hoofd menu | gay categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
SJOERD Deel 5 (mm:romantisch, 4097 words) [5/8] Toon alle delen | |||
Auteur: Hans Bernard | Toegevoegd: Sep 01 2010 | Kijkers/Lezers: 4376/3318 [76%] | Waardering (deel): 10.00 (1 stem) |
Het raadsel wordt opgelost. Sjoerd en Judith komen elkaar tegen en een onbekende belt aan. |
Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal
zich nogal eens aan zaken waagde die het daglicht niet konden
verdragen. Op één punt hield hij echter voet bij stuk, hij weigerde met
Dorus te rotzooien hoewel die hem regelmatig probeerde te verleiden tot
seksspelletjes. Hoewel hij vrouwelijke trekjes in zich had, was Peter
absoluut geen homo. En had hij Dorus duidelijk gemaakt, dat er grenzen
waren die hij beslist niet over ging. Hierin was hij zo stellig
geweest, dat Dorus voor zichzelf besloten had daar ook geen moeite meer
voor te doen. Peter had in het donker de weg naar zijn kamer gevonden
en deed nu zachtjes de slaapkamerdeur achter zich dicht. Opnieuw sloeg
de paniek toe, toen hij op de rand van het bed ging zitten. Hij zag
weer het gezicht van Sjoerd voor zich, toen die door het raam op de
bovenverdieping naar beneden naar de mensen keek en hem voor zijn
gevoel had herkend. Was hij echt gezien tussen de mensen die waren
toegestroomd op het geluid van brekend glas? Het zweet brak hem uit en
hij nam zich plechtig voor een einde te maken aan zijn contact met
Dorus. Als het allemaal uitkwam zou hij eerlijk de streken die hij
uitgehaald had opbiechten. Zeker van wat er in de concertzaal was
gebeurd had hij spijt. Dorus had zowel Paul als Sjoerd afgeschilderd
als ontzettend nare gozers maar hij had zelf deze avond ervaren, dat
het beiden buitengewoon sympathieke kerels waren. En Paul mocht dan
homo zijn, hij gedroeg zich keurig en was op het uitlokken van hem niet
ingegaan. Dat was dus nog eens wat anders dan Dorus. Die bijbaan als
gastheer kon hij natuurlijk wel vergeten. Hij voelde de tranen achter
zijn ogen branden. Waarom had hij het ook zo ver laten komen? Maar hij
zou flink zijn en er een punt achter zetten. Even greep de angst hem
bij de keel toen hij aan de bedreigingen van Dorus dacht. Dan liet hij
zich doodmoe achterover op het bed vallen en viel aangekleed in slaap.
Maandagmorgen. Judith had het er maar moeilijk mee. Ze miste Sjoerd
verschrikkelijk. Niet alleen omdat ze verliefd was, maar vooral omdat
alle contact verbroken was. Ze was al die jaren zo gewend, dat ze samen
optrokken en alles met elkaar deelden. Hij was haar beste vriend, een
ware boezemvriend. In die jaren waren er ook geleidelijk aan andere
gevoelens voor Sjoerd naar boven gekomen. Ze was echt verliefd op hem
geraakt. Omdat ze van zijn kant geen verandering bespeurde, had ze dit
angstvallig voor hem verborgen. Tot er opeens geruchten op doken dat
Sjoerd homo zou zijn. Ze kon zich wel voor het hoofd slaan, dat ze zich
zo had laten gaan en hem voor het blok had gezet. Nu had ze spijt als
haren op haar hoofd, dat zij hun vriendschap had verbroken. Ze had voor
hem moeten knokken en niet zonder meer de kant van haar vader kiezen,
die een hekel had aan homo's. Ze had partij moeten trekken voor Sjoerd
en proberen haar vader op andere gedachten te brengen. Maar het was nog
niet te laat. Ze zou de stoute schoenen aantrekken en met haar vader
gaan praten. Maar ongeacht de uitkomst van het gesprek zou ze Sjoerd
haar excuses aanbieden en proberen de zaken weer terug te draaien. Het
zou nooit meer worden zoals het geweest was; dat begreep ze ook wel.
Maar voor weer een goede verstandhouding had ze alles over. Vol van
allerlei voornemens reed ze het schoolplein op naar de fietsenstalling.
Vrijdagmiddag, na een dagje school besloot ze niet meteen naar huis te
rijden, maar in "de Glazen Koepel" te gaan kijken of Sjoerd daar
misschien zou zijn. Het was een beetje hun vaste stekkie geweest
wanneer ze elkaar na school en werk nog wilden zien. Ze reed met een
zenuwachtig gevoel naar de Glazen Koepel. Zou hij er zijn? Hoe zou hij
reageren als hij haar zag binnen komen. Ze was er, zette haar fiets
tegen de gevel en ging naar binnen. Ze had goed gegokt want
onmiddellijk toen ze binnen kwam zag zij Sjoerd staan, druk pratend
tegen wat vrienden om hem heen.
Sjoerd, die het hoogste woord had, had Judith wel binnen zien komen.
Maar het knaagde nog steeds zo van binnen, dat hij er zich niet toe kon
zetten haar zelfs maar gedag te zeggen. Zij had hem zo'n pijn gedaan.
Juut met wie hij jaren achtereen lief en leed had gedeeld. Daarnaast
had de plotselinge ontdekking, dat zij verliefd op hem was, hem ook
danig van slag gebracht. Toen hij vanuit zijn ooghoeken zag hoe zielig
zij, als een klein vogeltje, aan een tafeltje zat, voelde hij toch wel
medelijden met haar. Maar zijn vrienden eisten zijn aandacht al weer op
en hij vervolgde zijn relaas. Het was zoals gewoonlijk erg gezellig. In
de loop van de tijd was de gewoonte ontstaan om in de Glazen Koepel op
vrijdag na het werk nog even een happy hour te houden. En daar werd
druk gebruik van gemaakt door de jongens en meiden, die elkaar allemaal
kenden van hun schooltijd en nu werkten. Sjoerd kon niet nalaten zo nu
en dan een slinkse blik te werpen op Judith. En terwijl hij ook nu weer
haar kant uit keek, zag hij dat zij hem zat aan te staren. Dit kon zo
niet langer. Hij pakte zijn glas bier van de bar, baande zich een weg
tussen de andere gasten en liep op Judith af.
"Is het goed als ik aanschuif?"
Judith was te verrast om iets terug te kunnen zeggen en knikte alleen
maar. Sjoerd begreep dat zij mogelijk wat van haar stuk gebracht was en
wachtte rustig af tot zij weer zichzelf was. En Ja hoor, al gauw begon
Juut te praten. Eerst hortend en struikelend over haar woorden. Ze wist
niet hoe ze moest beginnen en wilde alles tegelijk aan Sjoerd
uitleggen. Dat ze ontzettend spijt had van haar gedrag. Waarom ze
zomaar plotseling opgestapt was. Dat zij hem erg miste. Dat ze hem
wilde accepteren zoals hij was. Ze was zo zenuwachtig en gejaagd dat
Sjoerd er soms geen touw aan kon vastknopen. Hij maande haar kalm te
blijven en stukje bij beetje kwam het hele verhaal eruit. Gelukkig kwam
niemand hun storen zodat Judith, eenmaal wat kalmer geworden, haar hele
verhaal aan Sjoerd kwijt kon. Om half zeven vond hij het toch wel nodig
om hun thuisfront te verwittigen waar ze waren en dat ze voorlopig nog
niet naar huis kwamen. Hij hoorde van Vonne, die hij aan de lijn had,
dat Paul gebeld had. Dus stuurde hij hem een berichtje, dat hij wat
later zou bellen. Toen hij zijn mobiel in zijn zak stak en Judith
verder ging met haar verhaal, zag hij ineens Dorus en Peter de zaak
binnenkomen. Als in een reflex dook hij wat dieper in zijn stoel. Doch
de twee hadden het zo druk samen, dat ze niet om zich heen keken en
naar achteren verdwenen. Juut had gezien dat Sjoerd ergens van schrok
maar was zo met haar verhaal bezig, dat ze maar niet naar het waarom
vroeg. En hoewel Sjoerd zich wat ongemakkelijk voelde, nu die twee ook
binnen waren, probeerde hij het van zich af te zetten en naar Judith te
luisteren. Hij was ontzettend blij met haar oprechte excuses en het
feit, dat ze graag met hem wilde blijven omgaan.
Het was ruim half acht toen ze samen de Glazen Koepel verlieten, allebei
gelukkig met het herstelde contact. Nadat Sjoerd Judith thuis had
afgezet, reed hij naar huis om nog gauw een hapje te eten dat ze voor
hem zouden bewaren. Hij voelde zich weer redelijk gelukkig. Blij met
Paul en fijn dat alles met Juut weer in orde was. Nu nog de kwestie met
Dorus en Peter. Hij was opgelucht dat hij het tweetal in de Glazen
Koepel niet meer tegengekomen was. Toen hij de straat in reed zag hij
dat Paul er was. Zijn auto stond voor de deur. Hij gaf nog wat meer gas
om sneller thuis te zijn. Met een zwaai sprong hij van de scooter en
zette hem op slot. Binnen gooide hij zijn jack op de kapstok en ging de
kamer in. Paul zat in de bank met ma te praten en Vonne was al bezig
zijn eten in de magnetron te zetten. Hij zei zijn moeder gedag, wist
niet goed hoe hij Paul moest begroeten, aaide hem daarom maar een keer
door zijn haren en ging aan tafel. "Zal ik gezellig bij je komen
zitten?" vroeg Paul
Ondertussen ruzieden Dorus en Peter verder in de Glazen Koepel.
Regelmatig werd hun gemaand wat minder luid te spreken. De gasten om
hen heen hadden er behoorlijk last van. Vooral Dorus begon steeds
harder te roepen als hij kwaad werd. En kwaad was hij toen hij van
Peter hoorde, dat die zich op het politiebureau wilde aangeven.
Bovendien wilde hij helemaal stoppen met alle illegale zaakjes, die hij
voor Dorus opknapte. Toen Dorus begon te dreigen, stonden de twee
kerels die aan het tafeltje naast hem zaten plotseling achter hem en
grepen hem vast. Zich verzetten hielp niet en hij voelde hoe de
handboeien zich om zijn polsen sloten. Hij werd afgevoerd en was te
verbouwereerd om ook maar iets tegen Peter te zeggen. Die viel toen
Dorus weg was met een zucht in zijn stoel. Alles was volgens plan
verlopen. Hij had Dorus in de val moeten lokken en dat was gelukt. De
twee agenten in burger hadden alles wat Dorus gezegd had opgenomen. Op
het bureau zouden ze hem confronteren met zijn eigen uitspraken. Het
was voorbij. Nog een kop koffie op de goede afloop en dan zelf naar het
politiebureau. Ook hij zou zijn straf moeten uitzitten. Afspraak was
dat hij zich ook zou melden. Hij was er blij mee. Als hij daarmee
schoon schip kon maken en opnieuw kon beginnen, dan moest dat maar. Een
klein kwartiertje later verliet ook Peter de Glazen Koepel.
Tijdens het eten vertelde Sjoerd aan Paul en de anderen over zijn
ontmoeting met Judith. Hij liet duidelijk merken dat hij erg gelukkig
was met de herstelde vriendschap. Na het toetje gingen hij en Paul naar
zijn kamer. De deur was nauwelijks achter hen gesloten of ze vielen
elkaar in de armen. "Oh, wat heb ik hier naar verlangd", verzuchtte
Sjoerd en drukte Paul stevig tegen zich aan. Hij hield zijn lippen
tegen het oor van Paul en liet zijn tong in diens oor glijden. Paul
kronkelde zich van genot in zijn armen terwijl zijn handen over Sjoerd
zijn rug streken. Allebei waren opgewonden en kreunden zachtjes van
genot. Oh, Paul werd bijna gek van verlangen door het puntje van Sjoerd
zijn tong dat ronddraaide in zijn oor. Zijn rechterhand schoof in diens
broek en kneep in een bil. Hij voelde hoe stijf Sjoerd zijn paal was.
Hij maakte nu diens broek los en schoof hem met zijn boxershort samen
naar beneden. Met twee handen pakte hij Sjoerd zijn penis en bewoog die
op en neer. Sjoerd liet zich ook niet onbetuigd en schoof op zijn beurt
jeans en boxer in een beweging omlaag zodat de penis van Paul recht
vooruit sprong. Toen hij de paal vast pakte voelde hij hoe nat de eikel
al was. Hij zakte door de knieën en beet nu zachtjes in het stijve lid
van Paul en likte zijn eikel. Die legde zijn handen op Sjoerd zijn
hoofd, bewoog het heen en weer, terwijl Sjoerd zijn lippen om de penis
van Paul sloot. Even later duwde Sjoerd Paul zachtjes achterover op
het bed. Hijzelf bleef tussen de benen van Paul geknield en liet diens
lekkere paal diep in zijn mond verdwijnen. Hij hoorde Paul zeggen dat
hij even moest stoppen anders kwam hij al klaar. Sjoerd tilde zijn
hoofd op en keek Paul lief lachend aan. Hij stond op en legde zich
boven op Paul, hun pikken tegen elkaar. En de ander diep in de ogen
kijkend, hun monden met elkaar versmolten, schoven zij tegen elkaar tot
ze zacht hijgend allebei hun zaad naar buiten schoten. Nadat ze een
tijdje stil waren blijven liggen, stonden ze op en wasten zich aan de
wastafel. Weer opgefrist zaten ze later samen op de bedrand, de armen
om elkaar heengeslagen, zielsgelukkig.
"Vind je het goed dat we naar beneden gaan en daar samen met ma en Vonne
nog wat televisie kijken?''
"Natuurlijk Sjoerd, gezellig. Het is ook wat gek als wij de hele avond
boven blijven." Bovendien lijkt het me voor jouw moeder en Vonne ook
leuker."
Dus gingen de twee even later naar beneden en zochten een plaatsje op de
bank.
"Wat lekker dat jullie meekijken. Iemand zin in koffie of thee?" vroeg
ma.
Alle drie knikten terwijl ze ingespannen de verrichtingen van de
quiz-kandidaat volgden.
Toen pa een uurtje later thuis kwam en de wijnfles met de hapjes op
tafel verscheen was het helemaal een echte knusse vrijdagavond. Onder
het genot van een hapje en een drankje keken ze naar de dagelijkse
talkshow en een half uurtje stand up comedians. Er ontstonden
gesprekken over de programma's op de televisie. Natuurlijk kwam het
gesprek ook nog op Dorus en Peter, maar al gauw kapte Sjoerd dit af.
Zonde van zo'n gezellige avond was zijn commentaar.
Het was ver na twaalven toen Sjoerd, na uitgebreid afscheid te hebben
genomen van Paul, hem uitliet. Ongemerkt zochten zijn ogen toch de
omgeving af of er niet iets ongewoons te zien was. De angst voor Dorus
zat er nog te diep in. Het was echter heel rustig in de straat. Met een
"tot morgen" reed Paul de straat uit en sloot Sjoerd de voordeur.
Het werd een heerlijk weekend voor Paul en Sjoerd. Via de politie
hoorden zij, dat Peter en Dorus allebei vastzaten op het bureau. Er
werd niet bij verteld dat Peter mee had gewerkt aan het in hechtenis
nemen van Dorus. Dat was voor hen ook minder belangrijk. Het feit dat
zij niet meer lastig gevallen zouden worden door die twee, was
voldoende om in opperbeste stemming te zijn. Zaterdagavond gingen ze
naar de film, de nieuwe van James Bond en doken daarna een klein
kroegje in tot in de late uurtjes. De vader van Sjoerd wilde dat hij
thuis zou komen slapen. En hoewel ze alle twee daar best wel commentaar
op hadden, begrepen ze ook wel het standpunt van hun ouders. Dus rolde
Sjoerd, toen het al weer licht begon te worden zijn bed eindelijk in.
En hoewel hij verschrikkelijk verlangde naar Paul naast hem in bed, had
hij er ook vrede mee dat hij nu alleen in bed lag. Pa had ook gelijk.
Het was beter om rustig aan te beginnen en elkaar de tijd geven om de
ander beter te leren kennen. Sjoerd voelde zich op dit moment zowat de
gelukkigste mens op deze wereld. Tegelijkertijd dacht hij aan Judith en
nu begreep hij helemaal wat het voor haar betekende verliefd te zijn op
hem en te weten dat het nooit iets zou kunnen worden. Naarmate hij zo
alles lag te overdenken, kreeg hij hoe langer hoe minder slaap. Omdat
hij de slaap niet kon pakken stond hij op en zette zich voor zijn
laptop. Zonder er bij na te denken, maakte hij verbinding met Messenger
en tot zijn grote verrassing was Lex nog online. Die was ook nog laat
aan het chatten. Op hetzelfde moment lichtte onder in de balk Lex zijn
naam op. Sjoerd klikte erop en het chat scherm verscheen.
"Hey, nog zo laat Sjoerd?
"Hoi Lex, ik ben niet de enige zie ik."
"Hoe is het, fijne avond gehad? Nog iets gedaan?"
"Ja, met Paul naar de laatste James Bond film geweest en daarna heerlijk
met z'n tweeën zitten kletsen in een klein kroegje."
"Goh Lex, ik heb je zoveel te vertellen."
"Nou jongen, barst maar los. Ik luister wel."
En Sjoerd begon zijn relaas met een verslag vanaf de avond in de
concertzaal, de laatste keer dat hij Lex gesproken had. De "grappen",
die Dorus en Peter uitgehaald hadden, het stenen gooien en de gang naar
het politiebureau. Het feit dat ze alle twee nu vast zaten op het
bureau en Paul en hij niet meer bang hoefden te zijn. Verder natuurlijk
over zijn fijne relatie met Paul en de goede verstandhouding met thuis.
Kortom zowat alles. Lex kon goed luisteren, plaatste zo af en toe een
rake opmerking of een gaf goede raad. En zo kwam het dat de late
uurtjes langzaam overgingen in de vroege uurtjes en de zon al bijna aan
de hemel stond toen Sjoerd uiteindelijk in bed stapte. Hij sliep dan
ook een gat in de dag.
Lex kon opnieuw de slaap niet pakken. Hoe graag hij Sjoerd ook een lieve
vriend gunde en blij voor hem was, hijzelf was verdrietig dat die rol
niet voor hem was weggelegd. Dat hij het niet was, die Sjoerd gelukkig
mocht maken. Dat hij tevreden moest zijn met de enkele keren, dat hij
met Sjoerd kon chatten. En hoe lang nog? Het zat er dik in dat dit ook
steeds minder zou worden naarmate de verhouding tussen Paul en Sjoerd
intenser werd. Hij kreeg plotseling een idee. Zou Sjoerd niet een keer
met hem willen afspreken om samen over het schrijven te praten. Ze
konden ergens een biertje gaan drinken of een hapje gaan eten. Hij
knapte helemaal op bij de gedachte alleen al. Weet je, hij zou vandaag
een mail sturen met een voorstel. Hij werd er zo waar vrolijk van. En
met een lekker gevoel viel hij in slaap.
Lex stuurde die morgen zo gauw hij wakker was nog een mailtje naar
Sjoerd. Daarin deed hij het voorstel om samen eens een flinke boom op
te zetten over het schrijversvak. Tot zijn verrassing was Sjoerd erg
enthousiast over het idee. Hij kwam meteen al met enige datums. Al gauw
was de keuze gemaakt en dus zouden ze elkaar over enkele weken
ontmoeten. Lex genoot er nu al van.
Het was diezelfde zondag dat er 's middags om pakweg drie uur bij Sjoerd
gebeld werd. Het hele gezin, incluis Paul, zat aan de koffie met gebak.
Er werd voor de tweede keer gebeld en men keek elkaar vragend aan. Er
werd niemand verwacht. Uiteindelijk sprong Vonne op en liep de gang in
naar de voordeur. In de kamer werd er met gespitste oren geluisterd of
men iets kon horen van het gesprek aan de deur. Maar buiten het feit
dat het een mannenstem was viel er niets te beluisteren. Nu eens hoorde
men de lichte klank van Vonne, dan weer de donkerdere stem van de man.
Nu werd de voordeur dichtgeslagen en hoorden ze voetstappen in de gang.
Het was duidelijk, degene die aangebeld had, kwam mee naar binnen. Pa,
ma, Sjoerd en ook Paul keken naar de kamerdeur, die ieder ogenblik open
kon gaan. Niemand wist waarom, maar er hing een zekere spanning in de
kamer. Vonne stapte als eerste binnen met een gezicht van ‘ik snap er
niets van'. Toen de bezoeker achter haar ook de kamer binnen kwam,
konden Sjoerd en Paul hun verbazing niet bedwingen. Als uit één mond
klonk het verontwaardigd:
"Wat kom jij in 's hemelsnaam hier doen? Hoe durf je?"
Pa, ma en Vonne keken hen niet begrijpend aan.
De bezoeker deed zijn mond open en enigszins hakkelend kwam het er uit:
"Ik kom jullie mijn spijt betuigen en mijn verontschuldigingen
aanbieden."
2009 © Hans Bernard
Dit is deel 5 van totaal 8 delen. | ||
vorig deel | toon alle delen | volgend deel |
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
Hans Bernard heeft 4 verhalen op deze site. Profiel voor Hans Bernard, incl. alle verhalen Email: hansbernard817@msn.com |
|
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.
Stuur dit bericht:
|
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Gay Stories |