ErotischeVerhalen.com: Ruud(30) Laatste hoofdstuk door Trebor (=roberT) [deel 30]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal een glimlach om zijn mond. Ruud voelt aan de zijn zachte handen, dat Wout het niet onplezierig vindt om dit prachtig gebouwde lijf te onderzoeken. Ook een arts komt hem nog uitgebreid onderzoeken en nadat alle formulieren zijn ingevuld, wordt Ruud overgetild in een bed en doet Wout een deken over Ruud heen. Hij rijdt het bed naar de röntgen-afdeling, waarbij hij het bed trekt, zodat hij Ruud kan blijven aankijken. "Jeetje, wat een mooie jongen. Het evenbeeld van Laurens", mijmert Ruud terwijl hij Wout aankijkt. Tijdens het wachten op het maken van de röntgenfoto's praten ze honderduit met elkaar over thuis, hobby's en de Ruud's werk. Ook Laurens komt ter sprake; hoe het met hem gaat en of hij nog op dezelfde school werkt. Na een tijdje wordt Ruud binnengeroepen en worden er foto's van zijn been, arm en ribben gemaakt. Een poosje later komt dezelfde arts het goede bericht brengen, dat er alleen twee ribben zijn gebroken, maar dat alles met goede maar langdurige rust zal genezen. Er moeten alleen nog een paar schaafwonden worden verbonden. Wel denkt hij, dat Ruud wel een lichte hersenschudding heeft opgelopen en dat men hem voor de zekerheid ter observatie voor een nacht wil in het ziekenhuis wil houden, temeer omdat Wout hem heeft verteld dat Ruud op zichzelf woont en dat zijn ouders op vakantie zijn. Wout rijdt hem terug naar de eerste hulp. Daar desinfecteert en verbindt de diverse wonden op het been en de elleboog. Weer ziet Ruud hem met een glans in zijn ogen naar de behoorlijke bult in zijn kleine slip kijken. Wout vraagt of hij Ruud's ouders moet bellen. "Dat is niet nodig. Ze zijn eergisteren voor drie weken op vakantie naar Curaçao gegaan en ik wil hen hiervoor niet terug te laten komen. Dat lijkt me nogal overdreven", antwoordt Ruud. "Dan zul je het vanavond met mij moeten doen. Ik heb altijd roulerende dienst en ben vanmiddag om vier uur begonnen. Vanaf zeven uur tot half elf vanavond werk ik op de afdeling waar je zo meteen naar toe zal worden gebracht. Ik zal je straks nog wel een paar keer opzoeken." Ruud wordt door een verpleegster opgehaald en naar de afdeling gereden. Daar komt hij alleen op een kamer te liggen. Hij kan niet wachten tot het zeven uur is om Wout terug te zien. Hij kijkt wat naar de televisie, maar geen enkel programma kan hem boeien. Door de pijnstillers heeft hij gelukkig weinig pijn en het infuus is er op de eerste hulp al weer uitgehaald. De steelse blik in de ogen van Wout toen hij in zijn slipje op de brancard lag, blijft maar in zijn hoofd malen. Hoe dichter het tegen zeven uur loopt, hoe opgewondener hij wordt. Zijn lul heeft hij zelfs niet meer in bedwang. Hij kijkt naar de dekens en ziet hoe zijn paal zich daarin aftekent. Hij neemt echter niet de moeite om dat te verbergen. Tegen halfacht gaat de deur langzaam open en kijkt er een vrolijk gezicht om de hoek. Wout komt binnen en vraagt hoe het met hem gaat. "Naar omstandigheden uitstekend en nu jij er bent", durft Ruud te zeggen, "gaat het nog beter." Wout gaat op de rand van het bed zitten en ziet Ruud's stijve lul door de dekens heen. "Hoe gaat het met je been?", vraagt hij. Ruud zegt, dat het verband niet lekker zit en vraagt of Wout daar even naar wil kijken. Dat is uiteraard niet tegen dovemansoren gezegd. Wout drukt op een knop bij de deur, waardoor er op de gang een rode lamp gaat branden. Daarmee wordt aangegeven, dat er niemand ongevraagd binnen mag komen. Met een sierlijke zwaai haalt Wout de dekens weg. Ruud ligt met zijn fraai gebouwde lichaam met gesloten ogen zeer schaars gekleed op het bed. "Met dat verband is niets aan de hand", zegt Wout. "Maar ik zie wel een plaats die nog geen behandeling heeft gehad." Met zijn zachte handen pakt hij Ruud's paal vast en vraagt of hij die plaats een massage mag geven. "Natuurlijk", zegt Ruud, die opnieuw zijn stoutste dromen waar ziet worden. Wout pakt een schaal met water en een washandje voor het geval er toch iemand binnen mocht komen. Dan lijkt het net alsof hij de wonden aan het verzorgen is. Hij sluit de gordijnen rondom het bed en trekt daarna langzaam het Tanga-slipje uit. Van pure verbazing roept hij uit, dat hij nog nooit zoiets groots heeft gezien. Ruud wordt heel warm van binnen en geeft zich helemaal over aan de zacht strelende handen van Wout. Hij sluit zijn ogen om intens van de weldadigheid te kunnen genieten. Plotseling voelt hij de zachte lippen van Wout op zijn mond. Zijn niet-pijnlijke arm slaat hij om de nek van Wout. Diepe hartstocht welt in hem op en hij vergeet dat hij hier ligt omdat hij een ongeluk heeft gehad. Het beeld van Laurens staat hem echter nog steeds voor ogen. Wout gaat ondertussen met zijn gezicht naar beneden en tilt het T-shirt op. Daar krijgt hij met zijn mond een tepel te pakken. Ruud kreunt en zucht zo hard, dat Wout hem vraagt ietsje stiller te zijn. Dan kust hij verder naar beneden, tot hij aankomt bij Ruud's lul. Ruud is nu al in alle staten. Wie had dat vanmiddag kunnen denken! Langzaam glijdt ook Wout's hand verder naar beneden en pakt de keihard staande paal in zijn hand. Ruud voelt dat de zachte lippen zich om zijn lul sluiten en dat zijn lul steeds dieper in Wout's mond verdwijnt, totdat hij niet verder kan. "Wat is hij groot en lekker en wat ben jij mooi!", mompelt Wout. Hij pijpt totdat Ruud roept, dat hij het niet meer kan houden. "Spuit maar in mijn mond", zegt Wout. Met een gesmoorde kreet spuit Ruud zijn zaad tot achterin de keel van Wout, die elke druppel blijft doorslikken. Zelf heeft Wout ook een paal in z'n broek die er zijn mag. Hij vraagt Ruud of hij er daaraan wil voelen. Natuurlijk wil hij dat. Wout trekt de broeksband van zijn verplegersbroek naar beneden. Hij draagt geen slipje en zijn lul springt verlangend te voorschijn. Wout laat het bed wat zakken en brengt zijn paal uitnodigend voor Ruud's mond. Ruud neemt de eikel in zijn mond en proeft het voorvocht, dat al rijkelijk uit Wout's lul vloeit. Als hij hem dieper in zijn mond wil nemen, hoort Ruud plotseling dat de deur opengaat. Wout blijft staan zoals hij staat, maar Ruud weet zich geen houding te geven. "Blijf maar rustig liggen", fluistert Wout, "want er mag er maar één ongevraagd in deze kamer komen." Ruud kijkt langs Wout als het gordijn opzij wordt gedaan en weet in eerste instantie niet wat hij ziet. Met een grote bos bloemen en een plastic zak staat daar degene waar hij altijd van heeft gedroomd en die een grote grijns om zijn mond toont. "L..L..Laurens", komt er stotterend uit zijn mond. Met grote verbaasde ogen kijkt hij Laurens aan. Laurens grijnst in de richting van Laurens en doet zijn broek dicht. Wat Ruud niet weet, is dat dit kamertje normaal door het verplegend personeel wordt gebruikt als ze een nacht in het ziekenhuis blijven slapen. "Hoe gaat het met mijn ex-leerling en nu mede-collega?", vraagt Laurens. "Volgens mij ben je er beter aan toe dan Wout me wilde doen geloven." "Het gaat wel. En ik hoefde niet zo nodig een nacht te blijven. Het leek de arts beter om het wel te doen, omdat hij denkt dat ik een lichte hersenschudding heb opgelopen en omdat ik niemand thuis heb die wat voor me kan doen. En jij bent geen spat veranderd in al die jaren." "Dank je voor het compliment. Ik zal je eerst wat vertellen. Wat je niet kunt weten, is dat Wout deze kamer speciaal voor jou heeft gereserveerd. Nadat je hier naar toe bent gebracht heeft hij mij meteen gebeld. Toen je bij me op school zat, heb ik me altijd afgevraagd of je ooit voor je homoseksualiteit zou uitkomen, temeer omdat alle meiden stapel op je waren. Ikzelf weet al vanaf mijn twaalfde dat ik homo ben en Wout ook zo ongeveer. Als leraar heb ik mijn ogen eigenlijk nooit van je af kunnen houden en was toen al smoorverliefd op je en heb Wout vaak over je verteld. Ik mocht het alleen niet laten blijken, want een leerlaar en een leerling: je kunt je nu zelf voorstellen wat een commotie dat zou hebben gegeven. Doordat je de laatste tijd dat je op school zat steeds meer en steeds vaker bij mij in de buurt was, vond ik het best wel eens moeilijk en heb daar vaak met Wout over gesproken. Wat je niet weet, is dat ik je altijd ben blijven volgen en weet zodoende waar je nu werkt en weet ook hoe je leven tot nu toe is verlopen. Ook het tragische overlijden van je vriend Maurits. Toen had Wout ook dienst in het ziekenhuis en hij heeft Maurits destijds gewassen, aangekleed en wilde bij het kisten aanwezig zijn, omdat het jóuw vriend was. Wout en ik wonen al vanaf ons negentiende jaar samen en hebben besloten ons hele leven bij elkaar te blijven. Onze ouders weten er van en hoewel ze ons in eerste instantie nooit meer wilden zien, hebben ze nu in de gaten dat we stapelverliefd op elkaar zijn. Ook weten we exact van elkaar wat we op seksgebied fijn vinden. Toch zouden we beide al heel lang willen, dat een gezamenlijke partner ons pad zou kruisen, waarmee we leuke dingen kunnen doen. En dan denken we niet alleen aan seks. Toen je hier vanmiddag binnen werd gebracht, wist Wout dan ook uit mijn verhalen, dat jij het moest zijn die al die jaren diep in mijn hart woont. Het gevoel voor jou heeft mij nooit losgelaten. Het is wel een lange preek, maar lieve Ruud, het kost me geen enkele moeite om je, ook namens Wout, te vragen of je bij ons wilt blijven, opdat we met z'n drieën voor altijd een liefdesstel zullen zijn. Wil je dat?" Tranen wellen op in de ogen van Laurens en van Wout. Ruud weet niets anders uit te brengen dan: "Heel graag." Ook hij krijgt tranen in zijn ogen. Hij pakt Laurens bij zijn hand, trekt hem naar zich toe en geeft hem een zoen op zijn mond, die door Laurens met alle liefde die in hem woont, wordt beantwoord. Ruud laat zijn tranen nu de vrije loop. Laurens pakt hem liefkozend vast en zoent hem nog eens op zijn mond. Ook Wout laat zich niet onbetuigd en zoent eerst Ruud lang op zijn mond en daarna zijn broer. Omdat Wout nog moet werken, blijft Laurens die avond bij Ruud. Hij heeft zich ook uitgekleed en ligt in zijn T-shirt en boxershort bij Ruud in bed. Wout loopt zo af en toe even binnen, omdat hij het tafereeltje heel bijzonder vindt: zonder enige vorm van seks liggen Laurens en Ruud in elkaars armen en ze vertellen elkaar de diepste gevoelens die ze al zo lang wederzijds voor elkaar hebben. Laurens stelt voor om de ouders van Ruud niet op de hoogte te brengen van zijn ongeval. Ruud kan vanaf morgen in hun huis blijven tot ze teruggekomen zijn. En daarna zou hij ze de nieuwe situatie in zijn leven kunnen vertellen. Laurens rolt rond half elf een extra bed in het kamertje en kleedt zich uit op zijn T-shirt en slipje na. Even gaat hij voorzichtig bovenop Laurens en Ruud liggen en geeft ze beide een dikke zoen op hun mond. "Lieve Ruud", zegt hij zachtjes. "Je weet niet half hoe gelukkig Laurens en ik zijn dat je onze grote liefde wilt zijn. Wat ik wel weet is dat Laurens' diep gekoesterde wens eindelijk is uitgekomen. Ik had steeds het gevoel dat zijn leven incompleet was, ondanks onze liefde voor elkaar. Daar is nu gelukkig invulling aan gegeven." Na nog een laatste zoen doet hij het licht uit en gaat hij in het andere bed liggen. Intens gelukkig vallen ze alledrie in slaap. De volgende morgen wordt Ruud om half zeven gewekt met een kus op zijn voorhoofd. Slaperig kijkt hij in de twinkelende ogen van Laurens. Hij ziet meteen dat Wout al weg is. "Het is dus toch geen droom", zegt hij zachtjes tegen Laurens. "Ik was al bang dat ik het me allemaal had verbeeld door dat ongeluk." "Gelukkig niet en ik ben eigenlijk wel blij dat je dat ongeluk hebt gekregen, want anders hadden we je misschien nooit ontmoet. Leuk is anders dat het zo moest gaan, maar ik ben er wel hartstikke blij mee." "Anders ik wel", zegt Ruud met tranen in zijn ogen. "Nadat Maurits was overleden, ben ik eerst een hele tijd van slag geweest. Bij zijn ouders ben ik echter nog steeds welkom en zij hebben gezegd, dat ik ook met een eventuele nieuwe vriend welkom zou blijven. Hoe moet ik ze vertellen dat het er twee zijn geworden? Toen ik mijn leven weer een beetje op de rit had, ben ik seksueel behoorlijk actief geweest. Nu achteraf bezien is dat van pure geiligheid geweest. Gelukkig wel altijd veilig en de keren dat ik het niet veilig heb gedaan, wist ik zeker dat de ander geen vervelende ziektes had. Dus wat dat betreft hoeven jullie je geen zorgen te maken als we seks hebben. En wat ik steeds gehoopt heb, is dat ik uiteindelijk een monogame relatie zou krijgen. Nu ik jullie heb gekregen, is het weliswaar niet geheel monogaam, maar mijn wens is uitgekomen. Je beseft niet hoe gelukkig ik me voel." Het enige dat Laurens kan doen is hem een dikke knuffel te geven. "Ik ga me aankleden, want straks komt de nieuwe verpleging en ik wil ons beiden niet laten betrappen. Wout is even naar huis om kleren voor je op te halen en hij zal wat eten mee brengen. Dan ontbijten we hier met z'n drieën en zal hij hier samen met jou wachten op de arts totdat je naar huis mag. Als je het goed vindt, ga ik intussen naar jouw huis om wat kleren en toiletspullen op te halen." "Goed plan", zegt Ruud en kan het niet nalaten om Laurens nog eens te kussen. Wout komt rond zeven uur binnenlopen met een tas met kleren en een dienblad met brood, beleg, eieren en drie glazen sinaasappelsap. Laurens zit fris gewassen, geschoren en aangekleed aan tafel. Hij had er duidelijk op gerekend om 's nachts ook in het ziekenhuis te blijven, omdat hij zijn toiletspullen in de plastic tas had meegenomen. Ruud ligt met nog een wat bleek gezicht in bed. "Goedemorgen anderhalve schoonheden", zegt Wout met een brede lach op zijn gezicht, terwijl hij Ruud een knipoog geeft. "Die halve is Laurens hoor. En als jij weer helemaal beter bent, zijn we dus nog maar met tweeënhalve schoonheid in huis", grapt hij. Hij loopt naar Ruud en daarna naar Laurens en geeft ze beide een kus, waarna ze zich tegoed doen aan het eerste ontbijt samen en waarvan er nog vele zullen volgen. Einde

Ruud(30) Laatste hoofdstuk (mm:romantisch, 3334 words) [30/30] Toon alle delen
Auteur: Trebor (=roberT)	Toegevoegd: May 22 2009	Kijkers/Lezers: 4342/3249 [75%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Ruud's levensverhaal wordt verteld. In dit laatste hoofdstuk krijgt Ruud zelf een ongelukje en wordt door een verpleger zeer liefdevol opgevangen. Naar later blijkt is hij de tweelingbroer van zijn grote idool.

Dit is deel 30 van totaal 30 delen.
vorig deel	toon alle delen