen trekken hebben we ook niet meer gedaan. Met mijn moeder werd er niet over gesproken. We hebben het thuis allemaal erg druk en ieder doet zijn ding. Dus dan valt het niet zo op. Samen met mijn vader dingen doen kwam er toch al nooit van. Wanneer hij wat tijd voor zich zelf had was hij druk met de kerk. Maar nooit voor zijn gezin. Mijn moeder maakte is een keer een opmerking dat ze ons wel erg stil en neerslachtig vond en kreeg toen de opmerking van mijn vader dat dat wel vanzelf overging. Kwam door onze leeftijd en dat we in het examenjaar zaten.. Vandaar dat Martijn vanmiddag ook in een keer weg wilde bij het strandje. Hij kon er niet meer tegen dat er zo gedaan werd. Het zit hem nog steeds erg hoog bij wat mijn vader heeft gedaan, maar wil er niet over praten. Ik ben er al een paar keer over begonnen maar dat snauwde hij: ‘Geweest is geweest of ik wil er niet over praten of we hebben ons lesje wel gehad of het kan nooit meer zo worden als vroeger.' Hij wordt verbitterd. Ik houd van hem en wil hem graag helpen, maar hij laat dat niet toe.' ‘Ik weet dat hij erg gek is op Angela, uit onze klas, maar hij doet daar niets mee geloof ik of durft er niets mee te doen. Zij is de dochter van de dominee en hij denkt dat die ook allemaal van die zotte ideeën heeft. Maar we weten toch allemaal in onze klas dat die twee elkaar meer mogen dan gewone klasgenoten! Het is net alsof Martijns gevoel helemaal geblokkeerd is. Hij, mijn spontane broer is helemaal een blok ijs, weg is de lol, weg is de gekkigheid. Alles weg. Ik snap het niet, dat heeft er toch niets mee te maken? Maar de wond is bij hem nog steeds niet weg. Hij wil er ook niet over praten. Ik hoor hem dan 's avonds huilen in zijn bed en dan ga ik naar hem toe en dan duwt hij me weg en zegt: ‘Ga weg.' En dat heeft die nog nooit gedaan. Vanaf dat ik me kan herinneren kropen we als er wat was bij elkaar in bed en dan dicht tegen elkaar aan. We hoefden dan vaak niets te zeggen, dat vaak al genoeg. Er heeft nog nooit iets tussen ons gestaan, maar ik kan hem nu niet bereiken en we zitten beiden op een eiland met ons verdriet.' Toen bleef het een hele tijd stil. We lagen dicht tegen elkaar aan, streelden elkaar en ieder was met zijn eigen gedachte. ‘Wat erg, hoe kan ik je daarbij helpen?' ‘Dat heb je al gedaan, meer dan ik gehoopt had, om mijn liefde te beantwoorden. Kom geef me nog een kus ik wil op dit moment alles even vergeten.' Nu pakte Arend mijn hoofd heel voorzichtig beet en legde zijn lippen zacht maar beslist op de mijne. Voordat we de ogen dicht deden om helemaal in die kus op te gaan keken we elkaar aan. Ik zag zijn ogen en kon er wel in verdrinken. Deze warme, intens gelukkige blik was voor mij bedoeld en ik zakte weg in een wereld die liefde heet. Onze kussen waren afwisselend zacht en krachtig. Onze tongen vonden elkaar en speelden alsof hun leven er van afhing. Onze lichamen gloeiden en onze pikken groeiden. Toen we eindelijk naar lucht happend weer wat bij onze positieven kwamen was het enige dat ik uit kon brengen: ‘Arend, lieverd, ik hou van jou!' ‘En ik van jou.' Hij zakte langzaam al kussend naar beneden en als een volleerd minnaar omsloot hij met zijn lippen mijn eikel. Een siddering ging door mij heen. Een gevoel van liefde en geilheid maakte zich van mij meester en ik pakte zijn hoofd en duwde mijn pik in zijn keel. Hij kokhalsde maar hapte daarna weer snel. Heerlijk was het die warmte te voelen van zijn lijf. Zuigend trekkend en likkend bracht Arend mij naar een hoogtepunt, waarbij het leek of het zaad uit mijn tenen kwam. Ik voelde het komen, ik wilde nog wat zeggen maar Arend liet niet meer los en voor het eerst in mijn leven spoot ik mijn kostelijke lichaamsvocht bij iemand anders in de mond. Ik hijgde na.... wat een zaligheid. ‘En nu ik bij jou.' Arend ging op zijn rug liggen en ik voelde zijn geiligheid. Veel tijd was er niet voor mij om hem voor te bereiden. Nauwelijks had ik zijn pik in de mond en hoorde ik hem al kreunen. En met flinke krachtige stralen werd mijn hiervoor nog nooit gebruikte mond volgespoten met zijn zaad. Snel draaide ik me op en kuste hem op zijn mond terwijl het zaad een weg baande naar de eigenaar. En dat wisselde van de een naar de ander. Voordat we het beiden het zilte vocht inslikten. We sloegen de armen om elkaar heen. Tijd was weggevallen. We waren er helemaal voor en met elkaar geweest. Maar wat nu!?............ Twee jongens die naar elkaar net hun liefde hadden uitgesproken, hulden samen in een grote stilte...... De beide lichamen stoomden nog uit. De smaak van zaad, dat ze samen gedeeld hadden, proefden ze nog in hun mond. Het was stil. Buiten zong een merel..................... Binnen lagen twee jongbeminden innig in elkaar verstrengeld. Eindelijk naar zo'n lange tijd.................konden ze de liefde aan elkaar uiten. Maar nu de buitenwereld de grote boze buitenwereld......... Nu nog even niet aan denken. Nu even alleen maar genieten van het moment. IJsbrand (tschrijverke@live.nl)

Gruwel of Gewoon Gay deel 4 (mm:eerste keer, 2338 words) [4/26] Toon alle delen
Auteur: IJsbrand	Toegevoegd: Nov 28 2011	Kijkers/Lezers: 4764/4116 [86%]	Waardering (deel): 9.00 (1 stem)
Gruwel of Gewoon Gay. (deel 4) *Bij Arend werden de emoties te veel en hij verteld Jan zijn geheim. ‘Arend, wat is er’. Wat had ik hem aangedaan. De angst sloeg om mij om het hart. In een keer was ik terug in de realiteit. Wat hadden we gedaan?

Dit is deel 4 van totaal 26 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel