ErotischeVerhalen.com: SJOERD deel 8 slot door Hans Bernard [deel 8]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal geknipoogd? De vlammen sloegen haar aan alle kanten uit, het leek wel of ze in een sauna stond. Als het Sjoerd nu maar lukte om haar ouders zover te krijgen, dat zij haar toestemming gaven om mee naar de gevangenis te gaan. Wat hoorde ze daar Juut zeggen? Dat ze wel mee wilde op bezoek. Geen denken aan. En Vonne was ineens weer helder van geest. Hier moest ze een stokje voor steken. Ze gaf Sjoerd een trap onder de tafel en zei zo nonchalant mogelijk: "Niets daarvan, Judith, ik ga ook wel eens graag alleen met mijn broertje op stap." Ze wierp Sjoerd haar allerliefste lach toe, maar die trok alleen maar een pijnlijk gezicht vanwege de trap onder tafel, harder aangekomen dan bedoeld was. "Daar zou ik maar niet teveel op rekenen, Vonne," klonk het plagerig. Juist op dat moment kwam een leuke meid de bestelling brengen en verdween het heikele onderwerp van tafel. Wat later zaten ze met drieën heerlijk te kletsen over alles en nog wat. Zo vertelde Juut, dat er thuis naar aanleiding van de ruzie tussen Sjoerd en haar en het feit dat hij homo was, nog diverse gesprekken hadden plaatsgevonden. Resultaat was, dat haar vader langzamerhand zijn standpunt had bijgesteld en zelfs zover ging dat hij het goed vond, dat Sjoerd weer bij hen over de vloer kwam. Sjoerd voelde zich helemaal blij worden van binnen. En het laatste restje ongenoegen over Peter en Dorus verdween. Ze genoten alle drie van hun middagje "Glazen Koepel". Ze waren aan hun derde drankje toe, toen de deur open zwierde en Paul binnen kwam stappen. Hij keek onderzoekend rond en ontdekte al gauw Sjoerd met de meiden. Sjoerd had hem meteen bij binnenkomst al gezien en had vragend naar Vonne gekeken. Die had geknikt en Sjoerd begreep meteen, dat dit haar werk was. Paul kwam naar hun tafeltje, gaf de meiden een hand en ging naast Sjoerd zitten terwijl hij een ogenblik diens arm vastpakte. Sjoerd, wat meer durf in zijn body, tuitte zijn lippen in een kus en lachte naar Paul. "Wat een verrassing, lieverd, hoe wist je dat ik hier was?" "Dankzij jouw lieve zusje. Zij nodigde mij uit om wat later ook langs te komen. Lief hè?" Zo werd het een gezellige middag, die eindigde met een telefoontje naar de diverse thuisfronten, dat men niet thuis kwam eten. Wel genoten ze van een verrukkelijk menuutje in de Glazen Koepel. Sjoerd was weer helemaal in de ban van Paul, die zich gedroeg als een ware gentleman voor de dames en als een verliefde schooljongen naar Sjoerd. Gelukkig schenen de beide meiden Peter en Dorus vergeten te zijn en kwam dit gevaarlijke onderwerp niet meer ter sprake. Had Sjoerd nu op weg naar zijn scooter ook maar zijn mond gehouden. Nee, hij meende dat hij niets mocht achterhouden en vertelde Paul, wat er die middag was gebeurd. Meteen had je de poppen aan het dansen. Paul maakte zich er verschrikkelijk druk over en zag spoken, die er helemaal niet waren. De naam ‘Peter' alleen al, maakte hem boos en onredelijk. En natuurlijk de vraag van Peter, of Sjoerd toch wel bij hem op bezoek kwam als hij zijn straf moest uitzitten. Opnieuw maakte Sjoerd zich kwaad over de ophef die Paul maakte zo gauw de naam van Peter of van Lex viel. Lex en Peter waren in Paul's ogen de boosdoeners. Sjoerd zijn middag was verpest. Gelukkig waren ze al bij zijn scooter. Hij kuste Judith en beloofde haar spoedig op bezoek te komen, riep tegen Vonne "tot zo" en nam snel afscheid van Paul. Hij wilde naar huis en hoefde hem die avond niet meer te zien. Als hij zo weinig vertrouwen in hem had. Daarbij kwam dat Peter hetero was. Met tranen in zijn ogen reed hij naar huis. Als dat zo bleef met Paul, dan hoefde het voor hem niet meer. Als hij ergens een hekel aan had, was het aan jaloezie. Verdorie, waarom was die jongen zo jaloers. Er bestond helemaal geen reden voor. Maar de namen Peter of Lex hoefden maar te vallen en de jaloezie stak meteen de kop op. Wat haalde Paul toch in zijn hoofd. Hij vond Peter aardig, nou en? Lex vond hij interessant, vanwege het schrijven, maar meer ook niet. Bovendien was Lex misschien wel het uitverkoren vriendje van Roel. Het leek er aardig op. Die domme Paul had geen oog voor zijn eigen geluk omdat hij overal spoken zag. Als dat zo doorging, dan had hij echt een reden om ongerust te zijn, want dan wilde Sjoerd hem niet langer meer. Liever alleen, dan een jaloerse vriend. Hij reed door de poort de oprijlaan op van hun huis. Bij de garage boog hij zich voorover. Hij kon net bij de deurklink, die hij met zijn linkerhand opende en reed zijn scooter naar binnen. Hij bleef in gedachten verzonken zitten. Haalde zijn hand over zijn ogen, zuchtte diep en stapte af. Hij had op dit ogenblik echt een hekel aan Paul zijn gedrag, 's Avonds, toen hij net zijn computer aangezet had, verscheen Lex in beeld: "Of hij zin had om te chatten?" "Ja hoor, graag. Ik wil jouw mening wel eens horen." "Hoezo, mijn mening horen, Sjoerd?" En Sjoerd, die wist dat hij Lex gerust alles kon vertellen, schetste voor hem het beeld van Paul, zoals hij hem die avond had meegemaakt. Hij liet Lex duidelijk merken, dat hij het heel erg vond, dat Paul zo jaloers was. Ook dat hij daarom twijfelde, of hij wel met hem verder wilde. Sjoerd vond vertrouwen in elkaar een eerste vereiste en als Paul nu al aan hem twijfelde, wat moest dat dan worden in de toekomst. Lex liet hem rustig uitpraten en las aandachtig, wat Sjoerd precies typte. Het was belangrijk, dat hij zorgvuldig las wat er stond, om dadelijk een goed antwoord te kunnen geven. "Weet je Sjoerd, ieder mens is anders. Geef het daarom de tijd om elkaar beter te leren kennen. Heb niet te vlug je oordeel klaar en probeer te ontdekken waarom de ander zich zo gedraagt. Natuurlijk is jaloezie heel erg. Mijn vader zei altijd: "Jaloezie is het begin van alle kwaad". Maar toch, heb geduld met Paul, want in mijn ogen is hij echt stapel verliefd op jou." "Daar heb je wel gelijk in", typte Sjoerd, "Ik zal er eens rustig over denken. Uiteindelijk is Paul eigenlijk ook een fijne kerel en geef ik ook veel om hem. Bedankt, dat je naar me heb willen luisteren en voor je goede raad. Laten we het er nu maar niet meer over hebben. Hoe is het met jou en Roel?" "Mwa, ik weet het niet. Ik vind het een leuke knul en we kunnen goed praten. Ik heb het idee dat hij mij wel ziet zitten, maar ik ben nog niet zover, dus houd ik de boot wat af. " "Hoe weet jij Lex of waarom denk je dat Roel wel wat voor je voelt.?" "Och, Sjoerd toch, hij loopt als een schoothondje achter me aan. Volgt me met zijn trouwe hondenogen bij alles wat ik doe, en had het liefst gewild, dat ik met hem meeging naar huis vanavond." "Nou, dat was ook niet weg geweest, Lex. Want je kunt zeggen wat je wilt, maar hij heeft een lekker lijf. Daar zou ik ook wel een avondje naast willen liggen. " "Zeg, ga jij je mond eens spoelen, jongeman. Maar eerlijk is eerlijk hij ziet er goed uit. Alleen moest hij niet zo aanhankelijk zijn, ik kreeg het er benauwd van." "Heb ik vanavond niet iemand horen zeggen: "Elk mens is anders, neem de tijd om de ander beter te leren kennen", typte Sjoerd. "Je hebt gelijk wijsneus, maar als je het niet erg vindt, ga ik nu naar bed en wens ik je voor dadelijk: welterusten." "Ik jou ook Lex. Tot een volgende keer, doeg" en Sjoerd meldde zich af. Hij kleedde zich snel uit en met alleen zijn boxer aan schoof hij onder het dekbed. EEN HALF JAAR LATER. De tijd verstreek voor Sjoerd en Paul, de lente ging voorbij en de zomer kwam met rasse stappen aansnellen. De voorbije lente had de harten van onze vrienden sneller doen kloppen en hun bloed sneller doen stromen. En niet alleen het bloed. Menig uitje was geëindigd met een hartstochtelijke vrijpartij, die beide knullen in vuur en vlam had gezet. Met vurige gevoelens waren ze elkaar te lijf gegaan, net zo lang tot zij hun hoogtepunt bereikten en ze voldaan in elkaars armen lagen. Het moest gezegd, ze waren aan elkaar gewaagd, Paul en Sjoerd. Lex en Roel was een ander verhaal. Roel was smoorverliefd op Lex, maar de laatste kampte nog steeds met twijfels. Voortdurend zat hij met zichzelf in de knoop en spookten er allerlei vragen en bezwaren door zijn hoofd. Was het bindingsangst, die hem belette om spontaan met Roel in zee te gaan? Diep in zijn hart wist hij wel, dat hij verliefd was op Roel. Maar dat toegeven en accepteren was nog een stap te ver. Als hij 's avonds in zijn bed lag, opgewonden en verlangend naar Roel, dan bedacht hij allerlei redenen waarom het niet zo kon zijn dat hij eenvoudigweg met Roel een verhouding had. Te jong, te afhankelijk, te volgzaam, te dit, te dat. Zo lag hij maar te malen, tot hij uiteindelijk in slaap sukkelde en er weer een kostbare avond verloren was. En Roel? Die werd er moedeloos van maar durfde geen stappen te ondernemen, bang dat hij de vriendschap van Lex zou verliezen. In zijn dromen echter, ging hij Lex met opgerichte degen te lijf en kwam altijd als winnaar te voorschijn, waarop Lex zich met heel zijn lijf aan hem overgaf en ze in een vurig minnespel de degens met elkaar kruisten. Ook het theaterseizoen van de beide theaters liep ten einde. De laatste voorstellingen kwamen in zicht en het gastheerschap voor deze periode was bijna gedaan. De enkele keren dat de groep nog moest opdraven, waren nu op één hand te tellen. Iedereen zag een beetje op tegen de laatste keer. Het was intussen een hechte vriendenclub geworden en ze zouden elkaar zeker missen in de zomerperiode. Er was wel een opmerking gemaakt in de trant van: "Kunnen we in de vakantie niet een keertje bij iemand een BBQ organiseren?" Niemand echter was er serieus op in gegaan. Het was ook moeilijk om een datum te prikken met al de vakantieplannen die iedereen had. In ieder geval werd er de laatste avond nog samen een borrel gepakt om de vakantie in te luiden. En daarna nam men afscheid tot het volgende theaterseizoen. Sjoerd en Vonne waren op weg naar de gevangenis in Tilburg. Vonne zat wat stilletjes naast Sjoerd. Zij mochten de auto van thuis meenemen. Paul had wel aangeboden te rijden, maar daar wilde Sjoerd niets van weten. Vonne was best zenuwachtig. Al een hele tijd had ze via e-mail, contact met Peter. Ze had hem niet meer gezien sinds de laatste keer in "de Glazen Kooi". Toen Peter haar meteen de volgende dag geschreven had of ze met hem wilde mailen, had ze ja gezegd, onder de voorwaarde dat ze elkaar in de tijd tot aan zijn straf uitzitten, niet zouden zien. En Peter had zich keurig aan die afspraak gehouden. Nu zouden ze elkaar, voor het eerst sinds die middag weer zien. Sjoerd keek onopvallend van opzij naar zijn zusje. Hij had er zich bij neergelegd, dat zij verliefd was op Peter. Ook hun ouders hadden het geaccepteerd, zij het niet zonder slag of stoot. Uiteindelijk waren zij bereid Peter een kans te geven omdat het geluk van hun dochter bij hen voorop stond. En Sjoerd? Die was diep in zijn hart blij voor Vonne en hoopte dat hun liefdespad wat meer over rozen mocht gaan, dan het bij hem en Paul liep. Want als hij eerlijk tegenover zichzelf was, dan ging het met Paul en hem niet goed. Ondanks zijn belofte, verviel Paul menigmaal in zijn oude fout en stak zijn jaloezie weer de kop op. En daar begon Sjoerd zich steeds meer zorgen over te maken. Het gevolg was geweest, dat hij besloten had om zijn vriendschap met Paul voorlopig stop te zetten voor minstens een half jaar. Deze time out zou bedoeld zijn als een test voor hun relatie. Het vervelende was, dat Sjoerd maar geen geschikt moment kon vinden om dit met Paul te bespreken. Hé, hij moest wel opletten en niet wegdromen. Was hij bijna de gevangenis voorbij gereden. Nog net kon hij de afrit nemen en even later werden ze toegelaten tot het parkeerterrein, nadat de slagboom omhoog was gegaan. Hij kneep Vonne bemoedigend in haar hand, toen ze samen naar de ingang liepen. Na diverse controles mochten zij uiteindelijk de bezoekerszaal in. Aan een van de tafeltjes zat Peter al te wachten. Sjoerd liet Vonne los en gaf haar een bemoedigend duwtje in de rug. Even aarzelde ze, maar stapte toen resoluut op Peter af. Het kon niet missen, die twee waren stapel op elkaar, dat bleek duidelijk uit hun begroeting. En voor Paul en Sjoerd kwam de oplossing vanzelf. Paul kreeg een stage opdracht in het buitenland en zou een half jaar naar Amerika gaan. Waarop Sjoerd de kans greep om met hem een serieus gesprek te hebben over hun relatie. Ze waren open en eerlijk tegenover elkaar, zagen allebei de voordelen van deze scheiding van een half jaar en spraken af elkaar volkomen vrij te zullen laten en ook geen contact met elkaar te hebben. En zo gauw Paul terug zou zijn, zouden ze samen besluiten hoe verder te gaan. Sjoerd reed op zijn scooter in de zwoele zomeravond, na zijn gesprek met Paul, naar huis. Hij voelde zich opgelucht, dat ze zo fijn hadden kunnen praten. En hij was blij met de onverwachte stage van Paul, die hen de gelegenheid gaf om afstand te nemen van hun relatie en tijd gaf om over de toekomst na te denken. Natuurlijk zou hij Paul wel missen maar hij zou nu misschien na een half jaar eindelijk een keuze kunnen maken. Hé, wie fietste daar voor hem op het fietspad? Was dat Judith niet? Hij haalde haar in en toeterde. Toen Judith zag dat het Sjoerd was, verdween de stuurse blik en keek ze hem glimlachend aan. "Zullen we nog ergens een borrel gaan drinken?" riep hij naar haar. Ze riep iets onverstaanbaars terug maar aan haar mimiek kon hij zien dat het ‘ja' was. Zo kwam het, dat twee onafscheidelijke maatjes van weleer, weer samen waren en een steun voor elkaar konden zijn. En die steun konden ze allebei de komende tijd goed gebruiken. En wat die toekomst in petto had.......Dat was afwachten. Met een glas witte wijn zaten ze in ‘de Glazen Koepel' tegenover elkaar. Het was als vanouds, op één uitzondering na. Judith wist nu waar ze aan toe was. En met een glimlach op haar gezicht en een onzichtbare traan in haar ooghoek, dronk ze op een gelukkige toekomst voor Sjoerd. 2009 © Hans Bernard Met dank aan Cor voor zijn correcties en adviezen. En Oliver voor zijn steun. Hans

SJOERD deel 8 slot (mm:romantisch, 3183 words) [8/8] Toon alle delen
Auteur: Hans Bernard	Toegevoegd: Sep 27 2010	Kijkers/Lezers: 4401/3543 [81%]	Waardering (deel): 10.00 (3 stemmen)
Laatste deel

Dit is deel 8 van totaal 8 delen.
vorig deel	toon alle delen